Dagur - 21.07.1990, Blaðsíða 17

Dagur - 21.07.1990, Blaðsíða 17
Að standast prófraunina Laugardagur 21. júlí 1990 - DAGUR - 17 Sýningarþjálfun V7\ Hundaeigendur Byrja meö sýningarþjálfun næstkomandi miövikud. 25. júlí. (Sýning H.R.F.Í. 12. ágúst í Laugardalshöll.) Skráningar í síma 33168. Súsanna. Byltingin í samgöngumálum þjóðarinnar undanfarna áratugi er eitt af því sem verður talið einkenna 20. öldina öðru fremur í fslandssögunni. Sú bylting hefur ekki gerst á einni nóttu, en áhrif hennar eru varanleg og hafa gert ákaflega mikið til að móta lífsvið- horf og menningu fólksins í landinu. Samgöngumál eru málaflokkur sem nán- ast allir þykjast hafa vit, eða a.m.k. skoðun á. Ungt fólk þekkir varla annað en að helstu vegir séu lagðir bundnu slitlagi, góðan bif- reiðakost og þægilegan fararmáta um þjóð- vegl íslands. Þó er ekki svo ýkja langt síðan að það heyrði til undantekninga ef íslenskur vegur var lagður bundnu slitlagi. Keflavíkur- vegurinn var fyrsti langi vegurinn sem þann- ig var úr garði gerður, og þótti hann merki- legt mannvirki á sínum tima. Nú er orðið langt síðan að nokkuð þótti merkilegt við Keflavíkurveginn. Reykvíking- ar aka hann tæþlega lengur á sunnudögum sér til skemmtunar í stórum stíl, eins og al- gengt var á sjöunda áratugnum. Á þeim tíma töldu sumir að íslendingar myndu varia nokkurn tíma verða í stakk búnir til að aka hringveginn á malbiki. Annað hefur þó kom- ið í Ijós, sem betur fer, þótt talsvert vanti enn upp á að settu marki hafi verið náð. Það er annars einkennilegt hversu hraðar breytingar nútíminn hefur haft í för með sér á hugsunarhátt og afstöðu landsmanna til þjóðmála. Með bættum samnöngumann- virkjum hefur þjóðin á vissan hátt þjappast saman; það er ekki lengur neitt tiltökumál fyrir hvern sem er að skreppa svo að segja hvert á land sem er á örfáum klukkustund- um. Varla er hægt að minnast svo á sam- göngumál að utanlandsferðir íslendinga komi ekki upp í hugann. Fyrir tveimur til þremur áratugum var utanlandsferð meiri- háttar mál í flestra augum, a.m.k. alls þorra almennings sem þekkti ekki annað form á sumarleyfum en tjaldútilegur í guðsgrænni náttúrunni. Sumir sem betur máttu sín áttu sumarbústað í fallegu rjóðri eða skógarreit. Nú skipta þeir íslendingar mörgum þúsund- um sem finnst ekkert sumarfrí standa undir nafni nema því sé eytt á erlendri grund. Afleiðingin af öllu þessu er breytt heims- mynd. Löndin færast nær hvort öðru í huga fólks, og meðvitund um lífskjör og viðhorf annarra þjóða eykst. Fyrir nokkrum árum sagði einn ágætur maður, sem mikið hafði ferðast bæði innan lands og utan, aö dvöl erlendis væri ákveðin prófraun á íslendinga. Þeir stóðust prófið sem komu frá útlöndum ríkari af reynslu og gátu sett þá reynslu í samhengi við íslenskan raunveruleika, til jákvæðrar uþþbyggingar. Hinir féllu að hans mati á prófinu, sem fannst allt íslenskt ómögulegt eftir að hafa dvalið erlendis. Kannski átta íslendingar sig ekki á gæð- um fósturjarðarinnar fyrr en þeir hafa fengið samanburð af öðrum löndum - þ.e.a.s. þeir sem standast prófraunina. EHB vísnaþáttur Jón Pétursson frá Nautabúi kvað: Fram úr aldafylgsnum þá flóðið kalda streymir, sérhver alda ógn og vá efst í faldi geymir. Björn Pétursson frá Sléttu í Fljótum orti á fermingaraldri þessa ágætu vorvísu: Eftir vetrar kuldakíf koma veðrin hlýju þegar vorsins vald og líf vermir allt að nýju. Síðar mun Björn hafa ort þessa sjóferðavísu: Rennur gnoð um geddulá, glennir voða Kári. Spennast froðuföllin grá, flennist boðinn súðum á. Næstu vísu Björns þarf víst ekki að gefa nafn: Pegi binda þrána skalt þú við skemmtun neina. Heims er yndishnossið valt. Hreyfimynd er lífið allt. Næsta vísa mun ort á Akur- eyri, þótt mér bærist hún úr fjarlægð: Mér er sagt að byggi ból baulu rétt hjá salnum meður nettri menjasól Magnús flott frá Norðurpól. Þá kemur gamanvísa sem Bjarni frá Gröf skaut að frú sinni: Ekki virðist vatnið þykkt vera að þessu sinni, kom þó af því kaffilykt hjá kerlingunni minni. Þá koma heimagerðar veður- vísur frá síðasta vori. í maí miðjum: Veturinn er voðalegur vinum mfnum fjær og nær. Engar snapir, enginn vegur. Öskuhríð í dag og gær. 20. maí: Svarið kom við bóndans bæn, býsna seint í förum. Bráðum verður björkin græn, bros á allra vörum. í riti sem út kom um miðja öldina, en varð skammlíft, rakst ég á þessar vísur eftir „Gamlan fjallamann": Ógn eru tilþrif orðin smá, alíur hljómur veikur, hörpu Þorsteins ekkert á ungra skálda leikur. Það er sér þau senda frá sýnir ei listir miklar, hugsun mun þar finnast fá, flest eru þokuhnyklar. Rímlaust hnoð að hlýða á hljómkært þreytir eyra. Skyldum við aldrei aftur fá íslenskt Ijóð að heyra. í sama riti sá ég þessa vísu: (Höfunda ekki getið.) Spilltur heimur hlær og lokkar heiða feiminn álf. Hver mun geyma arfleifð okkar ef við gleymum sjálf? Teitur Hartmann Jónsson sat að drykkju með háttsettum embættismanni. Hann kvað: Von er að bjánar verði tól vitra glæpamanna. Ég er orðinn skálkaskjól skálkaforingjanna. Kaldur vetur. (Höf. óvís.) Kaldur vetur mæðir mig, mold og keldur frjósa. Betra væri að bæla sig við brjóstin á þér, Rósa. Umsjón: Jón Bjarnason frá Garðsvík Einnar bónar bið ég þig best sem mundi gleðja. Hún er sú að muna mig meðan þú ert að kveðja. Næsta vísa er eftir séra Jón Þorláksson á Bægisá: Hryssutjón ei hrellir oss. Hress er ég þó drepist ess. Missa gerði margur hross. Messað get ég vegna þess. Ekki liefur Jósep Húnfjörð litist vel á þjóðfélagið er hann kvað: Allt er lífið orðið breytt. Ýmsir dauðann sötra. Skipulagt er allt og eitt, alþjóð lögð í fjötra. Allt er kúgað allt um kring óréttlætis gjöldum. Seigdrepandi svívirðing situr nú að völdum. Eftir lestur bókar Jóns Helga- sonar um Jóhann bera, „Þrettán rifur ofan í hvatt“, orti Haraldur Zóphoníasson: Illum kynnum olli snót, eldi, snjó og frera. Taka inn í innstu rót örlög Jóhanns bera. Gekk harmþrunginn, griðafár, grimmum tungum skorinn um lífs klungur, iljasár ofurþungu sporin. Langa ævi lifði í banni. Lúði mótgangsklifið bratt. Þar voru ristar þrautamanni þrettán rifur ofan í hvatt. o Dagana 28.-30. júlí n.k. verður staddur á Akureyri sölumaður frá okkur! Þeir sem óska eftir máltökum, faglegri ráögjöf og til- boðum, yður að kostnaðarlausu, hafi samband við umboðsmann okkar Kára Hermannsson, Grundar- gerði 7 a, Akureyri, sími 96-23997. Álnabær h.f. Síðumúla 32, 108 Reykjavík . Jy|||í MENNTAMÁLARÁÐUNEYTIÐ mw.Laus staða Dósentsstaða í stjarnvísindum við eðlisfræðiskor raun- vísindadeildar Háskóla íslands er laus til umsóknar. Dósentinum er ætlað að stunda rannsóknir í stjarnvís- indum, hafa forystu um kennslu í þeim við deildina og stuðla að aukinni þekkingu á þessari vísindagrein í landinu. Ennfremur þarf umsækjandi að geta tekið að sér almenna kennslu í eðlisfræði. Óskað er eftir grein- argerð um rannsóknir sem umsækjandi hyggst stunda, verði honum veitt staðan. Laun samkvæmt launakerfi starfsmanna ríkisins. Umsóknir, ásamt rækilegri skýrslu um vísindastörf umsækjenda, ritsmíðar og rannsóknir svo og námsferil og störf skulu sendar menntamálaráðuneytinu, Sölv- hóli, Sölvhólsgötu 4, 150 Reykjavík, fyrir 20. ágúst 1990. Menntamálaráðuneytið, 19. júlí 1990. Gullfalleg smávara í stórum stíl svo sem: Eftirprentanir, fondue, wok, steikarsteinar og margt fleira.

x

Dagur

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Dagur
https://timarit.is/publication/256

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.