Þjóðviljinn - 24.12.1936, Blaðsíða 7

ÞJ6ÐVILJINN
7
Ríki fridarins
Nú, þegar jólin, hátí,ð friðarins ganga
í garð, heyrast þórdlnniur og vá-
brestir fallbyssukúlnanna og þvinur
eldsprengjanna þjóta yfir höfði einnar
elstu menningarþjóðar Evrópu. 18 ár
erui liðin, síðan hræðilegasta hildarleik
mannkynsins lauk með hrannmorði 10
miljóna manna. Nú er hann hafinn á
ný, eins og mannkynið hafi gl,eymt öll-
um- hörmungum styrjaJdaráranna. Von-
ir bestu manna 20. aldarinnar um var-
anlegan frið eru hrundiar í rústir og yf-
ir rústunum reikar fárvofa fasismans
með blikandi brand, albúin að jafna
alla menningarviðl,eittni við jörði^
Slíkur harmleikur blasir nú við aug-
um alls mannkyns. Jafnvel, einlægir
friðarvinir' eru að misSa móðinn. Þeir
eru byrjaðir að hugsa með vaxandi efa
umi gildi dýrmætustu hugsjóna, sinna
og djörfustu framtíðarvona.
En mitt í vígdununum kveður voldug
röd]d sér hljóðs og hrópar: til aljra þeirra-
sem unna friði, frelsi og framförum. Það
er rödd hins unga verklýðsríkis, sem
reis upp úr blóðbaði síðustu styrjaldar,
rödd Sovétríkjanna.
1 19 ár hafa Sovétríkin boðið öllum
ófriðarseggjum byrginn, og kæft eftir
megni hið hjáræna hróp þeirra á aukin
manndráp. I 19 ár hafa þau hvarvetna
komið fram sem boðberi friðarins og
vakið ógn og skelfingu í herbúðum her-
valdsins. Röddl þeirra hefir verið það
hróp á frið, sem engum böðlum hefir
tekist að kæfa.i
Fyrir 19 árium bjuggu, um 60 þjóðir á
landssvæði því, sem Sovétríkin ná yfir.
Allar þessar þjóðir voru, fátækar og
kúgaðar og áttu í stöðugum iljyndum,
hver við aðra. Nú eftir 19 ár búa þær
allar í sátt og samlyndi sem traustasti
vörður friðarins í heiminum.
Zarstjórnin gamla var kúgunar- og
ofbeldisstjórn, sem beitti hnefaréttinum
ósp-art gegn öllum þeim þjóðum, er voru
minni máttar. Hún var hötuð af þegn-
um sínum, eins og fasistastjórnir nú-
tímans og húni saí um hvert tældfæri
sem g-afst tiil þess að fara með ófriði
gegn öðrum þjóðum, Sovétstjórnin lét
það vera sitt fyrsta verk að gefa öllum
þessum undirokuðu þjóðum frelsi og
jafnrétti í bræðralagi við rússnesku
þjóðina. Alljr gamlir sérréttindasamn-
ingar sem gáfu Zarstjórninm yfirráð
yfir öðrum þjóðum, voru afnumdir.
Vegna þess er Sovétstjórnin elskuð og
virt af þegnum sínum og ýmsum ná-
grönnum, og þeir standa, óskiptir með
henni i baráttunni fyrir friðnum.
Það var Litvinoff utanríkismálafull-
trúi Sovétstjómarinnar, sem fyrstur bar
upp fyrir fulltrúum Þjóðabandajagsins
tillöguna um aJgerða afvopnun, tillögu,
BorgaraJ,egum friðarvinum er að
verða það æ ljósara, hve gífurlega mikið
starf Sovétríkin hafa lagt til friðarmál-
anna. Þeim er að verða það ljóst, að urn
virkilega friðarstarfsemi er ekki að
ræða nema í samvinnu við þau.
En það verða ekki hinir borgiaralegu
friðarvinir Vestur-Evrópu, sem leysa
þennan hnút að fullui, heldur verkalýðs-
hreyfingin. Á samstarfi hennar við Sov-
étríkin, munu öldur fasismans og hern-
aðarbrjálæðisins brotna, og upp af rúst-
um fasismans rís ríki friðarins á grund-
Frá Moskva, þar sem fólkið' nýtur frelsis og friðar.
sem er einsdæmi í sögu sjjórnmájanna.
En ófriðarseggirnir og hinir hálfvolgu
borgarálegu friðarsinnar skeltu skolla-
eyrunum við þessari tillögu, hinni einu,
sem gat svo að segja í einu vetfangi
bundið enda á styrjaldir og blóðsúthell-
ingar, og afmáð að fullu svartasta blett-
inn af sögu mannkynsins í framtíðinni.
Eftir því senn hernaðarbrjálæði fas-
ismans vex, verður friðarstarfsemi Sov-
étríkjanna augljósari. Það er ekkert
vafamál, að þau eru sá múr, sem allar
hernaðaráætl,anir fasismans hafa, strand-
að á til þessa. Greinilegast kemur þetta
fram í ófriðnum á Spáni, Mótspyrna
Sovétríkjanna hefir hindrað, að Spánn
yrði erlendri villimensku. að bráð sem
kúguð og arðrænd hjálenda þýska og
ítalska fasismans. Hitl.er og japönsku
fasistarnir væru fyri,r löngu búnir að
hleypa öllum heim:n,um í bál, ef þeir
óttuðust ekki refsivönd Sovétríkjanna.
Þannig hefir friðarstarfsemi þeirra ver-
ið á öllum sviðum síðustu 19 árin.
velli bræðralags alls hins vinnandi
mannkyns.
Frá því að sögur hófust, hefir mann-
kynið dreymt um ríki friðarins. Allir
spámenn og postular hafa séð það fram-
undan í fögrum hillingum. Um þúsundir
ára hafa bestu menn mannkynsins
reynt að byggja upp þetta ríki og hlot-
ið að launum líflát og ofsóknir frá hendi
tregðunnar. Skáld og listamenn, hafa dáð
hugsjón þess í ljóðum og listaverkum
og sungið hana inn. í vitund hinna þjáðu
og kúguðu. Aljar umbótatilraunir undir-
stéttanna á öllum öldum hafa miðað að
þessu marki.
Nú er {>essi ævaforna hugsjón mann-
kynsins um ríki friðarins o-rðin veru-
leiki í Sovétríkjununx — Það ríki,
sem mönnum hefir uim þúsundir
ára, verið boðað er rumnið unp. Ríki
verkalýðsins, friðarins og freLsisins, þar
sem fegurstu hugsjónir meistarans frá
Nazairet rætast, »þar sannleiki ríkir og
jöfnuður býr«.
á