Þjóðviljinn - 30.06.1954, Page 4

4) — ÞJÓÐVILJINN — MiðVikudagur 30. júní 1954
ATHYGLISVERÐ YFIRLÝSSMG fi TÍMAOTMs V
Framsókn þorir ekki að birta nýju
reglurnar af ótta við að þær „mælisf
illa fyrir hjá varnarliðsrrlönnum,’
Fyrir rúmum mánuSi iýsfi ufanrikisráSherra \rfir því
oð reglurnar væru þegar gengncr í gildi
Finnsku fimleikamennirnir
munu sýna í kvöld kl. 9 í sam-
komuhúsinu í Njarðvíkum.
Sýningar flokksins hafa vak-
ið mjög mikla athygli enda er
hann skipaður úrvalsliði. Hér í
Reykjavik munu Finarnir sýna
á fimmtudagskvöldið. Staður
hefur ekki verið ákveðinn enn,
fer hann efitir veðri.
Þjóðviljinn hefur krafizt þess að heita má daglega und-
anfarið að almenningi verði birtar reglur þær sem sett-
ar voru um hegðun bandaríska hernámsliðsins fyrir rúm
um mánuði, að sögn Kristins Guðmundssonar utanríkis-
ráðherra. Reglurnar hafa ekki enn fengizt birtar, og í gær
koma loks skýr svör 1 Tímanum. Þetta málgagn utanrík-
isráðherrans segir að Þjóðviljinn sé að reyna
„að œsa amerísku hermennina gegn einangruninni. Af
sömu ástœðum heimta kommúnistar, að einangrunar-
reglurnar séu birtar. Þeir búast við að pær mundu pá
mœlast illa Jyrir hjá varnarliðsmönnunum.“
Samkvæmt þessu stafar hin dularfulla þögn af því
að hernámsliðið má ekki fá að vita um reglur þær
sem það á að fylgja! Þær eru faldar til þess að her-
mennirnir móðgist ekki!!
Að veita viourkenningu fyrir unnið airek — Nýtt
félag er útdeili verðlaunum — Bók í fjallgöngur
Af þessu tilefni er rétt að
rif ja upp það sem dr. Kristinn
Guðmundsson sagði um þetta
atriði í útvarpsræðu þeirri sem
hann flutti 26. maí s.l. Þar
komst hann svo að orði:
„Gera skal girðingu um dval-
arsvæði varnarliðsmanna á
Keflavíkurflugvelli og annars-
staðar í því skyni að auðvelda
hverskonar eftirlit og löggæziu
(þ.á.m. tollgæzlu) í sambandi
við þessi svæði. Samtímis hefur
verið gert samkomulag milli ís-
lenzku ríkisstjómarinnar og yf-
irmanna vamarliðsins urn á
hvern hátt ferðir vamariiðs-
manna út af samningssvæðun-
um og ferðir íslendinga inn á
samningssvæði skuli takmarkað-
ar eftirleiðis, og gengur það
samkomulag í gildi nú þegai.
Er þess að vænta, að liinar
nýju reglur leysi á vidunandi
hátt þau vandamál, sem uppi
hafa verið í samskiptum ís-
lendinga og varnarliðsmanna á
samningssvæðunum og utan
þeirra. Hafa íslenzk yfirvöld
aðstöðu til að sjá svo um að
eftir þessum reglum sé farið.“
■fc Reglurnar faldar
í mánuð
Islendingar fengu þannig að
vita það fyrir rúmum mánuði
að nýjar reglur væru þegar
gengnar í gildi og myndu „leysa
á viðunandi hátt þau vandamál
sem uppi hafa verið.“ Þóttu
þetta að sjálfsögðu mikil tíð-
indi. En því furðulegra virtist
hitt að ráðherrann skyldi ekki
birta þessar merku reglur al-
þjóð. Þó gengu menn út frá því
sem vísu að þegar 26. maí hefðu
hermönnunum verið innrættar
þessar nýju reglur, og að því
væri síðan treyst að þeir fylgdu
þeim af trúmennslcu án nokk-
urs aðhalds af almennings
hálfu! En nú kemur í ljós að
varnannálaráðherra Framsókn-
arflokksins hefur ekki þorað .að
birta heimönnunum reglurnar;
hann hefur verið hræddur um
að þær myndu „mælast ilia
fyrir“!!
'fc Hvað með girð-
inguna
Samkvæmt þe3su virðast
nýju reglurnar aðeins eiga að'
verða pappírsgagn, lokað inni
í leynihólfum ráðherrans— og
eflaust les hann þær stundum
sjálfur sér til hugarhægðar, ef
öruggt er að enginn hermaður
er nærstaddur. En fyrst þannig
er farið með reglurnar miklu,
hvað verður þá um girðingarn-
ar? Nú herma fregnir að þegar
hafi verið gerð innkaup á girð-
ingarefninu, og hafi Samband
íslenzkra samvinnufélaga kló-
fest umboðið og þar með rífieg
umboðslaun. Verður það ef til
vill látið nægja? Heykist varn-
armálaráðherrann á girðingum
sínum á sama hátt og hann þor-
ir ekki að birta reglur þær sem
áttu að „leysa á viðunandi hátt
þau vandamál, sem upþi hafa
verið í samskiptum Islendinga
og varnarliðsmanna" ?
HApBARÐUR SKRIFAR Póstin-
um á þessa leið: „Við ættum áð
sýna Friðriki ÓJafssyni ein-
hvem sóma þegar hann kemur
heim. Eg á ekki við að við
höldum honum veizlu né för-
um með hann eins og forseta í
heimsókn; og enn síður legg ég
til að honum verði veittur kross,
enda sýnast þeir yfirleitt frem-
ur vera veittir fyrir fötin sem
menn ganga í en verkin sem
þeir hafa unnið. En Friðrik Ól-
afsson, menntaskólapiltur um
tvítugt, er sannarlegur afreks-
maður — og hefur orðið það
eingöngu fyrir eigin verðleika.
Og í þessari grem, skáklistinni,
er hann fyrsti afreksmaður okk-
ar á heimsmælikvarða. Þjóð
hans ætti að gera fyrir hann
eitthvað sem honum kæmi að
raunverulegu gagni sem meist-
ara í íþrótt sem fyrst og fremst
byggist á getu til að hugsa.
Menn ættu að hugleiða hvernig
honum verði sýndur sómi sem
sé í samræmi við yfirlætisleysi
hans og alla prýði í verki og
framgöngu: — Hagbafður“.
ANNAR MAÐUR, sem ekki vill
einu sinni láta dulnafns síns
getið skrifar meðal annars á
þessa leið: „Það er auðveldur
eftirleikurinn — og tillagan
sem mig langar að koma á
framfæri við þig, Póstur minn,
hefði sjálfsagt aldrei brotizt
fram úr heilaþokunum, ef öðr-
um hefði ekki komið svipað í
hug áður og meira að segja
framkvæmt það. Þar á ég við
verðlaunaveitingu Félags ís-
lenzkra leikdómara, sem sagt
hefur verið frá í blöðunum und-
anfama daga. Mín tillaga er
sem sé sú að bókmenntagagn-
rýnendur stofni nú með sér fé-
lag og verðlauni snemma hvers
árs þá bók, er fær greidd fiest
atkvæði sem bezta bók ársins
að undangenginni leynilegri at-
kvæðagreiðslu félagsmanna. Eg
hygg að verðlaunin ættu að
vera peningar, og málgögn fé-
lagsmanna ættu að leggja. þá
fram. f sambandi við úthlutun
listamannastyrkja hefur stund-
um borið á góma að koma upp
verðlaunum fyrir beztu bók
hvers árs. Tillagan er ágæt, og
það sýnist eðlilegra að bók-
menntagagnrýnendur hefðu þá
verðlaunaveitingu með höndum
en hin pólitíska úthlutunar-
nefnd listamannalauna. Eg skýt
þessu aðeins fram, og ræði það
ekki frekar. — Þinn einlægur
í bókmenntaáhuga".
BÆJARPÓSTURINN er manna
Jirifnastur af nýjum hugmynd-
um, og það ætti ekkert að
standa í vegi fyrir því að bók-
menntagagnrýnendur stofnuðu
með sér félag, sem hefði kann-
ski ekki sízt á stefnuskrá sinni
að efla bókmenntaþekkingu og
bókmenntasmekk félagsmanna!
Hinsvegar virðist fljótt á litið
sem pólitíkin gæti látið til sín
taka í atkvæðagreiðslu þeirri
sem „ónefndur" stingur upp á.
Morgunblaðið hefur það t. d.
fyrir lífsreglu að geta aldrei um
bók eftir Laxness — og hvenær
halda menn að Kristmann og
Jón Björnsson, eða Sveinn í
Eimreiðinni, mundu gréiða at-
kvæði bók eftir Laxness?
OG SVO ATHUGAsemd um
sumarbækur. Pósturinn sá íein-
um bókabúðarglugga fyrir
skömmu stóra ný.ja bók með
glæpasöguheiti, og er henni
sýnilega ætlað að vera sumar-
leyfisbók í ár. Pósturinn vill
'mæle með einni sumarleyfisbók
i staðinn: Það er ferðabókin
um gönguna á hæsta tind jarð-
ar. Sérstaklega ætti hún að
vera heppileg lesning þeim sem
ætla á Eiríksjökul eða önnur
himinfjöll á fslandi.
Eitt stærsta verkið sem nú er unnið að í alpýðulýðveldinu Rúmeníu er skurðurinn milli Dónár og Svarta-
hafs. Sem kunnugt er féllur Dóná austur alla Rúmeníu suður undir Svartahafi. Nú er verið að grafa pennan
skipaskurð pvert yfir spilduna milli árinnar og hafsins, og styttast mjög við pað allar flutningáleiðir að og
frá Svartahafi. Myndin sýnir stórvirkar vélar að verkivið skurðinn