Dagur - 18.10.1995, Qupperneq 7

Miðvikudagur 18. október 1995 - DAGUR - 7

Bílafjöldinn á Ystafelli í Kinn er slíkur að ókunnugir álykta sjálfsagt að þar standi yfir þá stundina fjölmenn samkoma.
Litið við hjá Ingólfí Kristjánssyni í Ystafelli í Köldukinn:
Tvö hundruð bííar
í einni bendu
Reo trukkurinn af árgerð 1952 koin að Ystafelii í kringum 1960. Bílinn var
notaður til skólaaksturs um nokkurra ára skeið, en hefur síðustu árin staðið
ógangfær í bílabendunni miklu.
Ljósmyndir: Sigurður Bogi.
Þegar ekið er framhjá bænum
Ystafelli í Köldukinn munu
ókunnugir sjálfsagt álykta í
fyrstu að þar standi yftr fjölmenn
samkoma - eða máski að ábúend-
ur haft boðið fjölmenni í afmælis-
veislu sína. Slíkur er bflaíjöldinn
fyrir utan bæjarhúsin að ein-
hverjir myndu segja að hið hálfa
væri nóg. Sjálfur segir Ingólfur
Kristjánsson í Ystafelli að bflarn-
ir séu einhvers staðar nærri 200
og þeim hefur hann safnað að sér
um hálfrar aldar skeið. Ingólfur
hefur lengi fengist við bflavið-
gerðir ásamt öðrum störfum. í
seinni tíð helgað sig þeim alfarið
sem - og því að gera upp gamla
bfla.
Það var í Ystafelli í Kinn sem
þingeyskir bændur komu árið 1881
og stofnuðu fyrsta kaupfélag lands-
ins. Til áréttingar um það er minn-
isvarði á staðnum. En ekki eru bfl-
ar Ingólfs Kristjánssonar síður
merkilegir og eru minnismerki um
bílamenningu liðins tíma. „Það var
einhvem tímann um það rætt að
bflana hérna ætti að urða. En ekki
veit ég hvað hefði orðið um marga
þeirra ef ég hefði ekki eignast þá.
Jú, ekki get ég sagt annað en mér
finnist vænt um bflana. Strákamir
töldu þá einhverju sinni og þá vom
Ingólfur Kristjánsson. „Jú, ekki get
ég sagt annað en mér finnist vænt
um bílana,“ segir hann.
þeir tæplega 200 talsins. Það er
mér áhyggjuefni hve margir gamlir
bflar eru staðsettir suður í Reykja-
vík. Þar eyðileggjast þeir mjög
fljótt vegna seltu í sjávarlofti,“
sagði Ingólfur, þegar blaðamaður
Dags heimsótti hann nýlega.
Ingólfur Kristjánsson er fæddur
og uppalinn í Reykjavík, en fluttist
norður ásamt Kristbjörgu Jónsdótt-
ur, sem er frá Ystafelli, árið 1946.
Löngum starfaði Ingólfur við akst-
ur fyrir ýmsa aðila og einnig við
bflaviðgerðir. Kona hans og sjö
böm þeirra önnuðust búskap og
skepnuhald.
„Suma bfla vil ég hreinlega hafa
inni í stofu,“ segir Ingólfur og þar
nefnir hann sérstaklega til sögunna
bfl af gerðinni Ford AA, árgerð
1929. Endursmíði hans lauk fyrir
um ári síðan, en upphaflega er bfl-
inn sá fenginn frá Jóhannesi Her-
mundssyni á Akureyri. Núna eru
Ingólfur og Sverrir sonur hans að
gera upp Land Rower jeppa, sem
erárgerð 1951.
Ingólfur segir að óðum grisjist
úr skógi þeirra gömlu bíla sem vítt
og breitt hafi verið til, heima á
sveitabæjum og undir hlöðuveggj-
um. „Jú, það er talsvert leitað hing-
að til okkar eftir varahlutum og
eins boddíum. Við reynum að
hjálpa mönnum eins og við getum,
en látum okkar þarfir hafa forgang.
Þá hefur Þjóðminjasafnið einnig
talsvert leitað til okkar. Pétur Jóns-
son starfsmaður þess er að gera
upp gamalar rútur frá Steindóri og
hjá mér hefur hann fengið ýmsar
leiðbeiningar og einnig hef ég út-
vegað honum varahluti," segir Ing-
ólfur, sem er heiðursfélagi í Fom-
bflaklúbbi íslands.
Einhver myndi halda að bfla-
fjöldinn á Ystafelli væri aðeins
ómerkilegt jámamsl. Svo er alls
ekki hjá Ingólfi, því í hans ranni á
hver bíll sína sögu og um hann em
til margrar sögur. Þannig er að
finna í haugnum gamlan skrið-
dreka og einnig fyrsta snjóbfl Guð-
mundar Jónassonar, sem er fræg-
asti hálendis- og jöklafari Islend-
inga og var fmmherji á því sviði.
-sbs.
Hver bíll og farartæki á sína sögu. Þetta er fyrsti snjóbíll Guðmundar Jón-
assonar, eins fyrsta hálendis- og jöklafara íslendinga. Bílinn fékk Guð-
mundur keyptan með ráðherraleyfi í kringum 1950 og var hann notaður
m.a. til aðstoðar bændum á Héraði á hörðum snjóavetrum þar. Ingólfur
eignaðist snjóbílinn fyrir um 25 árum síðan.