Dagur - 31.03.1994, Blaðsíða 4

4 - DAGUR - Fimmtudagur 31. mars 1994
ÚTGEFANDI: DAGSPRENT HF.
SKRIFSTOFUR: STRANDGATA 31, PÓSTHÓLF 60, AKUREYRI,
SÍMI: 96-24222 • SÍMFAX: 96-27639
ÁSKRIFT M. VSK. KR. 1400 Á MÁNUÐI ■ LAUSASÖLUVERÐ M. VSK. KR. 125
GRUNNVERÐ DÁLKSENTIMETRA 765 KR.
RITSTJÓRI: BRAGI V. BERGMANN (ÁBM.)
FRÉTTASTJÓRI: KRISTJÁN KRISTJÁNSSON
UMSJÓNARMAÐUR HELGARBLAÐS: STEFÁN SÆMUNDSSON
BLAÐAMENN: GEIR A. GUÐSTEINSSON, HALLDÓR ARINBJARNARSON,
(íþróttir), INGIBJÖRG MAGNÚSDÓTTIR (Húsavík vs. 96-41585, fax 96-42285),
JÓHANN ÓLAFUR HALLDÓRSSON, ÓSKAR ÞÓR HALLDÓRSSON,
STEFÁN SÆMUNDSSON, ÞÓRÐUR INGIMARSSON.
LJÓSMYNDARI: ROBYN ANNE REDMAN
PRÓFARKALESTUR: SVAVAR OTTESEN
ÚTLITSHÖNNUN: RÍKARÐUR B. JÓNASSON
AUGLÝSINGASTJÓRI: FRÍMANN FRÍMANNSSON
DREIFINGARSTJÓRI: HAFDÍS FREYJA RÖGNVALDSDÓTTIR, HEIMASÍMI 25165
FRAMKVÆMDASTJÓRI: HÖRÐUR BLÖNDAL
PRENTVINNSLA: DAGSPRENT HF.
Togstreita trúar
ogmarkaðsafla
Um páskana takast á sjónarmið kirkjunnar og
markaðsaflanna í þjóðfélaginu. Páskarnir eru að
sjálfsögðu nátengdir trúnni og tilurð þeirra sprottin
úr kristnum jarðvegi. Við minnumst krossfestingar
Jesú Krists, dauða hans og pínu og síðan upprisu.
Kirkjan er því eðlilega mjög virk yfir páskahátíðina
og fjölmargir sækja þangað andlegan styrk. Þá
ganga fermingarbörn til altaris um páskana og játa
kristna trú og undirstrikar það enn frekar þann
helgiblæ sem yfir páskahátíðinni hvílir.
Svo eru aðrir sem renna hýru auga til páskanna í
viðskiptalegu sjónarmiði og keppast við að bjóða
vörur sínar og þjónustu. Þarna hefur einatt skapast
togstreita og markaðsöflin hafa verið ósátt við boð
og bönn sem kveða á um lokun verslana á helgum
dögum. Reyndar hefur margt breyst í frjálslyndis-
átt á síðari tímum, jafnvel um of að mati kirkjunnar
manna.
Auðvitað væri best ef hægt væri að finna hinn
gullna meðalveg sem allir gætu sætt sig við. Margir
líta á páskana sem kærkomið frí til að slaka á í
faðmi fjölskyldunnar, ferðast og gera sér glaðan
dag. Sveitarfélög og ýmsir aðilar blása til menning-
ar- eða útivistarhátíðar um páskana og þarna eru
gjarnan miklir fjármunir í húfi. Því eru sjónarmið
þeirra sem vilja hafa rýmri afgreiðslu- og þjónustu-
tíma á margan hátt skiljanleg. Ekki er þó rétt að
varpa öllum siðum fyrir róða þótt strangar hefðir
fyrri ára hafi verið látnar víkja að mestu.
Páskarnir eru, líkt og jólin, hentugur tími til að
staldra við, hugsa sinn gang og íhuga lífið og til-
veruna. Öll höfum við gott af því að eyða meiri
tíma með fjölskyldunni, sækja kirkju og njóta úti-
vistar. Þetta eiga að vera samrýmanlegir þættir,
ekki ósættanlegar andstæður. Páskahátíðin er að
ganga í garð og við skulum verða reiðubúin í anda.
Gleymum okkur ekki í kapphlaupi tímans og aug-
lýsingamennsku markaðsaflanna. Vissulega verð-
um að aðlagast því þjóðfélagi sem við lifum í en við
verðum sjálf að ráða ferðinni. Til þess þarf andleg-
an styrk og víst er að kirkjan stendur öllum opin.
Dagur óskar lesendum sínum og landsmönnum
öllum gleðilegra páska. SS
I UPPAHALDI
Hátíðarmessan á páskadagsmorgun
verður hápunktur helgarinnar
Páskarnir eru á
nœsta leiti - önn-
ur stórhátíð kirkj-
unnar og einnig
eru þeir sérstök
hátíð á mörgum
heimilum þar sem börn stíga
það skref að láta fermast.
Fermingin er viðburður í lífi
barna og fjölskyldna þar sem
kirkjan kernur öðrum fremur
við sögu. Páskar og fermingar-
tíð eru því annatími margra
presta - einkurn í fjölmennum
sóknum. Ein þeirra er Glerár-
sókn á Akureyri; ein af fjöl-
tnennari kirkjusóknum lands-
ins og þar sem margt ungtfólk
býr. Sr. Gunnlaugur Garðars-
son, sóknarprestur, mun því
hafa í mörgu að snúast, eins og
margir starfsbrœður hans, yfir
þá hátíðisdaga semfara ( hönd.
Hvað gerirðu helst í frístundum?
„Presturinn á fáar frístundir.
Hann cr alltaf á vakt en þegar þær
gefast reyni ég aö nýta þær til lcst-
urs bóka - einkum þeirra er tengj-
ast guöfræði og sálgæslu. Einnig er
ánægjulegt aö setjast niður og eiga
spjall viö góða vini og kunningja.“
Hvaða matur er í mestu uppáhaldi
hjá þér?
„Mér finnst allur venjulegur ís-
lenskur matur góður en ef ég ætti
aö nefna eitthvaö til hátíðarbrigóa
- mætti ég þá biója um grafinn
lax.“
Uppáhaldsdrykkur?
„Ég cr sælkeri aó eðlilfari og
marakuja safi er mikill uppáhalds-
Sr. Gunnlaugur Garðarsson.
drykkur hjá mér. Svo má ekki
gleyma kaffinu sem erómissandi."
Ertu hamhleypa til allra verka á
heimilinu?
„Nú verð ég að svara neitandi
og viðurkenna að ég verð aö bæta
mig verulega."
Er heilsusamlegt tíferni ofarlega á
baugi hjá þér?
„Svo sannarlega. Þetta á aó
vera áhugamál allra því hreyfing er
lykillinn að góðri heilsu.“
Hvaða blöð og tímarit kaupir þú?
„Þau tengjast starfi mínu og ég
kaupi Kirkjuritið og rit Félags guó-
fræðincma auk crlcndra tímarita
um guðfræði.1'
Hvaða bók erá náttborðinu hjá þér?
„Þær eru yfirleitt margar. Nú cr
ég-til dæmis að lesa bók sem heitir
Cosmic covcnant og fjallar um
guöfræði Gamlatestamentisins."
Hvaða hljómsveWtónlistarmaður er
í mestu uppáhaldi lijá þér?
„Bara eitt nafn hér - Mozart.“
Uppálialdsíþróttamaður?
„Ég vcit svo lítið um íþróttir -
ætli Gunnar á Hlíóarenda hafi ekki
verió nokkuð góóur.“
Hvað horfir þú mest á í sjónvarpi?
„Yes minester" - þetta er bestu
gamanþættir sem ég hef séð.“
Á hvaða stjórnmálamanni Itefurðu
mest álit?
„Ég veró eiginlega að segja pass.
En Winston Churchill hafói cigin-
leika til að sameina andstæðar fylk-
ingar á örlagatímum.“
Hvar á landinu vildirðu helst búa ef
þú þyrftir aðfiytja búferlum nú?
„Ég vil búa þar sem ég bý nú en
ég gæti hugsað mér aó eiga sumar-
hús á grísku eyjunum.“
Hvaða hlut eða fasteign langarþig
mest til að eignast um þessar mund-
ir?
„Einhvern tíma sagóist ég ætla aó
eignast jeppa þegar ég yrói stór en
það virðist ætla að verða einhver bið
á því.“
Hvernig myndir þú verja þriggja
vikna vetrarleyfi?
„Þriggja vikna leyfi - hvenær sem
er á Grikklandi."
Hvað œtlarðu að gera um helgina?
„Fyrir mér veróur komandi helgi
nánast samfelld helgistund. Ferming-
ar og messur en hápunktur helgar-
innar verður hátíðarmcssan á páska-
dagsmorgun kl. 8.00. Vió sjáumst
þar.“ ÞI
H RÆ RINCUR
STEFAN ÞOR SÆMUNDSSON
Blessuð gamla konan í gráu kápunní
Stórar, þungar, blautar Oygsurnar
liðuöust niður úr dimmu himin-
hvolfinu, lentu á bikaóri götunni
og bráðnuðu þar flestar. Aórar
héldu velli og tóku höndum sam-
an. Drifhvít breiða dúnmjúkra
fiðrilda lagðist yfir móóur jörð.
Hinn friðsæli draumur breytt-
ist íljótlega í martröð þegar rauð
Lada kom „æðandi" eftir götunni
svo krapið sprautaðist í allar áttir.
Ég var á leiðinni heim. Þaó var
fimmtudagskvöld. Klukkan var
laust eftir 23 og fáir á ferli í dríf-
unni. Stefnan var tekin noróur
Hörgárbraut. Þokkaleg þurrku-
blöð bægðu blautum llygsunum
frá hálfmattri rúðunni en skyggn-
ið var ekki meira en sæmilegt.
Okuhraðinn í kringum 50 km,
jafnvel ríflega. Enginn við gang-
brautina rétt norðan við brúna og
Ladan brunaöi áfram.
Það yrði gott að komast í hátt-
inn. Ég var þó aðeins aó ergja
mig yfir smá atviki frá því fyrr
um kvöldió. Fannst ég hafa verið
óheppinn. Guð og lukkan höfðu
vcrið víðsfjarri, gæfuhjólið snúist
mér mót. Eg ók á vinstri akrein.
Onnur gangbraut framundan.
Gangbrautarljós. Græna Ijósið
lýsti gegnum slydduhríóina. Þaö
slaknaði á hinum ósjálfráðu varn-
arviðbrögðum. En allt í einu, eins
og þruma úr heiðskíru lofti, birt-
ist gamla konan í gráu kápunni...
Stikaði yfír götuna á móti
rauðu Ijósi
Lágvaxin kona, lotin, í úlfgrárri
kápu, sennilega í svörtum kulda-
skóm með rennilás á hliðinni,
sokkabuxum, ullarleistum og
með prjónahúfu á höfðinu; nei,
ég sá það ekki, ég sá bara mér til
mikillar skelfingar aó gamla kon-
an var að stika yfir gangbrautina
á móti rauðu gangbrautarljósi,
hún stikaði áfram allsporlétt, hún
stikaði í veg fyrir bílinn.
Rauð Lada, rautt ljós; háski á
báðar hendur. Næstu atburóir
gerðust á sekúndubrotuni. Konan
kom frá hægri, var næstum kom-
in út á miðja götu. Ég var á
vinstri akgrein. Nákvæmir út-
rcikningar í örvæntingu: Bíllinn
myndi skella á konunni á næsta
augnabliki.
Hún hlyti aö stoppa þarna á
miðri götunni, bíöa eftir að ég
brunaói fram hjá. En hún leit
hvorki til hægri né vinstri. Það
var ckki tínii til aö taka hönd af
stýri og berja í flautuna og cf ég
bremsaði myndi bíllinn renna
eins og sleði og lenda á grá-
klæddu konunni um lcið og hún
kæmi á vinstri akreinina. Adrcna-
línið sprautaðist út í blóðiö og
einhver óskiljanlegur kraftur fékk
mig til að sveigja stýrið til hægri.
Ladan hlýddi, framendinn svipti
sér til hægri en afturcndinn rann
til. Ég sneri stýrinu til vinstri og
rétti bílinn af, gætti þcss að stíga
ekki á bremsuna og bíllinn smaug
hægra megin vió konuna á gang-
brautinni. Um lciö ýtti ég á llaut-
una...
Að tapa Ieik og sigra í lífinu
Sú gamla hirti ckki um að líta
upp hcldur stikaði áfram. Rauði.
kallinn í gangbrautarljósinu gcgnt
henni hafði cngin áhril' á hana.
Ekki hcldur rauða Ladan scm
nánast straukst viö hana. Ekki
heldur hvcllt llaut bílstjóra á
barmi örvæntingar. Annað hvort
var hún hcyrnarlaus cóa svona
uppfull af hroka og fyrirlitningu,
cins og sumt gamalt lölk virðist
vera þegar þaö anar í vcg fyrir
bíla eins og það eigi hciminn.
En ég var ckki að brjóta hcil-
ann um þetta. Ég fann ckki til
reiöi. Ég bjóst við aó vcröa þeini
gráklæddu ákaflega gramur cn
þess í staó fylltist ég höfugu
þakklæti. Stórmerkilcg tilfinning.
Guó og lukkan komu aftur upp í
huga mér. Ég hafði veriö aö böl-
sótast ylir því að hafa vcrið
óhcppinn fyrr um kvöldið, tapað í
lcik. En þá cr bctra að tapa lcikn-
um og bcra sigur úr býtum í líf-
inu. Þarna skildi ég hina raun-
vcrulcgu hcppni cða forsjón. Mér
haföi tckist aö bjarga mannslífi.
Hvcr var aö tala um óheppni?
Þegar ég lcit um öxl sá ég að
gamla konan var komin yfir um-
fcróarcyjuna og gckk yfir vcstari
hluta Hörgárbrautarinnar til sam-
l'undar við rauða kallinn. Auðvit-
aó cr þctta vítavcrt kærulcysi hjá
gangandi vcgfarcndum að ýta
ckki á hnappinn og bíóa cftir
græna Ijósinu. En forsjónin hélt
verndarhendi yllr blcssuðu gömlu
konunni og ég vona aö hún hall
átt góöa nótt. Sjálfur átti ég frckar
crfitt mcð að sofna og álcitnar
spurningar voru aó hringsnúast í
kollinum á mér, spurningar um líf
og dauða, hcppni og óhcppni,
æðri mátt. Hvaó hefói gcrst cl'ég
hcfði verið á 70 km hraða? Hvað
hefói gcrst ef... cF... Ef... EF...?