Dagur - 23.03.1995, Side 4
4 - DAGUR - Fimmtudagur 23. mars 1995
ÚTGEFANDI: DAGSPRENT HF.
SKRIFSTOFUR: STRANDGATA 31,
PÓSTHÓLF 60, AKUREYRI, SÍMI: 96-24222
ÁSKRIFT KR. M. VSK. 1500 Á MÁNUÐI
LAUSASÖLUVERÐ M. VSK. KR. 125
RITSTJÓRAR: JÓHANN ÓUFUR HALLDÓRSSON, (ÁBM.),
ÓSKAR ÞÓR HALLDÓRSSON, (ÁBM.)
FRÉTTASTJÓRI: KRISTJÁN KRISTJÁNSSON
AÐRIR BLAÐAMENN:
GEIR A. GUÐSTEINSSON, HALLDÓR ARINBJARNARSON,
INGIBJÖRG MAGNÚSDÓTTIR (Húsavík vs. 96-41585, fax 96-42285),
KRISTÍN LINDA JÓNSDÓTTIR, SÆVAR HREIÐARSSON (íþróttir).
LJÓSMYNDARI: ROBYN REDMAN
PRÓFARKALESTUR: SVAVAR OTTESEN
ÚTLITSHÖNNUN: RÍKARÐUR B. JÓNASSON
AUGLÝSINGASTJÓRI: FRÍMANN FRÍMANNSSON
DREIFINGARSTJÓRI:
HAFDÍS FREYJA RÖGNVALDSDÓTTIR, HEIMASÍMI 25165
FRAMKVÆMDASTJÓRI: HÖRÐUR BLÖNDAL
PRENTVINNSLA: DAGSPRENT HF.
SÍMFAX: 96-27639
LEIÐARI---------------------
Snjóaveturínn mikli
Það þarí ekki að fara ura það mörgum orðum að
fannfergið á Norðurlandi er óskaplegt og slíkt og
þvílíkt hefur ekki sést til fjölda ára. Það má í raun
segja að ekki hafi stytt upp að neinu marki síðan
um áramót og það var ekki fyrr en í þessari viku
sem hlánaði.
„Ég hef unnið hjá Vegagerðinni i 28 ár og þetta
er langerfiðasti vetur sem komið hefur. Þetta hefur
líka staðið svo lengi, byrjaði í september með
norðanátt og rigningum og síðan slyddu og snjó.
Ég held líka að þetta sé langmesti snjórinn. Þó
mikill snjór væri 1990 kom hann ekki fyrr en í
febrúar." Svo mörg voru orð Svavars Jónssonar,
rekstrarstjóra Vegagerðarinnar á Húsavik, í Degi
sl. þriðjudag. Þau segja allt sem segja þarf. Víða á
Norðurlandi er fannfergið slíkt að snjóhæðin við
þjóðvegi er allt að 6 metrar.
Á fundi bæjarstjómar Akureyrar sl. þriðjudag
kom fram að framkvæmdastjóra Héraðsnefndar
Eyjafjarðar hafi verið falið að kanna hvort mögu-
leiki só til þess að þau sveitarfélög sem búa við
mest fannfergið og þurfa því að leggja ómældar
fjárhæðir í snjómokstur, geti mögulega fengið
stuðning úr opinberum sjóðum. Ekki liggur fyrir
hvort slikar „matarholur'1 eru til en ólíklegt er að
svo sé.
Það er hárrétt sem getið var um á áðurnefndum
bæjarstjórnarfundi að kostnaður vegna snjómokst-
urs leggst misjafnlega þimgt á sveitarfélögin. Ef
þau eru langt utan þjóðvegarins, að ekki sé talað
um hringveginn, verða þau að gjöra svo vel að
bera drjúgan hluta kostnaöar við moksturinn. í ár-
ferði eins og verið hefur í vetur getur svo farið að
þessí sveitarfélög geti einfaldiega ekki staðið und-
ir þessum kostnaði. Á fundi bæjarstjórnar Akur-
eyrar sl. þriðjudag var upplýst að eitt sveitarfélag i
Eyjafirði yrði líklega að greiða 20-30% af skatttekj-
um þess í snjómokstur. Þetta eru uggvænlegar töl-
ur og því er eðlilegt að menn spyrji sig þeirrar
spurningar hvort ekki sé fuil ástæða til að opinber-
ir sjóðir hlaupi undir bagga með þessum illa
stöddu fannfergissveitarfélögum. Það má nefni-
lega með rökum segja að hér sé um að ræða hrein-
ar náttúruhamfarir sem enginn mannlegur máttur
getur við ráðið. Um fannfergið gildir í raun það
sama og snjóflóðin.
Að stjóma með handbremsunni
Að stjóma með handbremsunni
gera menn helst ekki nema allt
annaó sé bilað, en það veröur að
segjast, svona í yfirfæróri merk-
ingu, að ýmsir valdamiklir menn í
þjóðfélaginu grípa allt of oft til
þess neyðarúrræðis þegar þeim
finnst að þeim vegið. Nægir að
nefna fyrstu viðbrögð formanns
LIU við nýrri og framsækinni til-
raun sjómannasamtakanna, í sam-
vinnu við fiskverkendur án út-
geróar, að koma á eðlilegum við-
skiptaháttum með ísfisk með því
að bjóða í afla nokkurra togara í
eigu fyrirtækja sem eru bæði með
útgerð og vinnslu. Hvaó sem urn
þetta mál má segja þá voru við-
brögó LIÚ forinannsins í útvarps-
viótali í hæsta máta neyóarleg því
helsti gallinn á þessum viðskipt-
um átti aó vera ófærö á vegum
landsins, eóa eins og hann sagði
sjálfur: „Ætla menn svo að flytja
fisk um landið þvert og endilangt
eins og aóstæður hafa verið und-
anfarið". Þetta er víst kallað að
grípa í neyðarhemilinn, því flestir
landsmenn vita að í mörg ár hafa
fiskflutningar tíókast um allt land
á öllum árstímum.
Nútímaleg viðskipti með físk
Það er býsna alvarlegt þegar
áhrifamenn eru að spyma við fót-
um gegn svo sjálfsagðri þróun
sem markaðssala á fiski er. Þessir
sömu menn eru búnir aó viður-
kenna að þessi þróun er komin af
stað og fiskvinnsluútgerðarmenn
samþykktu fyrir mörgum árum að
greiða markaðsverð fyrir hluta afl-
ans, 15% í flestum tilfellum. Nú
ætla þessir sömu menn, öllu þjóð-
félaginu til tjóns, aó koma í veg
fyrir aó þessi sjálfsagða þróun
haldi áfram. Og það ætla þeir að
gera með handafli, samanber ein-
hliða ákvarðanir vinnslunnar á
verði vissra fisktegunda. Við skul-
um vona, fyrir hönd allra þeirra
sem vinna í sjávarútvegsgeiran-
um, aö sem flestir átti sig á því að
svona ganga hvorki viðskipti eða
mannleg samskipti fyrir sig nú til
dags. Þetta ástand er jafnvel verra
en það var þegar verðlagsráð sjáv-
arútvegsins var og hét. Sjómenn
eru starfs síns vegna í rnjög erfióri
aóstöðu til að verja sín kjör og
þarafleiðandi hafa atvinnurekend-
ur okkar oft freistast til þess að
ráðast á lágkúrulegan hátt á þessi
kjör, ýmist einir sér eða í stærri
samtökum.
Þeir státa sig af góðri útkomu
fyrirtækja sinna og þakka hana
sinni eigin snilld við hagræðingu,
en það er ekki hægt að líta fram-
Það er býsna
alvarlegt þegar
áhrifamenn
eru að spyrna
við fótum gegn
svo sjálfsagðri
þróun sem
markaðssala á
íiski er.
hjá því að þessi góða útkoma er
ekki síst til komin vegna þess að
sjómenn hafa verið niðurlægóir
með því aó láta þá borga olíuna á
skipin og stundum aflaheimildir
líka og síðast en ekki síst er greitt
svo lágt verð fyrir fiskinn aó það
er langt frá raunveruleikanum.
Jón Árni Guðmundsson.
Er fótbolti andstæður
hagsmunum útgerðarinnar?
Smáu atriðin geta líka stundum
sagt stóra sögu, eins og bréfið sem
við skipsfélagamir fengum nýlega
frá útgerðarstjóranum varðandi
lækna og veikindadaga. Það end-
aði eitthvað á þessa leið: „Vegna
tíðra slysa við knattspymuiðkun
undanfarið væntum við þess að
sjómenn okkar velji sér aðrar og
hættuminni íþróttir en knattspymu
að stunda í frítíma sínum." Já, ætli
þessir háu herrar mælist ekki næst
til þess að einhver ákveðin aðferð
verði notuð í hjónarúminu svo
ekki hljótist veikindadagar af?
Varla getur það talist hagræðing
aó menn sem eiga aó vera að
stjórna útgerð séu svo uppteknir af
frístundum sjómanna. Við drögum
í efa aó það sé af einskærum kær-
leik sprottið.
Vinnum með forystu
sjómanna
Það verður að teljast með ólíkind-
um langlundargeóið sem sjómenn
hafa sýnt sífellt hrakandi kjörum.
Aldrei heyrist á þaó minnst aö
kvótamálin hafi áhrif á öll okkar
kjör. Eitthvað hlýtur aó þurfa að
tala um olíuna sem við erum alltaf
að borga á skipin af því að einu
sinni var olíukreppa í heiminum
o.s.frv. o.s.frv.
Við höfum ágæta forystu fyrir
sjómannasamtökunum. Vinnum
með þeim. Það verða oft til góöar
lausnir í borðsalnum. Nú skulum
vió láta þær berast lengra.
Jón Árni Guðmundsson.
Höfundur er vélfræöingur og starfar sem vél-
stjóri á Haróbak EA 303.
Þjóðvaki - ný von til velferðar
Hvað felst í orðinu velferó? í mín-
um huga hefur orðið djúpa merk-
ingu og víðfeóma. Mér finnst það
velferð ef einstaklingur eða hópar
reyna að skapa hagstæði skilyrði
fyrir ánægjulegu mannlífi og
reyna að koma í veg fyrir allskyns
böl svo sem drykkjuskap og þær
hörmungar sem honum fylgja.
Mitt hjartans mál í dag er að bæta
fyrir þann tíma sem ég sóaói í
áfengisvímu og leiða þá til betri
vegar sem eiga við það vandamál
að stríða. Þjóðvaki hefur gefið
mér nýja von og ég eygi þann
möguleika að meó allskyns for-
vömum megi koma í veg fyrir
slysin. Heilsugæslukerfið er vissu-
lega kostnaðarsamt en ég held að
þar megi spara með forvömum.
Aldrei í Islandssögunni hefur ver-
ió jafn mikil nauðsyn á að fræða
og upplýsa fólkiö um þau vímu-
efni sem eru á boðstólum. Aldrei
hefur verið jafn mikil nauósyn á
öflugri löggæslu og eftirliti. Sölu-
menn efnanna neyta allra bragða
til aó koma þeim til almennings
og unglingamir eru sérstaklega
illa varðir gegn ágengni þeirra.
Forvarnir
Þjóðvaki vill beita sér fyrir í sam-
vinnu við félagasamtök og ein-
staklinga að gera markvissa áætl-
un til næstu fjögurra ára um
fræðslu á skaðsemi tóbaks, áfeng-
is og fíkniefna. Undirritaður þekk-
ir nauðsyn þess að aðhaldi og
fræöslu sé beitt í þessum málum.
Ég hef kynnst því af eigin raun að
þessir hlutir verða að vera í lagi til
þess að aðrir hlutir gangi upp svo
sem fjármál fjölskyldunnar og öll
heill og hamingja hennar. Það er
alveg sama hversu há launin cru
ef einskis aóhalds er gætt.
Enginn stjórn-
málamaður á ís-
landi hefur að
mínu mati lagt
sig jafn mikið
fram og Jó-
hanna Sigurðar-
dóttir til þess
að tryggja Qöl-
skylduna í sessi.
Framtíðin
Enginn stjómmálamaður á íslandi
hefur að mínu mati lagt sig jafn
Sæmundur Pálsson.
mikið fram og Jóhanna Sigurðar-
dóttir til þess að tryggja fjölskyld-
una í sessi. Jóhanna hefur beitt sér
fyrir tvöföldun á framlagi til
bamaverndarmála og hún hefur
einnig haft mjög skýra og afdrátt-
arlausa stefnu í fjölskyldumálum.
Það var Jóhönnu að þakka að lög
um umboðsmann bama varð að
veruleika.
I starfi mínu hef ég kynnst
ýmsum vandamálum fólks. Það er
fullvissa mín að forysta Þjóðv^ika
muni láta til sín taka í sambandi
við að leysa félagslegan vanda
sem hrjáir svo margar fjölskyldur.
Þaó er ekki hægt að horfa upp á
misréttió í þjóðfélaginu öllu leng-
ur. Það veróur aó jafna kjörin og
bæta hag þeirra sem verst standa.
Til þess treysti ég Þjóðvaka best.
Með kveðju.
Sæmundur Pálsson.
Höfundur skipar 7. sæti á lista Þjóóvaka á
Norðurlandi eystra fyrir komandi alþingiskosn-
ingar.