Dagblaðið Vísir - DV - 04.04.1995, Qupperneq 15

ÞRIÐJUDAGUR 4. APRÍL 1995
15
Menntun undir-
staða velferðar
Stjómmálamenn hafa lengi talað
um gildi menntunar á hátíðar-
stundum. Eina ferðina enn endur-
taka gömlu flokkamir slagorðin frá
kosningabaráttu fyrri ára og leggja
áherslu á mikilvægi menntunar
fyrir framtíð íslensku þjóðarinnar.
Við höfum heyrt þetta allt áður.
En hveijar em efndimar?
Stöðvum niðurskurðinn
Menntamálaráðherrar síðustu
ríkisstjóma hafa sofið á verðinum
gagnvart skólakerfinu okkar. Þeir
hafa látið það viðgangast að sífellt
skuh skorið niður fjármagn til
skólanna. í tíð núverandi ríkis-
stjórnar hefur verið khpið af
kennslustundafjölda nemenda í
grunn- og framhaldsskólum. Á
íjórum árum hefur fjárframlag til
námsefnisgerðar verið skert um
144 milljónir króna.
Metnaðarleysi ríkisstj ómarinnar
kemur skýrast fram í kennara-
verkfallinu. Hún vill knýja fram
skipulagsbreytingar á skólastarf-
inu, sem flestir em sammála um
að löngu hefðu átt að vera komnar
til framkvæmda, á kostnað kenn-
ara. Vegna skorts á framtíðarsýn í
menntamálum hefur ekki verið
gert ráð fyrir þessum breytingum
á íjárlögum. Meðan á þessu samn-
ingsþófi stendur er gengið á ský-
lausan rétt barna okkar. Ríkis-
stjórnin virðist ekki vera málsvari
þeirra.
Opnum dyr
Víst er að ætlum við íslendingar
KjaUaiinn
Lilja Á.
Guðmundsdóttir
kennari, skipar annað sæti á
framboðslista Þjóvaka á
Reykjanesi
aö taka virkan þátt í heimi alþjóða
viðskipta, menningar og tækni-
framfara verðum við að fjárfesta í
menntun. Við þörfnumst fólks sem
sýnir frumkvæði og býr yfir skap-
andi hugsun til að geta hleypt nýju
lífi í atvinnuvegi okkar. Vaxandi
alþjóðahyggja og samstarf á sviði
skólamála, menningarmála og vís-
inda gera enn meiri kröfur til
menntakerfisins.
Þjóðvaki vill auka framlög til
mennta- og menningarmála um
milljarð á ári næstu átta ár og
standa þannig jafnfætis grannlönd-
unum. Við viljum leggja áherslu á
„Þjóövaki vtQ auka framlög til mennta-
og menningarmála um milljarð á ári
næstu átta ár og standa þannig jafnfæt-
is grannlöndunum.“

MAURÆKT*
VINNUBOK

AGNASTOFNUN:
Qúómimdur Q. KtWnuewwy
Bósa UjixK :
tvyaKrí-xHdóWr
mauubkt*
Guðmurður I). Kiiatiixífwtosor
HóSa Bjðfk fwbiamaidóWi
Þóiu Kibuoatíómi
MÁLMKT
GumvjixJu!
HösaRiöi
Pöra
MAi
a«
SÍN ÖC
VEFIK!
STAFSETNiMC
RtTRíGtUHOU itTlMliM*.
„A fjórum árum hefur fjárframlag til námsefnisgeröar verið skert um
144 milljónir króna,“ segir Lilja m.a. i greininni.
starfs- og verkmenntun, fullorðins-
fræðslu og endurmenntun og laga
menntakerfið að hröðum framför-
um í upplýsingatækni.
Þessu markmiði viljum við ná
með því að halda stöðugleikanum
í þjóðfélaginu og beita aðhaldi í rík-
isfjármálum. Við viljum gera áætl-
un um rammafjárlög til fjögurra
ára og skilgreina forgangsröðun
útgjalda með menntamál, for-
vamaaðgerðir og bætta skulda-
stöðu heimilanna í fyrirrúmi.
Lilja Á. Guðmundsdóttir
Auðtindin á milli eymanna
Við atvinnuuppbyggingu á Is-
landi hefur um of verið einblínt á
náttúrulegar auðhndir landsins.
Vissulega eru þær gmndvöhur lífs-
afkomu þjóðarinnar enn sem kom-
ið er en atvinnu framtíðarinnar
þarf einnig að reisa á öðmm
grunni. Auðhndin á mihi eyrnanna
hefur verið vannýtt við nýsköpun
í íslensku atvinnulífi. Það verður
nefnilega engin atvinnusköpun án
menntunar.
Vísindi vísindanna vegna
Ríkissfjórn Davíðs Oddssonar
hefur gengiö hart fram í að skerða
framlög til menntamála. Með þeim
niðurskurði er í raun grafið undan
lífvænlegri framtíð á Islandi: Þjóð
sem fjárfestir ekki í gmnnrann-
sóknum og menntun, vísindum vís-
indanna vegna, er iha stödd. Ef
fram heldur sem horfir mun bresta
á atgervisflótti héðan.
Áður gátum við stært okkur af
því að sú verkkunnátta og þekking
sem íslenskir námsmenn sóttu í
erlenda skóla skilaöi sér ahtaf heim
að lokum. Nú veigrar fólk sér við
að snúa aftur th síns heima að loknu
námi erlendis. Hingað er htiö að
sækja. Engin ný störf að fá. Kvenna-
hstinn hefur ávaht bent á að ný-
sköpun atvinnu fælist í hinu smáa,
KjaUarinn
Þórunn
Sveinbjarnardóttir
skipar 3. sætið á framboðslista
Kvennalistans í Reykjavík
í frumkvæði hvers einstaklings.
Vaxtarbroddur atvinnulífsins
felst í uppbyggingu og rekstri smá-
fyrirtækja. 80% allra nýrra starfa
sem verða til innan Evrópusam-
bandsins verða til í smáum eða
meðalstómm fyrirtækjum í upp-
lýsinga- og þjónustugreinum. Er-
lendar rannsóknir sýna að oftar en
ekki reka konur slík fyrirtæki. Af
sjálfu leiðir að styrkja ber fmm-
kvæði og atvinnusköpun kvenna
sérstaklega. Þær hafa í gegnum tíð-
ina ekki haft sama aðgang og karl-
ar að sjóðum atvinnulífsins. Þær
hafa jafnvel verið sakaðar um að
hugsa ekki nógu stórt!
Tryggjum konum áhættufé
Lánatryggingasjóður kvenna,
sem tæki veð í góðum hugmyndum
en ekki steinsteypu, væri stórt
skref fram á við fyrir íslenskt at-
yinnulíf. Slikur sjóður væri í takt
við nútímaleg virmubrög við ný-
sköpun og þróun atvinnulífsins.
Gleymum því ekki að atvinnu-
leysi er mun meira á meðal kvenna
en karla. Á síðasta ári var atvinnu-
leysi hjá 6,1% kvenna en 3,7%
karla. Þrátt fyrir það hafa aðgerðir
til þess að fækka atvinnulausum
nær eingöngu miðað að því að
skapa skammtímaverkefni handa
körlum. Órækur vitnisburður þess
er skipting núlljarðsins góða á mihi
karla og kvenna. 940 mhljónir fóru
th verkefna sem veita körlum at-
vinnu og 60 mihjónir th kvenna.
Þessar staðreyndir segja meira en
þúsund orð um stöðu kvenna á ís-
lenskum vinnumarkaði og viðhorf
stjórnvalda th atvinnuþátttöku
þeirra.
íslenskur vinnumarkaður er
gegnsýrður af gamaldags hugsun-
arhætti í garð kvenna.
Þórunn Sveinbjarnardóttir
„Aður gátum við stært okkur af því að
sú verkkunnátta og þekking sem ís-
lenskir námsmenn sóttu í erlenda skóla
skilaði sér alltaf heim að lokum. Nu
veigrar fólk sér við að snúa aftur til
síns heima að loknu námi erlendis.“
Meðog
Aukakennsla fyrir
1. tíl ð. bekkinga
grunnskólanna
mótsviðeðli-
■ ■
„Mín skoð-
un er sú að
kenna eigi
fyrsta th
níunda bekk
mánudag,
þriðjudag og
miðvikudag i
dymbhviku
og þriðjudag
eftir paska,
samanber W1
samþykkt skólastjóra í grunn-
skólum og sérskólum í Reykjavík
síöastliðinn miðvikudag.
Með því móti er komið th móts
við þá eðlhegu kröfu að þessum
nemendum verði hka, að ein-
hverju leyti, bætt um það sex
vikna kennslutap, þótt í htum
mæli sé. Ef ekki, þykir mér lítið
gert úr því starfi sem fram fer á
þessu skólastigi. Það má líka orða
það svo að það yröi lítið úr frek-
ari skólagöngu nemenda ef ekki
kæmi til sá grunnur sem lagður
er í grunnskólanum.
Rætt hefur verið um, af hálfu
yfirvalda, aö á næsta skólaári
verði th ráðstöfunar viðbótar-
tímamagn fyrir þessa árganga.
Reynslan hefur hins vegar kennt
mér aö vera tortryggnari en svo
að ég treysti þeim orðum þótt þau
standi á blaöi. Þótt af því yrði á
að nýta þessa áðurnefndu daga.
Með þvi móti verður lika sæmheg
samfella í námi barnanna þar
sem annars kæmi 10 daga hlé
rúmri viku eftir að kennsla hófst
að afloknu sex vikna verkfalli.
Þegar fullyrt er að börnin læri
lítið á þessum dögum ber á það
að hta að við höfum mjög fáa
daga til vors og þá skiptir hver
dagur tíl viöbótar miklu máh.“
Fráleit hug-
„Rikissjóð-
ur á ekki fyrir
kostnaðinum
sem hlytist af
aukakennslu
fyrir fyrstu th
níundu bekki
grunnskól-
anna því nú
þegar stefnir í
fimmtán Haraur Bergmann, fyrr-
mhljarða veran<Jlnémst)6H.
háha á rekstri hans í ár. Þar að
auki er hæpið að álykta sem svo
að börnin myndu iæra eitthvað
sem máh skiptir. Það er jú erfitt
að læra í skóla, eins og árangur
á grunnskólaprófum og reynsla
margra foreldra ber vitni um.
Enda er vhutuskipan í grunn-
skólum að mörgu leyti úrelt.
Skipt er urn viðfangsefni á fjörú-
tlu mínútna frestl og reynt að
miðla nokkurn veginn sömu
verkefnum th hóps með afar mis-
munandi áhugamál og hæfheika.
Einbeitingin verður líka erfiðari
hjá börnum eftir þvi sem sólin
hækkar á lofti. Þau læra mikið
hvert af öðru utandyra og læra
líka af mörgu sem þau mæta í
umhverfi sínu. Þaö ríkir oftrú á
skólanámi Ailt of fáir hafa i huga
hve mikh sóun á tíma og kröftum
nemenda og kennara fer fram í
hefðbundnu skólahaldi." pp