Dagur - 14.11.1992, Blaðsíða 22

22 - DAGUR - Laugardagur 14. nóvember 1992
Popp
Magnús Geir Guðmundsson
Eins og þeim sem horfa á
Stöð 2 og hlusta á Bylgjuna
ætti að vera kunnugt er kynning-
in á Landslaginu ’92, eða öllu
heldur lögunum sem keppa til
úrslita f Sjallanum 20. nóvember,
í fullum gangi þessa dagana. Eru
lögin eins og fram hefur komið
Úr ýmsum áttum
tíu talsins sem keppa til úrslita og
mun því kynningin á þeim vera
u.þ.b. hálfnuð nú þegar þetta
birtist. Strax að henni lokinni mun
svo koma út diskur með lögun-
um, nánar tiltekið þriðjudaginn
17. nóvember. Verður spennandi
að sjá hvernig til tekst í Sjallan-
um, en þetta er í fjórða skiptið
sem Landslagskeppnin er haldin.
Eins og fram hefur komið í
fréttum hefur söngkonan
írska, Sinead O’Connor, ekki átt
sjö dagana sæla og það e.t.v.
ekki að ástæðulausu eftir að hún
Stjómin sigraði í fyrstu Landslagskeppninni 1989. Keppnin verður haldin f fjórða sinn 20. nóvember.
Órafmögnuð útrás
„Það er svo sem ekki margt sem
ég get sagt um þessi lög nema
hvað það helst að þau hjálpuðu
mér að komast í gegnum mjög,
mjög harða raun í lífi rnínu.”
Þannig fórust einum mesta gítar-
snillingi samtímans Eric Clapton
orð um lögin á nýjustu plötu sinni
Unplugged, í viðtali fyrir nokkru.
Á hann þar við missi sonar síns
sem lést í sviplegu slysi á síð-
asta ári.
í viðtalinu reifar hann annars
frekar tilurð laganna fjórtán á
plötunni og hvernig á einn eða
annan hátt þau hafa komið til
hans á ferlinum. Blústónlistin
hefur að öðru ólöstuðu skipað
veglegastan sess á ferli
Claptons, enda er það svo aö
lögin á hinni órafmögnuðu
Unplugged eru flest af blúsætt
eftir marga af helstu meisturum
hans. Þar á meðal Walkin’ Blues
og Malted Milk eftir Robert John-
son og Hey, Hey eftir Big Bill
Broonzy, sem auk laganna
Before You Accuse Me, Rollin’
and Tumblin’ eftir Muddy Waters
og Nobody Knows You When
You’re Down And Out (sem hann
heyrði fyrst sungið af Bessie
Smith) hafa öll haft áhrif á mótun
Claptons sem blúsmanns og
Eric Clapton rís hátt sem aldrei fyrr á nýju plötunni sinni Unplugged.
tónlistarmanns almennt.
í bland við þau eru svo lög
Claptons sjálfs, bæði gömul og
ný, sem honum fannst tilhlýðilegt
að hafa með. Það verður líka
ekki annað sagt um þessa óraf-
mögnuðu útrás, sem svo má
kalla, en að hún hafi þjónað til-
gangi sínum. Hefur platan nefni-
lega skilað Clapton sem ferskum
og endurnærðum á ný og virðist
hann til alls líklegur í náinni
framtíð. Á Unplugged skilið allt
það hrós og þær mjög góðu við-
tökur sem hún hefur fengið að
mati Poppskrifara. Er hún tví-
mælalaust ein albesta plata
ársins.
gerðist svo djörf að rífa mynd af
páfanum í beinni útsendingu í
bandarísku sjónvarpi. Var hún
eins og kunnugt er púuð niður á
tónleikum til heiðurs Bob Dylan í
kjölfar þessa gernings og mátti
yfirgefa sviðið með skömm.
Skýring söngkonunnar á athæfi
sínu mun vera sú að með því
hafi hún verið að mótmæla trúar-
ofstæki í heimalandi sínu og
ofbeldi sem þrífist í skjóli þess,
en eins og alkunnugt er, þá eru
(rar að meginhluta kaþólskir.
Hefur Sinead enn fremur skýrt
frá því í viðtölum að hún hafi sjálf
orðið fyrir slíku ofbeldi í æsku og
að nú hafi hún ekki getað staðist
mátið lengur. Mun hún nú jafnvel
hafa í hyggju eftir allt sem gengið
hefur á að undanförnu, að hætta
söngferlinum og snúa sér þess í
stað af fullum krafti að baráttunni
gegn ofbeldi m.a. á konum og
börnum.
Það verður sannarlega mikið
um að vera hér á Akureyri í
næstu viku, því auk Landslags-
ins í Sjallanum næstkomandi
föstudagskvöld, sem getið er um
Sinead O’Connor hefur ekki átt sjö
dagana sæla að undanförnu.
einnig hér á síðunni, verður
Bubbi Morthens með sína aðra
tónleika á stuttum tíma í bænum
á miðvikudagskvöldið, sem
haldnir verða í íþróttahúsi KA.
Upphaflega stóð þó reyndar til að
tónleikarnir yrðu í Sjallanum líkt
og hinir fyrri, en vegna um-
stangsins kringum Landslags-
keppnina voru þeir fluttir upp í
KA-húsið. Á fyrri tónleikunum var
Bubbi aðeins einn með kassagít-
arinn, en nú mun kúbanska
hljómsveitin Sierra Maestre, sem
leikur undir hjá Bubba á nýju
plötunni Von, vera með í för.
Verður því væntanlega mikið um
dýrðir og mikið fjör á tónleikun-
um. Hefur Von, eins og við mátti
búast, vakið mikla athygli fyrir
sína suðrænu sveiflu og hafa lög
eins og Þingmannagælur og
Kossar án vara hljómað títt í
útvarpi síðan platan kom út. Virð-
ist því ekkert lát ætla að verða á
velgengni Bubba nú, en hún hef-
ur varað nær sleitulaust í tólf ár.
Utgáfa á góðum gítarplötum
þar sem margir af helstu gít-
arleikurum samtímans eiga í
hlut, hefur verið rík að undan-
förnu og bættist þar enn í. Má t.d.
nefna að nýkomnar eru út plötur
með tveimur af helstu blúsgítar-
leikurum hvíta kynstofnsins.
Annars vegar með hinum alhvíta
og ódrepandi Johnny Winter,
sem kallast Hey, There’s Your
Brother og hins vegar tónleika-
plata tekin upp í útvarpi með hin-
um látna Stevie Ray Vaughan,
sem nefnist In The Beginning. Þá
eru tveir aðrir góðir, hvor af sinni
kynslóðinni, þeir Jeff Healey hinn
blindi og Keith „Róllingur”
Richards einnig með nýjar plötur
á markaðinum. Nefnist plata
Healeys og félaga hans Feel
This, en plata Richards Main
Offender. Síðast en ekki síst er
það svo gamla blúshetjan, John
Lee Hooker, sem kominn er með
glænýja plötu undir nafninu
Boom Boom. Gítargutlsunnend-
ur þurfa því ekki að kvarta þessa
dagana.
„Hún og Jói“ í Verk-
menntaskólanum
Framhaldsskólarnir hér á Akur-
eyri, Verkmenntaskólinn og
Menntaskólinn, hafa verið mjög
duglegir í seinni tíð að fá til
bæjarins margar af betri hljóm-
sveitum landsins sunnan að til
dansleikja eða tónleikahalds.
Hefur þetta framtak tónlistar-
áhugafólks innan skólanna
mælst vel fyrir og hafa nemendur
flykkst á samkomurnar. Er í
þessu sambandi skemmst að
minnast tónleika Sykurmolanna í
Verkmenntaskólanum fyrr á
þessu ári, sem voru glimrandi vel
heppnaðir.
Á miðvikudaginn í síðustu viku
var svo enn á ný boðið til tón-
leikagleði í skóla verkmennta. í
þetta sinn með hinni upprenn-
andi „unglingasveit" Jet Black
Joe og „Hún andar", þeirrj
óborganlegu akureyrsku sveit,
sem inniheldur þrjá af fyrrum
meðlimum Lost sálugu, þá Krist-
ján Pétur söngvara, Sigurjón gít-
arleikara og Rögnvald bassa-
leikara. Spiluðu þeir félagar og
sungu sín sjö lög (gárungarnir
segja að þeir kunni ekki fleiri) af
geislandi gleði þannig að fjöl-
margir gestir tónleikanna gátu
ekki annað en hrifist af. Minntu
þeir t.a.m. á „Að senn koma
jólin" og það með miklum tilburð-
um. Er væntanlega við miklu að
búast frá hljómsveitinni í náinni
framtíð.
Það er ekki ofsögum sagt að
beðið hafi verið eftir Jet Black
Joe með nokkurri eftirvæntingu,
því sveitinni ungu hefur verið
mikið hampað síðan hún sló í
gegn með laginu sínu Rain.
Tónleikagestir, Poppskrifari þar
með talinn, urðu líka ekki fyrir
vonbrigðum, því strax vargreini-
legt að ekki væru neinir aukvisar
á ferð þótt ungir væru. Spiluðu
þeir félagar lungann af lögunum
á nýju plötunni sem nýkomin er
út og hljómuðu þau bara býsna
vel sum hver. Auk þess léku þeir
svo einnig lög eftir áhrifavalda
sína, Led Zeppelin, Bítlana o.fl.
sem tókst ágætlega. Er ekki
hægt annað'en að hrósa Páli
Rósenkrans söngvara sérstak-
lega, en þar er á ferðinni mjög
efnilegur drengur með mikinn
þroska ekki reyndari en hann er.
Þó kannski ekki svo skrýtið í Ijósi
þess að hann mun víst vera af
miklu söngfólki kominn. En um
leið og Páli og félögum er hrósað
sem góðri hljómsveit sem slíkri,
þá verður það á hinn bóginn líka
að segjast að þeir gangi heldur
langt í að líkja eftir fyrirmyndum
sínum. Er þá sérstaklega átt við
Led Zeppelin og bandarísku
sveitina Tesla, en auk þess að
leika lög eftir þessar hljómsveitir
var margt í sviðsframkomunni
sem rætur á að rekja beint til
þeirra. Eru þetta að mati Popp-
skrifara óþarfa stælingar, sem
vonandi munu hverfa með tím-
anum. En burtséð frá þeim þá
voru tónleikarnir góðir og sýndu
að Jet Black Joe getur átt góða
framtíð fyrir sér.