Þjóðviljinn - 07.06.1956, Blaðsíða 9

Fimmtudagnr 7. júní 1956 — ÞJÓÐVILJINN — (9„
- • v i.1.4 . . . • •' ... ...

RlTSTJÓRl: FRÍMANN HELGASON
V.
Iþróttadagur F.R.I. 1956
Samkvæmt óskum síðasta
ársþings F.R.I. er ákveðið að
halda íþróttadaga um aðra
helgi júnímánaðar, þ.e. dagana
9., 10. og 11. júní.
. ’ Þetta er í þriðja skipti, sem
slík keppni fer fram og að
þessu sinni er keppt í eftir-
töldum greinum: 100 m og 1500
m hlaupi, hástökki og kúlu-
varpi.
Undanfarin 10 ár hafa verið
gefin 1—6 stig fyrir afrek, en
í ár eru gefin 1—10 stig og er
þar af leiðandi léttara nú en
áður að ná stigi. Breyting þessi
er gerð í þeim tilgangi, að sem
flestir treystist til að vera með
i íþróttadeginum.
Þeir sem treysta sér til að
ná eftirfarandi árangri, fá 1
stig eða fleiri: 100 m 15,5 sek.,
1500 m 6:00,0 mín., hástökk
120 sm og kúluvarp 7 m.
Af þessu verður séð, að hver
heilbrigður maður, 16 ára og
eldri, getur verið með. Hver er
svo gamall, að hann langi ekki
til að bregða á leik einu sinni
á ári, þó ekki væri til annars
en að varpa kúlunni 7 metra,
eða hlaupa einn 100 m sprett á
15,5 sek.
Erlendis eru tækifæri sem
þessi vel þegin. Ungir sem
gamlir streyma á vellina til að
vera með; þeir ungu til að
sjá hvað í þeim býr, og þeir
eldri til að hrekja kerlingu
elli af fótum sér.
íþróttadagurinn er ekki til
orðinn eingöngu vegna þeirra
frjálsíþróttagarpa, sem keppa
á hinum almennu íþróttamót-
um, heldur fyrir þá, serii æfa
aðrar íþróttir og knattleiki og
Norðmenn og Pól-
verjar gerðu jafn-
þá sem engar íþróttir æfa.
Keppnin fer fram sem hér
segir:
Laugardaginn 9. júní fx*á kl.
4 til 7 e.h. á Melavellinum.
Sunnudaginn 10. júní frá kl.
10 f.h. til kl. 3 e.h. á Melavell-
inum.
Mánudaginn 11. júní frá kl.
6 til kl. 8 e.h. á íþróttasvæði
KR við Kaplaskjólsveg.
MÆTIÐ OG VERIÐ MEÐ
Frainkvæmiíaiu'fiulin,
(t
tefli 0:0
1 síðustu viku kepptu Norð-
menn og Pólverjar í knatt-
spyrnu og fór leikui’inn fram í
Osló. Jafntefli varð og gerði
hvorugur mark.
Um leik Pólverjanna segir að
í fyrri hálfleik liafi leikur
þeii’ra verið sýning, en þeir hafi
ekki kunnað að skjóta. Áttu
þeir mörg tækifæri, en skotin
fói’u annaðhvort framhjá eða
hinn snjalli markmaður Norð-
manna Ásbjöi’n Hansen varði.
Norska vöi’nin átti mjög góðan
leik og x-eyndist erfitt að kom-
ast í gegn um hana, sérstaklega
í síðari hálfleik. Pólverjarnir
voru mjög hraðir og vöktu
fyrir það mikla athygli.
Sagt er að framlínur beggja
liða hafi verið slappar með
skot sín. Beztu menn norska
liðsins voru þeir Thorbjöi’n
Svensen og markmaðurinn sem
lék 25. leik sinn og fékk við
það tækifæri gullúr norska
knattspyrnusambandsins. Þetta
var í fimmta sinn sem þessi
lönd keppa í knattspymu. Síð-
ast kepptu þau 1947 í Varsjá.
Svavar Markússon KR
£ fyrra liljóp Iiaim 1560 metr-
ana í íiorrænu unglingakeppn-
inni á 4:2,6 míim. og var það
bezta afrek keppmiinnar í
þeirri greim.

Tíii lírons-
drenglj* fiR
Frá því var sagt fyrir stuttu
að KR hefði eignazt 5 brons-
drengi og margir að auki væru
þegar búnir að leysa nokkrar
af þrautunum. KR-drengirnir
hafa ekki látið þar við sitja.
Nýlega barst íþróttasíðunni
frétt um að 5 í viðbót hefðu
tekið bronsmerkið, og þar með
er KR orðið fyrsta félagið sem
fær 10 bronsdrengi.
Þetta gerist áður en nokk-
urt annað félag kemst á blað.
Ástæðan er sjálfsagt sú að
KR-ingar eiga áhugasamari
unglingaleiðtoga sem skilja
þýðingu þessarar viðleitni fyrir
framgang íslenzkrar knatt-
spyrnu. KR á líka mikið af
áhugasömum drengjum sem
setja metnað sinn í það að full-
komna sig í iþrótt sinni og
vinna til verðlauna.
Það er full ástæða til þess að
hvetja öll knattspymufélögin
til þess að leggja áherzlu á
æfingar ungu drerigjanna; með
því er framtíð íslenzkrar knatt-
spyrnu bezt borgið.
Þessir fhnm KR-ingar sem
tóku bronsmei’kið heita: Magn-
ús Jónsson 14 ára (árangur 7-
20-23-33, 2-3, 7), Gísli Sifurðs-
son 14 ára (6-15-25-35, 0-3, 7),
Óskar Sigurðsson 16 ára (8-15-
26-30, 7-3, 2), Gylfi Gunnars-
son 15 ára (7-21-15-31, 0-3, 5)
og Óskar Jónsson 14 ára (6-15-
17-34, 1-4, 0).
Norrœna unglingakeppnin
Eins og kunnugt er hefur
farið fram keppni x frjálsum
íþróttum milli unglinga á Noi’ð-
urlöndum undanfarin tvö ár.
Ákveðið er að keppnin fari
fram í ár dagana 9.—17. júní
n.k. að báðum dögum meðtöld-
um.
íþróttagi’einar þær, sem
keppt verður í ei’u: 100 m
hlaup og 1000 m hlaup, kúlu-
varp og ki’inglukast, hástökk
og langstökk.
Norðuriöndin skulu gefa upp
afrek sín, sem hér segir: Dan-
mörk, Finnland, Noregur og
Svíþjóð 25 árangi’a í hverri
grein, en ísland 15. Sami
íþróttamaður má taka þátt í
öllum greinum keppninnar, en
aðeins eitt afrek í fiverri gi*ein
má senda frá hverjum kepp-
anda.
í liverri grein skal í’eikna
meðaltal af sendum afrekum.
Það land, sem fær ibezt meðal-
tal út úr grein, fær fyrir það
raðtöluna 1, annað fær rað-
töluna 2 o. s. frv. Það land,
sem fær lægstu útkomu út úr
samanlögðum raðtölum sínum,
vinnur keppnina.
Allir piltar, fæddir 1936 eða
seinna, eiga keppnisrétt. Sér-
stakt heiðursskjal er gert fyrir
keppnina og þeir iþróttamenn,
sem komast í landsiiðin fá
hver sitt skjal.
Eins og að líkum lætur, eru
sigurvonir okkar ekki miklar.
Það er léttari leikur fyrir millj-
ónaþjóðir að finna 25 afreks-
menn hjá sér en Islendinga að
finna 15 menn betri. Þó hafa
unglingar okkar ekki verið lest-
rekar í þeim tveini keppnum,
sem háðar hafa verið.
Við treystum þeim enn til
alls hins bezta og ykkur for-
ustumönnunum sömuleiðis.
Framkvæmdanefndin.
Alfur UTANGARÐSi
Getraunaspá
Finnland — Svíþjóð 2
Portúgal — Ungverjal. 2
Noregur — V-Þýzkaland 2
Rúmenía — SVÍþjóð 12
Fram — Akureyri (1. d.) lx
Vík,- — Akran. (1. d.) 1
Valur — Akureyri (1. d.) 1
Fram — Þróttur (1. fl.) 1
KR — Valur (1. fl.) 1 2<
Valur — KR (2. fl.) 1
Fram — Valur (2. fl.) x
Landsliðið — Pi’essan 1 x
ALLSVENSKAN
L U J T Mörk St.
Norrköping 2115 3 3 49-19 33
Malmö FF 21 14 4 3 59-24 32
Djurgárden 2111 3 7 43-37 25
A.I.K. 2111 2 8 49-37 24
Göteborg 2110 3 8 30-34 23
Sandviken 2110 2 9 45-31 22
Halmstad 21 8 4 9 42-45 20
Hammarby 21 8 3 10 24-28 19
Halsingb. 21 8 112 21-44 17
Vásterás 21 5 3 13 27-66 13
Norby 21 5 214 24-66 12'
Degerfors 21 3 612 25-40 12
Gróðaveguriim
{101. dagur f i
Einsog á stóö haföi maöur hennar takmörkuð hugg-
unarorö á talrfeinum. Hér hafði veriö höggvið svo nærrí
aö eingin lækníng gat grætt aö heilu. Varanleg örkuinl
sálarlífsins eru öllu mótlæti þúngbærari. Þáö er hægt aö
sætta sig viö aö horfa á eftir ástvinum sínum ofaní
kirkjugaröinn, því menn hafa laungu lært aö beygja sig
fyrir því lögmáli sem ræöur þeim vistaskiptum, og lsga
sig eftir afleiöíngum þess betur en ætla mætti. En héí
er ekki hægt aö skella skuldinni á óviðráðanlegt lífs-
lögmál, hér er það nánast einsog aö standa alltíeinu
nakinn á berángri mannlífsins þarsem ekkert skjól er a«$
finna gegn haröviörum örlaganna, eingrar hjálpar
vænta, í einga átt aö leita, og eingin lifandi rödd ansar
ákalli manns útí tómiö.
Jón bóndi færöi syni sínum fréttina á leiðinni hr'rn
af réttunum meö féö. Brá honum minna. en vænta mátti,
og var jafnvel hægt aö gera sér í hugarlund áö ha’in.
heföi ekki verið með ölllu óviöbúinn tíöindum af þessu
tagi. Hann haföi ekki mprg orö mn frekár en fyrri d g-
inn þegar' eitthvaö bjátaöi á. Stautaði sig framúr bráfi
stúlkunnar, reif þaö síöan í agnir og lét haustvinduni m
þaö eftir aö leika sér aö þeim. Horföi um stund 1 gaup iiv
sér, en stóö svo upp og tók aö rölta í kríngum féö sem
haföi dreift úr sér á meöan þeir áöu. Jónsa var ekki í'isj-
aö saman. En fátt var rætt á heimleiöinni, og hann létj
sér ekki ótt meö aö gánga í bæinn þegar heim kom,
Hann fann sér ýmislegt til dundurs úti viö til áö slá UvS
á frest, enþar komáö undanþví varö ekki komizt ler.g'-
ur. Móöir hans heilsáði honum meö kossi og hún var ofá
í framan af tárum. Jónsi ræskti sig og sagöi áö J ittj
skyldi hætta aö gráta, og hún geröi þaö fyrir hamr a3
harka af sér, því nóg haföi hann aö bera, aumín 'ja;
dreingurinn, þó hún væri ekki aö íþýngja honum r .eiS
sínum eigin sorgum.
Ðagarnir líöa, og næturnar. Já,*þær líða einnig, ein-
hvernveginn. Tíminn staldrar ekki á hverju sem bjá1 ar.
Hann er oröinn svo gamall aö þaö hrín ekkert á hon rrn
leingur. í önn daganna er alltað því hægt að gley aa
sjálfum sér, en í myrkri næturinnar getur vitundin um
eigin tilveru • oröiö einsog helsár kvika. Náttmyr' ur
) þgssa hausts er ekki voöfellt, geðþekkt og lifandi, þai'» er
kalt, dautt og fjapdsamlegt. Þegar maöurinn er ein i £
slíku myrkri vill oft veröa lángt til morguns.
Viku fyrir vetur kom oddvitinn áö Bráðageröi. H; nn'
hefir mæöst og bognaö þetta sumar, því það er ekl A’fj
smáræöi sem hvílir á honum, þegar tekin eru me i £
reiknínginn þau firn sem heimsmenníngin hefir lag ; á!
hans öldruöu heröar með innrás sinni og íleingíng i I
Vegleysusveit. ;
Honum er mæta vel kunnugt um þaö mótlæti s m
mætt hefir grönnum hans, og hann finnur til meö þ im'
einsog hann heföi oröið fyrir því sjálfur. Og er hr im
hugleiöir erindi sitt aö þessu sinni er honum ekki láe di
þó hann eigi erfitt meö aö koma oröum aö því. ÞaV ei”
nánast einsog aö reka einn nagla í viöbót í þá líkki tu
sem geymir hamíngju þessarar fjölskyldu.
Ég skal segja þér Jón minn, aö það er slæmur skr ttf
á döfinni, hu. Þeir ætla sér, Kanarnir, aö byggja f1 ig-
völl hér í sveitinni. Þeir segja áö það sé bráönauösyn’ gfi
fyrir þessa svokölluöu heimsmenníngu, hu. Og þeir í la
sér aö taka grundirnar hérna útfrá túninu, já, og fií ina
og jafnvel túnfótinn meö.
Ég er hættur aö veröa hissa á því sem úr þeirri átti
kemur, sagði Jón og varö minna um tiðindin en væ ta
mátti. En ég er löglegur eigandi aö Bráöageröi enr riá„'
og á meöan ég telst þaö geta þeir byggt sína flugv '111
annarstaöar.
Þaö gera þeir aldrei, Jón, sagöi oddvitinn. Þeir se ;já
að þetta sé eini stáöurinn í allri sveitinni sem komi til
greina, hu. Og fái þeir ekki þetta horn meö góöu by ;gl
þeir flugvöllinn samt.
Veit ég þaö vel að einginn má viö margnum, se ði
Jón og þáö var ekki laust við aö gripi hann nok' ujC
vígahugur. En þaö kynni samt svo aö fara að ég hc 'ði
mann fyrh’ mig á'öuren þeim tekst áö fara sínu fram.
Þaö er tilgángslaust að þverskallast, Jón minn, hu,
tuldraöi oddvitinn mæöulega. Þetta er semsé allt kla^ ji-