Þjóðviljinn - 07.04.1955, Blaðsíða 11

Fimmtudagur 7. apríl 1955 — ÞJÓÐVILJINN — (11
Erich Maria EEJLVRQUE:
Að elska . • •
... og deyja
99. dagur ,, ;■•,'}
„Gott. Og hvar eigum viö aö sofa næstu nótt?“
„ViÖ athugum þaö í dag.“
Hún hallaöi sér útaf aftur. Föl morgunskíma smeygði
sér framhjá segldúknum og frakkanum. Fuglar voru
farnir aö kvaka. Hún ýtti frakkanum til hliöar. Morgun-
himinninn var, gulleitur og bjartur. „Sígaunalíf," sagði
hún. „Þrungiö ævintýrum.“
„Já,“ sagöi Gráber. „Við skulum líta þannig á þaö.
Ég hitti Pohlmann í nótt. Viö getum vakiö hann ef okk-
ur vanhagar um eitthvaö.“
„Okkur vanhagar ekki um neitt. Eigum við enn til
kaffi? Viö getum eldaö hérna, er þaö ekki?“
„Þaö er sjálfsagt bannaö eins og allt annaö sem skyn-
samlegt er. En hvaða máli skiptir þaö? Við erum Síg&un-
ar.“ . - ■ ■ i ý
Elísabet fór að greiða sig. „Bakyið húsiö er hreint
rigningarvatn í dalli,“ sagöi Grábeiy„Mátulega mikið til
aö þvo sér úr.“ -
Elísabet fór í jakkann sinn. „Ég fer þangaö. Þetta er
eins og uppi í sveit. Vatn úr dælunni. Rómantískt var
þetta kallað áöur fyrr, var þaö ekki?“
Gráber hló. „Þaö er þaö líka núna — samanborið við'
leðjuna í Rússlandi. Alltaf er eitthvaö ööru betra.“ Hann
vaföi saman rúmfötin. Svo kveikti hann á sprittlamp-
anum og setti vatnspottinn yfir. Allt í einu mundi hann
eftir því aö hann haföi gleymt aö leita aö skömmtunar-
seðlum Elísabetar í herbergi hennar. Hún var aö koma
til baka frá snyrtingunni. Hörund hennar var skært og
barnslegt. „Ertu meö skömmtunarseölana þína á þér?“
spuröi hann.
„Nei. Þeir voru í skrifborðinu við gluggann. í litlu
skúffunni."
„Hver fjandinn. Ég gleymdi aö taka þá. Hvers vegna
gat ég ekki munað eftir þeim? Ég haföi nógan tíma.“
„Þú mundir eftir því sem mikilvægara var. Gyllta
kjólnum mínum til dæmis. Viö sendum inn beiöni um
nýja seöla. Þaö er ekkert óvenjulegt aö skömmtunar-
seölar brenni.“
„Það tekur heila eilífð. Þýzkur embættismaöur breyt-
ir ekki um starfsreglur þótt heimsendir sé i nánd.“
Elísabet hló. „Ég fæ frí í verksmiðjunni til aö ná í þá.
' Húsvörðurinn getur gefið mér vottorö um aö heimili mitt
hafi brunniö.“
„Ætlaröu 1 verksmiöjuna í dag?“ spuröi Gráber.
„Ég má til. HúsnæÖisleysi er engin afsökun. Þaö ger-
ist á hverjum degi.“
„Ég gæti kveikt í bölvaöri verksmiöjunni."
• „Ég líka, en þá mundu þeir bara senda mig á einhvern
annan staö, sem væri ef til vill enn verri. Mig langar
ekki til aö framleiða hergögn."
„Hvers vegna skróparöu bara ekki? Hvernig er hægt
aö vita hvaö fyrir þig kom í gær? Þú hefðir getaö slasazt
þegar þú varst aö bjarga eigum þínum.“
„Ég yrði aö geta sannað þaö. ViÖ höfum verksmiöju-
lækna og verksmiðjulögreglu. Ef þeir komast aö þvi aö
einliver skrópar, þá ei’u þungar refsingar viö því. Auka-
vinna, engin frí — og ef þaö bætir ekki úr skák uppeld-
isnámskeið í þjóðhollustu í fangabúöum. Þeir sem lent
hafa í því skrópa aldrei framar úr vinnu.“
Elísabet tók heita vatniö og hellti því yfir gervikaffi-
duftiö í nestiskassanum. „Gleymdu ekki aö ég er ný-
búin að fá tveggja daga leyfi,“ sagöi hún. „Ég get ekki
gert of miklar kröfur.“
Hann vissi aö hún var líka aö hugsa um fööur ýnn.
Hún vonaöi að geta meö þessu móti oröiö honum aö liöi.
Allir höföu einhvers konar snöru um hálsinn. „Bölvaöir
þorpararnir!” sagöi hann. „Hvernig þeir eru búnir aö
fara meö okkur.“
„Hérna er kaffiö þitt. Og vertu ekki reiöur. Við höfum
engan tíma til bess.“
„Þaö er einmitt þess vegna sem ég er reiður, Elísabet.11
Hún kinkaöi kolli. „Ég veit þaö. ViÖ höfum svo lítinn
tíma og samt þurfum viö aö vera aðskilin megniö af þeim
tíma. Leyfiö þitt líöur óðum og alltaf þarft þú aö vera
aö bíöa. Ég ætti aö sýna meira hugrekki og skrópa í vinn-
unni meðan þú ert hérna.“
„Þú ert nógu hugrökk. Og þaö er betra aö bíöa en hafa
ekkert aö bíöa efth’.“
Hún kyssti hann og brosti. „Þú hefur veriö fljótur aö
læra aö finna réttu orðin,“ sagöi hún. „Nú verö ég aö
fara. Hvar eigum viö að hittast í kvöld?“
„Já, hvar? Nú er enginn staöur til lengur. Viö veröum
aö byrja upp á nýtt. Ég kem og sæki þig í verksmiöjuna.“
„Og ef eitthvaö kemur fyrir — loftárás veröur gerö eöa
götunum lokaö?“
Gráber hugsaöi sig um. „Ég ætla að taka saman dótiö
okkar og fara meö þaö í Katrínarkirkjuna. Viö skulum
hafa hana fyrir stefnumótsstaö.“
„Er hún opin á næturnar?“
„Af hverju á næturnar? Þú kemur ekki heim á næt-
urnar.“
„ÞaÖ er aldrei aö vita. Einu sinni uröum við aö sitja
í kjallaranum í sex klukkutíma. Bezt væri ef viö hefðum
einhvern aö biðja fyrir skilaboö ef illa færi. Stefnumóts-
staöir eru ekki nóg.“
„Áttu við ef eitthvaö kæmi fyrir annaöhvort okkar?“
,,Já.“
Gráber kinkaöi kolli. Hann var farinn aö sjá hve auö-
velt var að missa sjónir á fólki. „Viö getum leitaö til
Pohlmanns í dag. Nei, þaö er ekki óhætt.“ Hann hugsaöi
sig um. „Binding,“ sagöi hann og hónum létti. „Hann
er öruggur. Ég er búinn aö sýna þér hvar hann á heima.
En hann veit ekki aö viö erum gift. En þaö gerir ekkert
tiL Ég skal fara og segja honum af því.“
„Ætlarðu þangaö til'aö ræna hann rétt einu sinni?“.
Gráber hló. „Mér hafði nú ekki dottiö það í hug. En
okkur vantar eitthvaö aö boröa. Og þaö er því bezt aö
ég veröi spilltur aftur.“
„Eigum viö aö sofa hér í nótt?“
„Ég vona ekki. Ég hef allan daginn til aö leita aö öðr-
um samastaö.“
Hún varð svipþung andartak. „Já, þaö hefuröu. En nú
verð ég aö fara.“
„Ég skal taka dótiö saman, skilja þaö eftir hjá Pohl-
mann og fylgja þér í verksmiöjuna.“
„Þaö er enginn tími til þess. Ég verö aö hlaupa. Bless-
aöur þangaö til í kvöld. Verksmiöjan, Katrínarkirkjan
eöa Binding. Þetta er viöburöaríkt líf.“
„Svei þessu viöburöaríka lífi!“ sagöi Gráber.
Hann horfði á eftir henni. Hún gekk hratt yfir torg-
ið. MorgunloftiÖ var tært og himinninn var orðinn hreinn
Peron hyggst að-
skilja ríki og
kirkju
Ríkisstjórn Perons í Argen-
tínu kallaðj í gær heim sendi-
herra sinn í Páfagarði. Hafa
undanfarið verið deilur milli
stjórnarinnar og kaþólsku
kirkjunnar og er talið i Buenos
Aires að Peron sé að undir-
búa aðskilnað rikis og kirkju.
Getraunaspá
Arsenal-Blackpool 1
Burnley-Huddersfield. 1
Cardiff-Aston Vill,a 1 (2)'
Chelsea-Wolves (1) 2
Everton-Tottenham 1
Leicester-Manch.Utd 2'
Manch City-Sunderland 1 (x2)'
Newcastle-Sheff.Wedn 1
Preston-Bolton 1 (2)'
Sheff.Utd-Charlton 2
W.B.A.-Portsmouth 2
Lincoln-Fulha.m 1 (x)
ívéi'fi 48 ráðii'.
Katnimsar
Framhald af 6. síðu.
að allir verkfallsmenn taki
meiri og minni þátt í verkfalls-
vörslu og öðrum störfum er
vinna þarf til að verkfallið
geti orðið sem sigursælast.
xx

eÍDiilisþáttnr
Um vorkápur
ítalir eru farnir að boða
sumartízkuna og mikið ber á
einlitum kjólum úr bómullar-
efnum, prýddum smekklegum
hvítum útsaumi.
Królcar sem limdir eru béint á
flísar í eldhúsum og baðherbergj-
um detta oft niður áður en limið
er þurrt. Með hjálp límbands eða
einangrunarbands jer hægt að
halda þeim föstum á veggnum
meðan límið er að þorna.
I vorkáputízk-
unni ber mest á
tveim stefnum,
sem nefna fhá
tízkustefnuna og
sigildu stefnuna.
Hér eru tvær káp-
sem eiga að
stefn-
er
kápan
með skrítnu mitt-
islínunni. Það
væri synd að
segja að hún
gerði vöxtinn fal-
legri, Hin kápan
er með sigilda
sniðinu, sem tekst
ekki að útrýma
þrátt fyrir dutti-
unga tízkunnar,
og það má olckur
einu gilda, því ,að
hvað ættum við
venjulegar manneskjur að gera
án þessa látlausa fatnaðar sem
verður ekki úreltur á einu ári.
Ef maður þarf að fá sér nýja
flík er skynsamlegast að forðast
mestu tízkuflíkurnar og láta sér
nægja nýtízku smáatriði sem
auðvelt er að brejda ef tízkan
mælir svo fyrir. Sem dæmi má
nefna láusa tízkubeltið á sí-
gildu kápunni. Laushnýtt belti
eru nú mjög i tízku.
Litli skinnhatturinn
Litli hatturinn er ekki ein-
ungis ætlaður sem vetrarhattur,
heldur einnig sem vor- og
hausthattur. Oft eru skinnliatt-
ar gerðir úr sama skinni og
kápukraginn og það lítur mjög
vel út en ekki er sú gleði gef-
in. Hattinn einan er hægt að
búa til úr skinnafgangi og það
verður miklu ódýrara. Gömul
handskjól eru tilvalin í húfur,
og ef slíkt handskjól er til í
f jölskyldunni er tilvalið að
leita það uppi og breyta því
í húfu. Annars getur farið svo
að mölur grandi skinninu og
það er illa farið.