Þjóðviljinn - 12.05.1955, Blaðsíða 11

Fimmtudagur 12. maí 1955 — ÞJÓÐVILJINN — (11
Erich Maria BEMABQUE:
Að elshu •••
•.» degja
hættu handsprengjurnar að springa. en vélbyssumar í Jj
virkinu hættu ekki. Gráber skreið áfram. Hann vissi að ( * t XtiíKU I
Rússarnir kæmu aftur. Þeir myndu leita að mönnum í
stóru gígunum; hann væri óhultari í lítilli holu.
kom að einni og lá þar. Það fór að hellirigna. Það dró
úr vélbyssuskothríðinni. Þá hófst stórskotahríöin aftur.
Virki^.tiJ-^iæg^irvarö fyrir sprengju. Það sýndist fljúga
í loft uþp. Morguninn kom síðbúinn og regnvotur.
124. dagur
höfðu orðið að vinna næstum varnarlausir. Á tveim
klukkustundum höföu þeir misst næstum helminginn
af mönnum sínum. Ský af sprengjuflugvélum svifu yfir
virkin og geröu árásir á þau. Á sjötta degi var helmingur
þeirra óvirkur; þau voru ekki lengur annaö en afdrep.
Á sjötta degi gerðu Rússarnir árás sem var hrundiö. Svo
fór að rigna eins og syndaflóöið heföi hafizt á ný. Her-
mennirnir voru ekki lengur þekkjanlegir. Þeir skriöu
um í seigri leðjunm í sprengjugígunum eins og skordýr,
öll meö sömu.dulmálningunni. Staöa sveitarinnar byggð-.
ist nú eingöngu á tveim hálfhruhdum virkjum meö vél-
byssum og noklcrúmÞ'ápdsþréi^jþvö^pm' að'baki þéirra.
Rahe var fýrir ’.í oöruvírfajpú^ Ma§s Á'himi.,
Þeir héldu virkjunum í þrjá daga. Á öðrum degi voru
þeir næstum skotfæralausir; Rússarnir hefðu næstum
getað gengið óáreittir í gegn. En engin árás var gerð.
í rökkurbyrjun flugu nokkrar þýzkar vélar yfir og vörp-
uðu niður skotfærum og vistum. Mennirnir náöu í eitt-
hvað af því og gátu borðað. Um nóttina kom liðsauki.
Vinnuflokkarnir höfðu lokið viö bráðabirgöaveg. Vopn
og vélbyssur voru flutt að. Klukkustundu síðar var gerð
övænt árás án nokkurs aödraganda. Rússarnir birtust
allt í einu fimmtíu metrum framan við línuna. Sumar
handsprengjurnar sprungu ekki. Rússarnir brutust í
gegn.
í sprengingaglampa sá Gráber fyrir framan sig hjálm
og undir honum augu, opinn munn og fyrir aftan þetta,
handlegg, eins og grein á lifandi tré, reiddan til aö
kasta — hann skaut, greip handsprengju og fleygöi
henni. Hún sprakk. „Skrúfaöu hetturnar af, fíflið þitt“,
hrópaði hann til nýliöans. „Fáðu mér þær! Reyndu ekki
að toga þær af!“
Næsta handsprengja sprakk ekki. Skemmdarverk,
flaug gegnum huga Grábers, skemmdai’verk fanganna
sem koma nú niður á okkur! Hann fleygði næstu
sprengju, laut niður og sá rússneska handsprengju
fljúga í áttina til sín; hann grúfði sig niður í leðjuna,
fann þrýstinginn frá sprengingunni, högg eins og af
svipu, brest og leðjugos yfir sig. Hann teygöi höndina
aftur fyrir sig og öskraöi: „Áfram! Fljótur! Fáöu mér
hana! “ og fyrst þegar ekkert var lagt í hönd hans, leit
hann við og sá aö þar var ekki lengur neinn nýliði og
leöjan á hönd hans var hold. Hann mjakaði sér til,
fann handsprengjuknippi, sleit síðustu tvær af, sá
skugga klifra yfir gígbnrnina, hoppaniður, hlaupa; hann
grúfði sig niður —
Fangi, hugsaði hann. Fangi. f sjálfheldu. Hann skreið
gætilega að bnrninni á gígnum. Leirinn hlíföi honum
meðan hann lá kyrr. í glampa frá fallhlífarblysi sá
hann að nýliðinn hafði tætzt í sundur, fótur, nakinn
handleggur, bolur í flyksum. Hann hafði fengið sprengj-
una í kviöinn; líkami hans hafði tekið við sprengingunni
og hlíft Gráber.
Hann lá kyrr og höfuð hans bar við brúnina á gígnum.
Hann sá að skotiö var úr vélbyssu úr virkinu til hægri.
Svo var skotiö úr þeirri til vinstri líka. Meðan þeir gátu
eitthvað aðhafzt var hann ekki glataður. Og þáð komu
ekki fleiri Rússar á vettvang. Að bví er virtist hafði aðeins
fáum tekizt að komast í gegn. Ég verð að komast aftur
fyrir virkið, hugsaöi hann. Hann var með verk í höfðinu
hann var ringlaöur, en efst í huga hans var hugsun,
skýr, afmörkuð og skörp. Þetta var munurinn á reynd-
um hermanni og nýliöa; hjá nýliöanum varð skelfingin
yfirsterkust og þess vegna var líklegra að hann félli.
Gráber vissi aö hann gat látizt dauður ef Rússamir
kæmu aftur. Það yrði erfitt aö hafa uppá honum í leðj-
unni. En því nær sem hann kæmist virkinu, því betur
væri hann settur eftirá.
Hann skreiddist yfir brúnina á næsta gíg, rann niöur
barminn og munnur hans fylltist af vatni. Eftir stund-
arkorn skreiddist hann áfram. í næstá gíg lágu tvéir
dauðir menn. Hann beið. Svo heyrði hann í handsprengju
og sá sprengingu í nánd við vinstra virkið. Rússamir
höfðu brotizt í gegn þar og geröu nú árás frá tveim
hliðum. Vélbyssumar skutu án afláts. Eftir stundarkom
Gráþer tókst að komast alla leið fyrir dögun. Bakvið
ónýtan skriðdreka rakst hann á Sauer og tvo nýliöa. j
Sauer var með blóönasir. Handsprengja haföi sprungið
skammt frá honum. Kviöur annars nýliöans var opinn.
Innyflin lágu úti. Það rigndi á þau. Enginn hafði neitt!
til að gera að sárum hans með. Auk þess var það tilgangs-
laust. Því fyrr sem hann dæi því betra. Hinn nýliöinn
var fótbrotinn. Hann hafði dottiö niður í sprengjugíg.
Það var óskiljanlegt hvernig hægt var að fótbrjóta sig
í mjúkri leðjunni. í brunna skriðdrekanum sáust svartar
beinagrindur áhafnarinnar. Efri búkur eins hékk út fyr-
ir. Aðeins helmingurinn af andliti hans .hafði brunnið;
hinn helmingurinn var þrútinn og útblásinn, rauður
og fjólublár og klofinn. Tennurnar voru mjög hvítar.
Undirforingi komst til þeirra frá virkinu til vinstri.
„Safnizt saman hjá virkinu“, urraði hann. „Eru 'fleiri í
gígunum þarna yfir frá?“
„Enga hugmynd um þaö. Eru nokkrir læknar?“
„Allir dauðir eða særðir“.
Maðurinn skreið áfram.
,,Við náum í lækni handa þér“, sagði Gráber við ný-
liðann sem rigndi inn í kviðinn á. „Eða þá við komum
Erlend tíðindi
Framh. af 6. síðu
kjósenda síðastliðinn laugardag
var það nieginröksemd Edens
að hann væri rétti maðurinn
til að gera ,-,úrslitatilraun“ til
að jafna „helztu ágreiningsefn-
in“ milli auðvaldsríkjanna og
sósíalistisku ríkjanna. Á hinn
bóginn hafa foringjar Verka-
mannaflokksins notað hvert-
tækifæri til að núa foringjum
ihaldsmanna því um nasir að
þeir tali nógu fagurlega um
að taka upp viðræður við
sovétstjórnina en hafi ekki gert
neitt að gagni til að fram-
kvæma þau loforð.
Nú ætlar Eden auðsjáanlega
að reka sliðruorðið ræki-
lega af sér. Til þess hefur hann
fengið hjálp vina sinna i Wash-
ington, sem er umhugað um
að veita honum fulltingi í
kosningabaráttunni. Stjórn
republikana í Washington vill
mikið til vinna að Verka-
mannaflokkurinn komizt ekki
til valda í Bretlandi. Eisenhow-
er vill meira að segja frekar
þola brigslyrði Knowlands og
annarra stríðsæsingamanna í
flokki sínum fyrir að setjast
við sama borð og erkióvinurinn
frá Moskva en að spilla fyrir
íhaldsmönnum í ' kosningunum
í Bretlandi. Einn þéirra manna
sem gerzt vita þessa hluti,
James Reston aðálfréttaritari
New York Titnes í Washington,
sagði í blaði sínu 4. maí:
„Kosningarnar i Bretlandi í
lok þessa mánaðar ýta einnig
undir Bandarikjastjórn að
koma fram af meiri sáítfýsi.
Enginn embættismaður hér
fæst til að viðurkenna það,
en engu að síður er það stað-
réynd að ríkisstjórnin reynir
að forðast að gera eða segja
nokkuð það sem virzt gæti
staðfesta ásakanir brezka
Verkamannaflokksins um að
ríkisstjórn íhaldsmanna hætti.
á . styrjöld moð dyggilegum
stuðniiigi sinum við það seia
Vefkamannaflokkurinn kallar
„herskáa" stefnu stjórnarinnar
í Washington“.
M. T. Ó.

HmSlG€U$
siauumaKrctKSOti
Minningar-
koriin
eru til sölu í skrifstofu Sós-
íalistaflokksins, Þórsgötu 1;
afgr. Þjóðviljans; Bókabúð
Kron; Bókabúð Máls og
menningar, Skólavörðustig
21 og í Bókaverzlun Þor-
valdar Bjarnasonar í Hafn-
arfirði
Framhald af 4. síðu.
bóndasonur, sem nemi, sem
íogárasjómaður. Réttlætiskennd
og meðfædd eðlisgreind hans
skipuðu honum þá þegar í raðir
hinna róttæku afla er skildu að
alþýðan varð sjálf að berjast
fyrir hagsmunum sínum. Hann
vissi að sú barátta kostaði fórn-
fýsi, en hann hikaði ekki við
að taka þá baráttu upp og hef-
ur haldið henni ótrauður' áfrani."
Alexander gerðist einn stofn-"
enda Sameiningarflokks alþýðu
— Sósíalistaflokksins og hefur
síðan verið einn of forustu-:
mönnum Sósíalistafélags Hafn-!
arfjarðar og gegnir margvísleg
um trúnaðarstörfum fyrir fé'Iag-
ið.
Vegna prúðmennsku * sinnar
og drengskapaý'nýúrf Alékkúd-'
ef trausts og yu’ðingaý.' ajíral
þgirra er kyimaát þinúnj. Hann
h^furjifeyk.ogðið að taka að sér
ýms önnur tímaffek trúnaðar-
störf, svu sem stjórnarforustu
í Barðstrendingafélaginu,
Stangaveiðifélagi Hafnarfjarð-1
ar og fleiri félögum. Þennan
hýra og góða dreng eru ailif ■
stoltir af að hafa í sínum góða,.-
félagsskap. :
Er ég í dag flyt þér Alexand- j
er, þakkir og árnaðaróskir Sósí- i
alistaflokksins, vil ég líka íæra.;
þér og konu þinni mitt persónu- i
lega þakklæti fyrir þann þroska •
og þá ánægju sem ég hef haft;
af kynnum mírium við ykkur.
Kristján Andrésson
T I L
LIGGUR LEIÐIN
Þjéðviljann vanfar unglinga
til blaðburðar í Vesturbæinn
Talio við aígreiðsluna. Sími 7500.
w
f!
Sveinspróf
Skulu fara fram í maí og júní hvarvetna um
land þar sem iðnnemar eru, sem lokiö hafa verk-
legu námi samkvæmt samningi og burtfararprófi
frá iðnskóla.
Meistarar sendi umsóknir ásamt tilskildum gögn-
ttm til formanna pröfnefnda h\ær í .s|nni iðngi’.ein.
IÐNFRÆÐSLVRÁD.
|
s i
II