Dagur - 04.05.1996, Blaðsíða 5

Dagur - 04.05.1996, Blaðsíða 5
Laugardagur 4. maí 1996 - DAGUR - 5 „Ég er mikil keppnismanneskja" Hún er ung, lífsglöð og atorkusöm. Ein þeirra sem er með fullskipaða dagskrá frá morgni til kvölds. Auk þess að stunda nám við Háskólann á Akureyri kennir hún þolfimi sex daga vikunnar, þjálfar fim- leikatelpur tvisvar í viku og inn á milli æfir hún og keppir á þolfimimótum. Hún heitir Guðrún Gísladóttir og er nýkrýndur bikarmeistari í þolfimi. „Stærsti sigurinn var aö vinna einstaklingsbikarinn. Mér þótti ekki verra aö vera með fleiri stig en strákarnir,“ segir Guðrún Gísladóttir, nýkrýndur bikarmeistari í þolfimi. Myndir: bg „Það var mjög gaman að vera í fyrsta sæti því ég hef verið í öðru sæti þrisvar sinnum; á síðasta bik- armóti, í Fitness keppninni og á Islandsrnótinu. Ég hef því oft ver- ið nálægt því að vinna en aldrei tekist fyrr en nú. Stærsti sigurinn var samt að vinna einstaklingsbik- arinn. Mér þótti ekki verra að vera með fleiri stig en strákamir," segir Guðrún og hlær, en auk þess að vera efst í kvennaflokki var hún stigahæst allra einstaklinga sem kepptu á mótinu og fékk þar með nafnið sitt grafið á sérstakan far- andbikar. Áður hefur Magnús Scheving unnið þennan bikar og því ekki leiðum að líkjast. Akureyringur í húð og hár Guðrún er fædd og uppalin á Ak- ureyri og hefur búið þar allt sitt líf. Hún er dóttir hjónanna Val- gerðar Valgarðsdóttur og Gísla Jóns Júlíussonar og á tvö systkini, Sigríði og Valgarð. Kærastinn hennar heitir Ágúst Herbert Guð- mundsson og er hann frá Patreks- firði, bjó einnig í Hafnarfirði um tíma, en fluttist til Akureyrar á unglingsárunum. Guðrún stundar kennaranám við Háskólann á Akureyri og hef- ur nýlokið öðru ári. „Ég hugsa að það eigi mjög vel við mig að vera kennari,“ segir hún og er ánægð með námið en kveðst ekki hafa gefið sér nægan tíma til að sinna háskólanáminu sem skyldi þar sem hún hafi unnið mikið með skólanum. „í vetur hef ég kennt að meðaltali tíu líma á viku í þol- fimi og hef verið bæði með krakka, eldri konur á lokuðum námskeiðum og almenna tíma. Á föstudögum og sunnudögum þjálfa ég fimleikatelpur en ég hef verið í fimleikum síðan ég var ell- efu ára.“ - Finnst þér reynslan sem þú hefur aflað þér sem þolfimikenn- ari og fimleikaþjálfari nýtast þér í kennaranáminu? „Já, það er ekki spurning. Það hjálpar t.d. að vera vön að standa fyrir framan hóp. Ég hef þjálfað krakka frá þriggja ára upp í sextán ára, bæði í fimleikum og þolfimi, þekki þessa aldurshópa og veit hvaða hópi ég vildi helst kenna. Það er gaman að vera með þau litlu en ég held samt að það eigi betur við mig að vera með þau eldri og vil helst kenna 8., 9. og 10. bekk.“ Aldrei í megrun Við sitjum inni á Café Karolínu og Guðrún hefur pantað sér dýr- indis tertu. Þetta leiðir hugann að því hverju þarf að fóma til að ná góðum árangri í líkamsrækt. „Það er mjög misjafn hvað ég æfi mikið fyrir hvert mót. En ég hef alltaf passað mig á að fara aldrei í megr- un og ég borða bæði nammi og drekk gos. Fyrir Fitness keppnina létti ég mig þó um ein fimm kíló og æfði líka mjög vel fyrir þá keppni. Ég var á sérstöku fæði síðustu tvær vikumar, borðaði alltaf á tveggja tíma fresti, en fæð- an var að mestu fitulaus. Ég borð- aði mikið hrökkbrauð, kotasælu, skyr, ávexti og fleira. Þetta var ekkert vondur matur og ég fann ekki mikið fyrír þessu. Dagsdag- lega hugsa ég annars ekki mjög mikið um mataræði," segir Guð- rún, en viðurkennir þó að hún borði sælgæti í hófi og fyrir keppni sé hún meðvituð um hvað hún látið í sig. - Hvað með æfingar? Æfir þú mikið fyrir utan tímana sem þú kennir? „Já, fyrir mót. Oft æfi ég á morgnana, fer síðan í skólann og fer aftur að kenna um kvöldið. Eða ég er í skólanum um morgun- inn, æfi frá eitt til fimm og fæ þá stundum frí frá kennslunni seinni partinn. Best er að æfa tvisvar á dag en fyrir þetta mót gaf ég mér ekki alveg nógan tíma því ég var líka að þjálfa sex unglinga sem einnig kepptu á mótinu." Tvöfalt spennufall Margir kannast við að eftir stóran viðburð sem lengi hefur verið stefnt að virðist líkaminn slaka á; verður hálfgert spennufall. Það eru ekki síst íþróttamenn sem finna fyrir þessu eftir stór mót en hjá Guðrúnu má segja að spennu- fallið hafi verið tvöfalt því á sama tíma og bikarmótið var lauk skóla- árinu hjá henni og þurfti hún því að æfa fyrir keppni og vinna skólaverkefni á sama tíma. „Mótið var á laugardegi og á mánudag þurfti ég að skila lokaverkefni vetrarins í skólanum,“ segir hún. Hún slakaði þó ekki lengi á því strax daginn eftir var fyrsti vinnu- dagurinn á Hótel Hörpu en þar ætlar hún að vinna í sumar. „Stundum spyrja vinir mínir hvort það komi einhvem tímann fyrir að ég vakni og spyrji sjálfa mig hvað ég ætti eiginlega að gera þann daginn. En dagurinn er alltaf skipulagður frá morgni til kvölds. Ég hef yfirleitt nóg að gera og ef ekki finn ég mér eitthvað til að hafa fyrir stafni,“ segir Guðrún brosandi, en bætir síðan hugsandi við: „Þegar ég leyfi mér að slaka á finnst mér það samt alveg æðis- legt. T.d. að fara í útlegu með kærastanum.“ Fitness ekki fegurðarsamkeppni Fitness keppnin ber aftur á góma og Guðrún er spurð hver sé mun- urinn á þeirri keppni og keppni í þolfimi? „I Fitness keppninni þurftum við að sýna svo margt og sanna. Við þurftum að halda ræðu, koina fram á bikini til að sýna líkams- byggingu og síðan vorum við með æfingarútínu. Ég hafði mjög gam- an að þeirri keppni. Mér gekk líka vel og fór á Evrópumeistaramótið í kjölfarið sem var núkil upplifun. Munurinn er líka sá að í Fitness má ráða algerlega hvaða æfingar eru notaðar en á íslandsmótum og bikarmótum í þolfimi eru ákveðn- ar skylduæfingar. Oft finnst mér því erfiðara að komast í gegnum þær rútínur, en kannski var ég líka búin að æfa mig betur fyrir Fit- ness.“ - Kvenímyndin hefur verið mikið til umræðu nýrverið. Hver er munurinn á Fitness og fegurð- arsamkeppni? „Mér finnst það tvennt ólíkt. Sjálf myndi ég ekki taka þátt í fegurðarsamkeppni en í Fitness er ekki verið að hugsa um andlitsfeg- urð og hægt að taka þátt í þeirri keppni þó maður kæmi aldrei til með að verða beðinn um að taka þátt í fegurðarsamkeppni. Fitness keppnin byggist meira á líkams- byggingu og að koma fram en minna á andlitsfegurð. Það er líka hægt að keppa aftur og aftur í Fit- ness og bæta sig á milli ára. Þess- ar stelpur sem voru að keppa á Evrópumótinu hafa sumar verið að keppa í mörg ár.“ Áður en við kveðjum Guðrúnu er forvitnilegt að vita hvort megi eiga von á henni á fleiri mótum í framtíðinni? „Já, ég hugsa það. Mér finnst mjög gaman að keppa og er mikil keppnismanneskja.“ AI Frá Fitness keppninni, sem haldin var í október síðastliðnuin. Þar varö Guðrún í öðru sæti.

x

Dagur

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Dagur
https://timarit.is/publication/256

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.