Dagblaðið Vísir - DV - 07.01.1995, Blaðsíða 26

26
LAUGARDAGUR 7. JANÚAR 1995
Magnús Scheving ætlar að hrista upp í landsmönnum í næstu viku:
Gaman að sjá hug-
myndir fæðast
- segir íþróttamaður ársins sem ætlar að láta gamlan draum rætast
„Ég fékk hugmynd að heilsuviku
fyrir um þaö bil ári en þá fannst mér
vera nokkurs konar sundrung á
markaönum. Það voru allir aö pukr-
ast. Raunar er mikill molbúaháttur
í starfsemi líkamsræktarstöðva hér
á landi. Menn eru hræddir við sam-
keppni og telja að þeir missi spón úr
aski sínum með samvinnu. Helst á
almenningur að sjá sem minnst því
ef hann sér eitthvað nýtt gæti hann
fært sig í aðra líkamsræktarstöð. Ég
vil því hugsa heilsuvikuna sem sam-
eiginlegt átak allra íþróttá í landinu.
Janúar er toppmánuður í heilsurækt
og þjálfun almennings. Því þótti mér
rétt að hafa eina viku til að koma
mannskapnum af stað, það þarf
stundum að ýta við fólki,“ segir
Magnús Scheving, þolfimimeistari
og nýkjörinn íþróttamaöur ársins, í
viðtali við DV.
Eftir helgina hefst heilsuvika þar
sem Magnús er aðalsprautan og mun
hann rífa fólk upp úr sleninu og
þægilegheitunum sem jól og áramót
hafa skapað. Á hverjum degi í næstu
viku verður Magnús með eitthvert
prógramm í DV, landsmönnum til
hvatningar og upplýsingar.
„Við verðum einnig með sýningu
alla vikuna í Háskólabíói á alls kyns
líkamræktarvörum, skóm, fatnaði,
mat og drykkjum og ýmsar uppá-
komur verða í boði. Mig langaði til
að fólk gæti skoðað á einum stað allt
þaö sem í boði er og ekki er verra
að skreppa í bíó í leiðinni. Vikan
endar síðan á íslandsmeistaramót-
inu í þolfimi sem verður laugardags-
kvöldið 14. janúar," segir Magnús en
hann verður þar meðal keppenda og
reynir að veija titil sinn. Magnús
Scheving hefur verið íslandsmeistari
í greininni frá því keppt var í fyrsta
skipti. Hann segir aö margirí góðir
þolfimimenn muni keppa á laugar-
daginn en sjálfur hafi hann ekki haft
tíma til að æfa nógu vel fyrir keppn-
ina.
Öóruvísi hetjur
„í fjölmiðlum verða þessa viku
viðtöl við alls konar fólk sem stundar
einhvers konar hkamsrækt. Má þar
nefna viðtal við 87 ára konu sem
stingur sér í Sundhöllinni, viðtal við
mann sem hleypur til Hafnarfjarðar
á hverjum morgni, þingmenn verða
teknir í leikfimi og borgarstjóm fer
með okkur í líkamsrækt. Það eru til
svo ótal margar íþróttagreinar fyrir
utan fótboltann og það væri gaman
að gefa þeim pláss þessa einu viku.
Þá er ég fyrst og fremst að tala um
almenningsíþróttir. Við munum
fylgjast með hvemig lögregla og
slökkvilið halda sér í líkamlegu
formi og forvjtnumst um hvernig lík-
amsrækt flugumferöarstjórar
stunda eða Helgi Björns í SSSól sem
djöflast um sviðið á tónleikum."
Magnús segir að heilsuvikan verði
ætluð öllum þótt ekki hafi verið um
beina samvinnu að ræða milli heilsu-
ræktarstöðva. „Einhverjar líkams-
ræktarstöðvar fóm af stað þegar þær
heyrðu af átakinu og einokuðu vissar
útvarpsstöðvar en þannig var þetta
ekki hugsað. Þetta var hugsað opið
fyrir alla þar sem alhr gætu tekið
höndum saman og lagt til hugmyndir
og efni. Við ætlum til dæmis að taka
starfsmenn DV í morgunleikfimi
ur óskyld dæmi þannig að ég passa
að rugla þessu ekki saman.“
Magnús og eiginkona hans, Ragn-
heiður Melsted, keyptu fyrir nokkr-
um ámm gamalt hús á Seltjarnar-
nesi sem var í algjörri niðurníðslu
og hafa verið að gera það upp með
góðum árangri. Magnús, sem er
lærður húsasmiður, segir að sú
vinna hafi oftast verið unnin á nótt-
unni og um helgar þegar frí gafst frá
þolfiminni. „Ég hef venjulega verið
að fást við marga ólíka hluti á hvetj-
um degi og hef þurft að skipta mér á
milli þessara verka. Oft þarf ég að
hlaupa t.d. af fundi til að hitta tvö
hundruð krakka í einhverjum skól-
anum. Þá þarf ég að setja mig í allt
aðrar stellingar og ég á mjög auðvelt
með það. Ég hefði vitaskuld vel getað
haft þetta heilsuviku míns fyrirtækis
og fjölmiðla en mér finnst það bara
molbúaháttur að hugsa þannig. Lík-
amsrækt er fyrir alla. Ég vil koma
af stað umfjöllun um líkamsrækt í
hvaða formi sem er og vekja áhuga
fólks á hreyfingu.
Upptekinn allan
sólarhringinn
- Þeir sem þurfa aö ná í þig verða
varir við hversu upptekinn þú ert
og erfitt að finna þig. Kemur allt
þetta starf ekki niður á líkamsrækt-
arstöðinni, t.d. þannig aö fólk sem
ætlar að fá tíma hjá þér kemst að því
að þú ert þar fæstum stundum?
„Ég kenni þar alltaf fasta tíma á
hveijum degi og það eru heilagar
stundir. Ég er með marga fasta við-
skiptavini sem hafa verið lengi hjá
mér og nýja auðvitað líka.“
Breytist ekkert
- Þú varst valinn íþróttamaður árs-
ins af íþróttafréttamönnum og einnig
af lesendum DV. Hefur þetta breytt
einhveiju fyrir þig?
„Nei, alls ekki. Eg hitti gamlan vin
minn í gær og hann hafði einmitt á
orði að ég breyttist aldrei neitt. Þaö
finnst mér ágætt. Hins vegar finn ég
að sumir hafa breyst gagnvart mér.
Strákar sem ég þekki en hef ekki
hitt lengi segja núna „Blessaður,
Magnús" í einhverjum undarlegum
tón. Þá spyr ég af hveiju þessi tónn
sé kominn en þá halda þeir að maður
setji sig á einhvern stall. Ég hitti líka
mann úr Borgarnesi fyrir stuttu og
hann hafði á orði að ég væri alltaf
eins. Hann var húsvörður í Spari-
sjóði Mýrasýslu og hafði þaö fyrir
stafni að reka mig burtu og nokkra
aöra stráka sem spiluðum fótbolta á
grasinu fyrir framan Sparisjóðinn.
Hann sagði að ég hefði aldrei getað
sætt mig við að vera rekinn af gras-
inu enda væri þaö eign almennings
í sveitinni sem legði peninga sína inn
í sparisjóðinn. Ég gat aldrei skihð að
við mættum ekki leika fótbolta á
þessum eina grasbletti sem hægt var
að nota í fótbolta. Þannig gat ég rök-
rætt við húsvörðinn í lengri tíma og
hann sagði mér núna að hann hefði
oft hlegið með sjálfum sér. Ég er enn
þeirrar skoðunar að ekkert sé heil-
brigðará en að sjá krakka í útileikj-
um og bað er mun mikilvægara en
Magnús Scheving, iþróttamaður ársins, ásamt eiginkonu sinni, Ragnheiði Melsted, á hinum stóra degi. Ragnheið-
ur hefur hjálpað eiginmanninum mikið og m.a. svarað ógrynni bréfa sem honum berast.
fyrsta daginn og síðan mun hver at-
burðurinn reka annan alla vikuna."
- Hvað hafa margir staðiö að undir-
búningi þessarar viku?
„Við erum ekki mörg enda fer minn
tími að mestu leyti í þetta. Ég hef
mjög gaman af að hrinda hlutum í
framkvæmd og sjá þá gerast. Þess
vegna er ég aö nánast allan sólar-
hringinn og gleymi stundum að
reglulegur svefn er manni líka nauð-
synlegur."
Hræðsla við
samkeppni
Þrátt fyrir að menn hafi veriö já-
kvæðir gagnvart heilsuviku telur
Magnús aö nægileg samstaða sé ekki
ríkjandi milli heilsuræktarstöðv-
anna sjálfra. „Þær eru alltaf mjög
smeykar hver við aðra. Ein stöðin
vill alls ekki vinna með annarri og
þess háttar. Mér finnst þetta voða-
lega skrítiö en býst þó við að þetta
breytist á næstu árum.“
- Nú hefur þú sjálfur sett upp lík-
amsræktarstöð. Líta hinar stöðvam-
ar þá ekki á þig sem samkeppnisað-
ila?
„Jú, þær gera þaö. Hins vegar á ég
mjög auðvelt með aö skilja á milli
þess sem ég er að gera en á því eiga
aðrir erfitt með að átta sig. Ég lít á
fyrirtækið sem einn hlut, keppni sem
annan og aðra hluti lít ég á sem önn-
„Ég spurði eitt þúsund börn um daginn hversu margir
hefðu áhyggjur af ofbeldi en það réttu aðeins tveir upp
höndina."
DV-mynd: Brynjar Gauti
„Raunar er mikill molbúaháttur í starfsemi líkamsrækt-
arstöðva hér á landi. Menn eru hræddir við sam-
keppni og telja að þeir missi spón úr aski sínum með
samvinnu,“ segir Magnús Scheving.
LAUGARDAGUR 7. JANÚAR 1995
31
grasblettur enda er fyrir löngu búið
að malbika yfir hann.“
Engin neikvæð
viöbrögð
- En hefur þú fundið fyrir neikvæð-
um viðbrögðum vegna þess aö þol-
fimimaður var kjörinn maður árs-
ins?
„Nei, allir sem ég hef hitt hafa ver-
ið mjög ánægðir með þetta. Hins veg-
ar finnst mér furðulegt að kollegar
mínir í stéttinni eru ekki ánægðir
með það. Ég fékk ekkert skeyti frá
líkamsræktarstöð í Reykjavík. Ég
hefði haldið að þetta væri upphefð
fyrir allar þessar stöðvar. Bisnessinn
bhndar menn. Ég hef einmitt verið
að predika yfir grunnskólakrökkum
að þeir verði að kunna að tapa, sigra
og kunna að hrósa fólki. Sumir
krakkar hafa aldrei hrósað vinum
sínurn."
Vinsælir fyrirlestrar
Faðir Magnúsar er íþróttakennari
og hann ólst upp við mikla umræðu
um líkamsrækt og hollustu hennar.
Sjálfur hafði Magnús ekki áhuga á
að gerast leikfimikennari en sneri
sér að húsasmíði í staðinn. Hins veg-
ar fór hann til Noregs og nam íþrótta-
fræði þótt hann hafi ekki kennara-
réttindi í grunnskólum. En þótt
Magnús hafi ekki ætlað sér aö kenna
í grunnskólunum hefur hann meira
en nóg að gera við að flytja fyrir-
lestra í skólum landsins. „í þessum
fyrirlestrum velti ég upp öðrum
punktum varðandi líkamsrækt og
hollustu. Ég ræði við krakkana um
reykingar, áfengisneyslu, ofbeldi,
einelti og fleira. Ef ég vildi gæti ég
veriö í þessu í fullu starfi," segir
Magnús sem einnig heldur fyrir-
lestra fyrir fullorðna, t.d. hjá alls
konar félagasamtökum.
- Hvað hefur komið þér mest á óvart
hjá grunnskólanemum?
„Mér finnst mjög furðulegt að
krakkar núna hafa mun minni
breidd en krakkar höfðu þegar ég var
að alast upp þrátt fyrir alla þessa
fjölmiðla og tölvutækni. Maður hefði
frekar haldið að breiddin væri meiri.
Viðhorf þeirra til lífsins er líka mjög
ólíkt. í dag þykir í lagi að sparka í
liggjandi mann en slíkt hefði ekki
hvarflað aö nokkrum manni fyrir
tuttugu árum. Ég spurði eitt þúsund
börn um daginn hversu margir hefðu
áhyggjur af ofbeldi en það réttu að-
eins tveir upp höndina. Einnig hef
ég tekið eftir að þolinmæðin er engin
hjá krökkum nútímans enda lifa þau
í mjög hröðu umhverfi."
Leikfimin bara grín
- En leikfimikennsla grunnskólans,
er hún nægilega góð?
„Ég hef velt þessu mikið fyrir mér
og raunar gagnrýnt líka. Krakkarnir
hreyfa sig í 80 mínútur á viku sem
er eiginlega bara grín. Þegar skólarn-
ir þurfa að skera niöur þá er byrjað
á leikfiminni því áhuginn á henni er
ekki mikill. Ég velti því fyrir mér
hvort skólamir ýti krökkunum ekki
bara í íþróttafélögin, t.d. Val, FH,
Ármann og fleiri. Ég er með ungl-
ingaþolfimi hjá mér og það eru troð-
fullir tímar af krökkum sem eru
komnir til að hreyfa sig og vilja leggja
mikið á sig. í leikfimi eru krakkamir
hins vegar skyldugir til að mæta og
ef kennararnir eru ekki þeim mun
betri er þetta í raun vonlaust mál.
Það er hins vegar mjög mikill áhugi
hjá unglingum á að koma í líkams-
ræktarstöðvarnar enda erum við að
fara aö keppa í þeim flokki," segir
Magnús.
Alltaf jákvæður
- Fólkveltirþvímikiðfyrirsérhvort
þú sért alltaf svona jákvæður. Verð-
ur þú aldrei argur og reiður eins og
við hin?
„Ég er hreinskilinn og kem alltaf
fram eins og ég er. Ég vil koma hreint
fram við fólk en myndi aldrei gera
særandi athugasemdir við útlit þess.
Þeir sem þekkja mig vita að ég er
ekki neikvæður maður. Röfl finnst
mér mjög leiðinlegt og það þarf mik-
ið til að gera mig reiöan. Stundum
er maður undir mjög miklu álagi og

Magnús Scheving lætur ekkl kuldann aftra sér frá að stunda líkamsræktina utanhúss og hvetur alla landsmenn til að taka þátt í heilsuviku.
pressu, þá á maður til að vera ekki
í fullkomnu jafnvægi og hreyta jafn-
vel í þann sem næstur manni er. Því
miður hreyti ég óvart mest í konuna
mína. Hún er auðvitaö ekki ánægð
yfir hversu lítinn tíma ég hef með
henni. En ég hef fengið að vera alls
staöar nákvæmlega eins og ég er.
Mín svör koma frá hjartanu.“
Ekki hættur keppni
Magnús Scheving er ekki hættur
keppni og margt er fram undan hjá
honum á þessu nýja ári enda situr
hann ekki auðum höndum. „Ég er
náttúrlega að byggja upp stöðina
mína. Ég er með morgunklúbb karla
og er að fara í gang með svipaðan
klúbb fyrir konur. Einnig er ég að
fara að æfa unglingalandslið í þolfimi
ásamt Unni Pálmadóttur, Islands-
meistara kvenna í þolfimi, ég verö
fararstjóri í skíðaferð og einnig er ég
að fara í kennslu til Ungveijalands,
Ítalíu, Spánar og Frakklands. Mér
hefur verið boöið undanfarin ár aö
vera kennari á þolfiminámskeiðum
viða um heim og enn á ég eftir að
svara nokkrum boðum sem mér hafa
borist en ég verð líklega að hafna
einhverjum þeirra vegna anna,“ seg-
ir Magnús sem var valinn besti þol-
fimikennarinn á Ítalíu á síðasta ári
þrátt fyrir að hann væri að starfa
með bestu kennurum í heimi.
„Heimsmeistarakeppnin í Japan,
sem ég tók þátt í, verður haldin í síð-
asta sinn á þessu ári og mér sýnist
að enginn sem ég hef keppt við ætli
á hana. Hins vegar verður heims-
meistaramót í París í nóvember og
þangað ætla allir þeir bestu að fara.
Ég ætla því aö spá í þá keppni. Einn-
ig mun ég taka þátt í Evrópukeppn-
inni í febrúar. Ég ætlaði að draga
mig í hlé en er kannski ekki alveg
tilbúinn til þess þó að ég sé mjög lík-
amlega þreyttur. Þetta hefur verið
stanslaus törn í þrjú ár án þess að
ég hafi fengið nokkurt frí.“
Tilbúið undir
kraftaverk
Magnús og Ragnheiður hafa nú
lokið við húsið sem þau keyptu og
hafa endurbætumar tekið um þrjú
ár. Magnús segir að fólk hafi verið
hneykslað þegar þau keyptu „kof-
ann“ á sínum tíma enda var ekkert
heilt í honum. „Þaö var einmitt þetta
jákvæða sem varð til þess að við fjár-
festum í þessu húsi,“ útskýrir Magn-
ús. „Ég var einu sinni í matarboöi
og einn maðurinn við borðiö sagðist
hafa verið að kaupa tilbúið undir tré-
verk. Þá sagðist annar hafa verið aö
kaupa tilbúið undir hausverk en ég
leit á konuna mína og sagði: Við vor-
um nú að kaupa tilbúið undir krafta-
verk. Ég hef einmitt svo gaman af
að skapa eitthvað - að sjá hlutina
verða til,“ segir hann. „Þetta hús var
minn frítími. Þegar vinirnir fóru út
að skemmta sér fór ég í húsið. Þeir
skildu aldrei að ég nennti að vinna í
húsinu eldsnemma á sunnudags-
morgnum. Viku áður en ég keppti á
heimsmeistaramótinu var ég aö
naglhreinsa spýtur hér en það hefur
örugglega enginn annar keppandi
gert,“ segir íþróttamaður ársins 1994.