Dagur - 09.03.1996, Qupperneq 4

4 - DAGUR - Laugardagur 9. mars 1996
ÚTGEFANDI: DAGSPRENT HF. SIGURÐUR BOGI SÆVARSSON, FROSTI EIÐSSON (íþróttir),
SKRIFSTOFUR: STRANDGATA 31, PÓSTHÓLF 60, AKUREYRI, BLAÐAM. HÚSAVÍK - SÍMI Á SKRIFST. 464 1585, FAX 464 2285. HS. BLM. 464 3521
SÍMI: 462 4222 LJÓSMYNDARI: BJÖRN GÍSLASON
SÍMFAX: 462 7639 • SÍMFAX AUGLÝSINGADEILDAR: 462 2087 PRÓFARKALESTUR: SVAVAR OTTESEN
ÁSKRIFT M. VSK. KR. 1500 Á MÁNUÐI • LAUSASÖLUVERÐ M. VSK. KR. 125 ÚTLITSHÖNNUN: RÍKARÐUR B. JÓNASSON
RITSTJÓRAR: JÓHANN ÓLAFUR HALLDÓRSSON, (ÁBM.), AUGLÝSINGASTJÓRI: FRÍMANN FRÍMANNSSON
ÓSKAR ÞÓR HALLDÓRSSON, (ÁBM.) DREIFINGARSTJÓRI: HAFDÍS FREYJA RÖGNVALDSDÓTTIR, HEIMASÍMI 462 5165
AÐRIR BLAÐAMENN: AUÐUR INGÓLFSDÓTTIR, FRAMKVÆMDASTJÓRI: HÖRÐUR BLÖNDAL
GEIR A. GUÐSTEINSSON, HALLDÓR ARINBJARNARSON, PRENTVINNSLA: DAGSPRENT HF.
Páll Pétursson, félagsmálaráðherra, hefur látið þau
tilmæli út ganga til sveitarstjórna og meðal hönnuða
að notuð verði íslensk byggingarefni þegar sýnt þyki
að þau standist gæða- og verðsamanburð við erlend.
Með því móti verði hægt að leggja lóð á vogarskálar
til að styrkja stöðu innlends iðnaðar í framkvæmdum
og útboðum á vegum sveitarfélaga.
Þetta atriði á í raun alltaf að gilda í framkvæmdum
hér á landi, hvort heldur er hjá sveitarfélögum, hinu
opinbera eða meðal almennings. Ef aðeins er litið til
framleiðslunnar fyrir byggingariðnaðinn nægir að líta
til Steinullarverksmiðjunnar á Sauðárkróki til að taka
dæmi um fyrirtæki sem rutt hefur sér til rúms á
markaði, ekki bara hér heima heldur erlendis líka og
náð fótfestu á grunni gæða og verðs. Fleiri dæmi væri
hægt að finna um hæfni íslenskra fyrirtækja í sam-
keppninni við innflutninginn.
Full ástæða er til að senda út hvatningu til sveitar-
stjórna og raunar ætti hið opinbera líka að líta í eigin
barm. En það er ekki nóg að hvetja til þess að ís-
lenska framleiðslan sé valin ef hún standist saman-
burð í verðum og gæðum. íslensku fyrirtækin verða
líka, undantekningalaust, að fá tækifæri til að bjóða í
verk hjá opinberum aðilum þannig að samanburður-
inn fáist. Staðreyndin er sú að alltof oft vill brenna
við að þau séu útilokuð frá því að vera með og inn-
flutt framleiðsla sé tekin fram yfir að lítið athuguðu
máli. Þessu þarf að breyta og gera að skilyrði að op-
inberir aðilar bjóði ætíð út verk hjá innlendum aðil-
um, sé þess á annað borð kostur.
Annað atriði þessu tengt er hvernig bera á saman
innfluttar og erlendar vörur. Opinberir aðilar þurfa
líka að koma sér upp ákveðnum stuðlum þannig að
meta megi ávinninginn af innlendri framleiðslu. Oft á
tíðum er aðeins horft á krónutölur en horft framhjá
því að jafnvel þó tilboð um erlenda framleiðslu sé
lægra í krónutölu þá kunna íslensk boð samt sem áð-
ur að vera hagstæðari þegar öllu er á botninn hvolft.
Þannig væri íslenska framleiðslan í raun sett á sam-
anburðarhæfan stall við innfluttar vörur og viður-
kennt að það sé einhvers virði að taka íslenskt fram
yfir innflutt.
BAKÞANKAR ATLI RÚNAR HALLDÓRSSON
um á eldhúsgólfinu og var þá lit-
ið gegnum rimla framan á mótor
ísskápsins, alveg niður undir
gólfi. Þar gat að líta eitthvað sem
gegnum rimla gat vel verið sjóð-
ur silfurs, en reyndist vera haug-
ur af teskeiðum. Eftir því hafði
verið tekið að teskeiðum heimil-
isins fækkaði jafnt og þétt og
menn gerðu sér svo sem litla
rellu út af því. Vel gat verið að
ein og ein teskeið týndist hér og
þar í húsinu, bærist jafnvel út í
tunnu með heimilissorpinu eða
að einhverjir gestir í húsinu söfn-
uðu skeiðum, líkt og sumir safna
servíettum, pennum eða póstkort-
um. Svo fór að lokum að kaupa
varð nýjar hvunndagsteskeiðar,
til að ekki þyrfti að grípa til há-
tíðasilfurs úr stofuskápnum utan
hátíða. Skömmu eftir þá fjárfest-
ingu komu sum sé gömlu te-
skeiðamar í leitimar undir ís-
skápnum. Fá heimili í Smáíbúða-
hverfi Reykjavíkur eru því betur
búin teskeiðum en Akurgerði 9.
Áfram er hins vegar lýst eftir
Langholtskómum sem hvarf að
heiman frá sér um jól og hefur
ekkert til spurst síðan.
Lýst eftír Langholtskór II
Aldrei stóð nú til að týndur
geisladiskur í Akurgerði 9 yrði
framhaldssaga á þessum síðum.
En að vandlega athuguðu máli
þykir ófært annað en birta um
málið annan þátt - eða þann síð-
ari - eftir atvikum. Margt kemur
þar til.
I fyrsta lagi er svona fjöl-
skyldusaga við hæfi í blaði sem
vill standa undir nafni sem fjöl-
skyldualbúm Jarðbrúarbræðra. í
annan stað verð ég mjög var við
að sá hluti þjóðarinnar sem er
svo hamingjusamur að njóta
reglulegra samvista við Dag vill
frekari tíðindi af leitarsvæðinu. í
þriðja lagi er komin fram kenn-
ing um að almætti drottins hafi
þama gert vart við sig.
Málsatvik voru þau að húsráð-
andinn ég setti geislaplötu með
Kór Langholtskirkju á fón á að-
fangadag jóla og skildi tæpra
tveggja ára sóttheitan snáða eftir
í stofu í innan við eina mínútu á
meðan náð var í vatn til að
brynna sjúklingnum. Tónaflóðið
úr stofu þagnaði skyndilega og
þegar að var komið blasti við
hljóður og tómur plötuspilarinn.
Langholtskórinn var horfinn og
hefur ekki fundist þrátt fyrir ítar-
lega leit og rannsókn um allt hús.
Engar skýringar hafa fengist á
hvarfinu enn þann dag í dag,
nema auðvitað grunur um að
ungviðið sjúka hefði látið Lang-
holtskórinn hverfa. En eins og
sagt er nú í seinni tíð: Enginn er
sekur fyrr en sekt er sönnuð. Þar
sitja við sama borð biskupar og
böm og allir þar á milli.
Furðu margir hafa fundið þörf
hjá sér til að fjalla um þennan
merkilega aðfangadagsatburð hér
í Akurgerði. Fáeinir viðmælend-
ur - aðallega úr innsta hring fjöl-
skyldunnar - dylgjuðu reyndar
með að sagan væri uppspuni frá
rótum eða í besta falli grófar ýkj-
ur sem bitnuðu á saklausu flensu-
sjúku bami af svarfdælskum ætt-
um. Þeir hinir sömu urðu að éta
þær athugasemdir ofan í sig og
viðurkenna að vandað hefði verið
til sagnfræðinnar í lýsingum á at-
burðinum. Eins og raunar hefði
mátt búast við af sögumanni í
seinni tíð, að minnsta kosti.
Svo voru það lesendurnir sem
höfðu samband til að ráða hús-
ráðendum heilt og grennslast fyr-
ir um gang leitar að Kór Lang-
holtskirkju:
- Er dregill eða motta á stofu-
gólfinu? Hefurðu gáð þar undir?
- Gæti bamið hafa troðið
þessu í hulstur með öðrum
geisladiski?
- Var opinn gluggi sem barn-
ið hefði getað kastað Langholts-
kórnum út um, líkt og gert er
með léttri sveiflu í kringlukasti á
héraðsmótum?
Eg tók allar ábendingar alvar-
lega, líkt og þegar lögreglan bið-
ur almenning um að hjálpa sér að
upplýsa bankarán um hábjartan
dag. Allt kom fyrir ekki.
Frumlegustu kenninguna um
hvarf kórsins á aðfangadag jóla
heyrði ég frá forystumanni í ein-
um af bókstafstrúarsöfnuðum
landsins. Sá hafði átt leið til Ak-
ureyrar og las ævintýrið um
týndu geislaplötuna á hótelher-
berginu. Þessi lesandi var sann-
færður um að hér hefði orðið
táknrænn viðburður. Þegar ró og
friður færðist yfir prest, kór og
söfnuð í Langholti kæmi geisla-
diskurinn í Akurgerði 9 í leitim-
ar. Auðvitað hafði hreint ekki
hvarflað að mér að sjálfur Guð
almáttugur hefði falið fyrir mér
plötuna. Og það á sjálfan að-
fangadag. En mér dettur ekki í
hug að deila um staðreyndir við
fólk með sambönd í efra. Hvenær
reynir á himnaríkiskenninguna er
annað mál. Langholtsdeilan er
jafn óleyst nú og hún var á að-
fangadag jóla. Og líklega þykir
himnafeðgum þref organistans og
kórstjórans þá vera óttalegur titt-
lingaskítur nú. Víst er að þeir
muni eftir að skila mér plötunni
aftur.
Ég ætla hins vegar ekki að
leyfa mér að hafa aðrar skýringar
á hvarfi Langholtskórsins en þær
jarðbundnu.
Tveggja ára snáði er því enn
um sinn grunaður um að hafa
skotið Langholtskómum undan á
fáeinum sekúndum.
Sá grunur styrktist enn frekar
fyrir nokkru þegar móðir hans
var einhverra erinda á fjómm fót-
í túninu heima
í UPPÁHALPi
Með Geirfinns- og Guðmund-
armálið á náttborðinu
Uppáhaldið okkar í
dag er Anna Karen
Kristjánsdóttir, 21
árs Akureyrarmær,
sem vinnur í tísku-
vöruyersluninni Centró.
Þessa dagana er hún þó ífríi
frá verslunarstörfum þar
sem hún er önnum kafin við
að undirhúa Fegurðarsam-
keppni Norðurlands, sem
haldin verður í Sjallanum á
Akureyri 29. mars.
Anna Karen tók sjálfþátt í
keppninni fyrir tveimur árum
og var þá kosin ungfrú
Norðurland. Nú miðlar hún
reynslu sinni því hennar
hlutverk er að þjálfa þátttak-
endur í göngu og framkomu
auk þess sem hún sér um öll
atriði sem stúlkurnar koma
fram í. „ Undirbúningurinn
er mikill enda verður meira
lagt í keppnina en áður,“
segir Anna Karen og er
hjartsýn á að vel takist til
með framkvœmdina.
Hvaða matur er í mestu uppáhaldi
hjá þér?
Nautasteik með Bcmaissósu.
Uppáhaldsdrykkur?
Ég held ég verði að segja kók.
Hvaða heimilsstörffínnst þér
skemmlilegustlleiðinlegust?
Skemmtilegast finnst mér að elda
Anna Karen Kristjánsdóttir.
góðan mat en leiðinlegast að
vaska upp.
Stundarþú einhverja markvissa
hreyfingu eða tíkamsrœkt?
Ég fer reglulega í gönguferðir
með hundinn og svo fer ég í
eróbikk annað slagið.
Ert þú í einhverjum klúbbi eðafé-
lagasamtökum?
Nei, ekki í neinum í augnablik-
inu.
Hvaða blöð og tímarit kaupir þú?
Ég ies Dag og DV hér heima.
Hvaða bók er á náttborðinu hjá þér?
„Áminntur um sannsögli" eftir
Þorstein Antonsson en það er
bók sem fjallar um Geirfínns- og
Guðmundarmálið.
/ hvaða stjörnumerki ert þú?
Ég er í fiskamerkinu og á einmitt
afmæli í dag (6. mars).
Hvaða hljómsveit er í mestu uppá-
haldi hjá þér?
U2.
Uppáhaldsleikari?
Um þessar mundir er það Morg-
an Freeman en ég sá hann síðast í
myndinni Seven.
Hvað hoifír þú mest á ísjónvarpi?
Gamanþætti, t.d. Seinfeld og
Simpsonfjölskyldan.
Á hvaða stjórnmálamanni hefurðu
mestálit?
Jóni Baldvin Hannibalssyni.
Hver er að þínu mati fegursti staður
á íslandi?
Eyjafjörður.
Hvar vildirðu helst búa ef þú þyrftir
að flytja búferlum nú?
Á Ítalíu.
Efþú ynnir stóra vinninginn í lottó-
inu hvernig myndir þú eyða pening-
unum?
Ég held ég myndi kaupa mér eig-
in íbúð og góðan bfl. Síðan
myndi ég nota afganginn til að
ferðast.
Hvernig vilt þú helst verjafrístund-
um þínum?
í rólegheitum.
Hvað œtlarðu að gera um helgina?
Ég ætla að halda upp á afntælið
mitt í góðra vina hópi. AI