Dagur - 01.05.1992, Side 14

14 - DAGUR - Föstudagur 1. maí 1992
Dulspeki
Einar Guðmann
Hæfileikar Edgar Cayce
Eitt sinn sagði maður við mig að
eina þýdda lesefnið af viti sem
við íslendingar ættum um dul-
fræðileg málefni væru bækurnar
um dálestra Edgar Cacy. Ekki
vil ég taka svo sterklega til orða
en hins vegar er óhætt að taka
undir það að Edgar Cacy skei
sig tvímælalaust úr þegar hugs-
að er um allt það sem til er um
duispeki og skyld málefni.
Bækurnar sem hafa verið
skrifaðar um hann og verk hans
eru ófáar en hverri annarri
betri.
Ómenntaður,
en spekingur í dásvefni
Edgar Cayce var Bandaríkja-
maður. Hann lést 67 ára að
aldri árið 1945. Fyrir tilviljun
uppgötvaðist að í dásvefni gat
hann svarað ótrúlegustu spurn-
ingum. Dálesturinn fór þannig
fram að hann lagðist á legubekk
og þegar hann var fallinn í dá
var hægt að spyrja hann um
hvað sem er.
Áður en langt um leið var
hann farinn að helga líf sitt dá-
lestrunum. Ástæðan var sú að
hann hafði hæfileika til þess að
greina sjúkdóma manna sem
voru ekki einu sinni nærstaddir.
Þúsundir sjúklinga hlutu bata
fyrir hans tilstilli. Maðurinn
Edgar Cayce lauk ekki einu
sinni barnaskólanámi, en hins
vegar bjó hann yfir þvílíkri
þekkingu og visku þegar hann
var í dásvefni að undrun sætti.
Hann talaði óteljandi tungu-
mál, ráðlagði meðferðir við
sjúkdómum af mikilli þekkingu,
spáði fyrir um jarðskjálfta,
spáði fyrir síðari heimsstyrjöld-
inni, og auk þess ráðlagði hann
fólki varðandi öll hugsanleg
vandamál.
Allir dálestrarnir skráðir
í dag er til stofnun sem helgar
sig því að rannsaka og kanna
það sem hann sagði í dálestrum
sínum. Það er mikið verk þar
sem hann var iðinn við að veita
dálestra. Snemma tók eigin-
kona hans til við að skrá allt
sem sagt var á dálestrum þannig
að í dag eru til skráðir 14.249
dálestrar en talið er að hann
hafi veitt um 16.000 dálestra
alls.
Það sem merkilegast kann að
teljast í þessum dáiestrum eru
svör hans við stóru spurningun-
um. Spurningum sem snúa að
tilurð heimsins, mannsins, trú-
arbrögðum og heimspekilegum
vangaveltum. Hann hafði svör
við öllu. Skýringuna á því
hvernig hann gæti gert þetta
sagði hann vera þá að í dásvefni
tengdist hann við Alheimsvit-
und eða svokallaðar „Akasha
krónikur“. Alheimsvitundin
geymir í sér vitneskju um allt
sem gerst hefur frá upphafi og
alla visku. Sjálfur vissi Edgar
Cayce ekkert um það hvað
hann sagði í dálestrunum þar
sem hann vaknaði iðullega án
þess að muna nokkuð af því
sem hann sagði.
Yar sjálfur í fyrstu
á annarri skoðun
Þess vegna kom það honum oft
í opna skjöldu þegar hann fór
að segja frá ýmsu sem braut í
bága við skoðanir hans eða trú.
En ekki leið á löngu þar til hann
sannfærðist um ágæti dálestr-
anna, svo margar voru sannan-
irnar.
Það er eins og rauður þráður
í gegnum allt hans starf að
kenningin um lögmál orsaka og
afleiðinga og þar af leiðandi
endurholdgun er ofarlega á
baugi. Þegar hann sjúkdóms-
greindi fólk skýrði hann yfirleitt
jafnframt frá ástæðunni fyrir
því hvers vegna tiltekinn sjúk-
dómur hrjáði manninn. Út-
skýringar hans voru ávallt mjög
rökrænar og skynsamlegar
þannig að þegar á heildina er
litið fæst heildræn mynd af
þeirri heimsmynd sem hann
teiknar upp.
Aldrei var það svo að Cayce
læknaði fólk með handayfir-
lagningu eða á álíka persónu-
legan hátt. Sjúkdómsgreiningar
hans voru einfaldlega hár-
nákvæmar og ráðleggingarnar
við þeim.
Tönn sem olli því
að stúlka missti vitið
Mig langar að taka eitt stutt
dæmi um lækningu sem er á
vissan hátt gott dæmi um það
sem dálestrarnir gátu leitt í ljós.
Ung stúlka frá Selma í Alabama
varð skyndilega vitskert og var
lögð inn á geðsjúkrahús. Eftir
að læknar höfðu gefið upp alla
von um að lækna hana tók
bróðir hennar það til bragðs að
leita til Cayce. Hann lagðist fyr-
ir á legubekk, andaði djúpt
nokkrum sinnum og féll síðan í
dásvefn. Eftir að hann var sofn-
aður sagði hann frá því að hann
sæi líkama stúlkunnar og væri
að rannsaka hann. Eftir nokkra
þögn tók hann að lýsa líkam-
legu ástandi stúlkunnar, rétt
eins og hann væri að lýsa
röntgenmyndum. Sagði hann
að „vísdómstönnin" í munni
hennar þrýsti á taug að heilan-
um og ef tönnin yrði dregin úr
myndi það létta á þrýstingnum
að tauginni og stúlkan þannig
ná heilbrigði.
Eftir dálesturinn gerðu lækn-
ar könnun á tönninni og í ljós
kom að Cayce hafði rétt fyrir
sér. Tönnin var dregin úr og
stúlkan náði við það fullum og
skjótum bata.
Annað dæmi sem hægt er að
taka er af barni sem fæddist
nokkuð fyrir tímann og var
ávallt heilsuveilt. Þegar það var
fjögurra mánaða fékk það mjög
alvarlegt krampakast þannig að
þrír læknar - einn þeirra var
faðir barnsins - hugðu því ekki
líf eftir daginn.
Móðir barnsins fór í örvænt-
ingu sinni til Cayce og bað hann
að komast að því hvað væri að
barninu. í dásvefni ráðlagði
Cayce henni að gefa barninu
örlítinn skammt af eitrinu
Belladonna og litlu síðar mót-
eitur við því. Læknarnir urðu
eins og við var að búast stór-
hneykslaðir yfir því að hann
hefði ráðlagt að gefa barninu
eitur en móðirin fór sínar eigin
leiðir og gaf barninu eitrið sjálf.
Krampaköstin hurfu og eftir að
því hafði verið gefið móteitur
teygði það úr sér og sofnaði
vært. Lífi þess var bjargað.
Þeir sem ætla sér að fara út í
það að lesa bækur um Edgar
Cayce ættu að vera viðbúnir því
að þurfa að endurskoða heims-
mynd sína rækilega þar sem
þegar á heildina er litið er erfitt
að gera annað en sannfærast um
að þarna sé á ferðinni eitthvað
sem er merkilegra en orð fá
lýst, jafnvel þó hvert tækifæri sé
notað til þess að efast um það
sem hann ber á borð.
Aðalfundur
Veiðifélags Eyjafjarðarár
veröur haldinn í Sólgaröi Eyjafjarðarsveit þriðjudag-
inn 5. maí kl. 20.30.
Venjuleg aðalfundarstörf.
Önnur mál.
Stjórnin.
PÓST- OG
SIMAMÁLASTOFNUNIN
Fjarski ptaefti rl it ið
veröur lokað fimmtudaginn 30. apríl 1992 vegna
flutninga.
Opnað verður aftur mánudaginn 4. maí að Malar-
höfða 2 (hvíta húsið fyrir ofan Ingvar Helgason hf.).
Sími: 682424. Fax: 682429.
Fundur um Vesl-Norden
ferðakaupstefnuna á Akureyrí
Ferðamálafélag Eyjafjarðar boðar hér með til
kynningarfundar á Hótel KEA þriðjudaginn 5.
maí, kl. 20.30 um Vest-Norden ferðakaupstefn-
una, sem haldin verður á Akureyri 23.-26. sept-
ember nk.
Fundurinn er öllum opinn, en er fyrst og
fremst ætlaður þeim sem hyggjast taka þátt
í ferðakaupstefnunni.
Ferðamálafélag Eyjafjarðar.
Úr gömlum degi
í upprifjun okkar á fréttum Dags
á liðnum áratugum munum við
að þessu sinni einblína á 1. maí.
Þar kemur margt fróðlegt í ljós.
Við byrjum á árinu 1972 þegar
Ólafur Ragnar Grímsson, lektor,
var helsta stjarnan á útifundi
verkalýðsfélaganna á Akureyri.
Ólafur Ragnar í
sviðsljósinu 1. maí 1972
f Degi 4. maí 1972 eru ekki bein-
ar fréttir af útihátíðinni 1. maí.
Hins vegar er Smátt & stórt lagt
undir ræðu Ólafs Ragnars og
einnig er vitnað í hana í leiðara
blaðsins. Lítum á Smátt & stórt:
„Ólafur Ragnar Grímsson,
maður nýs tíma sem eftir er
tekið, sagði m.a. á útifundi
verkalýðsfélaganna á Akureyri 1.
maí sl.: Á kröfuspjöldum fram-
tíðarinnar verður borin fram
krafan um það, að allir geti notið
fegurðar umhverfisins og íslenzk
náttúrudýrð verði öllum opin.
Það er ekki nóg að stytta vinnu-
vikuna og auka orlofið, ef fólkinu
í landinu verður meinað að nota
frítíma sinn til að njóta kosta
landsins. En nú blasir sú þróun
við, að íslenzkir og erlendir auð-
menn geti í krafti peninga sinna
einokað mestu gersemar
íslenzkrar náttúru og helztu
landsgæði, að hlutum landsins
verði skipt upp í forréttindasvæði
peningavaldsins og auður verði
skilyrði þess, að almenningur geti
notið íslenzkrar náttúru. Og
hvað verður þá orðið af árangri
baráttunnar fyrir auknu orlofi, ef
máttur auðsins meinar fólki að
njóta náttúru íslands?“
Vel heppnuö hátíð
fyrir þrjátíu árum
Árið 1962 greinir Dagur frá hátíð-
arhöldunum í forsíðufrétt blaðs-
ins 3. maí og ræða Sigurðar
Jóhannessonar, verslunarmanns,
er birt. Fréttin er svohljóðandi:
„Útihátíð verkalýðsfélaganna
á Akureyri fór vel fram og studdi
veðurblíðan aðsóknina.
Hátíðinni stjórnaði Jón Ingi-
marsson, en ræður fluttu eftir-
taldir menn: Bjarni Jónasson,
formaður Iðnnemafélags Akur-
eyrar, Sigurður Jóhannesson, rit-
ari Félags verzlunar- og skrif-
stofufólks, Tryggvi Helgason,
formaður Sjómannafélags Akur-
eyrar, Eiður Guðmundsson,
bóndi á Þúfnavöllum, og Björn
Jónsson, alþingismaður, form.
Verkamannafélags Akureyrar-
kaupstaðar.
Lúðrasveit Akureyrar lék und-
ir stjórn Jakobs Tryggvasonar og
gekk, að ræðuhöldum loknum,
fyrir kröfugöngu verkalýðsfélag-
anna um bæinn.
Ræðumenn fengu gott hljóð og
voru ræður þeirra töluvert
athyglisverðar hver á sinn hátt.
A öðrum stað hér í blaðinu er
birt ræða Sigurðar Jóhannesson-
ar, skrifstofumanns.
Þótt nokkur hundruð manns
væru viðstödd hátíðahöldin,
vantar mikið á, að þátttakan gæfi
almennan hátíðisdag til kynna,
sem helgaður er baráttumálum
meginþorra fólks.“
„Kommúnistaáróður
og 1. maí“
í Degi 1950 er kaldastríðstónninn
áberandi. Ekki er sagt frá 1. maí
hátíðarhöldunum nema í leiðara
4. maí undir yfirskriftinni
„Kommúnistaáróður og 1. maí“.
Leiðarinn hefst með þessum
orðum:
„Kommúnistar hér um slóðir
halda áfram uppteknum hætti og
reyna að gera 1. maí, hátíðisdag
verkamanna, að flokkshátíð og
áróðursdegi. Á þessu var lítil
breyting á mánudaginn, frá því,
sem verið hefur undanfarin ár.
Að vísu var flutt ein ræða á úti-
fundinum út frá sjónarmiði verk-
lýðssamtakanna í heild, og var
það góðra gjalda vert, en annað,
sem þar heyrðist, var ómengaður
kommúnistaáróður. Kommúnist-
ar halda vafalaust, að þeir vinni
flokki sínum gagn með þessu
háttalagi. Hitt dylst þeim að sjálf-
sögðu ekki, að þetta er til óþurft-
ar verklýðssamtökunum í heild,
spillir almennri þátttöku í hátíða-
höldum dagsins og dregur úr gildi
og áhrifum kröfugöngu og um-
mæla. En þótt forsprökkum
kommúnista sé þetta mæta vel
ljóst, halda þeir samt áfram upp-
teknum hætti. Þar sýna þeir enn,
að í þeirra augum er flokkur þeirra
rétthærri en verklýðssamtökin
sjálf. Hitt gegnir furðu, að verk-
lýðsfélögin, sem skipuð eru lýð-
ræðissinnuðu fólki að meirihluta,
skuli þola Moskvu-kommúnist-
um að ræna þannig hátíðisdegi
þeirra og setja flokksstimpil á
þennan aðalhátíðis- og minning-
ardag frjálsra verklýðssamtaka.“
SS tók saman