Dagblaðið Vísir - DV - 21.03.1995, Side 12
12
ÞRIÐJUDAGUR 21. MARS 1995
Spumingin
Ertu búin/n að
skipuleggja páskana?
Ólöf Arnardóttir starfsstúlka: Nei,
ég verö aö vinna um páskana.
Fríða Hrund Einarsdóttir nemi: Nei,
en ég stefni að því aö skemmta mér
og njóta lífsins.
Guðlaugur Ágústsson þingvörður:
Nei, en ég var að hugsa um að fara
í sumarbústaðinn.
Stefanía Guðlaug Baldursdóttir,
nemi í verkfalli: Já, það á að skreppa
til Ólafsfjarðar.
fris Björk Baldursdóttir og Ingibjörg
Auður Guðmundsdóttir: Eg ætla að
fara til Ólafsfjarðar ef veður og færð
leyfir.
Lesendur
Opið bréf til Gunnars Kvarans:
Grafiskt þrykk
og eftirprentun
Ríkharður Valtingojer skrifar:
Heill og sæll, Gunnar!
Föstudaginn 10. mars sl. hélt ég því
fram í DV að þær myndir sem til
sýnis eru að Kjarvalssöðum séu ekki
grafíkmyndir í þeim skilningi sem
viðtekin er um víða veröld meöal
listamanna, listaverkasala og stjóm-
enda listasafna, heldur eftirprentan-
ir af teikningum. - í sama blaöi lýsir
þú yfir aö grafíkmynd sé í eðli sínu
þrykk, sem er laukrétt - en snertir
hvergi kjama málsins: muninn á
grafísku þrykki og eftirprentun.
Grafík er fullgild grein á meiði
myndlistarinnar líkt og vatnslita-
myndir, höggmyndir, olíumálverk og
lýtur sömu lögmálum og aðrar grein-
ar myndlistar, þ.e. að verknaðurinn
sjálfur, að búa til grafíkmynd er upp-
runalegt sköpunarferli, myndin
sprettur á og af tilfinningasviði lista-
mannsins, hún er niðurstaða af sál-
rænu, líkamlegu og verkrænu ferli.
Við skulum bara leyfa okkur að nota
hugtakið sköpunargleði.
Hæpið er aftur á móti að tengja það
hugtak vinnu offsetprentarans, sem
fær mynd upp í hendumar til þess
aö gera af henni eftirprentanir. Gra-
fískt myndlistarverk er niðurstaða
af ferli sem hefst með hugmynda-
vinnu listamannsins, en stór hluti
þess er af handverkslegum toga, sjálf
baráttan við að koma hugmynd í
áþreifanlegt form á plötu og með
þrykki.
Eg get verið sammála þér um „að
Bréfritari við eina af myndum Lennons á Kjarvalsstöðum.
það em margir góðir bakarar í
Reykjavík“, og reyndar víðar um
landið, en fáir koma fram með nýj-
ungar í kökugerðarlist en þeir baka
þó brauö til þess að metta ótal
munna. Engum blöðum er um að
fletta, að brauð telst til nauösynja,
og án brauösins væru kökumar
reyndar ekki til.
Um sýninguna á eftirprentunum
af teikningum Johns heitins Lennons
hef ég ekki mikið fleira að segja.
Teikningarnar sem slíkar uppfylla
margar af þeim kröfum sem gerðar
em til listar í samræmi við það sem
hér var talið upp að framan, en þar
skortir þó upp á ákveðna verkþætti
frá listamannsins hendi til þess að
gerlegt sé að flokka þær sem upp-
runalega grafík.
Vandaðar eftirprentanir em ætlað-
ar til þess aö kynna hst á breiðum
grundvelli, auka útbreiðslu hennar
og gera stómm hópum fjárhagslega
mögulegt að eignst góðar myndir. -
Hiö neikvæða aftur á móti, að stund-
um er siglt undir fólsku flaggi og
reynt að telja almenningi trú um að
eftirprentun sé upprunalegt grafískt
listaverk. Það er bisness.
Hugarfarsbylting þjóðarinnar
Hrafnhildur Sigurðardóttir skrifar:
„Það dugir ekkert minna," sagði
Kristín Halldórsdóttir í þætti Stefáns
Jóns Hafstein, Sjónarhomi, á Stöð 2
nýlega, þar sem ofangreint efni var
m.a. til umræðu. Ég er henni þar
hjartanlega sammála eftir allar þær
skoðanir og skýrslur sem fram hafa
komið um launamisréttið milli kynj-
anna. Og ég frábiö mér enn eina
skoðunina á málinu eins og „sjálf-
stæða konan“ lagði til. - Aðgerða er
nefnilega þörf, hér og nú.
Og sannarlega brást Kvennalista-
konan ekki, því hún hreinlega ýtti
hugarfarsbyltingunni úr vör með því
að benda á ójafnvægi orðanna
„vinnuveitandi" og laun„þegi“. Hún
sagöist helst ekki taka sér það orð í
munn. - Hópar fólks væru vinnu-
kaupendur og síðan aðrir vinnuselj-
endur.
Og nú, ágæta en fámenna íslenska
þjóð, sem ekki hefur þokast úr spor-
unum í tuttugu ár; taktu þér tak í
þessu máli og sýndu aö þú sért þess
megnug að útrýma misrétti orðanna.
Það kostar ekki krónu, en gæti kom-
ið mörgun niður á jörðina. - Þökk
sé kvennalistakonunni.
Reiðhöllin í Víðidal
Fáksfélagi skrifar:
Oft sér fólk slæmu hlutina og talar
mikið og illa um þá en lætur góðu
málin liggja á milli hluta.
Reiðhöllin í Víðidal er nú 1 fullum
gangi þar sem Reykjavíkurborg og
Hestamannafélagið Fákur hafa gert
rekstrarsamning.
Reykjavíkurborg sér um skipulögð
námskeið eftir hádegi alla virka
daga. Þar eru tvær úrvalsstúlkur
sem kenna 20 krökkum í um klukku-
stund eða samtals um 80 krökkum á
dag. Einnig er knattspyma stunduð
þama af þróttafélögunum.
Fákur er með námskeið fyrir ungl-
inga og komast færri að en vilja. Al-
mennir tímar sem við Fáksmenn
getum mætt í eru rúmlega hundrað
á mánuði og kostar mánaðarkortið
aðeins 155 krónur. Ég vil hvetja alla
félaga mína til að fara í Reiðhöllina,
því þarna er frábær aöstaða, sem
ekki allir vita hvað býður upp á, þeg-
ar laga þarf eða þjálfa hest.
Og loks er búið að ráða starfsmann
sem er vel að sér í hestamennsku.
Hann er hjálplegur og kann vel að
umgangast okkur hestamennina og
hesta okkar. Nauösynlegt er að hafa
slíkan mann þar sem um lifandi dýr
er aö ræða. Þau geta flækt sig, þau
geta fælst, fólk getur dottið af hest-
baki, o.s.frv. Þaö er ekki meðfætt eða
öllum gefið að umgangast skepnur.
Það var löngu tímabært aö ráöa
mann eins og Karl Óskar Hjaltason
sem skilur þarfir okkar hestamanna
og hestanna okkar. Hann vill greini-
lega hag Reiðhallarinnar sem mest-
an. Þeir eiga þakkir skildar sem réðu
þennan ágætismann.
Stefanía Óttarsdóttir nammigrís: Ég
ætla að borða stærsta páskaeggið.
allan sólarhrin
lli kl. 14 og 16
Reiöhöllinni í Víðidal er frábær aöstaöa fyrir hestamenn og þá sem vilja
læra.
Alttafvarnar-
Egill hringdi:
Eftirtektarvert er að þegar mik
ið liggur við er ávallt kallað á
þyrlur frá varnarliðinu. Nú síð
ast til aö leita að mönnum sem
saknaö var á hálendinu. Einu
sinn var þaö viökvæðið að ís
lenskar þyrlur væru í skoöun eða
annað sem hamlaöi tiltækum að-
gerðum þeirra. Ég held viö ættum
bara að halla okkur alfarið að
þyrlum varnarliösins og sameina
þá rekstur Gæslunnar og varnar-
liðsíns.
Tryggvi Bjarnason skrifar:
Nýtt stjómmálaall, Þjóðvaki,
setur fram nýja hugmynd til
stjórnlaga og er hún þess virði
að huga að því sem þar kemur
fram og má nefna nokkur dæmi
þar um. - Skarpari skil milli
framkvæmdavalds og löggjafar-
valds (m.a. að ráðherrar afsali sér
þingmennsku). - Afnema heimild
til setningar bráðabirgðalaga. -
Afnema þingrofsrétt. - Auka rétt
kjósandans í þjóðaratkvæða-
greiðslu í stærri málum þjóðar-
innar. - Valfrelsi kjósanda verði
aukið með persónukjöri.
Iburtufrálands-
byggðinni
Gunnar Guðmundsson skrifar:
Ég er einn þeirra mörgu lands-
byggðarmanna sem hef ásamt
fjölskyldu minni þolað þetta
veðravíti vetrarlangt - og sér ekki
enn fyrir endann á því. Það er
staðfóst ætlan okkar, og margra
annarra, að hætta ekki á annað
eins líf næsta vetur. Við ætlum í
burtu frá landsbyggðinní suður
eða jafnvel setjast að erlendis.
Sumir vilja doka viö og reyna
aðra vetursetu en flytja svo burt
bjóði ekki næsti vetur upp á betri
tíð. - Ég segi fyrir mig. Það er
hægt að byrja nýtt lif annars stað-
ar og allt til vinnandi að geta lifað
við aðrar aðstæður en þær að
moka sig út nánast um þak-
gluggana dag hvem.
Mérernógboðið!
Jóna Pólsdóttir skrifar:
Ég er ekki vön að skrifa í blöð
en mér finnst timi til kominn að
gert veröi eitthvað í bæjarmálun-
um í Hafnarfirði. - Núverandi
meirihluti sýnist mér hafa það
eitt að markmiði að leggja niður
alla atvinnustarfsemi í bænum
og gera íbúunum eins erfitt fyrir
og nokkur kostur er. Og skattar
og álögur hafa aldrei hækkað eins
og á þessu ári. Svo er einnig um
leikskólagjöld, lóöaleigu, útsvar,
vatnsskatt o.fl. Ég held að bókari
sjálfstæðismanna hafi eitthvað
misreiknaö sig þegar gauragang-
urinn var hvað mestur um fjár-
hag bæjarins. Mér er nóg boðiö.
Ég vil fá alvörustjórnendur er
bera hag bæjarins fyrir brjósti.
Barátta fyrlr
betriskóla
Jónasína Karlsdóttir hringdi:
Ég las nýlega ffétt um fund for-
eldra á Hótel Sögu varöandi af-
leiðingar kemiaraverkfallsins.
Einnig las ég grein í Mbl. þar sem
rædd voru vandræði -nemenda
hvað varðar félagslega aðstöðu. -
Að þessum lestri loknum undrast
ég aö við, foreldrar, skulum ekki
leggjast á eitt um að: 1. Berjast
fyrir auknu fjármagni fyrir betri
skóla. 2. Heimilin geri kröfu til
aö geta alið börn sín upp þannig
aö félagsleg vandamál barna
hverfi. - Baráttan hlýtur þó fyrst
og fremst að standa um betri
skóla.