Dagur - 26.08.1988, Blaðsíða 12

kvikmyndarýni
12 - DAGUR - 26. ágúst 1988
Jón Hjaltason /
Uppinn eignast bam
Borgarbíó sýnir:
Baby Boom eða Barnasprengjuna.
Leikstjóri: Charles Shyer.
Helstu leikendur: Diane Keaton,
Sam Wanamaker og Sam Shephard.
United Artists 1988.
Venjulega snjóar í Sovétríkjun-
um þegar svipmyndum þaöan
bregður fyrir á hvíta tjaldinu,
kuldi og nöturleiki setur mark á
sjónarsviðið. Af Bandaríkjunum
bíómyndanna er hins vegar allt
aðra sögu að segja. Þar skín sól
linnulaust svo bjartviðrið lýsir
upp sálartötrið, fólkið er glatt
eða í þann veginn að gleðjast. Og
jafnvel þótt sorg og sút sæki að,
sem kemur vissulega fyrir því
hvað væri hlátur ef ekki væri
grátur, þá þarf aldrei að fara
nema vegarspotta að næstu ham-
ingjukrá. Þú biður um eina krús
af léttri lund, eða jafnvel fleiri
sértu illa haldinn, og tvær af doll-
urum. Og þér veitist.
Að einu leyti er Barnasprengjan
frumleg, hún sýnir snjóbarinn
bíl, grýlukerti hangandi fram af
húsþaki og töluvert af snjó. Að
öðru leyti er hún í góðu samræmi
við uppskriftina hér að framan.
Framagjörn kona, ógift en í slag-
togi við vinnufélaga sinn, fær
óvæntan arf sem munar um.
Hún hefur þokkaleg laun, talin í
sex tölum á launaseðli ef ég man
rétt. Að vísu kom ekki fram
hvort átt væri við mánaðar- eða
vikuhýruna. En það skiptir engu
máli. Sem sagt þessi nútímakona
er á uppleið í samfélaginu, á jafn-
vel von á því að verða gerð að
meðeiganda, þegar himnarnir
hrynja skyndilega yfir hana.
Ættingi ferst með eiginkonu sinni
(eða sambúðaraðila) og
stúlkubarn sem þau eiga kemst í
hendurnar á uppanum okkar sem
leikinn er af Diane Keaton. Og
nú byrjar tilverubaslið fyrir
alvöru. Bleiur vefjast utan um
allt annað en mjúka
smábarnabossa, kræsingar að
austurlenskum sið fara upp um
veggi og loft í stað þess að lenda
í hungruðum maga og svona
mætti lengi telja raunir þær sem
hin nýbakaða móðir lendir í.
Hjásvæfan fer frá henni og sóma
síns vegna og barnsins gefur hún
vinnuna upp á bátinn og flyst í
sveitina. Þetta stef minnir svolít-
ið á Kramer versus Kramer en
útfærslan er bókstaflega eins og
svart og hvítt.
Einu gleymdi ég sem mætti telja
Barnasprengjunni til tekna.
Á upphafsmínútum myndarinnar
bregður elskhuginn sér í líki
Casanóva og á kynmök við upp-
ann okkar. Samkvæmt tímatöku
(kvikmyndagerðarmannanna
sjálfra) stendur samræðið skemur
en fjórar mínútur.
Er ekki einmitt verið að undir-
strika með þessu hvað hraði og
spenna nútímasamfélags geta
gert okkur karlmönnunum?
Það er sorglegt hversu metnað-
ur leikstjóra Barnasprengjunnar
er lítill. Þrátt fyrir að rauði þráð-
ur myndarinnar, óvænt barnseign
uppans, sé svolítið ofnotaður um
þessar mundir þá hefði verið
hægur vandi fyrir hann að nálgast
efnið frá öðru sjónarhorni án
þess þó að kasta tuggunni fyrir
róða.
Hver er staða móður úti á
vinnumarkaðinum? Er eitthvað
sjálfgefið að hún sé verri
verkamaður en barnlaus
einstaklingur? Er besta ráðið
fyrir kvenmenn, vilji þeir komast
áfram og verða eitthvað annað en
heimavinnandi húsmæður, að
láta taka sig úr sambandi og fá
um það vottorð til að sýna
væntanlegum atvinnuveitanda?
Það er ekki svo langt síðan
forstjóri hér á Akureyri útskýrði
mannaráðningu sína einmitt með
skírskotun til m.a. mögulegra
barneigna eins umsækjandans
sem var kona. Karl fékk starfið
en hún ekki. Kannski hefði
ófrjósemi breytt myndinni henni
í hag, hver veit.
Charles Shyer sést yfir þennan
möguleika að segja sögu af
einstæðri móður og missir um
leið af tækifærinu til að gera
mynd sem eitthvað hefði getað
verið spunnið í.
BOYTHORPE
Fóðurturnar og vélbúnaður
Ekki er ráð nema í tíma sé tekið
Bændur!
Munið að umsóknarfrestur vegna stofnlána rennur út
15. september.
Veitum allar upplýsingar og fyrirgreiðslu.
Véladeild KEA
Óseyri 2 Akureyri ■ Simar 21400 og 22997

kDARDEILD
ARMULA3 REYKJAVÍK SiMI 38900