Þjóðviljinn - 05.05.1956, Blaðsíða 11

Laugardagur 5. xnaí 1956 — ÞJÓÐVILJINN — (11

NEVIL SHUTE
RMÐSYN
78. dagur
AtlanzhafiS.
Ghambers fluglautinant, A.F.C., stóð viö borðstokkinn
ásamt konu sinni. Haim studdist viö staf sinn, því að
hann gat ekki enn gengiö án hans. Hann gæti ekki flog-
iö aftur fvrr en aö nokkrum mánuöum liönum; þangað
til haföi hann veriö sendur til Trenton í Ontario sem
umsjónarmaöur á jöröu niðri.
Á þeim sex mánuöum sem liönir voru síðan hann
sökkti kafbátnum, hafði hann breytzt allmikiö. Hann
var grennri og haföi misst roöann úr vöngunum, en í
stáöinn hafði hann fengið brúnan litarhátt eftir lang-
dvalír í legustólnum á hressingarhælinu. Hann var ör-
uggari í fasi en áöur.
Móna haföi einnig breytzt. Breytingin á henni var
fremur í fasi en útliti. Þegar ekki varö hjá því komizt að
hún giftist Jeny, haföi hún hætt að vinna á snarlbarn-
um og lagt hart aö sér við lærdóminn. Hún hafði engai’
áhyggjur ?f almennri menntun sinni; heilbrigö skynsemi!
hennar sagöi henni að hún væri fær um aö verð'a eigin-
kona liösforingja ef hún gætti framkomu sinnar og mál-
fai’S. Hún lagöi aða! áherzluna á hiö síðarnefnda. Fní ;
Tremavne hafði verið hjálnarhella hennar. prófessor í!
raddbeitingu, máifari og hegðun, sem hét réttu nafni
Susan ’Bigsworth og lifði tildurslausu lífi í Fratton og j
setti upn tvo shillinga fvrir hvern einkatíma. AÖalviÖ-
skintavinir hennar voru ungar konur sem geröu sér
vonir um aö veröa sýningarstúlkur. Móna hafði lengi
vitað að hún var ti! Hún kenndi Mónu lýtalausa ensku,
sem hefði fvrr ljóstraö npp um hana en þaö málfar sem
henni var eigin!e°f Af henni læröi hún stirðlegar, mál-
fræðilega réttaa* setningar. og þáö leiö nokkur tími áöur
en hún læröi að fara meöalveginn.
Þau höfðu veriö gift- í viku. Svo margt haföi gerzt þá
viku, að þau höföu ekki haft mikinn tíma til aö hugsa
um sjálft. hjónabandið. Þmi höfðu gert ráö fyrir löngu
sjúkraleyfL sem þau h.öföu ætlaö aö veria í hveiti-
brauösdaga í Cornwall: bess í staö höfðu þau á brúð-
kaupsdaginn fengið skipunarbréf til Kanada. Eftir fvrsta
áfallið höfðu þau glaðzt yfir því. Þau voi*u enn á hverf-
anda hveli og frekari breyting skipti þau litlu. Þau áttu
fötin sín og fáeinar feröatöskur; ekkert annaö tengdi bau
við einn staö fremur en annan. Þau seldu litla bílinn
með söknuöi fyrir fimmtán pund, skildu útvarpstækið
og hálfsmíðuöu frevgátuna eftir hjá móöur Jerrys, lögöu
kanínulampann innanum sokka Mónu og sigldu af stað.
Umskipti höföu éngin áhrif á þau. Hveitibollur og sýróp
til morgunverðai’ á skipinu voru aöeins tilhreyting.
Móna sagöi: „Séröu ennþá land, Jerry? Ég sé þaö ekki i
lengur.“ .
„Ég held þaö sé horfið með öllu,“ sagöi hann.
Hún færöi sig örlítiö nær honum. „Hvaö heldurðu að
við veröum lengi í Kanada ?“
í óvissu styrjaldarinnar gat hann engu svaraö um bað.
„Við gætum veriö þar ti! eilífðarnóns, eftir því sem ég
bezt veit,.“ Hann brosti til hennar. „Þætti þér það skelf-
ing leiðinlegt?"
Hún leit upp til hans. . Mér væri sama“ sagði hún.
„Þegar maður byrjar aö nýju meö því að ganga í hjóna-
band, þá held ég að þaö skipti ekki miklu máli þótt mað-
ur flytjist búferlum um leið.“
Hann kinkaði kolli. Það var fariö aö rökkva; þau sæ.iu ,
ekki framar til lands. Aö mörgu lejhi snertu umskiptr
hann meira en hana. Henni var ekki á móti skapi r
flytiast til kreddulausara lands; þaö bæri minna á gag’
rýni á henni þegar hún segði í ógáti orö eins og „ag
lega“ og „eitthvaö soleiðis“. Chambers var rótfastari
Englandi en hún.
,.ViÖ sjáum ekkert meira.“ sagði hann lágt. Þau sner
sér við og fóru niöur í skioiö.
Og við kveðjum þau, venjulegt fólk sem fáar sögv
fara af, gripið af hvirfdvlndi styrjaldarinnar og þyrlai
sar.?an eins og þurrum t-rjálaufum. Btyrjaldir koma og
heimnrinn skelfur xmdan ógnum þeirra. En á meðan
hitt’st ungt fólk og gennuf í hjónaband; lífið heldur á-
frar þótt musteri riði og hallir hrynji og verði að dufti.
ENÐHEt.
Samkoma við sjúkrabeð
Framhald af 6. síðu.
aðra brezka ráðamenn, eins
og sást af því að von Brentano
fór til London jafnskjótt og
sovézku gestirnir fóru þaðan
til að grennslast eftir, hvað
þeim og brczku stjórninni
hefði farið á milli.
I
TVás viðburðanna er nú þann-
ig, að valdastefna Adenau-
ers og Dullesar í alþjóðamál-
um á stöðugt erfiðara upp-
dráttar. Smátt og smátt dreg-
ur úr viðsjám og samskipti
þjóða sem búa við ólíka stjóm-
arhætti aukast jafnt og þétt.
Það er áberandi, hversu miklu
fúsari stjórnir Bretlands og
Frakklands eru til samninga
um málamiðlun í deilumálun-
um en bandamenn' þeirra í
Washington og Bonn, Kalda
stríðið er Bretlandi og Frakk-
landi til tjóns, ríkisstjómir
þeirra geta ekki gert sér
minnstu von um að græða
neitt á því. Öðru máli gegn-
ir um stjórnir Vestur-Þýzka-
lands og Eandaríkjanna. Flokk-
ur Adenáers á framtíð sína und-
ir því að sambúð Vesturveld-
anna og Sovétríkjanna sé sem
stirðust Vígbúnaðarkapphlaup-
ið sem fylgir kalda stríðinu
er meginástæðan til að und-
anfarin ár hafa verið upp-
gangstímar fyrir bandarískan
þungaiðnað og bví viðsjárverð-
ara sem ástandið hefur verið
í heimsmálunum þeim mun
leiðitamari hafa bandamenn
Bandaríkjanna verið við þau.
Hagur Bandaríkjanna af víg-
búnaðarkapphlaupinu er nú al-
mennt viðurkenndur, eins og
sjá má af eftirfarandi ummæl-
um Benjamin Welles, frétta-
ritara New York Times í Lond-
on, í blaði hans 29. apríl:
„Forustumönnum Sovétríkj-
anna finnst að Bandarikin . . .
hafi lítinn áhuga á að draga
svo heitið geti úr úr því gíf-
urlega hernaðarkerfi sem þau
hafa komið sér upp og nær um
mestallan hnöttinn. Sovézkir
ráðamenn kenna því um þessa
tregðu . . . að forustumenn í
hermálum og atvinnulífi
Bandaríkja"pa hafa beinan
hag af því að hernaðarútgjöld
séu sem hæst. .Margir reyndir
andkoinmúnistar í Evrópu, sein
fylgjast vel með, fallast á
þessa skcðwn þegar við þá er
rætt í eirrúmi". (Leturbreyt-
ing Þjóðviþans).
TÁýpsta sprungan í undir-
stöðu ’ bandalagsins staf-
ar af þessu ’ hagsmunaárekstr-
um milli bandalagsríkjanna.
Engar horfrr eru á áð henni
verði lokaC á ráðherrafundin-
um París, í hæsta lagi verða
gerðar tilraunir til að breiða
yfir hana Voldugustu ríkin
í A-bandalaginu eru ósammála
undir niðri liótt oftast sé reynt
að dylja ágreininginn á yfir-
borðinu. Aí því stafar van-
heilsan sem ásækir þessa
margumræddu stofnun.
M.T.Ö.
Guðjón Beneðikisson
Framhald af 7. síðu
farrými á leiðinni. Fundinn
þá um kvöldið í Evjum og
manninn í öfugu skónum?
Manstu atvinnuleysingjabar-
áttuna hér í Reykjavík sum-
ar!ð 1932, þegar Einar, Jens,
Stefán og Indípna sátu í tugt-
hús'nu og við komrrar söfnuð-
um liði meðal atvi.nr.uleysingja
til að heimta félagana úr
klóm auðvaldsrcttvísinnar.
Manstu fundinn á Kalkofns-
vegi. kröfugöngnna upp að
tugthúsinu og ræðnna sem þú
hélzt á gömlu trétröppunum á
Skólavörðustíg 12. „Voðaleg-
ur kjaftur er á mr’r.ninum",
hevrði ég eina fína frú segja
undir ræðu þinni. Og það var
orð að sönnu, því rrpðan vakti
svo sterka og þunga hugi
valdhafanna, að þe'r sáu þann
kost vænstan að sleppa félög-
um okkar úr fangelsinu, morg-
unínn eftir. —
Kæri vinur. Eg ré bað nú,
að með því p.ð fara út í upp-
rifjanir endurminningn hefi ég
færst o" mikið í fang í einu
lithi sendibréfi. því ’ietta er
aðeins byrjunin. öriítið hrot,
en ætti samt að geta. gefið
ókunnugum, þó ekki væri nema
lítinn grun um það, hver feng-
ur okkur róttækum verka-
mönnum var að fylgd þinni á
hörðum kreppuárur.mn og
métunartíð is’enzkrn verka-
Iýfi-ssr»taka.
Vertu avo í eUífri a iðinni.
Jón Tíafnsson.
MIKBÐ ORV VI
Morgunkjébm, j
Morgun-
sloppum
■
I STÓRUM NOMERUM |
Náttfatanýjiingar
Nattkjól eða náttföt? Hvort
tveggja er jafn vinsælt, en ef
maður sa.umar á sig sjálfur
freistast maður fremur til að
leggja út í náttkió'asaum, þv: að
ekkert er ein - auðvelt að sauma.
Stutti náttkjóllinn sem er á'íka
s'ður og venjulegir dagkjóiar hef-
ur náð mikium vinsældum erlend-
is, og hér er hann sýndur í drop-
óttri skemmtilegri útráfu.
Náttfötin á myndiinni eru líka |
með skemmtilegu sniði, buxurnar!
fremur þröngar og jakkinn viður
og laus Riniiti búningurinn er
bryddaður með mp.rg’itum legging-
um og kínver.'.k áhrif já-‘ á rauf-
unum í j.'ikkö og buxnaská’mum.
t stað hliðai vasa or ór ksngnru-
v.a-i .i r\r ■; rmum. „n iior.íHii n;á
auðvitað slenpa ef einhverjum
finnat það of unglingslegt. Takið i
eftir að ermasaumurinn er lí!ka I
bryddaður með leggingum. Það!
prýðir mikið.
BEZT
Vesturveri
Auglýsingö,st.1ÓTi
linnr'í. -
ÞWvMians h.f
LfftMM Jr iandl: SaraoiningáPílokltur ftiþýðu SósialÍBtaflokkirrinn. -- Fiitt.r.órar; \
(áb.>, ÖiguirSur Guá - .BlaCamenn
lason, Bjarni X Viffííis k c•
; Jónstelnn Haraldsson. — Ritstjórn, áfcrelðsla, augiý. ; .fcóluvöröusbfcg
arverð kr. 25 ó m&nuði í Reykjavík or, ná> roTvni; fcr. 22 anm. -* Aasasöluver?1
.
v - nús K.iartansson
Ármumlur Síkut-
Torfi ÓUfsson. —
19. — Sín\i 7500 a
2. ~ Prentsmið:a