Þjóðviljinn - 20.09.1953, Blaðsíða 8

8) — ÞJÓÐVILJINN — Sunnudagur 20. september 1953
Sýning um þróun íslenzkra fiugmála
hljóðlausa flug um loftin blá.
„Fegursta list sem ég iþekki“,
segir Agnar Kofoed Hansen,
flugvallastjóri ríkisins.
Munið þ'ð hvað íslenzka
lengdarmetið í svifflugi er?
Það er 95 km, sett 1950, þegar
Þórhallur Filipusson — nú einn
af kennurum Svifflugfélagsins
— flaug í svifflugu til Vest-
mannaeyja. — Þeir sem fróð-
astir eru hér í flugmálum segj-
ast ekki vita til þess að flogin
hafi verið lengri vegalengd í
svifflugu yfir sjó, þótt lengdar
metið sé vitanlegra lengra.
Þetta hom vekur sérstak-
lega athygli ungra drengja —
máske verðandi flugmanna.
Framhald af 3. síðu.
Ótaldar eru allmargar myndir
frá ferðum sveitarinnar, þ. á
m- frá le’tinni að Bandarikja-
amönnum á Mýrdalsjökli.
Súrefnistækið
Meðal þess sem þarna er að
sjá er súrefnistækið eftir-
spurða, sem eitt sinn var eina
tækið sinnar tegundar í land-
inu, en tæki þetta getur oft
ráðið úrslitum um líf eða
dauða í veikinda- og slysatil-
fellum þegar menn eiga erfitt
um andardrátt; hefur það oft
verið lánað læknum og sjúkra-
húsum.
* Flugfélag íslaiuls
Ferðaskrifstofan Orlof minn-
ir á sig með marglitri mjmda-
sýningu. Og Almennar trygg-
ingar benda á að athuga kjörin
hjá sér. Síðan koraum við að
deiid Flugfélags Islands. Þar
er líkan af Islandi úr hraun-
mosa, hvít blóm í jökla stað.
Lendingarstaðir félagsins tákn-
aðir með rauðum rósum. Mynd-
ir af ýmsum atburðum í sögu
og starfi félagsins.
Hljóðlausa flugið
Og nú erum við senn konr'n
aftur út að dyrum, en beint
gegn þeim er sviffluga svíf-
andi í loftinu (Þið sjáið hana
á myndinni’sem greininni fylg-
ir), en úti í horninu eru ungir
áhugasamir menn þar sem ým-
iskonar svifflugumódel. eru á
borði, ásamt ýmsum myndum
frá svifflugi- Svifflugið er hið
Það sem að framan er sagt
er lítið nema upptalning. Til
þess að fræðast um íslenzk
flugmál af sýningu þessari, svo
gagn sé að, verða menn að sjá
hana sjálfir, og í dag — á flug
daginn — er tækifærið.
J. B-
Sóíasett
og einstakir stólar, margar
gerðir.
Húsgagnabélsfnm
Erllngs Jónssonar
Sölubúð Baldursg. 30, opin
kl. 2—6. Vinm’stofa Hofteig
, 30, símí 4166.
Fjölbreytt úrval — margir litk
Markcsðurinn
Laugaveg 100
Þýzkur
Barnafatnaður
Ný sending — hagstætt verð
arkaðurinn
Bankastræti 4
IDAG KL. 5
ÍÞR0TTIR
RITSTJÓRI FRÍMANN HELGASON
Eiga leikmenn á velli að
kalla hver í annan?
Knud Lináberg svarar þessari spurningu
Á áhorfendabekkjunum hér
heyrist oft fundið að því er
leikmenn er leika knattspyrnu
og kala mikið hver í annan.
Er.lend lið sem hingað koma
gera þó meira .að því en hér
tíðkast.
’Danski „knattspyrnuprófessor-
inn“ Knud Lundberg 'gerir þetta
atriði að umtalsefni í blaðagrein
nýíega, og er hún á þessa
leið:
Enskir knattspyrnumenn
furða sig alltaf á því að við
Danir tölum litið samán á vell-
inum. Þegar maður sér ensk
lið verður maður þess 'líka var.
Maðurinn sem er með knöttinn
er sannarlega í sambandi við
leikmenn liðsins. —- Pétur eða
Páll getur orðið svo einhæfur í
einleik að hann gleymi lallrf yf-
irsýn. Á því augnabliki sem
hann fær knöttinn, á hann að
sjálfsögðu að vita hvar með- og
mótherjar eru. Líði nokkrar sek-
úndur áður en maður Jrefur
náð vald; yfir knettinum og ef
til vill a,ð gabba mótherja hafa
'kringumstæður breytzt. Annað
hvort verður maður að 'hafa
yfirsýn á ný — úg það getUr
verið erfitt í knatt-
spyrnu. Eða maður verður að
vita hvar samherjinn er, hvar
maður hefur einn þeirra til-
tækan. Eða — og það er ef til
vill það réttasta — bending frá
samherja er athuguð með
snöggu tilliti áður fin horft , er
á knöttinn til að sparka.
Það helzt raunverulega 1
hendur við hugsión samleiksins
að maður haldi sambandi líka
með köllum.
..Því meira sem maður finnur
til samherjans þvi betur leika
menn saman. — Röddin er að
þessu leyti mikilvægt hjálpar-
tæki. En það er ekki sama hvað
sagt er. Það skapar.ekki betra
samband, ef maður segir sam-
herja að það hafi verið „idiot-
iskt“ af honum að spyrna horn-
spyrnu bak við markið. Það eru
nokkrar líkur til að honum hafi
verið það Ijóst sjálfum. Það
verður aðeins til að ergja hann
og það örvar hann ekki ,að ýfa
sárið. Yfirleitt á maður víst
sjaldan að vekia athygli sam
herja á að hann hafi gert eitt-
hvað slæmt. Það er oftast af
grunnfærni gert því maður veit
sjálfur betur en nokkur annar
ef mann hefur hent klaufastrik.
Eiigi maður, sem samherji, að
skilja, þá verður það að túlkast
með uppörvun i athugasemdinni.
Nei, þau köil sem við notum
allt of lítið, verða að vera leið-
beinandi. Fyrst og fremst verð-
ur hver sá sem tekur sér stöðu
og það eiga sem kunnugt er að
vera margir, ,að gera þeim er
knöttinn hefur kunnugt um
hina nýju stöðu með því að
gefa frá sér hljóð, aðeins til að
láta hinn átta sig á hve vel
hann sé staðsettur.
Það gerir ekkert til þótt
margar tilkynningar komi
sama sinn. Það er betra að
maðurinn með knöttinn hafi
marga tiþ að vfilia um, en >að
hann viti ekki sitt rjúkandi ráð,
og neyðist svo til að taka versta
tas!

i
Laugaveg 166 —- Sími 1990
Kennsla í kvölddeildum hefst etrax í byrjun
október, en í barnadeUdum um miðjan október.
— Umsóknareyðublöö um skólavist fást hjá:
Bókaverzlun Sigfúsar Eymundssonar,
Bókabúðinm Laugames, Laugamesvegi 50.
Bókabúð Helgafells, Laugavegi 100.
Innan skamms verður auglýst um viðtalstíma
á skrifstofu skólans.
kostinn, að einleika.
Það kemur ekki svo sjaldan
fyrir að einni leið er lokað a£
því að mótherji sem vill hindra
hefur séð hana og kemur í veg-
inn. Þá er það þægilegt að hafa
fleiri möguleika. Raunveru'ega
þýða köllin meira en sjálf bend-
ingin um staðsetningar, og það
sem í orðunum felst. Maður
skemmtir sér betur á knatt-
spyrnuvelli ef maður finnur all-
an tímann að maður varðveit-
ir sambandið við samherjana,
þótt það sé aðeins gegnum eyr-
að.
Það eru til leikmenn, meira
að segja landsliðsmenn, sem
ekki hevra orð af því sem við
þá er sagt á vellinum þegar
þeir hafa knöttinn. Öll þeirra
at'hygl; beinist að honum, og
því sem þeir ætla sér að gera
við hann. Einmitt þessir menn
myndu verða mikið betri ef
hinar góðu leiðbeiningar sam-
herjanna væru teknar til greina.
En það eru þær ekki, einfald-
Iega vegna þess að eyrun starfa
ekkif Maður heyrir að vísu, en
skilur ekkert. Móttakarinn- starf-
ar en tilkynningarnar komast
ekki lengra. Það er sama teg-
und manna sem getur haldið
lengi áfram að leika eftir að
dómarinrl hefur blístrað.
Til; þeirra leikmanna á ,að
kalla mikið, líka á æfingúm,
það er meiningarlaust að jjeir
hlaupi og hugsi sér að gera allt
en láta okkur hina hjálpa hver
öðrum. Þetta er ekki aðeins' að
lær,a að heyra, það er líka' að
læra að skilja, og það þótt þeir
séu að fást við knöttinn. Hin
sálræna þýðing sem köllin hafa,
sú að skapa samband og vekja
hneigð til samstarfs, er ef tii
vill enn þýðingarmeiri en ábend-
ingiarnar sem í orðunum liggia.
Maður getur hlegið svo mikið
sem maður vill, að æstum ná-
unga sem hleypur og hleypur
og kallar: rólegir, rólegir. Þetta
gerir samt meira gagn en að-
eing það að hann róar sjálfan
’sig, samherjarnir fá líka að vita
að þeir eiga félaga sem reynir
að 'hjálpa þeim. Að þeir -eru
'Vinn af 11. Það er ekkert
skemmtilegt þegar lið gerist
jgrafþögult þegar móti 'blæs en
þegar vel gengur ætla köllin 'allt
iað æra þegar samleikurinn
'gengur hratt.
í sannleika sagt ætti maðiir
að gera meira að hinum sál-
rænu köllum þegar ver gengur,
þá er meira við þau að gera.
En undir öllum kringumstæðum
verðum við að kal]a meirá á
vellinum en við gerum, af
mörgum ástæðum
fceppa Þýzkalandsiaiar Fram við úrvalslið annarra knaltspyrnumanna úr
Reykjavík og Akranessiéiögunum. I Þýzkaiandsliði Fram eru 6 menn úr ís-
lenzka iandsliðinu, þ.á.m. Akurnesingarnir Ríkharður Jönsson og Þórður Þérðarson.
Þetta verður síðasti stérleikur sumarsins.
Dámari: HABALDUD GlSLASON.
Neíndin.