Þjóðviljinn - 16.05.1956, Blaðsíða 9

m
RlTSTJÓRi: FRÍMANN HELGASON
Reykjavíkurmótið:
Víkingur vann Val
verðskuMað 2:1
Miðvikudagur 16. mai 1956 •— WÓÐVIIUJINN — C®
ÁLFUR UTANGRRÐS:
Gróðavegurmn
Eftir leiki Vals í móti þessu
mun það hafa komið flestum
nokkuð á óvart að Valur skyldi
tapa fyrir Víking og að sigur-
inn var réttmætur. Hinsvegar
höifðu Víkingar ekki sýnt mikla
knattspyrnu í leikjum sínum,
en þeir sýndu kraft og stund-
um fullmikla hörku í leik.
Sérstaklega kom það fram í
leiknum við Fram. I þessum
leik voru þeir eins ákveðnii- og
áður og harðir, en nú bættu
þeir við laglegum samleik, við
og við, og voru betur staðsett-
ir en áður. Auðveldáði það
þeim samleikinn. Sigurínn í
þetta sinn geta þeir fyrst og
fremst þakkað hraða sínum
og úthaldi. Víkingar voru alltaf
fyrri á knöttinn en Valsmenn,
harðari í návígi og áhugasam-
ari. Valsmenn náðu aldrei leik
á borð við það sem þeir sýndu
við KR, þeir voru staðari og
fengu knöttinn aldrei- til þess
að ganga létt og leikandi milli
manna. Völlurinn var blautur
og þungur, þar sem stórrigndi
meðan á. leik stóð. Virtist sem
sumir Valsmanna hefðu ekki
úthald við þessi skilyrði, og
samanborið við Víkingana
höfðu þeir það ekki.
Knötturinn var blautur og
þungur og því erfitt að fara
með hann enda voru sendingar
ónákvæmar og sínu ónákvæm-
ari hjá Valsmönnum.
Framlína Vals var sundur-
laus og eini maðurinn sem eitt-
hvað kvað að , var Gunnar
Gunnarsson, en knettir þeir
sem hann fékk til meðferðar
voru slæmir og ekki hnitmið-
aðir, og oft óhugsaðir. 1 vörn-
ánni voru það þeir Einar og
Árni Njálsson sem börðust af
krafti og markmaðurinn var
• einnig vel með og varði það
sem varið varð.
Það var auðséð þegar í byrj-
un, að vörn Víkings ætlaði ekki
að gefa framherjum Vals mik-
ið tóm til að leika með knött-
inn í námunda við mark sitt,
þeir tættu Lsundur allan samleik
þeirra áður en til verulegrar
hættu kom, og framverðirnir
voru oft vel með í því að
toyggja upp nýtt áhlaup.
Pétur Bjarnason skoraði
fyrst Ifyrir Víking á 15. mín-
útu og þar við sat allan fyrri
hálfleik.
Á 7. mínútu síðari hálfleiks
Getraimas|iá
Halmstad-Degerfors 1 x
Norrby-Sandviken
A.I.K.-Malmö F.F. 1
Göteborg-Norrköping
Halsingb.-Djurgarden x
Vesterás-Hammarby x
Larvik- T.-Sandefjord 1
Rapid-Brann 1 x
Varegg-Válerengen 1
Viking-Odd 1
Asker-Skeid
Ranheim-Sarpsborg x
Kerfi 32 raðir.
dæmir dómarinn vítaspyrnu á
Víking sem virtist vera of
strangt og skoraði Eínar Hall-
dórsson örugglega. Á næstu
mínútum gera Valsmenn nokk-
ur áhlaup og eru allnærgöng-
ulir marki Víkinga en ekkert
skeður. Síðan taka Víkingar
léikinn meir í sínar hendur og
skall hurð oft nærri hælum við
márk Vals og á 23. mínútu
skorar Gissur sigmmark Vík-
inga eftir hörkii áhlaup. Vals-
menn gerðu harðar tilraunir til
þess að jafna, en Víkingar létu
engan bilbug á sér finna og
héldu uppi meiri sókn en Vals-
menn. Allt Víkingsliðið virti3t
samhuga um það að berjast og
láta sig ekki fyrr en í fulla
hnefana. Gekk þetta stund-
um út yfir' mótherjana full-
mikið. Þó liðið sé nokkuð jafnt
þá er höfuðstyrkur þess í mark-
manninum, Jens Sumarliðasyni
og Gissuri, sem er aðaldriffjöð-
ur framlínunnar.
Þetta er langsterkasti leikur
Víkings um langa tíð og verði
þeir einá móti KR getur orðið
þar hörð viðureign og skemmti-
leg. ; . ‘'
Dómari var" Guðbjörn Jóns-
son, og reyndist áhorfendum
oft erfitt að skilja úrskurði
hans.
Góðir íþróttamennj
íNígeríuogáGuíl-
ströndinni
Fyrir nokkru var bandarísk-?
ur frjálsíþróttaflokkur á ferð/
um Afríku og keppti í Accra á)
Gullströndinni um leið og þar)
fór fram Iandsleikur milli Gull-)
strandarinnar og Nígeríu. Gull-)
ströndin vann með 88:73 st. í)
keppni þessari náðu hinir inn-
fæddu mjög góðum árangri í;
ýmsum greinum. Peter Esiris)
Framhald á 11. síðu
B S ■
s 6 S
■ ■ s *
■ ■ ■ ■ ■ »
« ■ ■ R ■ ■
« ■ * ■
■ *
■ « ■ t
■ ■ ■ Bi
■ ■ « ■
! ■ ■ « ■ m B
■ ■ ■ a ■ ■
■ B ■ ■ i
ALLSVENSKAN
Malmö FF 16 12 3 2 57-21 27(
Pany O'Bdesi vaEpai:
18,63 metca á sýningu
Heimsméthafiiin í. kúluvarpi,
P. O’Bríen, var'paði kúlu ný-
legá 18,63 m. sem er betra en
heimsmet það sem hann setti
fyrir tveim ánpn, en þetta var
sýning og verður ekki staðfest
sem heimsmet.
Norrk.
Djurg.
A.I.K.
Göteborg
Sandv.
Hammarb.
Halmst.
16 12 3 2 40-18 27(
18 9 2 7 35-31 20(
17 9 1 7 41-34 19í
18 8 3 7 27-29 19(
17 8 2 7 41-29 18?
15 7 3 5 31-24 17?
18 6 4 8 37-43 16?
Halsingborg 18 7 10 25-27 15?
Oegerfors 18 3 6 9 24-36 12?
Norrby 17 2 6 9 23-37 10(
Vesterás 18 4 2.12 21-59 10(
H OVEÐSEIÍIEN
A-riðilI
33-12 19/
21-13 14/
19-19 13/
19-23 12/
Larvik T. 12 9 1 2
Sandefjord 12 6 2 4
Viking 12 4 5 3
Valerengen 12 4 4 4
Odd 12 4 3 5
Varegg 12 3 4 5
Rapid 12 3 3 6
Bl’ann 12 3 2 7
B-riðiII
Fredrikst. 11 10 1 0
Asker 12 9 12
Skeid 12 7 3 2
Lilleström 12 5 1 6
Sarpsborg 11 2 5 4
Prigg 12 4 0
Kvik 12 2 2
Ranheim 12 1 1
24-25
9/
8/
17-23 11)
22-26 9S
1 11-32 3S
Víkingur heimsíekir Sandgerðij
Um síðustu helgi komu tveir
knattspyrnuflokkar frá Knatt-
spyrnu/élaginu Víkingi í heim-
sókn til Sándgerðis, voru það
II. og IV. aldursflokkar. Léku
þeir við jafnaldra sína ur
Knattspyrnuifélaginu Reyni í
Sandgerði. 1 II. £1. sigraði Vík-
ingur með 3 mörkum gegn 0,
en í IV. fl. sigraði Reynir með
4 mörkum gegn 2.
Sandgerðingar eru ánægðir
með frammistöðu IV. fl. síns
og þar sem til stendur að ein-
hver hluti íslandsmótsins í IV.
fl. fari fram í Sandgerði, munu
þessir drengir fá. ærið verkefni
í sumar.
Knattspyrnufélagið Reynir
hefur leikið 4 leiki í sumar-við
utanbæjarlið, tvo leiki við
íþróttabandalag -Hafnarfjarðar
í ,1. fl. og þá tvo sem áður
er getið við Víking. Hefur fé-
lagið tapað einum leik, gert
eitt jafntefii og unníð tvo. Á-
hugi fyrir knattspymu er afar
mikill í þorpinu, svo að menn
sem byrja vinnu kl. 5 og 6 að|
morgni og vinna 10 og 12 klst.|
á dag, telja ekki eftir sér að|
mæta á æfingar á kvöldin.,
Skortur á þjálfara fyrir I. fl,
er tilfinnanlegur, en tveir leik-(
menn úr I. fl. félagsins hafa,
æft og þjálfað IV. fl. í vetur:
og vor og kom árangur þeirrar(
þjálfunar í ljós síðastliðinn,
sunnudag. Okkur knattspyrnu-
unnendum utan Reykjavíkur,
finnst að K.S.Í. hafi ekki tekið
nægilega til íhugunar, hvað
þessi þjálfaraskortur heldur
knattspyrnuíþróttinni niðri. IJt,
um allt land fara prýðilegustu
knattspyrnumannaefni forgörð-,
um vegna vöntunar á sérmennt-
uðum þjálfurum. K.Sj. þarf að,
senda 6 til 8 menn á knatt-(
spjTnuskóla erlendis, hafa þá(
svo á fullum launum og láta(
þá hafa verkefni allt árið í,
kring, þá mun hefjast gróandi
líf í knattspyrnu okkar Islend-,
inga. Sigurganga, Akurnesinga,
er nærtækasta sönnunin þessu(
máli til stuðnings, S.P.
85. dagur
dyggðug, en það er meira en hægt er aö segja um margár
úngar stúlkur nú á dögum.
Hvernig ætti hún aö vera ööruvísi, hu, sagöi yfirvald-
iö. Og hafa aldrei fariö útaf heimilinu nema kannski
í hæsta lagi til kirkju. Siösemin er auðvitaö ágæt svo
lángt sem hún nær, hu. En þegar lífsreynsluna vantar
vill hún stundum verða skjóllítil þegar útí lífið er komiö.
Ef Þrúöa þín vill endilega fara aö heiman ætti aö vera
hægt aö koma henni fyrir á góöu heimili, því ég vil ekki
taka það uppá mig, hvorki sem maöur eöa yfirrald, að
ráðá hana hjá, Könunum.
Þaö kom fyrir ekki þó Stjana vitnaöi í forlög og beittí
bæði mælsku og rökum, oddvitinn þyhbaöist viö og lét
sig hvergi, svo lyktir uröu þær að Stjana kvaddi í stytt-
íngi. Hún var þó ekki af baki dottin, því daginn eftir
lagöi hún aftur land undir fót og hélt aö þessu sinni
beint á fund forsvarsmanna heimsmenníngarinnar á
Lángholtinu. Tókst henni eftir nokkra vafnínga að kóm-
ast í talfæri við Örn Heiöar, sem tók henni ljúfmannlega
og galt þegar jáyröi við erindi hennar. Fór hann mörg-
um fallegum orðum um þetta frumkvæöi Kristjönu hús-
freyju og taldi þaö mjög til eftirbreytni. Vissulega varri
ennþá frumhýlíngsháttur á mörgu á þessu nábýli heimá-
menníngarinnar, en allt stæði það til bóta og þyrftu ís-
lenskar heimasætur ekki að kvíöa þar slæmum aöbiá'í -
aöi í framtíöinni.
Einsog vænta mátti þótti Stjönu ferð sín góö um þ ií>v
er lauk, og lét hún ekki dragast á lánginn aö fylgja
dóttur sinni í vistina eftiráö haia klætt hana uppá og’
snyrt eftir því sem efni og áðstæöur levfðu. Gaf hún Þrúði
sinni að skilnaði mörg móðurleg hollrá'ð og lífsreglur.
Sérílagi brýndi hún fyrir henni aö koma sér vel viö ble s-
áöa Kanana, því vísasti vegurinn til þess aö komast á-
fram í lífinu er a'ö gera þeim sem yfir mann eru sétfir
allt það til geðs sem manneskjan hefur ráö á. Þeir höí íu
líka unniö fyrir því a'ö svolítiö væri létt undir me'ö þeim
í því erfiða hlutverki sem þeir höföu tekiö uppá sig að
gegna í þágu heimsmenníngarinnar. Og Þrúöa lét rig
ekki láta standa uppá sig aö gera allt sem hún væri b : 'ð-
in um. Stjana gat því vissulega veriö stolt af dóttur sin?ii,
og héreftir gat hún hox’ft framaní hvern sem var án þrss
áö blygöast sín. Og það sem mest var um vert: Hcls-
heimiliö mundi héreftir fá sinn skammt af lífsgæö’i m
þeím sem di’upu af starfsemi heimsmenníngarinnar á
Lángholtinu. Auk þess var ekki aö vita nema Þrúöa
hennar ætti þaö eftir a'ð hafa meira uppúr vist sinni en
peníngana eina er framí sækti.
Það þóttu a'ö vonum fréttir er þaö barst urn sveitinö,
aö Þrúða á Hóli væri komin í vist til Kananna. Voru
uppi misjafnar spár um þaö hve leingi hún mundi tella
í vistinni, eöa óllu heldur hvenær húsbændur henr or
myndu senda hana heim til foreldrahúsanna, því 1-
mennt var ekki reiknáö meö' því aö hún væri þar matvi a-
úngur. En fljótlega þótti þó sýnt a’ö hún mundi nc a-
drýgri þarsem hún var komin helduren ætla, mátti tö
óreyndu. Undi hún þegar hag sínum svo vel, að hún gat
ekki veriö aö leggja á. sig þau ómök aö skreppa. heim til
sín um helgar, og enn siöur á virkum dögum, enda. nau n-
ur tími til útsláttarsemi af því tagi.
Þegar þa'ö drógst á lánginn a'ö Stjana haföi millili' a-
lausar fregnir. af dóttur sinni brá hún sér útá Lárg-
holti'ö til þess a'ö fullvissa sig um aö allt væri r'éÖ:
felldu um hag hennar. En þegar hún sá Þrúðu sína lá við
sjálft aö hún héldi hana alókunnuga manneskju, rvo
mjög haföi hún tekið stakkaskiptum á þessum fáu v k-
um. Varir hennar voru kámaöar rauöum lit einsog h ín.
hefð'isopiö á kálfsbló'öi en hvítt hrím þakti andlit hen’ ox'
aö öðru leyti. Auk þess var hún komin í rósóttan kjó! úr
xítlendu híalíni og sokka sem tæpast urðu uppgötvr ir
nema meö áþreifíngu.
Ósköp eru a'ö sjá þig, Þrúöa xxiín, sagöi Stjana þe; xr
hún kom upp oröi.
Þaö er ekkert a'ð' sjá mig, ansaöi dóttirin snúöugt. Eg’
er bara einsog hinar stúlkumar hérna.
Þaö er ogy sag'öi móðir hennar. En ég verö bara ;'ö
segja þa'ö, aö ég’ felli mig ekki almennilega vi'ö svona úi-
gáng. Eg kann betur viö þig einsog þix vai-st. Ann. rs