Dagur - 31.03.1994, Blaðsíða 9

Ellert Guðjónsson hefur verið
framkvæmdastjóri Þórshamars
hf. frá árinu 1982. Hann segist
hafa kynnst ótrúlegum breyt-
ingum á þó ekki lengri tíma.
Nýir bílar hafi rutt sér braut og
ný tæki ekki síður, fullkomin
réttingartæki, bremsu- og still-
ingartölvur og margt fleira.
Þróunin er ör í þessari grein.
Hann segir breytingarnar í raun
meiri en fólk geri sér almennt
grein fyrir.
„Þórshamar var fyrst og fremst
þjónustufyrirtæki fyrir bifreiða-
eigendur á öllum sviðum, svo sem
í sambandi við viðgerðir, rétting-
ar, málun, smurningu og vara-
hlutaverslun, um allt Norðurland.
Þetta eru ekki aðeins varahlutir í
Fimmtudagur 31. mars 1994 - DAGUR - 9
Bifreiðaverkstæðið Pórshamar hf. 50 ára
Þórshamarshúsið. Þetta veglega húsnæði er ckki fullnýtt í dag, betri bílar og
vegir gera það að verkum að bilanir eru fátíðari en á árum áður.
Mynd: Robyn.
Ellcrt Guðjónsson, framkvæmdastjóri Þórshamars, scgist hafa kynnst ótrú-
legum breytingum í faginu á skömmum tíma enda hafi þróunin verið ör.
Mynd: Robyn.
„Fyrirtækið er traust og hefur alla burði til að spjara sig“
þá bíla sem við höfum umboð fyr-
ir heldur alla bíla. Við eigum við-
skipti austur á ilrði og vestur á
strandir," sagói Ellert í upphafi
þessa afmælisspjalls.
„Þegar Vcladeild KEA var inn-
lirnuð í Þórshamar árið 1990 juk-
ust umsvif fyrirtækisins umtals-
vert og þá lórum við að þjóna
bændum og búaliði meó traktora,
heyvinnuvélar og önnur landbún-
aðartæki. Flestir starfsmenn Véla-
deildarinnar l'ylgdu ntcð þannig að
þekkingin kom inn í fyrirtækió og
hún hcfur haldist og aukist. Þaó
hafa ekki síður orðið gífurlega
miklar nýjungar í landbúnaðar-
geiranunr, traktorar cru kontnir
með tölvur og heyvinnutæki hafa
gjörbrcyst í samræmi við þróun í
heyverkun. Maður verður að
fylgjast vcl með tímanum til að
gcta vcitt scm bcsta þjónustu.“
Sérfræðingar í Volvo og
flciri tegundum
- Hafa þessar öru brcytingar á bíl-
um, varahlutum og tækjum ckki í
för með sér erfiólcika í lagcrhaldi?
„Það þarl' aö gæta mjög vel upp
á alla þætti birgóahalds, cnda cru
komnar tölvur til aó gera okkur
auövcldara fyrir. Við vcrðum að
halda utan um þctta af festu.“
- Víkjurn aó bílunum. Þórs-
hamar hefur verið nteð untboð
fyrir ýmsar bifrciðategundir gegn-
unt árin, en hvcrs vegna hafa ver-
ið svona miklar sveiflur í þessu?
„Astæðan er sú að vió erum
aðcins meó umboð fyrir bifreiða-
innflytjcndur í Rcykjavík og þcir
hafa fariö á höfuðið, horfið af
markaðnunt, nýir komið í staðinn
og svo framvegis. Hreyfingarnar
hafa verið miklar og margir horl'-
ið af sjónvarsviðinu. Við voruni
t.d. búnir að þjóna GM í fimmtíu
ár, eða frá upphafi, en umboðið
fór frá okkur á þessu ári cftir að
Jötunn hf. hætti í bílainnflutningi.
En svona stórt fyritæki verður að
hafa rneira en citt uniboó og það
er.öllum til góós að vera með sem
breiðasta línu, þótt auðvitað séu
takmörk fyrir öllu.
Við erunt mcð Lada og Hy-
undai frá Bifreiðum og landbún-
aðarvélum, Volvo og Daihatsu frá
Brintborg, Man vörubíla frá
Krafti og Honda bíla frá Gunnari
Bernhard hf. Volvo þjónustuum-
boðið hcfur verið hjá okkur síðan
1955 og við teljum okkur því vera
sérfræðinga í þcirri tegund, sem
og reyndar mörgum öðrum. Þá
vorum við með umboð frá Jötni
hf. meðan það fyrirtæki var við
líði og höfurn síðan þjónað öðrum
innflytjendum sem tóku við þeirn
umboðum.“
- segir Ellert Guðjónsson, framkvæmdastjóri Þórshamars
Inniaðstaða fyrir 12 bíla
og 10 þungavinnuvélar
- Þórshamar er með stórt vcrk-
stæói, hvaö getið þió tekið marga
bíla inn í einu?
„Þctta cru í rauninni tvö bíla-
vcrkstæði. Fólksbílaverkstæðið er
lyrir hinn almcnna bíleiganda og
þar getum við tekiö 12 bíla inn í
cinu. I tengslum vió vcrkstæðið
rekum við stóra varahlutaverslun
fyrir alla bíla. Síðan cr hér stórt
vcrkstæði fyrir vörubíla, traktora,
gröfur og aðrar þungavinnuvélar.
Það cru ekki mörg fyrirtæki á
landinu sem eru með jal'n góða
aðstöóu fyrir stærri bíla. Við get-
unr tekið 10 stór tæki inn í einu."
- En nýtist þessi húsakostur
nógu vel?
„Nú oróið erum viö oft með of
lítil vcrkcfni fyrir svo stórt hús-
næði. Það vinna 18 bifvélavirkjar
hjá Þórshamri í dag cn æskilegt
væri að þeir væru 25 ef rniðaó cr
vió húsakostinn. Starfsmenn eru
samtals 33 og 36-37 á suntrin. Ef
vcrkefnin væru næg gætu starfaö
hér unt eða yllr 40 rnanns, en það
cr sá tjöldi scm var hérna 1982.
Mcð tilliti til kringumstæðna
vil ég segja að við séurn vel sant-
kcppnishæfir í verðum og gæðum
og ég lít að rnörgu leyti björtum
augurn til framtíðarinnar. Fyrir-
tækið er traust og hefur alla burði
til að spjara sig .“
Afsláttarkort
og afmælishátíð
- Ætlið þið aó gera ykkur daga-
mun á 50 ára afmælinu? Var út-
gáfa afsláttarheftisins sem dreil't
var í hús ef til vill liður í því?
„Já, okkur þótti tilhlýðilegt að
gera eitthvað fyrir gantla og nýja
viðskiptavini og gáfum því út af-
mælisafsláttarkort sem hægt er að
nota hér í öllum deildum. Vió
fengum ýntsa vcitingastaði í lið
með okkur og viðskiptavinirnir
geta því bæði fengið afslátt af
þjónustu fyrirtækisins og veiting-
unt á matsölustöðum.
Vió ætlum síöan að halda upp á
afmælið með starfsfólkinu í Mý-
vatnssveit 9. apríl og bjóóa því
ásamt mökum þar til árshátíðar.
Hér cru mjög góöir starfsmenn.
Eg hef ávallt reynt að gegnumlýsa
niína starfsmenn og ég held aö
þaö sé óvíöa aó finna jafn sam-
heldinn og góðan hóp.“
Aðspurður um framtíðina sagði
Ellert aö Þórshamar ætti lóð noró-
an við núverandi húsnæði og þar
sem farvegur Glerár hefði verið
færður væri hún vel byggileg.
Hann sagði aó horft væri til þessar
lóðar i framtíðinni en þó væri ljóst
að steinstcypan væri ekki lengur
það gull sem hún var og menn
yrðu að lara varlega í fjárfesting-
ar. Þórshamar rekur bílasölu í
samvinnu við Bílaval sunnan
Tryggvabrautar og Ellert sagói að
hugsanlega yrði hún færð noróur
yfir á næstu árum.
„Við ætlum ekki að sitja auó-
um höndum þótt ekki verði ráðist
í umfangsmiklar framkvæmdit á
næstunni. Vió verðunt með sölu-
ntenn á feróinni í okkar byggðum
og vió ætlum að reyna að þjóna
bændurn og bíleigendum vel og
stefnum aó því að bæta okkur á
öllum sviðunt. Viö munum
fylgjast með og taka upp nýjungar
eins fljótt og við getum og skyn-
samlegt er,“ sagði Ellert Guðjóns-
son. SS
„Það eru ckki mörg fyrirtæki á landinu sem cru með jafn góða aðstöðu fyrir
stærri bíla,“ segir framkvæmdastjórinn. Mynd: Robyn.
„Þetta voru yflrleitt amerískir bflar“
- segir Hrafn Sveinbjörnsson sem byrjaði í faginu 1942
Hrafn Sveinbjörnsson hefur
unnið við bifvélavirkjun í
meira en hálfa öld eða frá ár-
inu 1942. Hann hefur verið á
Þórshamri nánast frá stofnun
fyrirtækisins og starfar þar
enn sem verkstjóri og lætur
engan bilbug á sér finna. Eins
og gefur að skilja hafa orðið
gríðarlegar breytingar í faginu
á fmimtiu árum og við báðum
Hrafn að ritja gamla tímann
aðeins upp.
„Ég byrjaói haustið 1942 á
Mjölni sern nemi í bifvélavirkj-
un. Unt áramótin 1946-47 kcypti
Þórshamar hf. Mjölni og það má
segja að ég hali fylgt meó í
kaupunum. Megnið af mann-
skapnum fékk vinnu hjá Þórs-
hamri og ætli starfsmenn hafi
ekki vcrið 12-15 allt í allt eftir
sameininguna,“ sagði Hrafn.
- Hvaða bíla voru þið að fást
við þania upp úr stríðsárunum?
Var Willys kominn til sögunnar?
„Já, einmitt, Willysamir voru
að koma sent landbúnaðartæki
fyrst og frcnist á árunum 1946 og
1947. En þeir bílar sem voru
mest í uniferð voru frá 29 módel-
inu upp í 38. Það var lítið flutt
inn af bílum rétt fyrir stríó.'4
Bílarnir teknir til grunna á
veturna
- Voru þetta ckki bílar sem
þörfnuöust mikillar viðgerðar?
Vegirnir voru náttúrlega vondir
og sjálfsagt ekki sterkt í bílunum.
„Jú, vegirnir voru slæmir og
allt annað í bílunum en t dag.
Það var miklu meira gert við þá
og bílar sem voru í vinnu á sumr-
in voru alveg teknir til grunna á
Hrafn Sveinbjörnsson, vcrkstjóri
bjá Þórshamri, fylgdi mcð í kaup-
ununt þegar Þórshamar kcypti
Mjölni uni áramótin 1946-47.
veturna, en bílar voru lítið notað-
ir yfir vetramtánuðina."
- Var fólksbílaeign nokkuó
orðin almenn á þessurn árum?
„Nci, langt frá þvt. Hérna
voru leigubílar og einstaka fólks-
bílar, en fáir höfðu efni á þeim.
Yfirleitt stóðu þessir einkabílar á
vetuma. Þeir voru settir í hús."
Hrafn sagói að þetta hefðu
mcst verið vömbílar og slíkir
vinnuþjarkar sem voru í gangi á
þessum árum og það þurfti mörg
handtök til að halda þeim gang-
færum. Meó stööugum viðgerð-
unt entust bílarnir von úr viti og
þeir voru rnargir gömlu skrjóð-
arnir sem höktu unt vegi og veg-
leysur.
- Þú hefur lifaó og hrærst í
I heimi bílanna öll þessi ár. Hefur
þróunin ckki vcrið jákvæð að
þínu mati?
„Jú, það hal'a orðið miklar
framfarir og gæðin alltaf aukist.
Mér finnst þó aldrei hafa orðið
nein stökkbreyting, þetta hefur
vcrið aó þróast smám saman
gcgnunt árin."
- Eru einhverjar tegundir þér
sérstaklega minnisstæðar?
„Þetta voru nú ekki svo marg-
ar tegundir. Ford og Chevrolet
voru nánast alls ráðandi og svo
kom Dodge á markaðinn í stríð-
inu, 1941-42. Willys kom 1946
og svo var alltaf einn og einn bíll
af annarri tegund, Buick og
fleiri. Þetta voru yfirleitt amer-
tskir btlar. Skoda kom eftir stríð
og Evrópumarkaðurinn fór að
opnast þannig að tegundunum
Ijölgaði."
Aldrei hugleitt að skipta
um vinnustað
Og síðustu árin hafa japanskir
btlar flætt inn í landið. Hrafn
segist ekki gera upp á milli teg-
unda, hann hefur átt allmargar
gerðir bíla frá ýmsurn löndum og
hann er ekki einn af þeim heittrú-
uóu sem vilja aðeins bíl frá
ákvcónu iandi.
- Nú ertu búinn aó vinna við
bifvélavirkjun frá 1942 og á
Þórshamri síóan í ársbyrjun
1947. Hefur þér aldrei dottiö t
hug að breyta til eða fara annað?
„Nei, ég hcf aldrei hugsað um
það í alvöru að skipta um vinnu-
stað en mér hel'ur svo sem dottið
í hug að hætta alveg. En ég hef
verið mjög ánægður hér á Þórs-
hamri öll þessi ár,“ sagói Hrafn
að lokum. SS