Dagur - 28.12.1993, Blaðsíða 15

Þriðjudagur 28. desember 1993 - DAGUR - 15
■
heimili fram á síðasta dag. Ámi
frændi lést þann 7. nóvember 1987,
höfðu þau hjón þá^ rétt haldið upp á
gullbrúðkaup sitt. Ómetanlegt var hið
sterka og einlæga samband þeirra
mæðgna Þórgunnar og Svanhildar,
ekki síst á tímum sorgar. Samband
sem aldrei kom brestur í þótt mikið
reyndi á.
Nú er Þórgunnur í Reykholti lögð
upp í ferð til annarra tilverustiga þar
sem hún fær hlýjar móttökur. Um-
hverfið þar er okkur ókunnugt. Við
getum ekki fullyrt þótt okkur detti i
hug, aö þar muni hún setjast að í nvrri
Karlsbraut og verða mikilvirkur þátt-
takandi í samfélagi þar sem samheldni
og samábyrgð ræður ríkjum.
Það er vandséð hvemig komió
verður í Karlsbrautina án viðkomu í
Reykholti, svo samofió var það heim-
ili lífí okkar systkinanna í Lundi.
Elsku Svansa, Ninni, frændsyst-
kinin öll og fjölskyldur, ykkar missir
er mikill en minningin um góóa konu
og ættmóður lifir. Guð blessi ykkur.
Systkinin í Lundi.
Að lokinni samfylgd, langar mig að
skrifa fáein kveójuoró til Þórgunnar í
Reykholti,
Við erum búnar að búa sitthvoru
megin við Karlsbrautina í hartnær 50
ár. Mér finnst eins og líf okkar hafi
verið svo samtvinnað frá fyrstu kynn-
um. Við höfum sameinast í sorg og
gleói. Oft var skokkað yfir götuna ef
eitthvað þurfti aö sýna sem verið var
að gera, flík var saumuð eða prjónuð,
ný uppskrift reynd og ég tala nú ekki
um þegar fræjunum var sáð á vorin.
Við fylgdumst með því hvor hjá ann-
arri hvernig fræin komu upp og jurt-
imar döfnuóu.
Það eru svo óteljandi minningar
um þessa góðu konu sem ég geymi í
hjarta mínu. Ég gleóst með henni nú,
ég veit aó vinirnir hennar kæru hafa
tekió á móti henni og mikil hefur
gleðin verið. Um leiö og ég þakka
henni fyrir allt og allt þá óska ég
henni góðrar ferðar til landsins eilífa.
Margs er að mirmast
margi er hér að þakka.
Guði sé loffyrir liðna tíð.
Margs er að minnast,
rnargs er að sakna.
Guð þcrri tregatárin stríð.
(V. Briem)
Ég votta Svanhildi, Ninna og fjöl-
skyldunni allri mína dýpstu samúð.
Lauga í Lundi.
Móðurmissir
Mér andlátsfregn að eyrum berst,
ég út í stari bláinn
og hugsa um það, sem hefur gerst
til hjarta mér sú fregnin skerst, -
hún móðir mín er dáin!
Hvc vildi ég, móðir, minnást þín,
en má þó sitja hljóður,
mérfinnst sem tunganfjötrist mín,
mérfinnst hver hugsun minnkast sín, -
því allt er minna móður!
/>ú varst mér ástrík, einlœg, sönn,
mitt alhvarflífá brautum,
þinn kœrleik snurt ei tímans lönn,
hann traust mitt var í hvíld og önn,
í sœld og sorg og þrautum.
Þú geymdir heitan innri éld,
þóttytra sjaldan brynni.
Efkulda heims var sál mín seld,
ég sat hjá þér um vetrarkveld, -
þá þíddirðu ísinn inni.
Scm varstu mér svo varstu þeim,
er veittir œvitryggðir.
Þótt auðs þér vceri vant í heim,
þú valdir honum betra en seim, -
þitt gull var dáð og dyggðir!
Hver var þér trúrri í stöðu og stétt,
hver steerri að þreki og vilja,
hver mciri aðforðastflckk og blett,
hverfremri að stunda satt og rétt,
hver skyldur fyrri að skilja?
Þótt liafi ég spurt, - um heimsins svar
ég hirði ei hið minnsta;
ég dóm hans, móðir, mct ci par,
því mcira ég veit, - hver lund þín var
og sálar eðlið innsta.
Ég veit þú heim ert horfin nú
og hafin þrautir yfir;
svo mœt og góð, svo trygg og trú,
svo tállausjalslaus reyndist þú, -
ég veit þú látin lifir!
Ei þar sem standa leiðin lág,
ég leita mun þíns anda, -
er lít ég fjöllin fagurblá,
mér finnst þeim ofar þig ég sjá
í bjarma skýjabanda!
(S.S.)
Þannig minnist ég þín elsku
mamma.
Svanhildur Árna.
skriftin, einhvern veginn svo karl-
mannleg og þróttmikil. Svo virtist
sem hann þyrfti lítið að breyta
textanum eftir aó hann einu sinni
var kominn á blaðið. Hann hafói
svo gott vald á hugsun sinni. Á
þessum árum sat hann að vísu í
bæjarstjórninni og var kannski í
einhvcrjum nefndum á hennar
vegum.
Þessi störf voru létt í vösum.
Störfin fyrir flokkinn og störfín
sem hann vann, beint cða óbeint,
fyrir verkalýðshreyfinguna og
flokkinn voru aldrei launuð. Þau
voru unnin í þágu hugsjónarinnar
um bætt kjör og betra líf fyrir al-
þýðuna. Við hefðum engan veginn
komist af ef mamma hefði ekki
haft örugga og tiltölulega vel
launaóa kennarastöðu. Kennara-
starfið, pólitíkin og málefni
kvenna voru henni hugstæð, en
mamma var sérkennari og kenndi
matvæla- og heimilisfræði í skól-
anum. Sum vorin sigldi hún til að
afla sér meiri menntunar á nám-
skeiðum erlendis. Vel man ég eftir
einu slíku tímabili; ég varð lasin
og ég man hversu mikið umburð-
arlyndi pabbi sýndi mér, hlýr, þol-
inmóður og traustur.
I húsinu okkar, Þingvallastræti
14, var oft glatt á hjalla og rnikið
um að vera á þcssum árum. Ann-
ars vegar vorum við og hins vegar
systkini mömmu: Elísabet, Ólafur
og Ingunn og uppeldisdóttir
þeirra, Hermína. Það var mikill
gestagangur í húsinu og nætur-
gestir voru engin tíðindi. Þaó var
spilað bridge, það voru fundahöld
og sumir gestir voru jafnvel svo
vikum skipti. Þau systkinin áttu
vini og kunningja vítt og breitt um
landið sem nutu gestrisni þeirra og
fádæma greiðvikni þegar þeir
þurftu aö erinda á Akureyri. Ein-
hver orðaði þetta svo aó húsið
heföi verið miðstöð róttækninnar
á Norðurlandi og líklega er það al-
veg rétt. Bolsahúsið, sem margir
nefndu svo, gegndi miklu hlut-
vcrki í þessari hreyfingu. Sjálf fór
ég ekki varhluta af nafninu og var
oft kölluð litli bolsinn, en aldrei
tók ég það nærri mér, líklega af
því að ég var stolt af foreldrunum
og vissi að þau nutu trausts og
margir litu upp til þeirra.
Kristbjörg, móðir Steingríms,
orðin ekkja þegar ég fyrst man
eftir henni, bjó í Lyngholti í Gler-
árþorpi. Þar bjuggu einnig börn
hennar, Kristín og Jónas ásamt
fjölskyldunt sínum og Eiður.
Bræður Steingríms, Ólafur og
Karl, voru fjölskyldumenn og bú-
settir á Akureyri. Margar ferðirnar
fór ég út í Lyngholt þegar ég var
krakki og frá þessum heimsóknum
mínum að Lyngholti á ég ákaflega
góðar minningar. Þetta var kær-
leiksríkt fólk, umvafió sterkum
ljölskylduböndum.
Svo kom aö því að pabbi var
kosinn á þing. Það var erfitt l'yrir
mig aó sjá á cftir honum suður og
ég hlakkaði mikið til þcgar von
var á honum til baka. Hann sat á
Alþingi á annan áratug og var
kjörinn forseti efri deildar, yngstur
þeirra, hefur mér verið sagt, sem
fram að því höfðu verió kjörnir í
forsetastöóu á Alþingi. Nokkrum
árum scinna náði llokkurinn að
vcröa stærsti llokkurinn á Akur-
eyri í kosningum til bæjarstjórnar.
Þcgar ég lít á þetta allt í þessari
fjarlægð tímans þá fínnst mér að í
pólitíkinni hafí pabbi og tengda-
fólkið hans þáverandi bætt hvort
annaö upp og allt haft samverkað
þeim til góös. Hann annarsvegar,
gjörhugull, öruggur og traustur,
og þau systkinin hinsvegar, kraft-
mikil, viljasterk og mælsk scm
létu ekkcrt tækifæri ónotað til vió-
tala og heimsókna, málstaðnum til
styrktar og fylgis.
Svo urðu þáttaskil. Misfellur
urðu í samstarfinu, svo slitnaði
það. Ég man þá stund þegar rnér
varð Ijóst að pabbi ntyndi fara frá
okkur mömmu, og ég man ná-
kvæmlega staðinn, já, meira að
segja gangstéttarhelluna, sem ég
stóð á framan við flugafgreiðsluna
þegar ég kvaddi hann. Mörgum
árum síðar bundumst viö aftur
traustum böndum sem aldrei rofn-
uðu. Hann varð mér hjálparhclla í
erfiðleikum og það var ekki síst
fyrir hans tilverknað að ég öðlað-
ist öryggi og fastan punkt í tilver-
unni. Börnum mínum sýndi hann
tryggð og vináttu. Fyrir þetta og
öll okkar samskipti fyrr og síðar
er ég óumræðilega þakklát.
Síðari kona Steingríms er Sig-
ríður Þóroddsdóttir frá Alviðru í
Dýrafirði. Þau Urðu svo gæfusöm
að eignast traust og gott heimili
og þrjú elskuleg og myndarleg
börn: Kristbjörgu, Sólveigu og
Aóalstein.
Ég bió Guð að blessa framtíð
þeirra og votta þeim og Sigríði
mína dýpstu samúð.
Steingrím, fósturföður minn,
kveð ég aó leiöarlokum með oró-
um Ingibjargar, fósturmóður
minnar, sem hún viðhafði jafnan
þegar hún kvaddi kæra vini: Vertu
ætíð Guði falinn.
Gunnlaug Björk.
Auglýsendur
takið eftir!
Milli jóla og nýárs koma út
þrjú blöð, þriðjudaginn 28.,
miðvikudaginn 29. og fimmtu-
daginn 30. desember.
Skilafrestur auglýsinga í
miðvikudagsblaðið er til
kl. 11.00 þriðjudaginn 28. des-
ember og fyrir fimmtudagsblað-
ið er skilafrestur til kl. 11 mið-
vikudaginn 29. desember.
Fyrsta blað á nýju ári kemur út
þriðjudaginn 4. janúar.
auglýsingadeild, sími 24222.
Hjúkrunarfræðingar
Fjórðungssjúkrahúsið á Akureyri óskar að ráða
hjúkrunarfræðinga til starfa nú þegar eða eftir
samkomulagi á gjörgæsludeild, bæklunardeild og
lyfjadeild II.
Deildirnar bjóða upp á gott starfsumhverfi og áhuga-
veró verkefni innan hjúkrunar.
Nánari upplýsingar gefur Rannveig Guðnadóttir starfs-
mannastjóri hjúkrunar, sími 96- 30273 og deildarstjórar
viðkomandi deilda.
Fjórðungssjúkrahúsið á Akureyri,
sími 96-30100.
Kennarar
Gagnfræðaskóli Akureyrar leitar eftir kennara frá
og með næstu áramótum til sérverkefna.
Upplýsingar gefa: Skólastjóri í síma 96-21018, aðstoð-
arskólastjóri í síma 96-23351.
Hjúkrunarfræðingar
í Skjólgarði er laus staða hjúkrunarfræðings frá og
með áramótum.
Heimilið skiptist í 32 rúma hjúkrunardeild, 14 á elli-
deild, ásamt fæðingardeild meó 10-12 fæðingum á ári.
Fjórir hjúkrunarfræðingar eru í starfi.
Húsnæði er til staðar og flutningur á staðinn er á
kostnað Skjólgarðs.
Allar upplýsingar veita Amalía Þorgrímsdóttir hjúkr 4
4unarforstjóri og Ásmundur Gíslason forstöðumaður.
Símar 97-81221 og 81118.
Skjólgarður, Höfn, Hornafirði.
Munið að gefa
smáfuglunum