Þjóðviljinn - 23.10.1953, Blaðsíða 3

Föstudagnr 23. dktóber 1953 — ÞJÓÐVILJINN-(3-
Bandarískur hermaður dæmdur
Nýja bíó:
,,Bííþjófurinn“
Fyrir meira eri'ari var mynd-
in „Reiðhjólaþjóíurinn" sýnd
hér. Nú er komin önnur, „Bíl-
þjófurinn". Nöfnin eru snoðlík.
Og temað er. hið sama. Barátta
litla' mannsins. Eg man, að ég
sá litla manninn fýrst í Chapljn-
myndum. Italskir kvikmynda-
stjórar eru arftakar Chaplins á
þessu sviði. nú er þessi
mikli meistari aiþjóðlegasta list-
forms, sem enn hefur verið upp
iundið, hefur verið hrakinn úr
landinu, þar sem hann gerði
frægustu myndir s.'nar, halda
ítalir nierki hans hátt á loft.
Því að merkj '„litla mahnsins“
er merki Chaplins.
Aldrei er góð vísa of oft kveð-
in. í dag þegar endursköpun
kvikmyndalistar er ekki á næsta
leiti heldur á þessu og morð-
’óðum kvikmyndastiórum Hollí-
vúdd nægir ekki minna en
þriðja víddin til að tjá hugsanir
sínar, er það venjulegu fólki
sönn ánægja að siá venjulegt
iólk í tveimur viddum í Nýja
bíó. Þótt óþroskuðum strákling-
um geðjist bezt að skotum er
veruleikinn, lífið sjálft, eins -og
það birtist tilbrigðaríkast.
Mér varð senr ég sæi gamlan
kunnirgja í gær er ég sá Önnu
Magnani í ,.Bílþjóinum“. Eg
minntist hennar sem fulltrúa
itölsku þióðarinnar í „Ovarðri
borg“. Eg man ekki eftir að,
hafa séð hina leikarana fyrr. En
leikurinn e.r mjög góður enda er
ég ekki grunlaus um að þetta
fólk sé að leika siálft sig. Svo
mun þó ekki vera.
Samt er það ekki leikurinn
sem ’nefur mést áhrif, það er
efnið. Biáfátækur, atvinnuiaus
verkamaður stelur bíl er eigand-
inn hafði móðgað hann, með því
að gefa honum ölmusu. Hann
revnir með hjálp mannsins, sem
þvær bíla á verkstæðinu að
selja bifreiðina. Er af því löng
saga og merkileg. Aldrei veit
maour hvernig í'ara muni, þótt
manri ; gruni ósjálfrátt að allt
muni mistakast. Enda fór það
svo. Og í sögulok skilar bíl-
þjófririnn bílnum aftur og gerist
aðstoðarmaður á verkstæði vin-
ar síns. En þvottakarlinn fyrr-
verandi er rekinn. Að öllu sam-
anlögðu má endirinn teljast
sæmilegur, enda þótt um „happy
end“ sé að ræða. Og manni
verður ósjálfrátt á að spyrja
sjálfan sig: „Hvað varð af
þvottakárlinum fyrrverandi?"
Eg vil fastlega ráða mönnum
til að .sjá þessa mynd, Om.
Verkefni Hagstofunnar
Framh. af 12. síðu.
dálk, eftir þeim upplýsingum er
hann fékk hjá þeim er með
skýrsluna kom. En þá gat hinn
eldri virðulegi skrlfstofumaður
ekki stillt sig heldur atyrti hann
harðlega fyrir að gera slíkt, þú
veizt að það er ekki í okkar
vei'kahring að útfylla skýrslur,
sagði hann. Fleira sagði hsjnn
sem sá er skýrsluna afhenti
kvaðst ekki kæra sig um að
hafa eftir.
Væri það ekki enn eitt verk-
efni fyrir Hagstofuna, til að skrá
með hinum nýju vélum, hve oft
.almenningur verður fyrir stirð-
busa1 og gikkshætti manna sem
•annast eig.a oplnbera þjónustu?
Það gætu orðið fróðlegar -skýrsl-
•ur, eri.gu siður en hitt í hvaða
herbergi eigi að ganga .að hr.
NN..
Framhald af 1. siðu
er ástæða til að rekja framburði
þeirra hér.
Lækn.ar skoðuðu konuna eftir
árásina og samkvæmt vot’torð-
um þeirra virðist hún hafa feng-
ið létt taugaáfall og Jilotið nokk-
ur meiðsi ofarlega. í baki.
Ákæran
Korpóral James Woodrow
Tacket var ákærður fyrir tilraun'
til nauðgunar skv. 1. mgr. 19f..
gr. .alm. hegningarlaga, sbr. 1.
og 2. mgr. 20. gr. sömu laga, en
til var.a fyrir líkamsárás og lög-
regíusamþykktarbrot skv. 217.
gr. hegningarlaganna og 4. gr.
lögreglusnmþykktar fyrir Gull-
bringusýslu.
Héraðsdómarinn dæmdi
mamiinn í 2 mán. fangelsi
Jón Finnsson, fulltrúi Guð-
mundar í. sýslumanns á Kefla-
víkurflugvelli, dæmdi ákærða í
tveggj.a mánaða fangelsi fyrir
líkamsárás og lögreglusamþykkt-
arbrot, en sýknaði af ákærunni
um tilraun til nauðgunar. Segir
svo í héraðsdómi: „Enda þótt
sannað sé, að atferli ákærða hafi
stjórnazt af kynhvöt hans, þyk-
ir ekki nægilega saniað, að á-
setningur ákærðs hafi verið sá,
að þvinga konuna til kynferðis-
maka gegn vilja liernar. Ber því
að sýkna ákærða af kærunni um
tilraun til nauðgunai;..
Konan, sem fyrjr árásiuni
varð krafðist þess .að ríkissjóður
yrði dæmdur til að greiða sér
20 þús. krónur í skaðabæt'ur
vegn.a fataskemmda, vinnutaps,
m.iska og væntanlegra læknisað-
gerða. Dæmdi héraðsdómari
henni 2500 króna skaðabætur.
Hæstiréttur þyngir
refsinguna
Meirihluti Hæstaréttar sýkn-
aði hermanninn einnig af broti
gegn 194. gr. sbr. 20. gr. (Þ. e.
tilraun til nauðgunar) með skír-
skotun til forsenda héraðsdóms
um það.
„Hins vegar þykir ákærði
með atferli því, sem lýst er
í héraðsdómi, hafa gerzt sek-
ur við 209. gr. framangreindra
laga (þ. e. að særa blygðun-
arsemi manna) og ber að
dæma honum refs'ngu fyrir
bx-ot gegn því lagaákvæði...
Þá ber og að heimfæra brat
ákærða undir 217. gr. laga
nr. .19/1940 (alm. hgl.) og 4.
gi'. lögrcglusamþ. fyrir Gull-
bringusýslu .. Þyngdi
Hæstii-éttur refsingu lier-
manrp'ns úr 2 mán. fangelsi
upp í G mánuði. Hins vegar
skyldi 88 daga gæzluvai-ðha'd
hjá hei-námsl'Úinu koma til
frádráttar refsingunni.
Skaðabótakröfu konunnar
vísaðí Hæstíréttur frá héx-aðs-
dómi, þar sem eigi væri heini-
ild fyrir lxenni skv. 145. gr.
laga um meðferð op'nberra
mála.
Ákæiði var dæmdur til að
greiða allan sakar- og áfvýj-
unarkostnað.
Sératkvæði eins dómencla
Einn dómenda, Gizur Berg-
steinsson, skilaði sératkvæði.
Var hann sammála me'rihluta
réttarins um refsinguna og
málskostnað og frávísun skaða-
bótakröfunnar, en vildi felia
brotið undir .annað refsiákvæði.
Segir svo í atkv.æðinu: „Óvar-
legt er að staðhæfa að ákærði
hafi aetlað jsér samræðij við
konuna á götunni, og ber því
að sýkna hann af tilraun til
brots gegn 1. mgr. 194, gr, 1.
nr. 19/1940, En þegar Iit!ú er
til þess að ákærði lét í árásinni
stjómast af kynhvöt sinni, fór
Framh. af 6. síðu.
(Tyrklandi) og þaoan irieð
farm til Baltemore. Þar fór
Grétar af skipinu, sem átt.i
að fara til Japan. Övíst var
hvenær það kæmi aítur til
Atlanzála, og foreldrana héima
í Reykjavík var farið að langa
til að sjá strákinn aftur. —
Grétar kom heim me) fiug-
fer'ð frá New York 7. þrn.;
en frá Reykjavík lagði hann
af stað í ferða’.agið 24 ágúst
1951.
— Finnst þár ekki gaman
að hafa farið ferðiaa, spyr cg
að lc'Icum, og svaríð er ein-
íægt: Jú, maður lærir margt
um lönd og þjóðir og lífið
sjálft. Sjómennskan er gróft
líf og hart, á skipki veljast
mlsjafn'r sauðir, ekki sízt á
olíuskipin. En hvergi er hægt
að eignast betri félaga, þeir
verða nákomnir eins og nán-
ustu ættingjar. Áberandi var
hvað Norðurlandabúar héldu
vel saman þegar kom'ð var
intian um fleiri þjóða menn.
Norðmenn njóta aistaðar
góðs af vinsældum frá stríðs-
árunum og við fylgdumst með
þe'm, en annars fcnnst mér
Norðmenn ótrúlega ólíkir c :k-
ur íslendingum um margt.
— Hvað verður þér minn-
isstæðast úr túrnum?
— Því er eltki gott að svara
En e'tt af því er ej-md: x í
Indlacidi, ég hefði aldrei hugs-
að mér að til væri slík lirylli-
leg fátækt og eymd, fólkið býr
á götunum, við urfum stund-
um að ganga út á akbraut
um konuna liöndum og beltti
hana. miklu ofbeldi, sem lxann
lét ekki fyrr af en henni barst
hjálp, ber að heimfæra brot
hans undir 202. gr. laganna, sbr.
20 gr., enda eru skilyrði fyrir
hendi til að beita 202. gr. skv.
niðurlagsákvæði 118. gr. 1., nr.
27/1951“.
Ekkert skip —
Engiíi vinna
Þingeyri. Frá fréttax'itara
Þjóðviljans.
Ekkert skip er nú gert út frá
Þingeyri á Dýrafirði og engin
vinna í þorpinu.
Togarinn er keyptur var vest-
ur (einn ,af gömlu togurunum)
ryðgar niður úti á legunni.
Reynt mun verða að koma
upp rækjufrystingu og mun bát-
ur frá Blldudal stunda veiðam-
ar í Arnarfirði.
vegna þess að fólk svaf á
gangstéttunum svo ckki varð
þverfótað um þær. Allt annar
svipur var á sumum öðrum
Austurlandaborgum, t. d.
Soerabaja í Indónesíu, fögur
borg og evrópusnið á mörgu.
— Var þetta ekki oft erfitt
líf?
— Það er verst fyrst. Mað-
ur þarf að setja í sig kjark
til að drífa sig af stað. En
svo verður allt auðveldara, ég
mætti allstaðar vinsemd, hvar
sem ég fór. Nor'ðmönnum virð-
ist vera mjög vel til íslend-
inga, það er eins og þeir eigi
í manni hvert bein, það spyrja
allir eftir Huseby og Clau-
senbræðrum og öðrum íþrótta-
hetjum héðan.
— Varstu nokkuð með í í-
þróttum ytra?
— Við .reyndum að hafa svo-
lítið íþróttalíf um borð, á
„Feramor" stofnuðum við
knattspyrnufélag og æfðum
stöT.íu sinnum í lestinni. Fyr-
ir kom að við kepptum við
aðrar skipshafnir. Á olíuskip-
inu var verið svo lengi sam-
fleytt á sjónum, að menn
hugsuðu ekki um annað en
njóta lífsins með land' undir
fótum meðan verið var í höfn.
— Og hvað ætlarðu að gera
næst ?
— Nú þarf cg að fara að
læra eitthvað, lielzt langar mig-
í tónlistarnám, ea það er dýrt.
Hvað sem því líður, stanza ég
nú heima, læt þessa sjó-
mennsku nægja í bil'.
TllkYnning
Aðalskrifetoía Tryggingastoínunar ríkisins
verður lokuð föstudaginn 23. október og laug-
ardaginn 24. október vegna ílutninga. Skrik
stofan verður opnuð mánudaginn 28. október
á Laugaveg 114 (horni Laugavegs ogSnorra-
brautar).
Reykjavík, 22. október 1953
TMGQimkswmm ríicisins
AÐVÖRUN i
•
Vegna skemmdarhættu af frosti er áríðanili að þeir, |
sem eiga garðitvexti, söltnnarafurðir eða önnur matvæli •
,jj vöruafgreiðslii voraci, ivitji þeirra sem allra fyfcstx ;
... m
'I Skipaútgerð ríkísins. I
: ;
!•••••••••••••••*•••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••«
Barnaverndardagurinn
Barnabókin Sólhvörf 1953 og merki barnavemdar-
hreyiingarinnar verða seld á götum bæjarins fyrsta
vetrardag.
Sölubörn komi í Listamannaskálann eða Hoitsapótek
í fyrramálið klukkan 9. — Góð söiulaun. — Verið
hlýtt búin. — Takið skólatösktina með.
Stjórn B.R, 4
-«—0—
-e—♦—•—

17 ára Reykvíkingiir ferðast