Dagur - 19.11.1987, Side 9

19. nóvember 1987 - DAGUR - 9
Texti: Solveig Sturlaugsdóttir
Myndir: Olafur Jóhann Sigurðsson
stærðfræði. Hinn hópurinn eru
þeir sem eiga erfitt með stærð-
fræði og þykir hún leiðinleg og
kæra sig kannski ekki um að fara
á þá braut þar sem mikil stærð-
fræði er. Peirra hópur er þá
þannig að minni áhersla er lögð á
það að fara djúpt og fræðilega í
stærðfræðina og frekar reynt að
létta þetta fyrir þeim. Þeir standa
sig þá ekki alveg eins vel á prófi
en það er stefnt að því að þeir
komist samt sem áður yfir próf-
hjallann. Tímanum er þá ekki
eytt í það að leggja grunn að ein-
hverju feiknarlegu stærðfræði-
námi. Þetta er auðvitað bara til-
raun. Hún hefur þó haft eitt í för
með sér sem er strax komið í ljós,
við þetta minnkaði hver hópur og
það skilar sér strax.“
- Hverja telur þú helstu kosti
skólans?
„Einn meginkosturinn við
hann er náttúrlega heimavistin.
Það eru margir sem sjá mikinn
kost við það að koma inn í skól-
ann og komast á heimavist, til að
þurfa ekki að standa í því að búa
einhvers staðar úti í bæ. Það
dregur, held ég líka, býsna marga
að þessum skóla hvað hann er
gamall. Það er að segja, þeir
þekkja svo marga sem hafa verið
í skólanum, foreldra, eldri syst-
kini o.s.frv. Svo bítur það í skott-
ið á sér af því að margir sækja í
skólann þá komast ekki allir inn.
Það er hreinlega ekki pláss fyrir
alla og það þýðir að einhverjum
er vísað frá. Fyrst náttúrlega
þeim sem geta sótt skóla heima
hjá sér og síðan er auðvitað tekið
neðan af, því reynslan hefur
kennt okkur það að menn sem
náð hafa frekar slöku grunn-
skólaprófi endast ekki hér.“
- Hve hátt er fallhlutfallið í
fyrsta bekk?
„Það er mjög misjafnt eftir
greinum. Það er svona 2-3% og
upp í 30-40% sum árin. Af þeim
sem byrja í fyrsta bekk falla oft
svona um það bil 25% og fara
ekki í annan bekk. En þess eru
dæmi núna að um það bil helm-
ingur þeirra sem innrituðust í
bekkinn annað hvort á 1. ári eða
2. ári falli burt þannig að um það
bil helmingur brautskráist á rétt-
um tíma. Þetta ér svona það
versta sem ég man eftir. T.d.
komu 200 manns í fyrsta bekk
fyrir tveimur árum og bættust
einhverjir við, núna eru þau rúm-
lega 100. En þessi ár eru nú
kannski ekki fyllilega marktæk
því að það hafa verið alls konar
hindranir, verkföll og annað þess
háttar.“
- Hvaða krakkar telur þú að
eigi auðveldast með að komast í
gegnum 1. bekk en halda sömu
einkunnum?
„Það eru þeir sem vinna reglu-
lega, þeir sem lenda ekki á útstá-
elsi annað hvort við skemmtanir
eða vinnu. Vinnan skiptir mjög
miklu máli. Eitt af því sem ber
mest á milli grunnskólans og
framhaldsskólans er þetta að
vinnukröfurnar eru allt öðruvísi.
í grunnskóla getur svona þokka-
lega klár maður mætt í tímana,
lesið fyrir próf og staðið sig ljóm-
andi vel. En þetta getur hann
ekki þegar hann er kominn í
framhaldsskóla. Það er auðvitað
til mikið af sómafólki sem fer
þannig gegnum grunnskólann en
tekur sig til og fer að vinna þegar
hingað er komið.“
- Hverju vildir þú breyta til að
minnka muninn á milli grunn-
skóla og framhaldskóla?
„Eg þekki grunnskólann varla
nógu vel til þess að geta sagt
nokkuð um það. En menn hafa
oft velt því fyrir sér hvort það
ætti ekki að aðskilja fólk strax í
seinustu bekkjum grunnskóla.
Annars vegar þeir sem ætla í erf-
itt framhaldsnám, t.d. eingöngu
bóknám sem er beinn undirbún-
ingur fyrir háskólanám. Hins
vegar þeir sem stefna t.d. á iðn-
nám sem er ekki beinn undirbún-
ingur undir háskóla. Það má líka
vel hugsanlega breyta framhalds-
skólunum þannig að þeir verði
líkari grunnskólunum. Það
kvarta margir nemendur undan
því að hér sé öllum sama hvernig
þeim gangi. En þess ber að gæta
að menn eru á sinni eigin ábyrgð
hér enda eru nemendur hingað
komnir af því að þeir ætluðu
hingað sjálfir. Það neyddi þá
enginn.“
Sigurrós Karlsdóttir
Sigurrós er nemandi í 9. bekk í
„Gaggó“. Hún féllst á að vera
níunda bekkjar sjónarmiðið
okkar.
- Ertu eitthvað farin að hugsa
um framtíðina?
„Já svolítið, ég stefni á versl-
unar- og viðskiptabraut í Verk-
menntaskólanum. Ég ætla þang-
að því mér finnst gaman að
reikna og vera í bókfærslu.“
- Finnst þér mikiö hafa breyst
við það að koma úr 8. bekk upp í
9. bekk?
„Já, það er dálítið erfiðara. Það
er meira að læra heima, meira að
gera, margt nýtt og farið hraðar
yfir námsefnið. Ég er ekkert farin
að hugsa um samræmdu prófin.
Ég er ekki farin að kvíða fyrir.
Kannski kemur það seinna í
vetur. Kennararnir sýna okkur
stundum gömul samræmd próf til
að búa okkur undir þau. Við
vinnum verkefni upp úr þessum
gömlu prófum og lærum hvernig
þetta gengur allt fyrir sig. í sam-
bandi við heimavinnuna þá er
þetta miklu meira núna en í
fyrra. Að sjálfsögðu er það mis-
jafnt eftir dögum hve mikill tími
fer í þetta. Þegar mest er og ég
nenni er þetta allt upp í 2-3 tíma
á dag annars er þetta svona 1-2
tímar. í fyrra var þetta kannski
hálftími á dag.“
- Hver eru þín helstu áhuga-
mál?
„Ja, ég æfi blak og svo finnst
mér gaman að fótbolta. Mínum
frítíma eyði ég í æfingar og ann-
að sem íþróttum fylgir. Þegar
það er ekki þá slappa ég af heima
og fer oft í bæinn með vinum
mínum.“
- Hvað finnst þér skemmtileg-
ast í skólanum?
„Mér finnast félagsmálin
skemmtileg og mér finnst stærð-
fræðin langskemmtilegasta grein-
in því að mér finnst svo gaman að
glíma við tölur. Enska er aftur
leiðinlegust og erfiðust því ég
skil bara ekki stakt orð. Bók-
færslan er líka skemmtileg því
hún er svo létt.“
- Kvíður þú fyrir framhalds-
skólanum?
„Nei, ég trúi því að það sé bara
manni sjálfum að kenna ef maður
fellur. Bara að læra nóg heima og
vinna vel þá hlýtur þetta allt að
ganga vel.“
Magnús Guðmundsson
- Af hverju valdir þú MA?
„Þetta er góð og erfið spurning
en svarið er það að ég held að
þetta sé besti skólinn. Hér er líka
gott félagslíf og svo tel ég heima-
vistina stóran plús.“
- Á hvaða braut stefnir þú á
næsta ári?
„Ég stefni á stærðfræðibraut-
ina aðra hvora, ég er ekki viss
hvora, náttúrufræðina eða eðlis-
fræðina. Ég held að þar séu
mestu og bestu framtíðarmögu-
leikarnir eftir skólann. Annars er
ég óákveðinn um framtíðina.
Magnús í MA telur viðbrigðin úr 9.
bekk í framhald bara vera til bóta.
Mér finnst skemmtilegast að læra
ensku, því að mér finnst hún svo
skemmtilegt mál. Sagan er aftur
á móti að mínu mati leiðinlegust,
því að það er svo tilgangslaust að
læra hana.“
- Hvað fannst þér breytast við
að koma upp úr 9. bekk og hing-
að upp í MÁ?
„Það breyttist tvímælalaust
margt. Kannski helst það að núna
er meiri vinna og nú þarftu að
vinna meira sjálfstætt. Eg að vísu
bjóst við meiri vinnu en hún
reyndist vera. Ég bjóst líka við
góðu félagslífi og góðum anda
hér í skólanum og það stóðst. Ég
er svolítið með í félagslífi. Ég er
í tónlistarfélaginu, ljósmynda-
klúbbnum og svo bara svona al-
mennum félagsstörfum, kannski
ekki neitt voðalega félagsbund-
inn.“
- Hvað finnst þér erfiðast?
„Það er að setjast niður og fara
að læra. Ég kom upp úr grunn-
skóla án þess að hafa nokkum
tíma raunverulega neitt fyrir því.
En ég er alveg sáttur við þetta
svona, það er ágætt að fá smá við-
brigði. Auðvitað fylgir viss ótti
vissunni um hve margir falla í 1.
bekk en hann er nauðsynlegur.
Ég er hræddastur við félagsfræð-
ina og söguna. Ég vildi draga úr
vægi kjarnagreinanna og hafa
meira af vali. Það mætti auðvitað
líka þyngja 9. bekk og venja fólk
við sjálfstæð vinnubrögð."
spurning vikunnar
Björg Einarsdóttir húsmóðir:
Mér finnst þær eiga rétt á sér.
Eftir að hafa séð Hofí er varla
hægt að finnast annað. Hún
hefur staðið sig svo vel fyrir
Islands hönd.
Haukur Steingrímsson
sjómaður:
Ég er alveg fylgjandi þeim.
Fyrst við eigum svona mikið af
fallegu kvenfólki er um að gera
fyrir okkur að hampa því svolít-
ið.
Sigmundur Pálsson
byggi ngameistari:
Fallegar konur eru fallegar, er
það ekki? Ég hef allt gott um
þær að segja.
Heiga Hannesdóttir
verslunarkona:
Mér finnst þær eiga rétt á sér.
Svo er þetta góö landkynn-
ing, því íslensku stelpurnar
hafa staðið sig svo vel.
Bjarni Steingrímsson nemi:
Ég held að það sé allt í lagi meö
þær. Það er ekki spurning, að
frammistaða íslenska kven-
fólksins undanfarið er góð land-
kynning.
Hvert er álit þitt
á fegurðarsamkeppnum?
______(Spurt á Sauðárkróki)_