Þjóðviljinn - 13.03.1953, Qupperneq 4

~4) _ ÞJÓÐVILJINN — Föstudagur 13. marz 1953
Þjóðareining gegn her í landi V.
$twmsá®f$uv selstúlkunnar
eðn
Jiskebox $atutdny Night
Það var einhvernvetrartíma,
a'ð útvarpsmenn hófu á sunnu
dagsmorgnum að rabba við
'hlustendur á víð og dreif
um útvarpið og dagskrár-
efni þess. Þá var það, að
Helgi Hjörvar ræddi um tón
list og söng. Hann talaði
öðrum þræði um. hina yfir-
þyrmandi Skrollmúsik, þar
sem hvin og væl skiptist á
með gauragangi og ógur-
legri tíðni hljóðsveiflanna,
en minntist hinsvegar þeirr-
ar sálrænu hljómlistar, sem
veitir æskunni unað friðar-
ins - og söngvanna, er vékja
iást til landsins og 'lífsins.
Hann stillti hinu ljúfa lagi
Óla Bull: Sunnudegi sel-
stulkunnar á móti útburðar-
væli úr einhverjum Colora-
dogljúfrum og spurði eitt-
hvað á þessa lund: —
Hvort mun nú fremur vera
í samræmi við íslenzka þjóð-
arsál — hið norska lag eða
væl þetta og 'hvín hið vá-
lega ?
* * * *
Nokkrum misserum síðar
var með undirferlum gegn
þjóðarheildinni settur hér á
land erlendur her. Hann
gerðist brátt umsvifamikill
og það fór ekki milli mála,
að íslenzkir forráðamenn
fóru halloka í öllum skipt-
um við herinn. Hann braut
íslenzk lög og setti sínar
eigin reglur, og þær reglur
voru flestar til óþurftar ís-
lendingum.
* * * *
Eitt athæfi hersins var
það, að hann reisti útvarps-
stöð á Keflavíkurflugvelli
og hóf útvarpsrekstur. Þetta
gerði hann feimulaust, þrátt
fyrir landslög um, að hér
skuli vera Ríkisútvarp og
iþað eitt skuli hafa rétt til
útvarpsreksturs á íslandi.
Ekki skai það fullyrt hér,
hvort forráðamenn Ríkisút-'
varpsins veittu hernum
nokkra fræðslu um fyrr-
nefnd landslög.
* * «• *
Skömmu eftir að útvarps-
stöð hersins tók til starfa
liringdi ég til Sigurðar tón-
skálds Þórðarsonar, sem þá
var settur útvarpsstjóri, og
spurði, hvort Ríkisútvarpið
hefði ekkert að athuga við
útsendingar hersins eða
þessa stöð hans. Sigurður
svaraði og sagði: —Jú, þeir
eru farnir að útvarpa ein-
hverju til skeinmtunar fyrir
hermennina, en þetta er nú
svo ósköp lítil stöð.
Ójú, Litla bílastöðin. er
nú nokkuð stór, stendur í
auglýsingunni.
* * -X- *
Nú er hægt að veita hátt-
virtum forstööumönnum Rík-
isútvarpsins smávegis. fróð-
leiksmola um þessa „litlu
útvarpsstöð“ Keflavíkur-
hersins, ef ske kynni, að
þeir væru ófróðir um þenna
keppinaut sinn.
í hermannablaðinu White
Falcon, sem er gefið út fjöl-
ritað á Keflavíkurflugvelli,
var 9. ágúst s. 1. grein um
þetta litla útvarp og samtal
við forstöðumenn þess. Þar
segir m. a.:
,,Við skulum nú bregöa
okkur snöggvast upp í út-
varp og rabba við starfs-
mennina þar. Þeir veita okk-
ur eftirfarandi upplýsingar:,
— Ýmislegt bendir til þess,
að meiri hluti hlustenda
ökkar séu Islendingar. Á
hverjum degi fáum við
fjölda bréfa frá þeim víðs-
vegar að, m. a. frá Akur-
eyri, en þar höfðum við
ekki álitið að stöðin heyrð-
ist.
Við reynum jafnan að
verða við óskum íslenzku
hlustendanna um að leika
'þau lög, séYn þeir biðja um
en þeir virðast hafa meiri
ánægju af söngplötum en
þeim, sem leiknar eru. Eftir-
læti þeirra virðist vera Mar-
io Lanza og The Four Aces.
Títvarpsstöðin á um 15000
plötúr, en mestur hluti dag-
skrárinnar er fluttur af
plötum, sem hingað koma
á vegum útvarpsþjónustu
hersins. Þetta útvarpsefni
hafa ýmsir beztu listamenn
Ameríku annazt.
Óskalagaþættirnir munu
þó vera í hvað mestum met-
um meðal hlustenda og ber-
ast þeim á hverjum degi
fjöldi beiðna um lög. Helztu
þættirnir eru þessir: — Miss
Melody. Jokebox Saturday
Night og All Star Record
Parade.
Þessir óskalagaþættir
flytja mestmegnis létt lög
.... Eitt veldur okkur á-
hyggjum -— það er hversu
lítið við þekkjum til fram-
burðar íslenzkra heita, og
biðjum við afsökunar á því,
sem okkur kann a'ð verða á
i þeim efnum. En varla verð-
ur það ástæða til þess að
hætta að senda kunningjum
sínum kveðju — gegnum út-
varpsstöðina TFK.“
W * # *
Svo mörg erú þessi orð
og voru fleiri þó.
Ekki skal dregið í efa, að
margir þjóðhollir Islending-
ar starfa við Ríkisútvarpið,
en hitt liggur ekki eins
sannanlega fyrir, hversu vel
þeir geyma hið menningar-
lega fjöregg, sem þeim er
trúað fyrir. Sé svo; að her-
in reki ólöglegt útvarp, ó-
átalið af hinu lögverndaða
Ríkisútvarpi, þá hefur ein-
hver sýkill fest rætur í okk-
ar kæru stofiiun. Og mætti
nú nota orðalag liins nýja
útvarpsstjóra: Þetta er full-
komið, nauðsynlegt og sjálf-
sagt rannsóknarefni. Hvort
skulu gilda lög Islands eða
yfirtroðslur hersins ? Hvort
skai sigra: Sunnudagur sel-
stúlkurnar eða Jukebox
Saturday Night? Hvort mun
hollara íslenzkum æskulýð,
Ríkisútvarpið eða Colorado-
gljúfraútvarpið á Kefla-
víkurflugvelli ? Og hváð á
að gera við þessa pilta
við útvarpsstöðina með 15
þúsund plöturnar, sem út-
varpa allan liðlangan dag-
inn rorrandi vellumúsik og
kórón dagskrána með því
. að leika hjartfólgnasta lag
íslenzku þjóðarinnar: Ó, guð
vors lands.
Svarið liggur í augum
uppi.
Það á að kæra þá og
sækja þá sem brotlega viö
landlög. Og hafi engin kæra
komið fram fylr, leyfi ég
mér hér með í nafni hinnar
nýju þjóðverndárhreyfingar,
í nafni allra sannra Islend-
inga, að kæra til íslenzkra
stjórnarvalda hinn ólöglega
útvarpsrekstur á Keflavíkur
flugvelli. Eitt eintak af þess-
ari grein verður sent til
háttvirts útvarpsstjóra. Er
hann beðinn að taka málið
til rannsóknar hið bráðasta
og fjalla um það í samráði
við rétta íslenzka aðila.
Málið verður ekki látið
liggja í þagnargildi því að
þúsundir Islendinga sjá og
finna, að hér stefnir í voðá,
svo sem í öðrum málum, er
snerta samskipti hersins við
íslenzku þjóöina.
Við erum að vísu fædd í
veikleika, en styrku^ okkar
mun vaxa í sameiginlegri
sókn. Við munum, þúsund-
irnar, standa með útvarps-
stjóra og öllum öðrum út-
varpsmönnum, sem vilja
hrinda af höndum sér and-
legum ófögnuði af Suður-
nesjum og hrista Colorado-
gljúfrastöðina, þó ekki væri
fyrir annað en misnótkun á
þjóðsöngnum okkar. Þetta
er eitt átakið í hinni nýju
frelsisbaráttu okkar undan
dollaraokinu.
* * * *
Þar til markinu er náð
verður nú og alla daga að
vera okkar fyrsta orð að
morgni og síðasta að kvöldi:
Þjóðareining gegn erlendum
her á íslandi. Uþpsögn her-
verndarsammngsins.
G. -M. M.
Heilsubót — Raunasaga aí einu hangikjötslæri —
„£g vildi ég væri ekki . . . ."
HSR í Bæjarpóftinum var fyr-
ir skömmu talað um nauðsyn
þess að gefa væntanlegu bæj-
arsjúkrahúsi sérstakt og hent-
ugt nafn. Hingað hefur þegar
borizt frá konu einni fyrsta
tillagan um nafnið: Heilsubót.
Vilja fleiri koma með uppá-
stungur?
„CANADAVINUR” sendir Póst-
inum greinarkom, er hann
nefnir „Raunasögu af einu
hangikjötslæri og íslenzkum út-
flutningsyfirvöldum”, og er á
þessa leið:
„f nóvembermánuði síðastliðn
um fékk ég mér eitt herlegt
hangikjötslæri (af Hólsfjöllum
auðvitað), fékk fyrirhafnarlít-
ið útflutningsleyfi og sendi lær-
ið til frænku minnar í Canada,
alla leið til Kyrrahafsstrandar,
vitandi, að þá yrði bakað laufa-
brauð, er hangikjötið bæri að
igarði, og . lifað í minningu jól-
anna heima. Undir þennan
pakka borgaði ég eitthvað ná-
lægt 50 kr.
í fyrradag fæ ég tilkynningu
frá pósthúsinu, eða réttara
sagt frá tollpóststofunni, um
að ég eigi þar hangikjötslæri,
endursent frá Canada og nú má
ég 'greiða 29 kr. til iað fá það
.aftur. Mér var þetta kunnugt
fyrir löngu af bréfum að vest-
an. Það var nefnilegia inn-
flutningsbann á kjöti til Can-
ada, sett í sumar sem leið, án
þess að ég hefði hugmynd um.
Frænka mín fékk að finna ilm-
inn af . sendingunni á pósthúsinu
þar, én ekki meira, og þar
með- var laufabrauðsbökun úr
sögunni og íslenzk jól.
En það er ein spurning að
þvælast fyrir mér, sem ég er
forvitinn að fá leyst úr: Hver
er hlutur þeirra máttarvalda,
sem Veittu mér góðfúslega levfl
til að senda þá vöru til Canada,
sem bannað er að flytja þar
inn? Er þett-a að standa vel
í stöðu sinni? Hvað á að kalla
þessi vinn-ubrögð? Vissu þeir
ekki, til hvers þeir -gáfu leyfi,
eða vissu þeir það? Eitt er víst
— að þama henti ég nokkurri
fjárhæð svo að segja út um
glU'ggann. Og því miður hafa
sennilega margir sömu sögu að
segja.
Þetta er víðförulasta o-g dýr-
asta hangikjöt, sem ég hef
-bragðað, og ég minnist sumra
í bænum mínum, þegar óg sit
yfr krásinni. — Can-adavinur”.
EKKI hefur Pósturinn neitt á
móti því að fá til birtingar
annað sl-agið efni í b-undnu -máli,
ef sæmilega er ort. Hér hefur
einhver, sem nefn-ir sig „H”,
sent eftirfarandi erindi, með
fyrirsögninni Ég vildi ég væri
-ekki ....”
Ei þó væri um gott að gera
og 'görótt rey.ndist ævi mín,
sízt af öllu vildi ég ve-ra
westurheimskur Benjamín.
H.
Réttur starfsstúlknanna
er ótvlrœður
Ekki -hefur enn neitt frétzt
nýtt af viðskiptum Starfs-
stúlknafélagsins Sóknar og
stjórnár Ríkisspítalanna út af
hinni furðulegu verðliækkun
fæðisins á þessum stofnunum
til starfsfólks en hún var svo
sem lesendur Þjóðviljans hafa
séð 100 krónur á mánuði.
I kjarasamningi Sóknar viö
Ríkisspítalana er meðal annars
svo kveðið á um fæði starfs-
fólks að verð fæðis skuþ vera
samkvæmt opinberu mati, enn-
fremur að stéttarfélagi starfs-
stúlknanna beri að hafa full-
trúa við þegar þetta mat fer
fram. Hins vegar kemur það
skýrt fram • í samningnum, að
-það sé með öllu í sjálfsvaldi
starfsfó’ksins hvort það kaup-
ir mat á spítölunum eða ekki
og að hve miklu leyti það
skiptir við spítalana að þvi er
varðar matinn. Þetta ákvæði er
sjáanlega sett til að starfsfólk-
ið sé ekki bundið vð að kauþa
fæðið á vinnustac-num hversu
háu verði sem er, ennfremur
til þess að starfsstúlkumar
geti eftir aðstæðum valið um
hvort þær eru í fastafæði eða
kaupa lausar máltíðir, því oft
hagar þannig til að stúlka utan
vinnustaðar getur ekki sótt
máltíðar þar og verður því að
kaupa sér fæði annars staðar.
En undir þeim algengu kring-
umstæðum mundi hún verða
að greiða fæðí sitt á tveim
stöðum, ef um væri áö ræða
skyldufæði á spítölunum.
Það er fullkomin ástæða til
að vekja athygli stjórpar Rík-
isspítalanna á því, að sérhver
tilraun í þá átt að skerða eða
torvelda rétt starfsstúlknanna
til að hafa frjálsar hendur
varðandi fæðiskaupin, er brot
á kjarasamningum Starfs-
stúlknafélagsins Sóknar og hin
frekasta ágengni í garð stúlkn-
anna.
Á sama hátt skulu starfs-
stúlk.urnar vera öruggar um
það að þeim ber samkvæmt
samningi engin skylda til að
kaupa fæði á spítölunum, að
þær eiga rétt á að ákveða
sjálfar hvort þær kaupa fast
fæði eða lausamáltíðar og að
stjórn Ríkisspítalanna er skylt
að hlita hvorum kostinum sem
er.
Beinlð
vtðskiptum ykltar t1l þelrra
sem auglýsa í ÞjóS-
viljanum