Dagur - 29.07.1987, Blaðsíða 2

Dagur - 29.07.1987, Blaðsíða 2
2 — DAGUR - 29. júlí 1987 ÚTGEFANDI: ÚTGÁFUFÉLAG DAGS SKRIFSTOFUR: STRANDGATA 31, PÓSTHÓLF 58, AKUREYRI SlMI: 24222 ÁSKRIFT KR. 520 Á MÁNUÐI LAUSASÖLUVERÐ 50 KR. RITSTJÓRAR: ÁSKELL ÞÓRISSON (ÁBM.) BRAGI V. BERGMANN BLAÐAMENN: ÁSLAUG MAGNÚSDÓTTIR, EGGERTTRYGGVASON, EGILL BRAGASON, GESTUR KRISTINSSON (Blönduósi vs. 95-4070 hs. 95-4368), HELGA JÓNA SVEINSDÓTTIR, INGIBJÖRG MAGNÚSDÓTTIR (Hösavík vs. 41585 hs. 41529), KRISTJÁN KRISTJÁNSSON, RÚNAR ÞÓR BJÖRNSSON, STEFÁN SÆMUNDSSON, VILBORG GUNNARSDÓTTIR, ÞÓRHALLUR ÁSMUNDSSON (Sauðárkróki vs. 95-5960 hs. 95-5729) AUGLÝSINGASTJÓRI: FRÍMANN FRlMANNSSON ÚTBREIÐSLUSTJÖRI: HAFDlS FREYJA RÖGNVALDSDÓTTIR, HEIMASÍMI 25165 FRAMKVÆMDASTJÓRI: JÓHANN KARL SIGURÐSSON PRENTUN: DAGSPRENT HF. Jeiðari.________________________________ Stöðvum gróðureyðinguna Á síðustu árum hafa augu manna æ meir opn- ast fyrir nauðsyn þess að stöðva þá eyðingu gróðurs sem átt hefur sér stað hér á landi. Á ellefu hundruð ára afmæli íslands byggðar var veitt töluverðu fjármagni til landgræðslu, en því miður hefur það farið síminnkandi. Það er ömurlegt að sjá stór gróðurvana landsvæði svo ekki sé talað um ef tiltölulega stutt er síðan þau voru þakin gróðri. Slík svæði er að finna í öllum landshlutum og ekki síst á Norðurlandi. Hins vegar er hér einnig að finna marga fagra staði eins og t.d. Vaglaskóg, Ásbyrgi og útivistarsvæði í Kjarna sem minna okkur á að það er síður en svo vonlaust verk að klæða landið kjarri og skógi. Þá ber kjarnmikill gróður innan landgræðslugirðinganna vott um að það er alls ekki vonlaust verk að rækta upp örfoka landsvæði á heiðum uppi. En það er ekki nóg að veita fjármagni í áburðargjöf og gróður trjáplantna eða í girð- ingar á vegum Landgræðslu ríkisins. Á einn eða annan hátt, og þar gegna fjölmiðlar lands- ins mikilvægu hlutverki, verður að eiga sér stað enn frekari hugarfarsbreyting meðal landsmanna. Það verður að kenna börnum að umgangast náttúru landsins með virðingu og fullorðið fólk verður að sýna gott fordæmi. Bjargvættur lándsmanna um aldir, sauðkind- in, er oft talinn í hópi þeirra sem einna helst eiga sök á því hvernig komið er ástandi gróð- urs hér á landi. Vafalaust er þetta rétt að vissu marki, en ástæða er þó til að ætla að menn geri heldur mikið úr hlutverki hennar. Bændur hafa sýnt og sannað að þeir vilja gjarnan leggja sitt af mörkum til að uppgræðsla landsins megi ganga betur en raun ber vitni. Þannig hefur fjöldi þeirra átt gott samstarf við Landgræðslu ríkisins. Hinu er þó ekki að leyna að í hópi bænda, rétt eins og í öllum starfsstéttum, eru til einstaklingar sem koma óorði á heildina. Þessir menn þverskallast við að skipuleggja beit og vilja ekki taka tillit til annarra hags- muna en sinna eigin. Hrossaeign landsmanna hefur aukist veru- lega hin síðari ár og er nú svo komið að lands- menn eiga nokkra tugi þúsunda. Sérfræðingar á sviði beitarþols telja að hestar, ekki síður en • sauðkindin, eigi stóran þátt í því hvernig komið er á sumum landsvæðum. En án efa verður erf- iðara að takmarka hestaeign landsmanna en fjölda sauðfjár. Hvað sem öðru líður þá verðum við að stöðva gróðureyðinguna. Landsmenn verða að taka höndum saman og klæða landið á ný, breyta svörtum sandflákum í falleg gróðursvæði og bæta um leið alla umgengni við landið. ÁÞ. viðtal dagsins. „Mér líkar mjög vel hérna, það var virkilega kærkomið að breyta til.“ Það er Kristján Sigurjónsson, annar af umsjónarmönnum svæðis- útvarpsins á Akureyri sem mættur er í viðtal dagsins. Kristján er kunnur útvarps- maður, einn af brautryðj- endunum á rás 2 og starfaði við rásina þar til hann flutti norður í vor. Kristján er fæddur og uppalinn í Reykjavík, hvar hann hefur alið mestan sinn aldur, reyndar allan fyrir utan þrjú ár þegar hann bjó á Laug- arvatni. Hann var spurður hvernig það hefði komið til að hann fór að vinna við svæðis- útvarpið á Akureyri. „Þetta var að mínu frumkvæði. Ég frétti af því í snemma í vor að Finnur Magnús, sem starfaði við svæðisútvarpið, væri að hugsa sér til hreyfings. Ég hringdi í Emu og spurði hana hvort hún hefði starf handa mér og hún tók vel í það. Mig langaði til að prófa eitthvað nýtt. Ég var búinn að vera í morgunþætti rásar 2 í þrjú ár samfellt og var búinn að fá nóg af því í bili.“ - Er mjög ólíkt að starfa við rás 2 og svæðisútvarpið hér? „Já, talsvert. í morgunþættin- um var tónlistin aðalatriðið, við- tölin voru frekar eins og krydd, í svæðisútvarpinu er þetta alveg öfugt, umfjöllun um málefni svæðisins er aðalatriðið en tón- listin er aukatriði. Nei, ég get ekki gert mér grein fyrir því hvort er skemmtilegra að vinna við. í augnablikinu finnst mér það sem ég starfa við núna mjög spennandi, en það er kannski vegna þess að ég var búinn að fá nóg af hinu í bili.“ Kristján er kennari, menntað- ur í þeim fræðum úr Kennarahá- skóla íslands og kenndi í 5 ár áður en hann hóf störf við útvarp. En hvers vegna skyldi hann hafa hætt kennslu og hafið störf við útvarp. „Þetta byrjaði þannig að sumarið 1983 sendi ég tónlistarstjóra Ríkisútvarpsins bréf, aðallega í bríaríi. Ég hef alltaf haft áhuga á þjóðlagatónlist og í bréfinu bað ég um að fá að „Það var kætkomið að breyta til“ - Kristján Sigurjónsson annar af umsjónarmönnum svæðisútvarpsins í viðtali dagsins gera 3-4 þætti um þjóðlagatón- list. Ég sendi Þorgeiri Ástvalds- syni afrit af þessu bréfi og hann hafði síðan samband við mig um haustið, mér til mikillar undrun- ar, og bauð mér að koma í prufu- upptöku. Hún gekk mjög vel og mér var boðið að vera með þjóð- lagaþátt einu sinni í viku. Ég var síðan með hann einu sinni í viku um veturinn og kenndi jafnframt á Seltjarnarnesi. Mánaðarlaunin sem ég hafði fyrir þennan þátt einu sinni í viku voru rúmlega hálf mánaðarlaun kennara, sem auðvitað sýnir hvað kennaralaun- in eru lág. Ég gekk úr skugga um að ég gæti fengið meira að gera á rás 2 og það var auðsótt mál svo ég hætti að kenna og byrjaði í morgunþættinum, þar sem ég var þar til ég kom hingað." - Er ekki gífurlega erfitt að vera með þriggja tíma morgun- þátt á hverjum degi? „Ég lenti aldrei í því. Meðan ég var í morgunþættinum vorum við þrjú með hann og ég var því V* : : í í s. i ). ., ^ ■ ■■ ’■ «■* ' ■ 'ÍV' : (■.! )i : * -- *****•»»*♦,,„»» ' ■ ■ •***** ■' ' '~'r '\ f&L « '***,«** ' ■ • Selir frá Hollandi Það er hreint ekki ónýtt fyrir okkur íslendinga að í Hol- landi skuli vera kvenmaður sem rekur e.k. selaspítala - og að þessi kvenmaður skuli hafa valið ísland sem endur- hæfingarstöð fyrir sjúklinga spítaians. Rétt eins og vel- flestir fjölmiðlar landsins hafa nú greint frá kom sú holl- enska með sex seli til Akur- eyrar síðasta laugardag og þaðan var flogið með gripina út í Grímsey. Auðvitað voru selagreyin frelsinu fegin og mun hafa litist nokkuð yel á sjóinn umhverfis Grímsey enda er hann ekki eins og skolpið sem leikur um sumar strendur rfkja Evrópu. • Selir éta fisk Hitt er svo aftur anhað mál hvort Grímseyingar - og íslendingar svona yfirleitt - eru jafn hrifnir og selirnir svo ekki sé talað um bjargvætt þeirra, hollensku konuna. Selir éta fisk, mikinn fisk, og talið er að hringormurinn margfrægi eigi heima um hríð í selaskrokkum. Þá má hugleiða það hvort þeir pen- ingar sem fóru í að ferðast með selina sex hefðu ekki komið að meira gagni ef þeim hefði verið varið á annan hátt. Sem dæmi má nefna að í Hollandi eru þúsundir ung- menna sem skjálfa og titra af eiturlyfjaáti og súrt regn er að drepa tré og fiska í Skandin- avíu. Bara það að fljúga með fjölmiðlafólk og seli i Gríms- ey kostar sitt - máski ein hundrað þúsund. Ætli ein- hver endurhæfingastöðin í Hollandi hefði ekki getað notað þá aura? # Skotnirfyrir áramót? Sagan segir að náungi í Grímsey hafðf látið hafa það eftir sér að Grímseyingar skytu gjarnan sel og seidu í minkafóður. Ágóðinn af sela- sölunni mun renna til sund- laugarinnar sem nú er verið að byggja í eynni. Grfmsey- ingurinn mun hafa bætt því við að hann gerði ráð fyrir að búið yrði að skjóta selina sex og selja fyrir áramót. Þá má bæta því við að það er nokk- uö sérkennilegt að á sama tíma og landsmenn mega ekki koma með bita af ósoðnu keti til landsins mega útlendingar koma með seli til iandsins. En landbún- aðar- og dómsmálaráðuneyti gáfu leyfi og getur þá nokkur maður sagt nokkuð gegn vit- leysunni?

x

Dagur

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Dagur
https://timarit.is/publication/256

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.