Dagur - 28.04.1990, Blaðsíða 10

10 - DAGUR - Laugardagur 28. apríl 1990
matarkrókur
Ingigerður Traustadóttir,
starfsmaður á Árholti býður
lesendum Dags í fiskveislu:
Ýsan í
öndvegi í
„Lúxusfiskrétti“
Rækjan var í öndvegi í góm-
sætum rétti sem Helga Magn-
úsdóttir, fóstra á Arholti á
Hún skoraði á annan starfs-
mann á Arholti, Ingigerði
Traustadóttur, og hún heldur
sig líka við sjávarfangið og
kynnir í dag rétt sem hún
nefnir hvorki mcira né minna
en „Lú\usfiskrétt“.
Ingigerður neitar því ekki að
hún sé kokkurinn á heimilinu,
en vill lítið gera úr hæfileikum
sínum í eldhúsinu. „En ég reyni
að prófa eitthvað nýtt í elda-
mennskunni og hef gaman af
því að elda þegar ég hef góðan
tíma til þess,“ segir hún.
„Lúxusfiskiréttur" sem Ingi-
gerður býður upp á segir hún að
sé fljótlegur og urnfram allt
mjög góður. Rétturinn er nokk-
uð oft á borðum hjá Ingigerði
og karlmennirnir á heimilinu
láta sér hann vel líka.
En snúum okkur þá að upp-
skrift dagsins.
Lúxusfiskréttur
800 gr. ýsuflök (roðflett og skor-
in í bita)
400 g rœkjur
200 g ferskir sveppi'r, sneiddir
I laukur saxaður
(V2 blaðlattkur, sneiddur)
smjör til steikingar
1 grœn paprika söxuð
/ rauð paprika söxuð
2 giilra'tur, skornar í sneiðar
/2 dós ananaskurl og safi
150 g rjótni eða kaffirjómi
150 g rjóniaostur (lireinn)
V2-I tsk. salt
V2 tsk. pipar eða sítrónupipar
V2 tsk. papriktuliifl
I tsk. karrí
IV2 tsk. súpukraftur.
Laukurinn og blaðlaukurinn
er steiktur í smjöri og paprik-
unni, gulrótunum og sveppun-
um er bætt út í ásamt ananas-
kurli og safanum. Þetta er látið
kraurna í smástund. Aö því
búnu er rjómaosturinn og rjóm-
inn settur út í og látiö jafnast út.
Þá er fiskurinn settur út í og lát-
iö kraurna í 8-10 mínútur. Nú er
komið að því að setja rækjurnar
út í og þær látnar „rnalla" í 1-2
mínútur.
Með þessum álitlega rétti
leggur Ingigerður til að bera
fram hrísgrjón og snittubrauð.
Að hálfum mánuði liðnum
hittum við fyrir Aldísi Lárus-
dóttur, nuddkonu, sem tekið
hefur áskorun Ingigerðar. óþh
Hallfreður
Örgumleiðason:
Góðan daginn. ágætu lesend-
ur, og glcðilcgt sumar. Dóttir
mín var harðákveðin í því að
fagna sumrinu ærlcga strtix á
fyrsta dcgi. Hugðist hún vclta
sér upp úr ilmandi grængresinu
íklædd stuttbuxum og takíi til
við boltaspark og aðra sumar-
leiki. Konan rauk út á lóð með
tcppi og djús, vægast s;igt
fáklædd, cnda var meiningin
að nota sumarið og sólina til að
spara l jósatímana. Ekki vcit cg
hvcrnig þcim reiddi af, a.m.k.
voru mæðgurnar hvergi sjáan-
lcgar innan um skaflana á lóð-
inni er cg kom heim úr Fjall-
inu, rauður og rjúkandi. Hin
kvcnlægu öfl höfðu laglcga
misreiknað sig þarna. Karlinn
stjórnast hins vegar af frum-
stæðari kröftum og hann lct
rómantík almanaksins sig cngu
skipta. Köna.n pantaði sér síð-
an tíma í Ijós og lífið hélt
áfram án afskipta sumarkom-
unnar.
Ég komst að því að kveldi
síðasta vctrardags að hin kvcn-
lægu öfl hafa cnga tilfinningu
fvrir fcgurð. Þannig háttaði til
að við sátum fyrir framan
skjáinn og gláptum á Stöð 2
ásamt nokkrum ættingjum úr
kvenlegg. Tilcfni þessarar fjöl-
skyldusamkundu var Fegurð-
arsamkcppni Islands. Agndofa
fylgdist ég með þrýstnum og
spengilegum fegurðardísum
bylta sér í Bláa lóninu. gcisl-
andi af kynþokka og æsku-
blóma. Tuttugu og tvö stykki í
stjörnuflokki. Mig sundlaði og
verkjaði í hjartað cn viðbrögð
kvenáhorfenda voru önnur
þcgar dísirnar liðu drcymandi
fram á svið.
„Þessi er eins og hross í
framan." „Brjóstin á þcssari
ná ntður á maga." „Aumingja
stúlkan kann ekki að gang-t."
. Hvcrra manna skyldi þcssi
vera? Vcslings forcldrarnir."
„Þvílíkt grcppitrýni." „Þcssi cr
ömurleg í vcxtinum." - Þannig
létu þær ilæiuna ganga og af
velsæmisástæðum sleppi ég
harkalcgustu lýsingunum.
Sjaldan hcf ég orðið jafn
undrandi og sár og einmitt
þctta kvöld. Auðvitað varði ég
dísirnar í bak og fyrir en átti
við ofurcfli að etja. Aðeins
dóttir mín stóð mcð mér, móð-
ur sinni til mikillar hrellingar,
cnda ætlar sú stutta að verða
feguröardrottning og tann-
læknir þcgar hún vcrður stór.
Ekki tcl ég að gróðavonin liggi
þar að baki því þcgar ég spurði
hana hvcrs vcgna hún ætlaði
að verða tannlæknir þá svaraði
hún: „Þá gctið þið farið til
tannlæknis án þcss aö þurfa að
borga, líka afi og antma."
Sannarlcga göfug hugsjón
hjá stclpunni og fallcga gert að
ætla að hjálpa fátæklingunum.
Ég hcf cinmitt frcstað því hvað
eftir annað að undanförnu að
setjast í stólinn alræmda, því
hcimsókn sú myndi aðcins
þýða sult og seyru næstu vikur.
Kannski ég bíði bara eftir að
dóttir mín vcrði tannlæknir.
Annars var ég að uppgötva
nýja stétt okrara. Það cru þcir
sem hafa hendur í hári kvenna.
Samkvæmt þeint upplýsingum
æ m ég hcf er kennari hcilan
dag að vinna fyrir einum kruli-
óttum kolli. Nóg um þaó.
Nú cr tímabært að líta a
björtu hliðarnar því sumarið cr
komið. þrátt l'yrir ullt. Þ;i fcr
maöur að skclla scr 1 stiiul og
skrcppa á völlinn. Rcyndar cr
cg lítill smulmaður cn fcrð 1
sundlaugina ;i góð\ iðiiistlcgi
jafnast fyllilega á við það að
sjá fcgurðai'ilrottningai nar í
Bláa lóninu. Vcl á minnst.
þetta cr nú meiri skandallinn
mcð Glcrársundlaugina. Að
vísu hcf ég aldrci komið þang-
að en mér dettur hcldur ckki 1
hug að dýfa fæ'ti ol'an í þennan
drullupytt fyrr cn búið cr að
setja niður hcita potta. Sund-
laug án potta cr eins og kona
án.... slcppum því.
Hin kvcnlægu öfl hafa veriö
nokkuð til umræðu hjá mcr að
þcssu sinni, cnda hrcifst ég
ákaflega af þcssu hugtaki cr ég
sá það á prcnti fyrir skömmu.
Ég tcl kvcnlægt afl vcra sam-
nefnara fyrir mýkt, tilfinninga-
hita og viðkvæmni. Þcssi öfl
cru einkennandi fyrir vorið og
sumarið. Hlý golan gælir
mjúklcga við rjóöar kinnar
clskcnda scm gagntcknir til-
finningahita lciðast í við-
kvæmu. grænkandi grasinu.
hvísla ástarorðum og fylgjast
agndofa nteð kviknandi lífi
náttúrunnai' allt \ kiing. Hm
karllægu öfl cru brotin á bak
aftur, brædd af heitum geislum
sólarinnar uns þau samsamast
kvcnlægum öflum í faðrni al-
gleymis.
Þessi mynd gæti verið tekin í Vaglaskógi að suinarlagi. Takið eftir því hvernig hin kvenlægu öfl lífga upp á umhverf-
ið.