Dagur - 06.01.1990, Síða 2

2 - DAGUR - Laugardagur 6. janúar 1990
fréttir
Þingsályktunartillaga um sameiningu sveitabýla:
leiklist
Vetraríþróttahátíð ÍSÍ 1990:
• ••
• •
• /
*
Á nýársdag voru tvö kynntngarspjöld er minna á Vetraríþróttahátíð ÍSÍ 1990, afhjúpuð á Akureyri.
Annað spjaldið stendur á gatnamótum Hörgárbrautar og Hlíðarbrautar og hitt austan við Ieikhúsið.
Kl. 15.30 hljóp ungt skíða- og skautafólk með logandi kyndla frá spjaldinu við Hörgárbraut inn að
spjaldinu austan leikhússins og stóð þar heiöursvörð. Forseti bæjarstjórnar Akureyrar, Siguröur J. Sig-
urðsson ílutti ávarp og Hjálparsveit skáta var með flugeldasýningu.
„Sameining skilar árangri þegar upp er staðið“
„Ég er viss um að hjá mörgum
mætti sameina bú til hag-
ræðingar í rekstrinum. Þetta
skilar árangri þegar upp er
staðið,“ segir Benedikt Hjalta-
son á Hrafnagili í Eyjafirði um
- segir Benedikt Hjaltason hjá Þristi í Eyjafirði
þingsályktunartillögu Ásgeirs
Hannesar Eiríkssonar, þing-
manns Borgaraflokks, þess
efnis að Alþingi feli landbún-
aðarráðherra að kanna hvort
hagræða megi í landbúnaði
með því að sameina sveitabýli í
búrekstri.
Ásgeir Hannes segir í greinar-
gerð með tillögu sinni að atvinnu-
rekendur reyni nú í flestum
greinum atvinnulífsins að leita
! leiða til sameiningar með hagræð-
ingu í huga. Því sé vert að láta
kanna á hvern hátt slíkri samein-
ingu verði best komið á í bú-
rekstri.
Ásgeir Hannes tekur sem
dæmi sameiningu þriggja búa í
Eyjafirði sl. sumar, þ.e. Kropps,
Hrafnagils og Merkigils, þar sem
ábúendur á Kroppi og Hrafnagili
sameinuðu rekstur sinn á jörð-
inni Merkigili sem þeir keyptu
með vélum og áhöfn. Nýja búið
fékk síðan nafnið Þristur.
„Þetta er erfitt fyrst af því að
við erum að kaupa eina jörðina
en að öðru leyti er þetta mjög
gott. Auk þess þarf minni mann-
skap við þetta eftir sameiningu
en áður,“ segir Benedikt.
í lok greinargerðar sinnar legg-
ur Ásgeir Hannes til að kannað
verði hvort ekki sé rétt að veita fé
af greiðslum landbúnaðarins,
sem annars færu til annarra verk-
efna, til sameiningar búa. „Auk-
in hagræðing mundi bæta bænd-
um strax allan hugsanlega tekju-
missi,“ segir Ásgeir Hannes.
JÓH
Stressuðum einstaklingum Qölgar:
Atvimmrekendur og há-
skólamenntaðir verstir
- eldri húsmæður kvarta minnst
Um afleiðingar vinnustreitu er
það að segja, að þeir Sem af
henni þjást, leita meira til lækna
vegna magasára og bakverkja og
þeir kvarta meira um þreytu og
höfuðverk en aðrir. Þessir aðilar
eru sömuleiðis meira frá vinnu
vegna veikinda og vinna mikla
aukavinnu.
í riti landlæknis er reynt að
leita svara við hvað til ráða er
gegn þessu vandamáli. Bent er á
að leggja megin áherslu á önnur
gildi en efnahagsleg í uppeldi og
skólastarfi, auðvelda ungu fólki
að eignast þak yfir höfuðið og
draga úr kostnaði við helstu lífs-
nauðsynjar. Þá ættu þeir sem bet-
ur búa að hugleiða það, að unnt
er að öðlast ágæta lífsfyllingu án
þess að skipta um bifreið á 2ja-
3ja ára fresti eða endurnýja eld-
húsinnréttinguna á 10 ára fresti.
VG
Laugardaginn 16. desember
frumsýndi Leikfélag Blönduóss
leikritið „Sveitasinfónía“ eftir
Ragnar Arnalds, alþingismann.
Þetta er annað Ieikrit Ragnars
Arnalds. Fyrra verkið er „Upp-
reisnin á ísafirði", sem frumsýnt
var í Þjóðleikhúsinu fyrir nokkr-
um árum og Leikfélag Skagfirð-
inga sýndi á síðasta leikári í Mið-
garði í Varmahlíð.
„Sveitasinfónía" er gamanleik-
ur. Ragnar Arnalds á greinilega
létt með að skrifa lipran og smell-
inn samræðutexta. Einnig hefur
honum tekist að skapa persónur,
sem hafa sín ákveðnu sérkenni -
reyndar nokkuð stöðluð á köfl-
um, en þó greinileg og eftir-
minnileg.
Um „Sveitasinfóníuna" sagði
höfundur í blaðaviðtali: „Ég held
að gamanleikrit, sem er bara
grín, verði ekkert skemmtilegt.
Alvara lífsins verður að fylgja
með.“ Einnig þvertók hann fyrir
það í sama blaðaviðtali, að per-
sónur eða atburðir verksins ættu
sér fyrirmyndir í raunveruleikan-
um. Þrátt fyrir þetta fer ekki hjá
því, að fram í huga áhorfandans
komi atburðir og persónur sam-
tíðar okkar, sem óneitanlega
minna á sig á sviðinu. Þar virðist
- hvað sem höfundur hefur ætlað
sér - vera höfðað til ýmislegs,
sem sannarlega hefur gerst. Þessi
samsvörun gefur verkinu það,
sem höfundur vill ná: Alvöru
lífsins; kunnuglegar kringum-
stæður og persónur, sem settar
eru fram í skoplegu ljósi.
Leikstjóri uppsetningar Leik-
félags Blönduóss á „Sveitasin-
fóníunni“ er Þórhallur Sigurðs-
son. Þórhallur setti verkið einnig
upp hjá Leikfélagi Reykjavíkur,
þegar það fyrst kom á fjalirnar.
Uppsetning Þórhalls á Blöndu-
ósi er oftast prýðilega lipurleg.
Sérstaklega ganga ýmsar hópsen-
ur vel og ná léttum brag og jafn-
vel spennu. Hinu er ekki að
neita, að á stundum hefði leik-
stjórinn mátt vera kröfuharðari.
Einna helst er hér höfðað til inni-
haldslítillar framsagnar hjá
nokkrum leikendanna og klaufa-
legrar sviðsframkomu, sem einn-
ig bregður fyrir. Þetta lýtir þó
ekki að marki heildarsvip sýning-
arinnar, sem er góður.
Sviðsbúnaður, lýsing og bún-
ingahönnun eru öll í góðu lagi.
Sviðið er einfalt. Á því er mikil
brekka, sem nær þvert yfir sviðs-
myndina og nýtist prýðilega til
þess að gæða uppsetninguna fjöl-
breytni. Sviðsmyndin er öll í
hlutlausum litum, en snoturleg
landslagsmynd, dregin fínlegum
dráttum á skásetta hliðarfleka,
lyftir henni og gefur henni hlýleg-
an svip.
Sviðsskiptingar felast mest í
breytingum á lýsingu og því að
færa til muni, bæta þeim við eða
fjarlægja þá. Allt þetta gengur
hnökralaust fyrir sig og er full-
nægjandi.
Sextán leikarar taka þátt í upp-
setningu Leikfélags Blönduóss á
„Sveitasinfóníunni". Þar ber
hæst túlkun Sveins Kristjánsson-
ar sem skapaði eftirminnilega
persónu í hinum drykkfellda séra
Jósefi, presti og bónda á Fossi,
og leik Benedikts Blöndals Lár-
ussonar, sem náði vel að túlka
meinleysingjann og menningar-
sinnann Alexander sýslumann.
Jón Ingi Einarsson nær allgóð-
um tökum á persónu Ásgeirs,
hreppstjóra og oddvita í Tungu,
og Helga Þorleifsdóttir er prýði-
lega sannferðug í hlutverki hinn-
ar umburðarlyndu og þýskættuðu
Emmu. Njáll Þórðarson í hlut-
verki Friðriks, lögreglumanns á
Tanganum, og Kolbrún Zophon-
íasdóttir í hlutverki Báru, eiga
líka ágætan leik. Hið sama má
Leikarar og starfsfólk ásamt leikstjóra, Þórhalli Sigurðssyni.
segja um Sturlu Þórðarson, sem
fer með hlutverk Björns stór-
bónda, bróður séra Jósefs.
Hlutverk Soffíu, systur Ásgeirs
hreppstjóra og oddvita, er í
höndum Sigurlaugar Þorsteins-
dóttur. Sigurlaug á góða spretti -
sér í lagi, þegar henni hitnar í
hamsi. Hins vegar kemur fyrir,
að nokkra innlifun skorti í hóg-
látari köflunum.
Þórður Njálsson fer með hlut-
verk Örlygs, bónda á Illagili.
Þórði tekst iðulega að ná þeim
kæruleysis- og glaumgosablæ í fas
persónunnar, sem er við hæfi.
Nokkuð vantar þó á samfellu í
leik Þórðar ekki síst hvað fram-
sögn snertir, en hún er á stundum
of sviplaus og lestrarleg. Þórður
fer hér í fyrsta sinn með hlutverk
á vegum Leikfélags Blönduóss.
Sé það haft í huga, er frammi-
staða hans í þessu stóra hlutverki
góð.
Þá má ekki láta ógetið Kristín-
ar Guðjónsdóttur, sem fer með
hlutverk Þórdísar, dóttur séra
Jósefs á Fossi. Kristín skilar all-
góðum leik og er skemmtilega
frjálsleg og hispurslaus á sviði.
í blaðaviðtali segir Ragnar
Arnalds, höfundur „Sveitasin-
fóníunnar", að í verkinu sé hann
„auðvitað að dásama þessa þrot-
lausu iðju áhugamanna, sem að
vísu hafa ekkert lært til verka, en
gera kraftaverk í menningarmál-
um með bjartsýninni einni“.
Þó að vissulega megi finna
ýmsa galla á uppsetningu Leik-
félags Blönduóss á „Sveitasin-
fóníunni“, er hún örugglega
dæmi um enn eitt „kraftaverkið“.
Haukur Ágústsson.
Ungt menntað fólk sem hefur
mannaforráð í vinnu sinni er
áberandi í hópi þeirra sem
kvarta um vinnustreitu við
lækna sína. Fólk sem kvartar
yfir vinnustreitu reykir líka
meíra en atlrir, ’þyngist, en
stundar þó mun meira íþróttir
og virðist hugsa meira um
heilsuna en aðrir. Þetta kemur
m.a. fram í riti landlæknis um
streitu, vinnu og heilsu í vel-
ferðarþjóðfélagi sem nýlega
kom út.
Niðurstöður rannsókna sýna,
að þeim sem kvarta um vinnu-
streitu hafi fjölgað marktækt á
árunum 1967-1985, sérstaklega
fólki á aldrinum 34-44 ára. Á
árunum 1970-1985 tvöfaldaðist
fjöldi þeirra sem kvarta undan
vinnustreitu. Atvinnurekendur
og háskólamenntaðir kvarta mest
undan vinnustreitu, en eldri hús-
mæður minnst.
Leikfélag Blönduóss:
Sveitasinfóma