Dagur - 10.09.1988, Side 12

12 - DAGUR - 10. september 1988
Við íslendingar...
Kristín Inga og Sigrún með eina klippimyndina frá námskeiðinu í Dan-
mörku.
iðgjald fyrir trygginguna og það
fannst mér hart af því að umferð-
in var svo miklu öruggari úti.“
Hundadýrkun og
innflytjendavandamál
„Þessi umferðarmál vöktu athygli
okkar og svo hundadýrkunin
þeirra, hana kunnum við alls ekki
að meta. Hundafarganið er alveg
ótrúlegt. Við bjuggum í blokk,
einni af þrem sem stóðu saman
og þar voru um 200 íbúðir en yfir
50 hundar af öllum stærðum og
gerðum. Það var farið með þá
upp og niður í lyftunum, skildu
þeir þar oft eftir hlandpolla og
einnig við húsveggina. Græn
svæði voru umhverfis blokkirnar
og við vorum óskaplega hamingju-
söm þegar við sjáum þau, þetta
væru góð svæði fyrir börnin til að
leika sér. Þegar betur var að gáð
var grasið þakið hundaskít, fólk-
ið sleppti hundunum þar lausum
og þreif ekki upp eftir þá. Stund-
um fannst mér að hundarnir
hefðu meiri rétt en börnin þarna.
Eitt mál enn vakti athygli
okkar, það var hvað Danir standa
okkur langt að baki varðandi
reykingavarnir. Það stakk okkur
dálítið að ails staðar var reykt,
t.d. voru öskubakkar á snyrting-
um. Það var beðið um að ekki
væri reykt í skólastofum þar sem
við sóttum námskeiðin en þar var
reykt á göngunum. íslensk kona
sem fór á sjúkrahús til að heim-
sækja sængurkonu sagði okkur
að reykt hefði verið inni á sjúkra-
húsinu í kringum kornabörnin.
Reykingar þykja svona sjálfsagð-
ar, Danir eru mörgum árum á
eftir okkur hvað þetta varðar.
Þetta fór í taugarnar á mér, þó
urðum við vör við að áróður gegn
reykingum var að byrja.
Svo voru það innflytjendamál-
in. í Danmörku eru þúsundir af
innflytjendum sem aðallega
koma frá Asíu. Hefur þeim fjölg-
að mjög hin seinni ár. Danir hafa
þóst vilja vera góðu mennirnir
og tekið á móti flestum þeim sem
þangað hafa viljað koma. En þeir
hafa gleymt að hugsa dæmið til
enda. Nú er svo komið að inn-
flytjendurnir skapa stórt vanda-
mál sem á eftir að versna. í Dan-
mörku er atvinnuleysi og þetta
fólk á erfitt með að komast inn á
vinnumarkaðinn því þar hafa
Danir forgang. Innflytjendurnir
koma í flestum tilfellum aura-
lausir og þarf ríkið að útvega
þeim húsnæði og sjá þeim far-
borða og vekur það litla hrifn-
ingu hjá þeim er borga skattana.
Menning, tunga og siðir sem
þetta fólk hefur alist upp við er
mjög ólíkt því sem er í Dan-
mörku.
Það gengur hægt hjá innflytj-
endunum að aðlagast dönsku
samfélagi, þeir fá ekki vinnu og
halda sig því heima við og ein-
angrast. Dönum finnst nú þessu
fólki vera ofaukið. Við sáum
nokkur dæmi um að til ryskinga
kom milli Dana og innflytjenda.
Danir óttast að ástandið eigi eftir
að versna þegar börn innflytjend-
anna, sem eru alin upp í Dan-
mörku, fara að gera sömu kröfur
til lífsins og Danir sjálfir. Hvað
gerist þá?
Einn danskur stjórnmálaflokk-
ur, Framfaraflokkurinn, hefur á
stefnuskrá sinni að senda inn-
flytjendurna til síns heima og í
kosningunum í vor vann hann
stórsigur.
Eg tel að við íslendingar höf-
um staðið rétt að þessum málum
með því að taka við fáum ein-
staklingum í einu og hjálpa þeim
að aðlagast íslensku þjóðfélagi
svo að þeir verði fljótt nýtir þjóð-
félagsþegnar.
Mesti misskilningurinn
„Dönum finnst ótrúlegt að hér
skuli ekki vera atvinnuleysi. Ég
var að heyra það í fréttum að 300
þúsund vinnufærir menn fengju
ekki atvinnu í Danmörku. Það
eru til dæmi um 25-30 ára gamalt
fólk sem aldrei hefur unnið og
veit ekki hvað vinna er, það hef-
ur verið langtímum í skóla og
þegar það kemur út úr skólanum
er ekkert fyrir það að gera.
Við megum þakka fyrir að
hafa atvinnu og við sjáum það
núna að við íslendingar höfum
það gott, eiginlega allt of gott því
við kunnum ekki að meta það
sem við höfum og viljum alltaf fá
meira og meira. Okkur finnst
rosalegt að vera að koma hér inn
í þessa verðbólgu. Okkur finnst
verðlag hafa hækkað geigvænlega
hérna á þessu eina ári, sérstak-
lega verðlag á matvöru, kjöti og
grænmeti. Að þrjár rófur kosti
núna 300 krónur á ég erfitt að
sætta mig við. Svínakjöt sáum við
auglýst á útsölu á Húsavík en
kílóið var langt yfir þúsund
krónum, það var ekki líkt verð-
laginu í Danmörku. Við keyptum
stundum íslenskt lambakjöt í
Danmörku, það var betra en það
nýsjálenska, íslenskt lambalæri
fengum við fyrir svona 500 krón-
ur íslenskar."
- Voruð þið ekki að ferðast
um áður en þið komuð heim?
„Bíllinn kom að góðum
notum, við ferðuðumst um Evr-
ópu á Þ-bílnum' og númerið vakti
alls staðar jafn mikla athygli. Við
fórum í rúmlega tveggja vikna
ferð, tókum á Ieigu sumarhús í
Austurríki, eftir vikudvöl þar
ókum við til Júgóslavíu og gistum
í tjaldi. Okkur fannst erfitt að
vera í tjaldútilegu þegar hitinn
var meira en 30 stig. Einnig ferð-
uðumst við talsvert um
Danmörku."
- Að lokum, kom ekki margt
skemmtilegt fyrir á þessu ári?
„Maður var illa að sér í dönsk-
unni þegar maður kom út og það
átti eftir að valda smá erfiðleik-
um og misskilningi. Rétt eftir að
við komum fannst okkur óvarlegt
að hafa kerruna ólæsta á bíla-
stæðinu. Við fengum leyfi til að
setja keðju utan um ljósastaur
svo hægt væri að læsa kerrunni
með hengilás. Við mældum hvað
þyrfti langa keðju og héldum síð-
an af stað til að kaupa keðjuna,
það var einn og fjörutíu sem við
þurftum og við báðum um „en og
fyrre“ í búðinni. Það kom ein-
kennilegur svipur á verslunar-
manninn, hann fór og kallaði á
yfirmann sinn og eftir svolitla
stund komu þeir báðir og sögðust
ekki eiga nema 26,5 metra. Við
héldum að það dygði, þeir
spurðu aftur hvað við ætluðum
að fá mikið og það var „en og
fyrre“. Þá urðu þeir mjög vand-
ræðalegir og vissu ekkert hvað
þeir áttu að gera fyrir okkur, en
fljótlega áttuðum við okkur samt
á því að við vorum að biðja þá um
41 metra af þessari voldugu
keðju.“ IM
Nauðungaruppboð
á eftirtöldum fasteignum fer
fram í skrifstofu embættisins,
á neðangreindum tíma:
Hallgilsstöðum, Hálshreppi,
þingl. eigandi Tryggvi Stefáns-
son, miðvikudaginn 14. sept-
ember 1988 kl. 10.00.
Uppboðsbeiðandi er Árni Páls-
son hdl.
Laugartúni 18, Svalbarðseyri,
þingl. eigandi Bjarni Hólm-
grímsson, miðvikudaginn 14.
september 1988 kl. 10.10.
Uppboðsbeiðendur eru: Jón
Egilsson og Árni Pálsson hdl.
Neðri Dálksstöðum, Sval-
barðsströnd, þingl. eigandi Ingi
Þór Ingimarsson, miðvikudag-
inn 14. september 1988 kl.
10.20.
Uppboðsbeiðandi er Árni Páls-
son hdl.
Sýslumaður Þingeyjarsýslu.
Heilræði
Geymið lyf þar sem
böm ná ekki til.
Fjölbýlishúsið sem fjölskyldan bjó í í Árhus, nóg var af grænum flötum þótt'
þær reyndust ekki heppileg leiksvæði fyrir unga fólkið.
Stýrimann og vélstjóra
vantar á 80 tonna bát frá Ólafsfirði.
Upplýsingar í síma 96-62484.
Utvegsmenn
Norðurlandi
Útvegsmannafélag Norðurlands boðar til fundar
í Sjallanum (litla sal) mánudaginn 12. september
nk. ki. 20.00.
Fundarefni:
Staða útgerðar.
Sjávarútvegsráðherra Halldór Ásgrímsson og for-
maður L.Í.Ú. Kristján Ragnarsson koma á fundinn.
Fjölmennið nú og takið þátt í umræðum.
Stjórnin.
tikj Evrópuráðið býður
WB fram styrki
til framhaldsnáms starfandi og verðandi verkmennta-
kennara á árinu 1989. Styrkirnir eru fólgnir í greiðslu far-
gjalda milli landa og dagpeningum fyrir hálfan mánuð eða
allt að sex mánuði.
Umsækjendur skulu helst vera á aldrinum 26-50 ára og
hafa stundað kennslu við verkmenntaskóla eða leiðbein-
ingarstörf hjá iðnfyrirtæki í að minnsta kosti þrjú ár.
Sérstök umsóknareyðublöð fást í menntamálaráðuneyt-
inu, Hverfisgötu 6, 150 Reykjavík. Umsóknir skulu hafa
borist ráðuneytinu fyrir 10. október 1988.
Menntamálaráðuneytið,
7. september 1988.
it
Þökkum innilega öllum þeim, sem sýndu okkur samúð og vin-
arhug við andlát og jarðarför,
GUÐLAUGAR MARGRÉTAR ÞORSTEINSDÓTTUR,
Goðabyggð 1, Akureyri.
Sérstakar þakkir til starfsfólks Lyfjadeildar Fjórðungssjúkra-
hússins.
Gestur Ólafsson.
Ragnheiður Gestsdóttir.