Dagur - 08.10.1988, Blaðsíða 14

y barnasíðan
ji Umsjón: Stefán Sæmundsson.
Spurningaleikur
Hér koma nokkrar spurningar úr
ýmsum áttum, flestar þó tengdar
barnaefni. Athugiö hvaö þið getiö
svaraö mörgum áöur en þið lítið á
svörin. Fjölskyldan getur öll tekiö
þátt í þessum leik, enda eru sumar
spurningarnar frekar viö hæfi yngri
barna og ekki víst aö foreldrarnir viti
svörin.
1. „Ég heiti. . . og api ég er.“ Hvaö
heitir apinn sem syngur þetta?
2. Hvaö kallast kvenmaðurinn sem
stjórnar Töfraglugganum?
3. Hver ætlaöi aö éta ömmu mús í
Dýrunum í Hálsaskógi?
4. Hver er landbúnaðar- og sam-
gönguráöherra?
5. Hvaö heitir bæjarstjórinn á
Dalvík?
6. Hvað var þaö besta sem Ijónið í
Kardimommubænum fékk aö
borða?
7. „Viö viljum . . .“ Hvaö var þaö
sem Karíus og Baktus vildu fá?
8. Hver kynnir teiknimyndir á Stöö
2 klukkan níu aö morgni laugar-
dags?
9. Hvaö í ósköpunum festist á
höföi Emils í Kattholti?
10. Mega börn senda Barnasíöunni
teikningar, gátur, brandara, ósk-
ir um pennavini og fleira sem
þeim dettur í hug?
Svör:
•iunj|B[s tununujoq bjj |ujo
bj E6a|!pu8 LunfijA qia nQ6qsj|Bfs qb ‘Bp
|B>|sndns
'!fV
•qnBjq>|SUBJj
•|qB|n>)>|nsjn>||ofuj jsqfq
uossnjinp joq uBfisu>j
•uossnj6js 'P JniujjÓuiais
•jni|o6ppojq ippBd
'Bliaa
'llin
'6
'9
L
'9
'S
'Sr
e
z
'i.
Geitin og eplasafinn
Þetta fallega skip teiknaði Heimir Björnsson, fjögurra ára hnokki.
Spilagaldur:
Hvort viltu rautt eða svart?
Geitin var falleg þar sem hún lá undir
eplatrénu. Og hvíta gæsin var eins
og konungsdóttir í álögum. Hvítu
fjaörirnar hennar skinu eins og silki í
sólskininu. En það kemur fyrir aö
geitin og gæsin veröa leiðar á því að
vera svona fínar og merkilegar. Þá
taka þær upp á alls kyns prakkara-
skap.
Gæsin sækir sokkana sem konan
í næsta húsi á og tyggur þá svolítið.
Geitin fer stundum í langar göngu-
ferðir, svo aö maðurinn sem á hana
þarf aö leita aö henni tímum saman.
Ung geit þarf margt aö rannsaka.
Eitt sinn fann hún stóra krús af epla-
safa. Hún skildi ekki í fyrstu hvað
þetta var. Hún velti krúsinni og beit í
tappann. Hann losnaöi ekki. En geit-
in hélt áfram að bíta og að lokum
losnaöi tappinn.
Nú streymdi þessi gómsæti safi
út. Geitin drakk og drakk þar til hún
stóö á blístri. Þá var hún svo södd
að hún komst vart til baka til gæsar-
innar.
Eigandi hennar leitaði og leitaði.
Hann fór á engiö og inn í skóginn.
Hann leitaði hátt og lágt. Milli runna
og bak viö tré. Hann saknaði geitar-
innar fjarska mikið. Hann gafst ekki
upp.
Aö lokum fann hann geitina. En
hún var enn svo södd að hann varö
aö bera hana alla leið heim í
garðinn.
Margir hafa mikla ánægju af spila-
göldrum og hér kemur einn. Stjórn-
andinn tekur spilastokk og sýnir viö-
stöddum aö hann stokkar spilin
vandlega. Síöan raðar hann þeim
öllum á borö og snýr bakhlið þeirra
upp.
Þá segir hann viö viðstadda, aö
hann geti tekið upp af boröinu rautt
eöa svart spil, alveg eftir því sem
þeir óski. Lætur hann síðan einn
óska sér hvort hann vilji rautt eöa
svart spil. Hinn velur t.d. rautt spil.
Stjórnandinn lokar augunum
andartak og þykist vera aö einbeita
sér. Svo beygir hann sig niður að
spilunum og dregur, snýr spilinu við
og viti menn, hann kemur meö rautt
spil. Næsti ætlar sér aö leika á hann
og biður um svartan lit. En stjórn-
andanum verður ekki skotaskuld úr
því aö draga svart spil.
En hvernig fer maöurinn eiginlega
aö þessu? Skýringin felst í því, aö
áöur en stjórnandinn byrjar hefur
hann tekið spilin og skipt þeim í tvo
bunka; rauð spil í öörum og svört í
hinum. Síðan sveigir hann annan
bunkann þannig að spilin í þeim
bunka veröa svolítið bogin. Segjum
aö þau meö rauða litnum veröi
sveigð. Þá þekkjast þau frá hinum
án þess aö óviðbúnir áhorfendur taki
eftir því eöa geti áttaö sig á skyggni-
gáfu og snilli stjórnandans.
Stjórnandinn veröur að gæta þess
aö láta ekki langan tíma líða frá því
aö hann sveigir annan bunkann og
þangaö til hann sýnir galdurinn. Spil-
in gætu nefnilega rétt úr sér á meö-
an og þá er stjórnandinn kominn í
vanda.
Brandarar
- Þú kemur enn einu sinni of
seint í skólann í dag, Jóhannes,
sagöi kennarinn og var strangur
á svipinn. - Áttu virkilega ekki
vekjaraklukku?
- Jú, en hún hringdi áöur en ég
vaknaði í morgun, svaraði
Jóhannes auðmjúkur.
- Þjónn! Það er súpa á flugunni
minni.
Þá er þaö sagan um piltinn sem
langaði mikiö til aö bjóða
bekkjarsystur sinni í bíó, en kom
sér ekki beint aö efninu. Þegar
hann hitti hana kreppti hann
höndina um hlut í lófa sínum og
sagði:
- Linda, ef þú getur giskaö á
hvað ég er með í lófanum skal
ég bjóöa þér í bíó í kvöld.
- Þú ert meö fíl í lófanum, sagði
Linda og haföi greinilega lítinn
áhuga á bíóferð.
- Nei, ekki er það fíll, sagöi pilt-
urinn. - En þú komst ótrúlega
nærri því. Ég sæki þig klukkan
hálf níu í kvöld.
- Þjónn! Þaö er fluga í súpunni
minni.
- Fyrirgefðu. Hún átti aö vera í
súpunni á næsta borði.
Kona nokkur kom í heimsókn til
móður Stínu litlu. Þegar konan
hringdi dyrabjöllunni kom Stína
til dyra.
- Eru pabbi þinn og mamma
heima? spuröi konan.
- Já, þau eru bæði heima, svar-
aöi Stína litla.
- Eru þau nokkuð bundin?
spuröi konan þá.
- Ha, bundin? Jú, þau eru í
hjónabandi, svaraöi Stína um
hæl.
Týndur bolti
Aumingja Óli prik er búinn aö týna
nýja, stóra boltanum sínum. Getið
þiö hjálpaö honum aö finna hann?
Þiö þurfið aðeins aö fylgja örinni,
draga línu frá henni og aö boltanum,
eftir ýmsum krókaleiöum þó. Þaö má
nefnilega aldrei fara yfir strik, heldur
rakleiöis eftir órofinni braut.