Þjóðviljinn - 25.10.1953, Blaðsíða 4

4) — ÞJÓÐVILJINN — Sunnudagur 25. október 1953
Ritstjóri: Guðmundur Arnlauesson
ALEXANBEm T4ÞEUSJ
Margir stkákmenn munu kann- svo að hvítur er neyddur til að
ast við taflmeistarana Alexand- leika g4.
er Tolúsj, er vann skákmótið í 23. g2—g4 Be7-—il8
Búkarest í upphafi þessa árs og 24. a2—a4 a6—að
hefur nú síðar á árinu hlotið Asnnars mundi hvítur le'ka a4-
nafnbótina stórmeistari frá al- a5 og þrengja að svarti drottn-
þjóðasambandinu. Tolusj er ingarmegin.
fæddur 1910 og byrjað: ungur 25. b4xa5 b5—b4
að tefla, en komst í fremstu Þessi peðsfórn hjálpar biskupn-
röð eftir styrjöldina. Tvívegis um til þess að Ikomast á b6.
hefur hann orðið skákmeistari
Leningradborgar, og hann hef-
ar einnig staðið sig ágæta vel
á skákþ:ngum Sovétríkjanna,
•ea hann hefur aldrei teflt ut-
anlands fyrr en þetta.
Tolusj er ágætur fulltrúi hins
rússneska skákstíls, hann teflir
allajafnan djarft og fjörlega,
•anda hafa skákir hans oft.hlot-
iö fegurðarverðlaun. Hér kem-
iir. ein af söákum hans frá í
íyrra með skýringum hans
tsjálfs.
SPÆNSKUR LEIKUR
26. a5—a6
27. Bc2—í13
28. Hel—e2
Dc7—a7
Bd8—b6
h7—h5!
Byvséff
1. e2—e4
2. Kgl—f3
3. Bfl—b5
4. Bb5—a4
5. 0—0
6. Hfl—el
7. Ba4—b3
8. c2—c3
9. h2—h3
10. Bb3—c2
11. d2—d4
12. Rbl—d2
13. c3xd4
14. d4—d5
Tolusj
e7—cö
RbS—c6
a7—a6
Rg8—f6
BI8—c7
b7—bö
0—0
d7—d6
Re6—a5
c7—c5
Dd8—c7
c5xd4
Bc8—b7
Bb7—c8
Taflstaðan eftir 28.
h7-h5!
Taflstaðan eftir 33. — IíxhS!
Taflið er orðið svo tvíeggjað,
að hér má engu muna. Ef svart-
ur hefði til dæmis lei’kið Rh7 til
þess að láta g6-g5 fylgja, mundi
fórnin Rxg6 hafa verið öflugt
svar.
34. Kg2xh3 h5xg4f
35. Kh3—g2 g6—g5
36. e4—e5
Hvítur reynir af öllum mætti
að ná sókci, en það er um sein-
an.
36. ... d6xe5
37. Rc4xe5f f6xe5
38. He2xe5 f4—f3f
39. Rli4xf3
Gleðilegan vetur — Fyrstu atkvæðatölur
í hverja sjoppu
Mjólk
Um þessa stöðiv hefur talsvert tefla afar gætilega, en má þó
verið deilt og hún hefur oft hvergi hika.
Nú kemst allt í uppnám á jaðr-
inum kóngsmegin. Taflstaðan Amlar kogtllr er Khl> Hhg
verður flók n og tvísýn, en
svartur stendur þó öllu betur
að vígi.
29. Rf3—h4 Rf7—g5
30. Kgl—g2
Ea vitaskuld ekki 30.
vegna RxhSf og Rxf2.
30. ... Kg8—f7
31. R«3—c4 Bb6—c5
32 f2__f4 Einfaldasta leiðin. Eftir 42.-
Sennilega er þetta bezta úrræð- llxgö væri skákinni
ið, því að nú verður svartur að a^ur a móti ekki alveg lokið.
43. Hcl—c6 Bd7xc6
39. ...
40. Dflxf3f
41. Df3—g3
De4 gagciar ek'ki að heldur.
Rxg6 svartur leikur einfaldasl Tf5.
41. ...
42. Kg2—hl
g4xf3f
Kf7—g8
Hf8— i.:t
Bc5—(16
'komíð' 'fram á skákþingum í
íSpvétrikjunum undanfar'ð. Að
jafnaði hefur svarti vegnað vel,
en' svo fann Bronstcin upp á 15.
Hbl. Ætlunin er að svara Rb7
méö b4 og valda peðið með a3
■-f svartur leikur a5. Þannig
nundi hvitur ræna reitunum a5
og c5 frá mönnurn svarts, en
þáð breyt’r viðhorfinu talsvert.
15. Hal—bl Rf6—e8
í skák milli Bronsteins cg -Gell-
•-•rs varð framhaldið svo: 15.
— Bd7 16. Bd3 IlfcS 17. Rfl
Bd8 18. Rg3 Da7 .19. Hfl Re8
20. Khl Rb7. Nú lék Br. b4 og
þláut betri stöðu. í þeirri sCíák,
sem liér er rakin, reynir svart-
Uf að komast í sóknaraðstöðu
kóngsmegin. R-'ddaranum á a5
•. r. fyrirhugað ferðalagið Ra5-
b7-d8-f7 þegar' tíminn er til
kpminu.
18. Rd2—fl Bc8—d7
: 17. Rfl—e3 g7—g8
: 18. b2—b3 Re8—g7
19. Bcl—a3 ?
I iskák milli Boleslafskís og
Bondarevsf.ds .(Tifl’s 1951) kom
fram svipuð staða (hrókurinn
istóð á al og biskupina á c8).
Boleslafskí lék Bd2. Sá leikur
hótar einnig Rxe5, en biskup-
jnn er áfram á cl—h6 skáklín-
ftuini og því vel virlkur. Hins
vegar . stendur biskupinn ekki
vel á a3.
19. ... f7—f6
20. Ba3—b2
Hér er biskupinn allt of óvirkur,
hann hefði átt að fara á cl aft-
»ar.
20. ... Raíl—b7
21. b3—b4 Rb7—d8
22. Ilbl—cl JRd8—17
wS’ú hótar svartur Da7 og f6-f5,
32.
33.
Ddl—fl
©5xf4
Rg5xli3
44. d5xc6 Bd6xe5
45. Bb2xe5 Da7—c5
og hvítur gafst upp.
OG ÞÁ ER veturinn géngirin í
garð og búið að -seinka klukk-
unni. Klukkuseinkunin, dans-
leikj aauglýsing.amar og • stúd-
entaráðskosningarnar verða
helzt til að minna okkur á
komu vetrarins, því að það er
ekk; til siðs að bjóða gleðileg-
an vetur. Samt get ég ekki
stillt mig um að óska öllum
lesendum bæj.arpóstsins góðs og
gleðilegs vetrar með þökk fyrir
sumarið.
OG f TILEFNI af vetrarkom-
unni er rétt að birta fyrstu .at-
kvæðátölur úr kosningunni
okkar. Eins og þið munið stofn-
uðum við til smágetraunar um
það, hver væri Álfur utangarðs,
— eiginlega ætluðum við að
kjósa okkur Álf. Þátttaka hef-
ur ekki verið mjög mikil eins
og komið er en það stendur
væntanlega til bóta. Einn af
ungu rithöf'undunum, Elras
Mar, er þegar búinn að sverja
af sér öll tengsl við höfund
sögunnar, og þýðir því ekkf að
kjósa hann framar. Eg tel að-
eins upp þau nöfn, sem hafa
borizf síðan getraunin var til-
lcynnt hér í dálkunum og list-
inn lítur þá svona út: Jónas
Árnason 4, Böðvar Guðlaugs-
son 2, Thor Vilhjálmsson 2,
Geir Kristjánsson 2, Kjartan
Helgason-1, Gunnar Benedikts-
son 1, ,,Argus‘; 1, Oddný Guð-
mundsdóttir l: Eins og þið sjá-
ið eru þetta ekki nema 14
JAK0BÍNA SIGURÐARDÓTTIR:
Hvort vor þcir hleglð í hatnrl?
Hvort var þar hlegið í hamri?
Herskip steíndu að landi,
ögrandi banvænum öldum
íshaís, við norðlæg íjöll.
Sá það Hallur í hamri,
heyrði það Atli í bergi.
Ygldi sig lækur í lyngmó,
leiítraði roði á mjöll.
Leituðu skotmarks í landi
langsæknir víkingar. Hugðust
tækni tuttugustu' aldar
teíla við Atla og Hall.
Margþættri morðvizku slungin
menningin stórbrezk og westræn
skyldi nú loksins logum
leika um nes og fjall.
Válega ýlfruðu vindar,
veifaði Núpurinn éljum,
öskraði brimrót við björgin
boðandi víkingum feigð.
Hljómaði hátt yfir storminn:
Hér skal hver einasta búfa
varin, og aldrei um eilífð
ykkur til skotmarks leigð.
Hertu þá seið í hamri
heiðnir og fjölkynngi vanir.
Bölþrungin Blóðug-hadda
byltist úr djúpi og hló.
Reykmekkir, rauðir af galdri,
risu úr björgum til skýja.
Níðrúnir gýgur í aljúfri,
grálynd á klettaspjöld dró.
Hvort var þá hlegið í hamri?
Hermenning stefndi frá landi,
óvíg gegn íslenzkri þoku,
ófær að glettast við tröll.
Ljómuðu bjargabrúnir,
brostu þá sund og víkur,
föðmuðust lyng og lækur,
logaði ósnortin mjöli. —
Hvílast nú Hallur og Atli.
Hljótt er í bj.argasölum.
Enn er þó kurr í kyljum,
klettur ýfist við hrönn.
Geyma skal sögn og saga
sigur hornstrendskra vætta —
íslenzkur hlátur frá hamri
hljóma í dagsíns önn.
greidd atkvæði og með þessu
áframhaldi kjósum við aldrei
höfund. Að vísu er Jónas Árna-
son .atkvæðahæstur nú, hversu
lengi sem hann heldur því sseti.
Bæjarpósturinn bíður í ofvæni
eftir fleiri tillögum og við
þurfum fyrir alla muni að Vera
búin að koma einhverri mynd
á þessa kosnlngu áður en sag-
an er búin.
HÚSMÓÐIR hefur beðið Bæjar-
póstinn fyrir eftirfarandi: —
„Fyrir nokkru minntist „Bál-
reiður“ á skyrskort í dálkum
þinum. Ilann minntist einnig á
offramleiðslu á mjólkurafurð-
um. Ég hefði viljað bæta dá-
litlu við mál hans. Við hús-
mæður stöndum agnclofa, þeg-
ar okkur er sagt snemma á
mor.gnana að skyrið sé búið í
dag og ekki sé von á því fyrr
en daginn eftir. Og daginn eft-
ir er viðkvæðið hið sama. Um
helgar sést skyr þvj nær aldrei.
Þetta cr þeim mun óskiljan-
legra, sem það er staðreynd
að bændum eru sendir heim
fullir brúsar ,af mjólkurafurð-
um, sem ekkj ganga út, upp-
þornuðum ostum sem þeir kom-
ast ekki yfir -að torga o. s. frv.
Það er ófyrirgefanlegt ólag á
sölu ]•• ‘ólkurafurða. Og svo er
vcriö að örva fólk til að setjast
•að í svéiturium, lög eru sett um
riýbýli, en eng.ar ráðstafariir
eru gerðar til að kippa sölu-
málunum í lag. Þetta kalla ég
að byrja á öfugum enda. í
rauninni er ekkert aðhafzt til
iað örva fólk til að kaupa
mjólkurafurðir. Að vísu eru
þær dýrar, en ekki er mjólkin
dýrari en Kóka-kóla, sem selt
er í hverri sjoppu. Mjólkinni
ætti að vera igert j.afnhátt
undir höfði og gosdrykkjunum,
hún ætti að vera á boðstólum,
meðan nokkurs staðar er opið
á kvöldin. Allir vita hversu
heilnæm mjólkin er og ef hún
væri til sölu alls staðar sam-
hliða ropvatninu rnyndi marg-
ur kjósa hana heldur. Og hér
í Reykjavík er ekki til eitt
einasta veitingahús, sem býður
upp á íslenzkan sveitamat að
staðaldri, þótt það ætti vissu-
lega að vera eðlilegt og sjálf-
sagt. Ef sett væri á stofn veit-
ingasala, sem hefði íslenzkan
sveitamat að sérgrein, væri
■stigið spor í framfaraátt. Það
liljómar eins og öfugmæli, þeg-
ar kvartað er um sölutregðu á
; mjólk, og svo er yfirleitt hvergi
I hægt að fá hana nema í sér-
stökum mjólkurbúðum, sem
lokaðar eru klukkan sex á
kvöldin. Þetta ólag verður
aldrei lagfært með því einu að
forvígismenn þessara sölumála
» .
sitji og berji lóminn og kvarti
um að almenningur vilji ekki
kaupa afurðirnar. Nei, það
þarf að hefia raimhæfar að-
gerðir, hafa mjólk á boðst.ól-
um í hverri sjoppu meðan
nokkurs staðar er opið á kvöld-
in samhliða íslenzkum sveita-
mat. — Húsmóðir“,