Þjóðviljinn - 08.01.1956, Blaðsíða 11

Þjóðviljinn - 08.01.1956, Blaðsíða 11
Sunmidagur 8. janúar 1956 — ÞJÓÐVILJINN — (11 Hons Kirk: | Klitgaard og Synir 9 85. dagur falla rnn vinda og strauma. Og þegar lieimavarnarskipiö Uffe er loks tilbúiö tii brottfarai' og siglir út höfnina, tautar gamall og friö- samlegm- náungi: — Þaö hefur víst ekki verið tekiö út meö sældinni aö vera víkingur. — Nei segir annar og er grafalvarlegur á svip. En nú Englendingurinn g&tur sagt frá því, hvernig uppreisnar- menn í Mala.jalöndum eru meðhöndlaöir, og það er vissulega ekki tekið' á þeim með siUcihönzkum. veröum viö aö vona aö amtmaöuiinn strandi ekki á ostrumiöum. <: En þessir fáfróðu almúgamenn vita auðvitaö ekki hvaö er aö gerast og hváöa hætta ógnar heiminmn, og einkum og sér í lagi þeirra eigin landi. En til allrar hamingju er hjálpin á næsta leiti. Við veröum aö halla okkur aö Bandaríkjamönnum, því aö annars getum viö ekki verndað hina vestrænu lýöræöis- menningu okkar og amtmann í hverju amti. Ef viö göngum ekki í Atlantshafsbandalagið og veröum stökk- pallur Bandaríkjamanna, er úti um hinn þjóðlega heiö- ur okkar aö sögn Bandaríkjamra. Og ekki má gleyma því aö ef viö erurn ekki meö á nótunum, er marsjallhjálp- in úr sögunni. Og hafi maöur einu sinni þegiö sveitar- styrk veröur maöur líka aö læra aö sýna þá réttu hjartans auömýkt. Vinur okkar Tómas Klitgaard er ásamt eiginkonu sinni á leiö umhverfis jöröina á brezku farþegaskipi, meöan Oldenfleth amtmaöur, fæddur Petersen, sullai’ hagvanur fram og aftur um Limafjöröinn. Heima- varnarskipiö Uffe hefur ekki strandað á ostrumiömn heldur hefur þaö siglt framhjá öllum hættum, og nú er nestið tekiö upp og hinir djörfu heimavarnarmenn lyfta glösum og drekka notalegan sjávarsjúss. — Skál fyrir kónginum, segir Oldenfleth og rís á fætur. Fyrir velferð hans hátignar. Sjússinum er kingt á hinn hermannlegasta hátt, og Oldenfleth laumar hendinni niöur í vasa sinn. Sjóveik- istafla aöralivora klukkustund, hefur lækhirinn sagt, og þá er engin hæt-ta á aö höfuðskepnurnar komi amt- manninum úr jafnvægi. Og í laumi gleypir Oldenfleth töflu sina og nú geta ofsafengnar öldur Limafjaröar- ins ekkert mein gert honum. Og Uffe paufast rólega áfram meö ósandi vél, gamla skútan er hæstánægö, því að hún lagði hart aö sér meöan hún var og hét á Norö- ursjónum, en nú er hún komin í próventu. Nú er hún oröin heimavarirarskúta, og það er ekki svo afleitt. Hún þokast letilega áfram og mjúkar öldumar gjálfra vinsamlega viö hliðar hennar og um borö eru þokkalegir smáborgarar. Og á meöan sigla Tómas Klitgaard og frú Margi-ét á Rauöa hafinu. Þaö er steikj[andi hiti, eins og í ofni, og Tómas Klitgaaixi Situr á þilfari undir sóltjaldi og hressir sig á whiskýi. Þetta er glæsilegt skip', klætt gljáandi teak- við og nikkel og þaö er hressandi að vera. fjarri heima- högunum, þar sem maöur þarf að þola smámunasemi, öfund og illgimi. Um borö er enskur ofursti og maður meö einglymi sem er á leiö til Indókína og gæti eftii’ útlitinu aö dæma veriö þýzkur liösforingi. Þeix’ kumia. allir að meta skozkt whisky og Tómas er mikið samvistum við þá. Englendingui’inn getur sagt frá því hvemig uppreisn- armenn í Malajalöndum em meðhöndlaöir, og það er sannarlega ekki tekiö á þeim með silkihönzkum. Og Þjóðverjinn sem er á leið til Indókina gæti líka sagt sittaf hverju um það, hvernig fariö var meö innrædda í Póllandi, Tékkóslóvakíu, Noregi og Danmörku fyrir nokkmm ámm, en hann kýs heldur að þegja og hlusta. Hann hefui’ á hinn svíviröilegasta hátt veriö dæmdur fyrir stríösglæpi, hefur setið í fangelsi nokkur áx-, en nú er heimuxinn til allrar hamingju aö taka sönsum. I ýmsum löndxun er enn þöi’f fyrir stei’ka, germanska menn og nú ætlar hann til Viet-Nam og nota byssu á nýjaleik. — Lífiö er undaxiegt, segir ofxu’stinn. Fólkiö er und- aiiegt líka. Þaö undaiiega geröist eitt sinn — og það fai’a dálitlar viprur xun andlit hans — þegar viö ætluð- urn aö fara aö skjóta xnann einn, aö kona hans og þrjú böm komu þjótandi. Þetta vom falleg og hraustleg böm, binxn og sólbrexuid. Hvaö áttum viö að gera? Þau heimtuöu líka aö verða skotin. Þau heimtúðu aö láta skjóta sig mn leiö og mannhxn. — Hvaö geröúð þiö? spuröi Tómas Klitgaard dálítiö miðm’ sin. — Hvaö er hægt aö gera? Sem liðsforingi vei’ður maö- ur aö gera skyldu sina. Viö skutxun mannhui. Hann var skotinn á nákvæman og yfii’lætislausan hátt, og síöan afhentum viö vitaskuld aöstandendmn líkiö. — Og’ hvaö svo? — Já, hvaö svo? snui’ði ofui’stinn. Það má aö sjálf- sögðu deila inn þaö hvaöa tilgangi þetta þjónar. Hvers vegna skutum viö maiminn? Hvers vegna gerum viö eiginlega annaö ehxs og þetta? Þýzki majórinn hnyklaöi brýrnar í’eiöilega og það leyndi sér ekki aö liamx áleit Englendinga sorglega úr- kynjaöa þjóö. — Eitt af skáldum ykkar talaði eitt sinn xmx byröi hins hvíta manns, sagði hamx. — Jamnx, sagöi ofui'stinn og tók drjúgan sopa af LIGGUR LEIÐIN f a; U V/t> Af?A/, AQA/AZUÓL Síðar næibuxui Verð br. 24,50. T0LED0 Fischersund) AUGLÝSIP í ÞJÓÐVILJAMM Siœmir draumar Skap manns á morgn^iij er oft undir þvi komið hvað mann dreymir um nóttina, og það er skiljanlegt að „draumaráðning- ar“ hafa verið mörgum viðfangs- efni, jafnt spákérlfngum og frœg- um læknuni, svo sem Sigmund Freud sem nótaði draumaráðn- Meiri næring eísi í gnl- rótinni en í rótinni? Náaringarráðið í Suður Afríku hefur sent út niðurstöður rann- sókna sem ieiða í ljós að hús- mæður fleygja burt beztu hlut- um gulrótarinnar, Þvi er haldið fram að nauðsynlegustu vitamín- in haldi sig freinur í efstu hlut- um rótarávaxta en i þeim hlut- um sem við borðum venjulega. í toppinum á gulrótinni er þann- ig tíu sinnum meira kalk og jár# en i rótinni sjálfri og þrjátíu- sinnum meira c vítamín, Sama er að segja um mikið af öðru grænmeti, sem einnig væri hægt að borða toppinn af og auðvelt er að matbúa og bragðast auk þess ágætlega. ingar sem lið í sálgreiningu á sjúklingum sínum. En ef nota á drauma tii að varpa ljósi á sálarástand manns. verður að taka tillit til þess að þeir eru aðeins éitt tákn af mörgum sem gerist með manninum og „draumaráðnjngar1- byggjast að miklu leyti á þeim skilningi sem draumaráðandinn leggur í drauminn og ímyndunarafli hans. Fiestir óþægiiegir draumar eiga sér þó fullkomlega eðlilegar líkamlegar orsakir. Sá sem borð- ar of seint, eða of mikið að; kvöldi til, eða hefur reykt eða drukkið í óhófi. getur gert ráð fyrir því að líkamleg vaniíðan hans geti orsakað illar draum- farir. Stundum stafa illu draum- arnir einfaldiega af þvi að sæng- in hefur sigið niður á gólf, dýn- an er léleg eða þungt loft er í herberginu. Illar draumfarir þurfa alls ekki að vera merki um að dreymandinn sé merki- leg't sálrænt rannsóknarefni, heldur væri oft ástæða, til að breyta ýmsum líkamlegum venj- um. Missirðu háls- kliitiim? Ef þú ert ein af þeim, sem átt í erfiðleikum með að haiaa hálsklútnum á sínum stað, þá er hér ágæt hugmynd. Það er prjón- aður hálsklútur með hnappa- götum öðrum megin og hnöpp- um hinum megin. Svona háls- klútur haggast ekki úr stað, auk þess sem þetta lítur ágætlega út, Klúturinn á myndinni er sýndur ásamt samsvarandi fingravettlingum og prjónahatti. Hatturinn er dálitið óvenjuleg- ur af prjónahatti og barðið er fóðrað með stiniiu efni Svo' að lagið haldist. Hálsklúturinn er auðprjónaður en hatturinh er sjálfsagt ekkert áhlaupaverk fyr- ir byrjendur. ÖtEeíandl: Samelnlngarnokkur aibýBu — Sóslallstaflokkurlnn. — Rltstjðrar: Macnða Kjartansson SiBurður QuBmundsson. — Fríttaritstjórl: Jón Bjamason. — BiaBiv- menn: Ásmundur Sigurjónsson. Bjamt Benédiktsson, Ouðmundur VlEfússon. ívar H- Jónsson, Magús Torfi Ólafsson. - AuKlýsinEastJóri- Jónstelnn Haraldsson. — Rltstjóra. aiitreiBsla. auElýsinKar. prentRmlSiu: 8kólavör6ustiE 19. - 8íml: 1500 (3 linur). — Áekrtiú- arverB kr. 20 & mauuBJ t ReykJavifc oe niarennl: kr. 17 annarastaSar. - Lati»a«<iittvr*» fcr 1. VrentsmiðJa t>ió«viu»n» hJ

x

Þjóðviljinn

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Þjóðviljinn
https://timarit.is/publication/257

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.