Þjóðviljinn - 01.07.1954, Side 10

JO) — ÞJÖÐVILfcíLNN — Fimxntudagur 1. juli Id54
38.
INNAN
VIÐ
MÚRVEGGINN
EFTIR A. J. CRONIN
;£ t : ,->i'íjSÍj'iS
jngu. Ég hef engar tillögur fram að færa. Samt sem
áður gæti hugsazt að þér sæjuð einhverja möguleika á
því að koma fyrir hann vitinu með yðar eigin aðferð-
tun.
Sprott reis á fætur, hallaði sér upp að arinhillunni og
ávarpaði lögreglustjórann með valdsmannshreim:
„Ég vona þér misskiljið mig ekki, Dale. Ég hef lagt
það á mig, þrátt fyrir gífurlegar annir, að fara yfir öll
Mathry málsskjölin.“
„Einmitt það,“ hugsaði Dale meö sjálfum sér og aftur
fór kynlegur titringur um hann.
„Við getum ekki ásakað okkur um neitt, alls ekki
neitt. Við höfum hreinan skjöld. Samt sem áður getur
núverandi ástand haft vissa hættu í för með sér. Kosn-
íngar eru ekki langt undan og hinn allra minnsti orð-
rómur, þótt hann ætti engan rétt á sér, um ólag á rétt-
arfarinu gæti haft hinar alvarleguStu afleiðingar. Þér
vitið að ég mun verða í framboði til þings fyrir íhalds-
flokkinn og ég geri mér góðar vonir um kosningu. En
ég hef ekki áhyggjur sjálfs mín vegna. Ég er ekki aö-
eins að hugsa um framtíð mína og yðar .... ef orð-
rómur af þessu tagi væri blásinn upp í hneyksli af ó-
hlutvöndum mönnum, þá gæti það orðið til þess að^-
veikja traust fólksins á sjálfum löggjafanum og ríkis-
stjórninni. Þess vegna er nauðsynlegt að þetta heimsku-
lega mál verði þaggað niður.“
Þegar Sprott hafði lokið máli sínu leit hann aftur
hvössu og nístandi augnaráði á lögreglustjórann; síð-
an rétti hann fram höndina til aö sýna að viðtalið væri á
enda. Þegar Dale gekk út á breiða gangstéttina fyrir
framan húsið flögráöi ekki léngur nein óljós spurning
um huga hans. Á einhvern hátt hafði hugsun hans tek-
ið breytingum, nú var hún orðin eins og þyrnir sem
stóð fastur í meðfæddum heiðarleik hans. Svipur hans
var stimaður og hann tautaði þrjózkulega fyrir munni
sér:
„Það getur ekki .... nei, það getur ekki verið neitt
til í þessu.“
En röddin lét kuldalega í eyrum hans og þótt' eðlileg
þrjózka hefði vaknað méð honum, ákvað hann að verða
við fyrirmælum Sprotts. Hann ætlaði að fylgjast með
Mathry, en hann ætlaði ekki að .áreita hann nema
hann bryti lögin.
„Ég hefði ekki átt að koma,“ sagði hún ásakandi.
„Eins og þér svikuö mig voðalega um daginn. Þér hafið
auðvitað veriö úti með einhverri annarri.“
„Nei, ég held nú síður,“ andmælti hann. „Ég hef á-
huga á yður einni.
„Þér segið það. Þið eruð allir eins þessir karlmenn.'1
Hún strauk lokkana yfir eyrunum og kinkaði kolli kump-
ánlega til þjónsins. „Það sama, Jack.“
Páll hallaði sér fram. „Munurinn er sá, að mér er al-
vara.“ Hann gerði sér upp aðdáunarbros. „Þér lítið
stórkostlega út í kvöld.“
„Æ, verið þér ekki að þessu.“ Hún var hrifin af gull-
hömrunum og dreypti á ginsjússinum sínum, Svo leit
hún útundan sér.
„Haldið þér ekki að ég viti, hvað þér eruð að fara. En
ég er siðsöm stúlka.“
„Það er þess vegna sem ég er svo hrifinn af yður.“
„Auðvitað er ég engin pempía þótt ég sé vel upp alin.
Ef mér lízt vel á mann, halla ég mér aö honum. Svo
framarlega sem hann getur séð fótum sínum forráð.
Hafið þér elcki góða vinnu?“
„Jú, ég held nú það. Og þú veizt að ég er vitlaus í þér.“
Hann þrýsti hnénu að kálfa hennar undir borðinu.
„Nú, það er svona.“ Hún fór að flissa upp úr þurru.
„Jæja, það sakar aldrei að skemmta sér svolítið. Ég veit
um stað sem við gætum farið á .... einhvern tíma
seinna. Það er nokkurs konar gistihús, agalega huggu-
legt, og við gætum fengið stóra herbergið. En ekki alla
nóttina. Ég verð að vera komin heim klukkan ellefu."
„Auðvitað,“ samsinnti hann. „Meðal annarra orða, —
ég vona þú hafir ekki lent i vandræðum með að kom-
ast hingað?“
Hún rétti úr sér.
„Af hverju spyrðu að því?“
„Þú minntist sjálf á það í bréfinu þínu .... að fara
varlegá.“
GIU4S
OC GAMN
Siggi iitli er fjögra ára. Hann
hefur edgnazt lítinn bróður
fyrir fáeinum dögum, og pabbi
og mamma hafa skýrt frá við-
burðinum á 2. síðu Þjóðvi’jans.
Frœnka Slgga Jit:a gengur einn
dag framhjá honum þalrsem
hann er að leika sér í sand-
kassa, nemur staðar og segir
við Sigga?
Hvernig hefur litli bróðir það?
Takk fyi-ir, ágætt, svarar snáði,
en hann er raunar dá ítið mátt-
farinn ennþá.
—O—
Stundum getur verið dá'.ítið
erfitt að vita hvað átt er við
með orðunum „frjálsar þjóðir".
Formaður í dönsku hlutafélagi
hefur nýlega, óviljandi, ski'-
greint hugtakið með þessum
orðum:
Við lifum í frjálsu iandi, þar
sem sérhver maður hefur rétt til
að vera i jafnmörgum fé’ags-
stjórnum og hann sjá'.fur vill
eða kemst yfir ..........
—O—
Hann var náttúr’ega ekki rik-
ur, en hann þóttist vera það
og notaði hann hvert tækifæri
til að monta af því hvað hann
ætti mikla peninga. Eitt sinn
er vinnufélagar hans stóðu af
tilviljun í námunda við hann,
fór hann ofan í vestisvasa 3inn,
gróf þar upp 60 króna seðil,
lét sem sér kæmi fundurinn
mjög á óvart og ka.laði upp yf-
ir sig:
Nei, fimmtíu krónur í vestisvas-
anum — og þó var ég eigin-
lega búinn að fieygja vestinu.
raí
03
Tuttugasti kafli
elmilisþáttur
Pakkaö niSur i ferSaföskuna
Sumt fólk er gætt ]:eim hæfi-
leika að geta pakkað niður í
ferðatösku í ótrúlegum flýti og
fyrirvaralaust, en það fólk er
ekki sérlega smámunasamt og
lætur sér í léttii rúmi liggja
þótt það gieymi einhverjti.
Öðrum finnst fríið gereyði-
lagt ef þeir hafa ekki munað
Miðvikudagskvöldið kom dimmt og skuggalegt, kalt og
regnvott. Þegar Páll lagði af stað til Brimlock Hill geröi
húgáræsingurinn hreyfingar hans óeðlilega órólegan.
Hann kom í Eikina konunglegu rétt eftir klukkan sjö, og
þegar hann var búinn að virða fyrir sér umhverfi veit-
íngahússins gekk hann yfir götuna og gægðist inn um
auðan glugga á drykkjustofunni. Allt virtist með eöli-
legum hætti, og hann gekk innfyrir, að boróinu sem
Burt var vön að sitja við, og settist.
Hann leit í kringum sig. Salurinn var um það bil hálf-
setinn — tvær þjónustustúlkur í fríi voru að tala og
spjalla við vini sína, miðaldra hjón drukku bjór með
stóiskri ró, tveir stútungskarlar léku domminó og nokkr-
ir af sama sauðahúsi horfðu á, dökkklæddui’ maður með
ferkantaö höfuð var niðursokkiö í íþróttablaö. Páll taldi
sig geta verið áhyggjulausan — enginn virtist veita
honum neina athygli.
Svo leit hann til dyra, og Burt var að koma inn og
gekk í áttina til hans. i
Hann spratt á fætur og rétti fram höndina.
„Lovísa,“ hrópaði hann. „Það er gaman að sjá yður
aftur.“ |
Hún brosti tilgerðarlega til hans, þrýsti hönd hans
með hefðarkonulátbragði, settist síðan við borðið með
miklum tilfæringum. Hann tók eftir þyí að hún hafði
haldið sér meira til en 1 hitt skiptið; um hálsinn hafði
hún blátt perluband og upp í ermina hafði hún 3tungið
útsaumuðum vasaklút sem lyktaði af ódýru ilmvatni. {
eftir ÖIlu og byrja stundum
að pakka niður löngu áður en
þeir leggja af stað i sumar-
ferða'.agið.
Þeir sem mikið feríast fá
smám saman æfingu í að paklca
niður í tösku og reynsla margra
er sú að hepp:!egast sé að
skrifa áður lista yfir allt það
sem á að fara niður í töskuna.
Listann má byrja að skrifa
löngu áður en farið er af stað
og alltaf má bæta tnn á listann
því sem manni dettur í hug.
Oft er hætta á að maður
glej-mi smáhlutum sem cru ó-
.xnissandi og því er um að gera
að skrifa allá skapaða hluti á
listann. Á sérstakan lista má
líka skrifa það sem maður þarf
að kaupa rétt áður en farið
er og ennfremur það sem mað-
ur þarf að Jagfæra og láta
gera við.
MynshaS bómullaipils
Mjnstruð pils hafa látið
lítsð á sér bera að undaníörnu,
en nú ryðja þau sér mjög til
rúms. Mynstruð bómullarefni
eru notuð í víð, rykkt pils
sem oftast eru höfð með stór-
um hentugum vösum. Við pils-
in eru jmiist notaðar svartar
eða hvítar peysur, eftir því
hvað fer bezt við iitina í pils-
inu, eða flegin, ermalaus
blússa. Þá er piisið orðið að
sólkjól, og ef maður hefur ekki
efni á að fá sér mikið af sum-
arfötum, getur maður komizt
af með svoná pils sem nota
má við mismunandi blússur
eftir veðurfari og kringum-
stæðum.
SPÆNSK-
L'R FISK-
RÉTTUR:
Afgangur af soðnum éða
steiktum fiski hreinsaður af
beinum og fiskurinn skorinn í
smábita. Tveir stórir gróf-
saxaðir lankar brúnaðir í 100
g smjöriíki, á pönnuna bætt 2
dl tómatpuní, salti, pipar og
fskbitunum og allt látið malla
dálitla stund. Þegar rétturinn
er borinn fram er saxaðri stein-
selju stráð jfir og í kring
raðað soðnum hrisgrjónum og
blaðsalati.
/■/ ////■,*S/^-s/'/ýrs-s s
+f+t'.Sss‘S’*'S'j'-sss /\
////r^Jtsss'S'f jtt’s-
*•/ ■trý’AS'S- f- .*■* ■/•/ ///•■
f,S;
Tweed esm
á tízlmtiiidmum
Tweeddragtirnar eru jafnvin-
sælar enn, og þær henta
fjarska vel í okkar loftslagi,
svo að því ber að fagna. Á
myndinni er ný tweeddragt með
rúmu hálsmáli og ermasauni
mjög utarlega til þess að fá
fram ávala axlasvipinn. Peysa
með háum kraga fer vel við
þessa dragt sem eru úr grófu,
þykku tweed'. Takið eftir
mjaðmavösunum sem eru al-
veg lóðréttir. Það er snoturt
og mjög grennandi.
Þær sem bústnar em geta
breytt dragtinni lítið eitt,
dragið úr áyala harðasvipnum
með því að hafa ermasauminn
á venjulegum stað. Dragtina
má. nota jafnt livérsdags sem
spari, þótt- efnið sé grófgert.