Þjóðviljinn - 27.02.1955, Blaðsíða 9

Sunnudagur 27. febrúar 1955 — ÞJÓÐVILJINN — (9
% ÍÞRÓTTiR
RITSTJÓRJ. FRtMANN HELGASON
Svíar telja Per Olof-östrand bezta sund-
inann sinn síðan Arne Borg hætti
Hann keppir í Sundhöllinni eftir helgina
Á þriðjudag og miðvikudag
fer fram i Sundhöll Reykjavík-
ur sundmót, sem Ægir og
Ármann standa að og er til
mótsins boðið góðum sænskum
gestum. Eru það þau Birgitta
Ljunggren, Rolf Junefelt og
Per-Olof Östrand.
Er Östrand þeirra frægast-
ur, og telja Svíar hann bezta
sundmann sinn síðan Arne
Borg hætti. Frammistaða
Östrand á OL í Helsingfors
vakti heimsathygli, og var þó
vitað áður að hann var af-
bragðs sundm. í 400 m skrið-
Iimanfélagsmót frjáls-
íþróttadeildar KR
Eftirfarandi árangur náðist
á innanfélagsmóti Frjálsíþrótta
deildar KiR s.l. föstudag:
Kúluvarp:
Guðjón B. Ólafsson 12,61 m
Guðjón Guðmundmsson 11,82 m
Þórður Sigurðsson 11,77 m
Langstökk án atr.:
Guðmundur Valdemarss. 3,13 m
Guðjón B. Ólafsson 3,06 m
Guðjón Guðmundsson 11.82 m
Pétur Rögnvaldsson 3,00 m
sundi fékk hann bronsverðlaun.
Þeir sem voru á undan honum
í því sundi voru engir aukvis-
ar. Það voru sem sé Frakkinn
Boiteux á 4.30,7 og Ford
Konno ,,Havaii-prinsinn“ svo-
nefndi á 4.31,3, Östrand synti
á 4.35,2.
I undanúrslitunum setti
Östrand nýtt sænskt met á
4.33,6, tími sem margir hafa
talið betri en þá gildandi
heimsmet Marshalls sem var
4.26.0 og sett var í auðveld-
ari 25 yarda, langri laug sem
talin er gefa 8—9 sek. betri
tíma en 50 m laugin í Helsing-
fors.
Með bronsverðlaunum sínum
á OL 1952 varð Östrand fyrsti
sundmaður Svía til að taka
verðlaun á OL síðan 1928, er
Arne Borg kom, sá og sigraði
í sundlaugum víða um heim.
Á EM-mótinu í Torino í
sept. s.l. varð hann 3. í 400 m
skriðsundi á 4.40,9 og nú varð
Boiteux nr. 5 á 4.43.2. Hann
keppti líka í 1500 m skrið-
sundi og varð nr. 7 á 19.39,5.
Östrand er talinn hafa frá-
bæra eiginleika sem sundmað-
ur. Fyrir EM-mótið æfði hann
á 16 gráðu heitum baðstað í
Per Olof-Östrand
Hofors 5 daga vikunnar. Hann
er talinn ráða yfir mikilli tækni
og hefði hann sömu skilyrði
eins og t.d. Ungverjar, sovézk-
ir sundmenn, ítalir o.fl. væri
hann tvimælalaust bezti sund-
maður Evrópu á 400 m.
Östrand býr í vetur 10 míl-
ur frá næstu sundlaug, sem er
í Uppsölum. Engan veginn
hentug staðsetning fyrir mann
sem verður að æfa daglega.
Eigi að síður er Östrand ævin-
lega í góðri þjálfun.
íslenzkir sundunnendur munu
sannarlega ekki láta* sér þetta
tækifæri úr greipum ganga að
horfa á þennan frægasta sund-
mann sem keppt hefur á sund-
móti hér.
Rolf Junefelt er bringu-
sundsmaður og syndir hér 200
m og e.t.v. 400 m. Bezti tími
hans á 200 m er 2.42, en hann
mun hafa synt nýlega á 2,50.
Birgitta Ljunggren er frá
Norrköping Kappsimmings
Klubb. Keppir hún hér í 100
m baksundi og skriðsundi. Bezti
tími hennar í 100 m baksundi
er um 1,20 og í 100 m skrið-
sundi um 1,13. Verður ábyggi-
lega skemmtiiegt að sjá Helgu
Haraldsdóttur og Ingu úr
Keflavík etja kappi við þessa
kynsystur sína.
1 100 m skriðsundi verður
það Pétur Kristjánsson sem
mun veita Östrand harðasta
keppni. Hefur hann æft vel í
vetur. Ari Guðmundsson kepp-
ir einnig.
Aftur á móti verður það
Helgi Sigurðsson á 400 m sem
mestar líkur eru til að veita
östrand keppni og ekki er ó-
sennilegt að Helgi bæti enn ís-
lenzka metið á þessari vega-
lengd.
Flestallir beztu sundmenn
keppa á mótinu. Fyrri daginn
verður keppt í 9 greinum, þá
verður líka keppt í sundknatt-
leik og eigast við Norður- og
Suðurbær.
r
Frauðsteypuplötur
til einangrunar
Almenna byggingafélagið hi.
Borgartúni 7 — Súni 7490
Mannsbeinin í Hamraskógi
Framhald af 3. síðu.
voru byrjaðir kolagerðina heyrði
hann óp til félaga síns.
• Banvænn ótti
Fór hann þá til og sá að ó-
kunnur maður hafði haft hann
undir. Brá hann þá við til hjálp-
ar félaga sínum, höfðu þeir
manninn undir — og drápu. f
þjóðsögunni er talið að þetta
hafi verið útilegumaður, en Sig-
urjón Danívalsson hefur þá
sögu frá Sigurþóri í Kollabæ,
að maður þessi muni hafa verið
förumaður, og bændurnir drepið
hann af ótta við að hann segði
frá skógarþjófnaði þeirra. Hann
kvisaðist samt, því að í þjóðsög-
unni segir: „Það er víst, að þeir
Hallvarður voru sektaðir fyrir
ólöglegt skógarhögg, en að hinu
var engin gangskör gerð“.
• Þín er ábyrgðin
Þórsmörk hefur nú verið frið-
uð öðru sinni. Skógræktin hefur
plantað þar á undanförnum ár-
um. Farfuglar hafa fengið Slippu-
gilssvæðið, byrjað að hefta upp-
blásturinn og planta nýjum
plöntum. Oft hefur það gerzt að
Þórsmerkurgestir hafa breitt
tjaldbotna sína yfir ungplöntur
Farfuglanna og eyðilagt á einni
nóttu alúðarfullt sjálfboðastarf
hinna ungu manna. Raunar þarf
vart að óttast að skógarþjófar
ráði fleiri mönnum bana í Þórs-
mörk en þeim sem enn hvilir
einhverstaðar í Hamraskógum,
en hitt skiptir miklu að enginn
sem þangað kemur gleymi að
þetta er friðlýstur staður. Þú,
sem kemur í Þórsmörk, um-
gakkstu þenna stað eins og það
væri skrúðgarðurinn heima hjá
þér. Undir því er fegurð hans og
frámtíð komin, .' - '»•. - J. B..
Gunnar M. Magmlss:
Börmn frá Víðigerði
við þess háttar baráttu. Það hafði ýmiskonar til-
burði og kæki og ýmiskonar tæki
Og litlu krakkarnir lærðu fljótt að urra, hvía og
hvissa, siga, góla og gjamma, kalla, æpa og eggja,
slá utan á lærin, svo að smylli í, standa gleið og
hoppa viðeigandi út á hliðarnar, rífa af sér húf-
urnar eða trefla og klúta, veifa þessu eða berja;
niður í jörðina, ef með þurfti, feta sig áfram með
gleiðu göngulagi og útréttum handleggjum, með
útsperrtum fingrum, allt eftir því, sem við á.
Það var mesti sægur í Víðigerði, til þess að reka'
féð inn, og athöfnin fór fram með miklum látum,
pati og handaslætti, veifi, ópum og eggjunum.
Kindajarmurinn og lamba me — me — me
blandaðist við hávaða fólksins, en yfir allt gnæfðu
hundalætin, geltið og gólin, því að hundarnir
héldu, að fólkið væri fjúkandi vont. Þei’r ætluðu
því alveg að sleppa sér og tungan var farin að
lafa fram úr sumum.
Smátt og smátt þokaðist hópurinn að settu
marki, réttardyrunum, þjappaðist betur og betur
saman, þangað til fyrstu ærnar fóru að renna inn
í réttina.
Og þessi undarlegi, háværi, margþætti, hjáróma
og látlausi samsöngur, blandaður mannsröddum
og dýra, magnaðist og hækkaði með trillum og
skrækjum eða dimmu bassaurri.
Alltaf var ein og ein lambær að sleppa út úr,
henda sér yfir mannhringinn, eða ryðja um
krökkum og stirðum, feitum kerlingum. Og lömb-
in henda sér spriklandi og villt, og gefa sumum
löðrung um leið og þau sleppa út.
Allt í óvissu
Framhald af 5. siðu.
Nefndin var þeirrar skoðun-
ar að þetta væri mjög aðkall-
andi mál og lagði til að sér-
fræðinganefndin yrði kölluð
saman á ný til að ganga end-
anlega frá tillögum um með-
ferð vara er hætta stafar af
í flutningum og síðan yrði hið
fyrsta gerð alþjóðasamþykkt
um þetta öryggismál.
Veiting ökuskírteina.
Eitt af þeim málum er
Flutninga- og samgöngumála-
nefndin tók til meðferðar að
þessu sinni var veiting öku-
skírteina til bifreiðastjóra.
Alþjóða Heilbrigðismálastofn-
unin (WHO) hafði verið spurð
ráða um hvernig bezt væri að
ákveða líkamlega og andlega
hæfni manna sem leyft væri
að stjórna bifreiðum. Auk
þess hafði sérfræðinganefnd
fjallað um málið og borið fram
Fæða, sem aldiei...
Framhald af bls. 5.
búar saman honum til aðstoð-
ar og hjálpa honum að hreinsa
trén.
Ef einhver neitar að hreinsa
tré sín koma þá nágrannar hans
hans í ávaxtagarð hans og taka
til óspiltra málanna að þrífa
tré hans — En þegar trén
fara að bera ávöxt á næsta upp-
skerutíma koma sömu nágrann-
arnir aftur í garð bónda, setj-
ast undir trén og borða ávext-
ina.
„Eg mun ekki leggja til að
dýrt skordýraeitur verði not-
að í stað þessarar aðferðir,“
segir Catterell. „Heldur mundi
ég leggja til að samskonar að-
ferð yrði tekin upp víðar.
(Frá upplýsingaskrifstofu SÞ).
tillögur, er sendar höfðu ver-
ið til ríkisstjórna.
Fulltrúi framkvæmdastjóra
SÞ í nefndinni skýrði frá þvl.
að þær umsagnir er þegar
hefðu borizt frá ríkisstjórnun;
væru yfirleitt hlynntar tillög-
unum, en að ennþá vantaði um-
sagnir frá fjöida mörgum rík-
isstjórnum.
Nefndin samþykkti, að skora
á þær ríkisstjórnir, sem enn
hafa ekki sent SÞ umsagnir
sínar um þetta mál, að gera
það hið fyrsta.
(Frá upplýsingaskrifstofu SÞ).
S k áhin
Framhald af 6. síðu.
21. a2xb3 Rc6—b4 22. Dc2—c3
Rb4—d5 23. Dc3—cl Bc4xb3
Til greina kom að drepa á f4
fyrst.
24. Bf4—g5 Rd5—b4 25. Hel’
—e3 Bb3—d5
Rc2 kostar tvo menn fyrir hrók
og c5—c4 strandar á Hxb3.
26. h5—h6 g7—g6 27. He3—a3
Rb6—c4
28. Bg5xe7 He8xe7 29. Dcl—Í4
Enn er peðið valdað, því fylgir
ískyggileg hótun um Df6—g7.
svo að svartur hefur ekki tíma
til að hugsa um skiptamuninn.
29. ... Dc7—d8 30. Rg4—fóf
Kg8—h8 31. Rf6xh7! He7—c7
32. Rh7—g5 Dd8—e7 33. Ha3
—a7!
Hvítur fylgir sókninni snotur-
lega eftir, svarta drottingin
má ekki yfirgefa e7 vegna
máthótana hvíts.
33. . . . Hb8—b7 34. Ha7—a3ý
Gefst upp.
Síðasti leikur svarts var fing-
urbrjótur, en taflið er tapað,
hvernig sem hann fer að, t.
d. 33. — Hb8—c8 34 Rg5xf7t
og vinnur.