Dagur - 01.03.1991, Blaðsíða 22

£2 -- mjQAQ -- f2Gt 2ism .! i.UQBhuiaöl
22 - DAGUR - Föstudagur 1. mars 1991

l)a fallcr Jct noc «ma»tcm — ct og fotcn IK'n li|(*cr t Movclen un-
\arscll Han rcagcrcr imtinktivt. ilcr harcn. Han har mÍMCt mcr lo
Hivcr «c* nindt. forwkcr a kom- liter hlod og -kullc vart i sjokk.
hlokkcn lar ham. Dcn skarpc kan- hlodtr>kk. IK'I cr normaltl
tcn trclTcr ovcr ankclcn og hugttcr I Akurcvri spor han om dc ikkc
fotcn tvch av, som cn fallnks kan scttc fotcn pa igicn. Skullc
Han lopcr hakowr ct par skritt pa Kjcrnc vart mcd skiftct hjcm 'til
stumpcn mcns blodct sprutcr for lordag. Lcgcn scr pd ham. malcr
han fallcr om Huskcr at han skri- styrkcn. Talcr han sannhctcn''
kcr ul "Namcn Oddvcig. dcr «IK*n kirurgcr ikkc fodt cnda som
mistc jc' fotcn min«. Si cr kamcra- kan klurc dcl». »l)a far dct bli cn
Klcmmcr handcn til prosjcktlcdcr
Morfincn virkcr jo ikkc. Sa scnkcr
cndclig morkct scg ovcr ham .
scttcr ncd kaffckoppcn pa bordct i
dcr lcppcn. — I‘J svkchusct i Aku-
rcvri fikk jcg fin hchandling. ncs-
tcn hcdrc cnn i Norge. littcr 14
dagcr blc jcg scndt til Hamar mcd
fiy. og dcrfra lii scntralsykchusct i
l'.lvcrum. Sa scndtc dc nn’g pa rc-
rullcstol og hjcrncsliadcr IK' kun-
nc ikkc lilby anncl cnn trygd og
dct villc jcg ikkc ha. sa jcg rcistc
hjcm og bcgyntc pa Ircning mcd
vcklcr og slikl. Vcidc 79 kilo pa sy-
kchuscl. Na cr jcg likc stcrk igjcn
hransjcn. Vi cr trc brodrc oglH
kct hjcmmc. Jeg cr dcn yngslc. il
dcn cnestc .som jobbcr p.l anlcgg
IK' andrc cr i Oslo.
— Jcg'bcgymc pa Spigcrvcrkct. Ifi j
ar gammci IK’t var darlig bclalt ;
Uktc mcg ikkc. dro hjcm og hc-
gyntc i anlcggshransjcn. Mcst har
jeg V'Cft i tidligcrc Jcmbcton i
Trondhcint. sa i Hovcr l llcfscn og
Astrup Aubcrl for dc slo seg sam-
mcn. Storc anlcggsplasscr. pa Or-
lcllcr han. J
Olomfjord-uthyggingcn og I)<>• I
ka-anlcggcnc var dc sisie for . i
land. — Kjoljua pa IKikka var c ]
fin plass. dcn hcstc jcg har v.cr; ]
pa IKr gikk dct godt og lctt A joh-
hc. og vi Ijcntv pcngcr
Mcn Island kommcr hoyt opp.
Hcr cr spcstcll natur, og vcldig
hyggcligc og gjcstfric folk. Og go-
rlc arhcidskamcratcr. Hlir dct mcr
a gjorc hcr, vil jcg varc mcd.
God lonn — god inndritt
Han cr opptatt av lonn og pro-
duklivitct. IKthcngcrsammcn —
IKt mJ værc hra bctalt. IKt ha ,
vist scg alllid al god Innn og god
inndrift hcngcr sammcn. IKt mj
va-rc pcngcr og god mat pa an-
lc’gg. cllcrv cr dct ikkc trivclig. IM
kr timcn cr ikkc vcrd a rcisc hjcm-
mcfra for.
— Jcg mcncr dct ikkc cr limc-
lonna som cr avgjorcndv' for prv>-
sjcklcts okonomi, Jcg har sctt an-
lcgg -som hctalcr, I <0-160 i
timcn. Sa spors dct vtm dc drivcr
40 cllcr 50 m i uka da. Mcn hva
mcd XII—90 m i uka og godt hc- .
talt? O.ár inndriftcn godt. kan hj i
dc vi og prosjcklcl tjcnc godc pcr J
..................- ........... gcr. sicr Stcinar (Kncs.
mcg svlv cllcr andrc at jcg har ct
handikap. MJIct var A fil ny fot og Savner skogon
bli likc god IKt sto klart for mcg Kamcratcnc pj lagct kallcr hanl
fra jcg la i sykcbilcn pá vci til Aku- -gullcn fra dc storc ykogcnc» p. I
rcyri. OrtoiH-dcn pa sykchusct sa ficip. Mcn han sjvncr skogcn nji J
at jcg var hcldig likcvcl. Ilcdrc A han cr hjcmmcfru. IK'I cr vcrvl on-1
mislc hcggc fotlcnc. cnn cn hand sommcrcn. á st.í I’ limcr i lunncl I
holcn brukcr du harc lil a ga pa middag og sa lil koys pá brakka 1
— I>ct cr viktig. Iivsviklig. dcn tig ikkc fa kjcnnc susct fra skogcr j
kontaktcn jcg hadtlc rnctl gullcnc og dcn gtnlc luftcn
|ta prosjckict. arbcidskamcratcnc — Jcgdrivcrmcdjaktogfiskc. Jeg ]
og johbcn tla jcg gikk hjcmmc harjaktct mycclgog hjort. I)u vct. I
Mistcr du kontaktcn cttcr cn slik dct cr ikkc nyltar som dclcr arct ]
smcll. cr du fcrdig. httlclscn av hjcmmc. dct cr fortig clKr clgjak- j
lortsatl a vicrc mcd var vcldig vik- len, flircr han muntcn ogtar cn ns J
..... tig for mcg, og jcg fikk full opp- pns snus fj
vjrigt'r/ liakking I |9h« lok han cn Ib-lakkcrs cl Já
Familien tok det pent hjcmmc muincr om jakí tig'sfí ■
Stcin.tr (Jtncs cr rcntlol. fra ()tncs. ning nar vintcrkulda slár i vcgg- ■
llcr har han slckta. husel. kona páOtncs — I)ct har vtvn 4g gt ■
(Kltlvcig. cn gutt og cn icntc pá 14 dcr kalill. Mcn jcg var mcd cn k ■
ogltlar — IK svntcsdct var lcít. lil Tynsctcngang. I)a vardct 5 m
Mcn dc tok dcl pcnt. Oddvctg - Trygvc (iuldhrandscns bol ■
kom lil Island og-var hos.mcg. har jcg lcst mangc gangcr. Ic»hfl
blodct Holdcr ham favt HoliKr
ham inntil scg.
Slcinar Otncs. Stor-bas og fjcll- Ambulanscn Ira bycn cr dcr cttcr
sprcngcrfr.tkcnd.tlcn IIMJ-kilos ti minultcr. Lcgcn i Olafsljord kan
fjcll og pcndlcl hjcm t 21 ar I n dcn darligc vcicn mot Akurcyri og
sktkkcllg ilrivcr pj anlcgg Alltid hospilalct.
vlolt pj scg selv. Alltid til J stolc ’ Stcinar fár morfin mot smcncnc.
pa Aldri hatl noc uhcll. Alt dct lcgcn har i kolTcrtcn Nok
H. novcmbcr I9H9 cr han innc pá (il flcrc. lil áhlihcll ncddojvct. IKt
stuflcn i Olafsljord-tunnclcn i ls- hiclpcr ikkc Smcrtcnc rivcr i
land. I agct cr fcrdig mcd horing krvipjvcn. Han cr fullt bcvisst og
og ladmg. Han har ladct kutlcn. klar. Tcnkcr pá frcmudcn, johhcn
stjr ncdc og finncr frcm lcdningc-
Tilbake igjen
hirc máncdcr scncrc cr han lilhake
pá anlcggct i Olafsfiord. |ia’cgnc
hcn. I-.I nyll. og cl gammclt. Han
blir mnttjii som dcn stor-bascn
han cr. IK hcngcr om halscn
Han blir klcmt. dunkct. skalt mcd
Hardforc Ijdlfolk ma frcm mcd
lommctorklc Slcinar Otncs cr
kommct hjcm igK'n.
pa riggcn. MJ provc om han har
klarcr J johbc. Kiggcn durcr. stalct
synkcr inn i stulTcn. Juhclhylct —
lungcncs fullc kraft — skjxrcr
igjcnnom dcn orcdovcndc larmcn
fra trc Ijcllhor. “Vaa-hvsHK>».
Kcstcn gar ruuncmcssig Han ho-
rcr og dirigc-rvr lailingcn av gjcn-
hrocn» jva nggcn. Kadio og TV pa
Trygd ikke aktuelt
- Jcg tcnklc uldri pi
nomslag i lunnclcn
Hard smell
— I Kl var cn hard smcll. sicr han
srillc. — llbcskrivclig vondt. *sj
vondt al jcg spyddc. Stcinar Otncs
cg tcnklc aldri pá trygd. IKt
ya;rc dcl vcrstc for mcg Jcg

Fögnum vígslu Múlaganga
og gleðjumst með Ólafsflrðingum
Til hamingju
Hörkutólið Steinar Otnes er ekkert venjulegt hörkutól:
Missti framan af fœtinum
en kom afíur í Múlann
fjórum mánuðum síðar
Hann er ekkert venjulegt
hörkutól. Hafði unnið við
jarðgangagerð um árabil
og aflað sér mikillar
þekkingar í Noregi. Fór til
Islands og var einn af
lykilmönnum í sprenging-
um í ÓlafsQarðarmúla. En
dag einn í nóvember
1989, nánar tiltekið 8.
þess mánaðar, dundi
ógæfan yfir.
Steinar Otnes var að vinna
ásamt félögum sínum inni í
göngunum þegar skyndilega
byijaði að hrynja grjót úr lofti
þess. Steinar var fljótur að
átta sig á því sem gerst hafði.
Það dugði hins vegar ekki til.
Oddhvass steinn féll niður á
annan fótlegginn og hjó fram-
an af honum. Engu líkara en
þarna væri fallöxi að verki.
Sjúkrabíllinn kom á vettvang
tíu mínútum síðar og flutti
Steinar undir eins á Fjórð-
ungssjúkrahúsið á Akureyri
þar sem gert var að sárum
hans. Síðar fór Steinar til
Noregs til frekari aðhlynning-
ar. Hann fékk gervifót, en
gengur þó nú eins og ekkert
hafi í skorist.
Þótt ótrúlegt sé kom Steinar
aftur til Ólafsfjarðar Qórum
mánuðum síðar og fagnaði
ákaft með félögum sínum í
mars á síðasta ári þegar síð-
asta haftið var sprengt í Múla-
göngunum.
Eftir því sem Dagur hefur
fregnað mun Steinar áfram
starfa á vegum Aker Entre-
prenör í Noregi. Hann mun þó
vart vinna öllu meira í fremstu
víglínu, við sprengingar í iðr-
um jarðar. óþh
Steinar Otnes ýtir hér á sprengitakkann í Ólafsfjarðarmúla og þar
með er 180 metra áfanganum náð. Þessi mynd var tekin um miðjan
nóvember 1988. Ári síðar missti hann framan af fætinum inni í
göngunum. Mynd: TLV
DALVÍKURBÆR
Steinar sagði frá þessari lífsreynslu í hressilegu viðtali í Kontakt,
fréttablaði sem norski verktakinn Aker Entreprenör gaf út í júní á
síðasta ári. Persónueinkenni Steinars eru skýrt og skilmerkilega
dregin fram í viðtalinu, nefnilega sá ásetningur að gefast ekki upp
þótt móti blási og læra að lifa við orðinn hlut.
Eitt sveitarfélag við Eyjafjörð
gœti orðið framtíðin
Valgerður Sverrisdóttir.
svæðinu. Vegalengdin frá
Grenivík til Olafsíjarðar er
aðeins 101 km. Það er ekki
langt frá því að hægt sé að tala
um það svæði sem eitt at-
vinnusvæði. Samstarf milli
sveitarfélaga á þessu svæði
hefur verið að aukast með til-
komu héraðsnefndar og mun
enn fara vaxandi. Eitt sveitar-
félag við Eyjafjörð gæti líka
orðið framtíðin.
Við sem búum við Eyjaijörð
erum lánsöm. Héraðið er
gjöfult til lands og sjávar, nátt-
úrufegurð einstök og kröftugir
íbúar.
Látum ekki deigan síga þó
að blási á móti um sinn. Höld-
um áfram að byggja upp okk-
ar hérað. Göngin um Múlann
styrkja Eyjafjörð sem heild.
Hann er og verður óumdeilan-
legt mótvægi við höfuðborgar-
svæðið.
Til hamingju Ólafsfirðingar!
Valgerður Sverrisdóttir.
(Höfundur er alþingismaður fyrir
Framsóknarílokkinn í Norðurlands-
kjördæmi eystra).
í tilefni þess stóra áfanga í
samgöngumálum þjóðarinnar
að jarðgöngin um Ólafsfjarð-
armúla eru opnuð fyrir umferð,
langar mig að setja nokkrar
fínur á blað.
Eg vil byrja á því að óska
Olafsfirðingum til hamingju
og reyndar Eyfirðingum
öllum. Það skref sem nú er
stigið er eitt það stærsta sem
stigið hefur verið á þessu
landi á seinni árum og dettur
mér helst í hug opnun hring-
vegarins til samanburðar.
Ferðir mínar um gamla
Múlann hafa ekki verið mjög
margar um dagana. Hefðu
mátt vera miklu fleiri. Ein-
hvern veginn er það þó þann-
ig að þær hafa svo til allar
fest í minni mér. Sennilega
vegna þess að mér hefur liðið
misvel í þessum ferðalögum.
Fyrsta ferðin var farin fyrir
um 25 árum síðan. Farartæk-
ið var gamli Willies og ferða-
félagarnir faðir minn og
systur. Við fórum í fjölskyldu-
heimsókn til vinafólks í Ölafs-
firði í ágætisveðri. Á heimleið-
inni var komin svarta þoka og
ferðin fyrir Múlann ógnvæn-
leg. Allt gekk þó vel. Ég minn-
ist ferðar með Guðmundi
Bjarnasyni fyrir nokkrum
árum í ágætis veðri og að
vetrarlagi. Guðmundur er
greinilega hvorki bílhræddur
né lofthræddur því að hann
lýsti fyrir mér árekstri sem
hann hefði nýlega lent í með-
an við ókum fyrir Múlann.
Hann hafði aðra höndina á
stýri og hina notaði hann til
þess að skýra stefnu bílanna
sem lentu saman. Mér er næst
að halda að hann hafi sleppt
báðum höndum af stýrinu
þegar kom að því í frásögninni
að bílarnir skyllu saman. Mér
var um og ó.
Ekki get ég skilið við Múl-
ann í eintómri skömm. Þaðan
sést sólsetrið fegurra en ann-
ars staðar á Norðurlandi að
mínu mati. Þess vegna er
mikilvægt að veginum verði
haldið opnum þannig að fólk
geti haldið áfram að njóta
stórfengleika íslenskrar nátt-
úru af þessum stað.
Með opnun jarðganga í
gegnum Ólafsfjarðar-
múla opnast hlið sem gerir
enn frekara samstarf mögu-
legt og sjálfsagt á Eyjafjarðar-
Kontokt
Der miste je
'<■ foten min!