Dagur - 22.02.1989, Blaðsíða 6

6 - DAGUR - 22. febrúar 1989
Heimsókn í Tónlistarskólann á Akureyri:
Æfingin skapar meistarann
Tónlistarskólinn á Akureyri hefur búið við
þröngan húsakost undanfarið að Hafnar-
stræti 81. Nýverið fékk skólinn viðbótar-
rými á 2. hæð að Hafnarstræti 81b þar sem
æskulýðsfulltrúi og heilbrigðisfulltrúi höfðu
áður aðsetur og skólinn mun væntanlega fá
rými á neðstu hæðinni einnig í framtíðinni
þar sem skipulagsstjóri er nú til húsa. Þá
verður hægt að hafa starfsemi Tónlistar-
skólans undir sama þaki en þessari starf-
semi fékk blaðamaður að kynnast í vikunni
undir leiðsögn Jóns Hlöðvers Áskelssonar
skólastjóra.
Það er ekki auðvelt fyrir
ókunnuga að rata um ganga og
stiga Tónlistarskólans en eftir að
hafa komist upp á skrifstofuna á
3. hæð var vandinn leystur. Inni
af þröngum gangi var afdrep fyrir
ritara og lítil skrifstofa fyrir
skólastjórann.
Hvarvetna ómaði tónlist úr
herbergjum og nemendur og
kennarar voru á þönum á leið í
tíma. Meiningin var að líta inn í
kennslustofurnar og sjá hvað þar
færi fram en fyrst ræddi ég stutt-
lega við Jón Hlöðver Áskelsson
um húsnæðismál.
„Það fer öll kennsla fram í
skólanum núna nema söng-
kennslan, hún fer fram í Lóni,
félagsheimli Karlakórsins Geysis.
Þar eru þrír söngkennarar og er
þetta annar veturinn sem kennsl-
an fer fram þar. Fram að anna-
skiptum í lok janúar vorum við
með kennslu á tveimur öðrum
stöðum en með tilkomu þessa
viðbótarrýmis gátum við komið
þessum hópum hingað og ef við
fáum eina hæð til viðbótar, eins
og vonir st^nda til, þá myndi öll
starfsemi skólans rúmast innan
þessa húss,“ sagði Jón Hlöðver.
Aðstöðumunur
eftir búsetu
„Á hinn bóginn,“ hélt hann
áfram, „hefur verið í gangi
umræða um breytt fyrirkomulag í
sambandi við kennslu fyrir
yngstu nemendurna. Margir eiga
íangt að sækja og rætt hefur verið
um að koma á fót kennslu í nánd
við þeirra heimili og er þá sér-
staklega verið að ræða um Síðu-
hverfi. Nú er nefnd að skoða
möguleika á aukinni tónlistar-
kennslu í tengslum við grunn-
skólana.
Ég hafði gert mér grein fyrir
því að það væri kostnaðarsamt að
aka nemendum sem búa langt frá
skólanum í tónlistartímana og
um daginn benti kona mér á
dæmi í þessu sambandi. Dóttir
hennar fer fjórum sinnum í skól-
ann á viku með strætisvagni og
þessar strætisvagnaferðir kosta
hana jafnmikið og skólagjöld fyr-
ir eina önn. Þetta eru orðin tölu-
verð fjárútlát og því greinilegur
aðstöðumunur eftir búsetu.“
Að þessum orðum sögðum er
vert að hafa það í huga að í októ-
ber sl. voru skráðir 111 nemend-
ur í forskóladeild, þannig að
áhuginn er mikill meðal yngstu
barnanna. Þá voru alls 579
nemendur skráðir í skólann; 156
í blásaradeild, 105 í strengja-
deild, 109 í píanódeild, 50 í gítar-
deild, 36 í söngdeild, 7 í orgel-
nám í kirkju, 5 í harmonikunám
og 111 í forskóladeild, eins og
áður sagði. 33 kennarar sjá til
þess að nemendurnir rati á réttar
nótur.
Þá eru 8 nemendur á tónlist-
arbraut Menntaskólans á Akur-
eyri og ljúka 3 stúdentsprófi í
vor. Nemendur með tónlist sem
valgrein eru 43 og fer öll tónlist-
arkennsla þessara nemenda fram
í Tónlistarskólanum.
Forskólabörn í flautu-
leik og spuna
Jón Hlöðver vísaði mér nú veg-
inn um húsakynni Tónlistarskól-
ans og við heilsuðum upp á
nemendur og kennara. Fyrst
Jenný Sigurðardóttir spilaði „La Bamba“ á rafmagnsgítarinn með mikilli
innlifun.
p.fyyvi
Finnur Eydal leiðbeinir hér honum Vigni sem blæs í saxófóninn af krafti.
Myndir: SS
Hamarinn á lofti hjá Sigurlínu. Skemmtileg aðferð við kennslu forskólanemenda.
gengum við á vit píanótóna. Þar
var Kristín Rós Óladóttir að æfa
sig á píanóið undir leiðsögn Dýr-
leifar kennara. Kristín er 17 ára
gömul en hún byrjaði í forskóla
þegar hún var 8 ára og er því vel
á vegi stödd í náminu.
Þá var það forskólinn. í honum
læra börnin ýmis undirstöðu-
atriði. Þau eru þjálfuð í takti,
tónum og hreyfingu, spila á
flautu o.fl. Á neðstu hæðinni var
Sigurlína Jónsdóttir einmitt að
þjálfa börnin í flautuleik og líka
með hamri! Já, hamarinn sá gef-
ur frá sér hljóð og börnin eiga að
herma eftir hljóðfallinu sem
kennarinn framkallar með hamr-
inum. Þetta gekk skínandi vel hjá
börnunum. Þau sögðust öll vera 5
ára nema eitt sem var orðið 6 ára.
Við hittum þessi sömu börn
skömmu síðar en þá voru þau
komin upp á sal í spuna hjá Önnu
M. Richardsdóttur. Þar skemmtu
þau sér vel við að þeyta slæðum í
loft upp og líkja eftir mjúkum
hreyfingunum. Hreyfing er ekki
síður mikilvæg en taktur og tónar
í námi forskólabarna.
Tónar úr hverju herbergi
Áfram var haldið og næst hittum
við fyrir Waclaw Lazarz frá Pól-
landi, en hann kennir við skólann
ásamt eiginkonu sinni. Waclaw
er orðinn sleipur í íslenskunni og
þarna var hann að kenna Sigríði
Rut Franzdóttur á þverflautu, en
hann kennir líka á harmoniku.
Við gengum áfram um hæðina,
þar sem Amtsbókasafnið var eitt
sinn til húsa, og upp á næstu hæð,
en þar voru áður íþúðir. Við hitt-
um fyrir Christopher Thornton
sem var að kenna Kjartani
Höskuldssyni á klarinett.
„Christopher var hissa á þessari
heimsókn og spurði hvort blaða-
maður væri njósnari frá Rúss-
landi en ég fullvissaði hann um
að svo væri ekki.
Kristinn Örn Kristinsson yfir-
kennari og formaður Tónlistar-
félags Akureyrar renndi fimum
höndum yfir nótnaborð flygilsins
þegar við bönkuðum upp á hjá
honum, enda skapar æfingin
meistarann.
Þá var komið að fiðlunni.
Gréta Baldursdóttir kennari og
Ása Birna Birgisdóttir nemandi
hennar léku undurblítt lag fyrir
tónelskan blaðamanninn sem
notaði tækifærið og smellti af
þeim mynd.
Sellóið var næst á dagskrá.
Örnólfur Kristjánsson var þar að
kenna Þorbjörgu Jóhannsdóttur
réttu tökin og ekki var annað að
heyra en árangurinn væri góður.
„Öldungadeildin“
Ung stúlka með rafmagnsgítar er
sjaldgæf sjón. Jenný Sigurðar-
dóttir var að prófa rafmagnsgít-
arinn og tók „La Bamba“ ásamt
kennaranum Gunnari Jónssyni
sem lék með á kassagítar. „Þú
verður ábyggilega fyrsta stelpan
sem fær mynd af sér í Degi með
rafmagnsgítar,“ sagði Jón Hlöð-
ver og við stilltum henni upp með
kontrabassann hans Gunnars í
bakgrunni.
Næst fórum við í „öldunga-
deildina“ en þar er um að ræða
fullorðna nemendur. Félag
„öldunga“ var stofnað við Tón-
listarskólann á síðastliðnum vetri
og erum meðlimir þess nemendur
sem komnir eru yfir 25 ára aldur.
Heiðdís Norðfjörð hafði for-
göngu fyrir stofnun félagsins og
hún var að spila á píanó undir
handleiðslu Nigel Lillicrap þegar
okkur bar að garði.
Þá gengum við inn í nýja hús-
næðið og þar var Guðrún Þórar-
insdóttir að kenna á lágfiðlu eða
víólu. Nemandinn var Viktoría
Rut Smáradóttir 10 ára gömul.
Fiðlan hennar var miklu minni en
lágfiðla Guðrúnar enda eru
minni fiðlurnar notaðar við
grunnkennslu barnanna, þau
ráða ekki strax við stóru fiðlurn-
ar.
Michael J. Clarke var einnig að
kenna á fiðlu en nemendurnir,
systurnar Silja og Þórdís voru lít-
ið fyrir myndatökur. Silja gaf
okkur hins vegar ágætt tóndæmi
Mikið tónleikahald
í tengslum við skólann
Saxófónninn var næstur á
dagskrá. Vignir Jóhann Þor-
steinsson blés af krafti fyrir
blaðamann og kennarinn var
hinn kunni tónlistarmaður Finn-
ur Eydal.
Næst hittum við Roar Kvam
kennara og nemandann Sigur-
björgu Vilbergsdóttur sem blés í