Þjóðviljinn - 07.06.1956, Blaðsíða 11

Fmmitudagur 7. júm 1956 — ÞJÓÐVILJINN — (11
Mildred Pierce
24. dagur
hann spjörunum úr, rétt eins og; ekkert hefði komið
fyrh’. Wally sagðist hafa þurft að ná tali af honum í
marga mánuði, en svo sannarlega væri þetta fyrsta tæki-
færiö sem hann hefði fengið til þess. Bert sagðist kannast
við það, tíminn væri svo fljótur að líöa. Wally sagði
að það væri út af húsunum þrem í fjórtándu blökk.
hvort nokkurt munnlegt ioforð hefði verið gefiö um að
félagið byggði skjólvegg bakvið þau. Bert aftók þaö með
öllu og rifjaði upp öll smáatriði í sambandi við söluna á
húsunum. Wally sagði, aö sér hefði líka fundizt þetta
ótrúlegt, en hann hefði viljaö ganga úr skugga um þaö.
Mildred hlustaöi með öðru eyranu, hún hafði engan
áhuga á Wally, hugsaði aöeins um bílinn og hvemig
hún ætti að vekja máls á honnm. En svo fékk hún allt
í einu kvikindislega hugmynd og samstundis ákvaö hún
að framkvæma hana. „Skelfing er heitt hérna inni. Er
•ykkur ekki heitt í jökkunum, strákar? ViljiÖ þið ekki
fara úr þeim?“
„Það væri ekki svo vitlaust, Bert“.
„Já, þú segir nokkuö“.
„Þið þurfiö ekki aö standa upp. Ég skal taka viö þeim“.
Þeir fóru úr jökkunmn og hún lagði þá yfir handlegg-
inn og gekk að skápnum til að setja þá á heröatré. Þega r
hún var búin aö hengja þá upp stakk hún hendinni niö-
ur í smápeningavasa Berts, og eins og hana gmnaöi var
lykillinn að bílnum þar. Hún tók hann og stakk honum
í skóinn sinn. Þegar hún kom fram úr skápnum tók hún
glasið sitt sem hún haföi vai’la snert fram aö þessu.
..Hvernig væri að ég fyndi á mér“.
„Alveg tilvalið“.
„Ég skal bæta í glasið þitt“.
Bert bætti ís í glasiö hennar, meira whiskýi og sóda-
vatni og hún tók tvo eða þrjá snögga teyga, Ilún hristi
glasið með ísnum og sagði söguna um Harry Engel og
akkerinu og karlmennimir tveir skemmtu sér vel. Þegar
hún lauk frásögninni fann hún bíllykilinn kitla sig í ilina
og hún gaf frá sér fyrsta innilega hláturinn i marga
mánuði. Hún hló mjög smitandi eins og Ray og mennirn-
ir tveir fóru líka aö hlæja og þau hlógu öll saman rétt
eins og aldrei heföi verið kreppa, erfiðleikar í hjónabandi
né illindi í sambandi við atvinnu.
En Wally var sýnilega dálítið taugaóstyi’kur og vissi
ekki hver staöa hans var þarna, og fljótlega tók hann þá
ákvörðun aö fara. Bert fylgdi honum hátíðlega til dyra.
en Wally mundi aö hann hafði gleymt jakkanum sínum
og það gaf honum tækifæri til aö skjótast aftur inn í hús-
ið og hvísla að Mildred. „Heyröu er hann kominn aftur?
Ég á við, býr hann hérna?“
„Hann er bara í heimsókn".
„Þá sjáumst við bi’áðum“.
„Það vona ég“.
Þegar Bert kom inn aftur, settist hann í sæti sitt,
dreypti hugsi á glasi sínu og sagöi: „Hann hafði víst
ekki írétt neitt. Um okkur, á ég viö. Mér fannst ástæöu-
laust að segja honum það“.
„Það var alveg rétt hjá þér“.
„Hann hefur ekki illt af því sem hann veit ekkert um“.
„Nei, hreint ekki“.
Það' var farið að lækka í flöskunni, en hann hellti enn
í glas og kom nú aö erindinu. „Áður en ég fer, Mildred,
ættirðu aö minna mig á að taka ýmislegt smálegt úr
skrifboröinu. Það er ekkert áiiðandi, en það er eins gott
að hafa það hjá sér“.
„Get ég náð í það fyrir þig?“
„LíftryggingarskírteiniÖ mitt“.
Rödd hans var dálítiö skuggaleg eins og hann gerði ráð
fyrir rifrildi. Líftryggingin hljóðaði upp á 1000 dali en
hann hafði aðeins greitt iögjöld upp á 256 dali, vegna
þess að hann trúði ekki á líftryggingar sem fjárfestingu,
kaus heldur A.T.&T. verðbréf. Þau höfðu deilt um þetta
og Mildred hélt því fram að ef eitthvaö kæmi fyrir hann,
þá foröaði líftryggingin börnunum frá fátækrahæli. En
hún vissi aö þessu þurfti að fórna næst og bersýnilega
var hann að búa sig undir deilur um það. En hún sótti
skírteinið orðalaust og hann sagði: „Þökk, Mildred“.
Hann virtist feginn því, hve þetta gekk auðveldlega og
sagöi: „Jæja, hvernig hefur þér annars liðið“.
„Alveg ágætlega“.
„Við skulum fá okkur einn diykk enn“.
Þau drukku það sem eftir var í flöskunni og svo sagðist
hann þurfa að fara. Mildred sótti jakkann hans, fylgdi
honum til dyra, gaf honum rneira að segja dálítið tárvot-
an koss, og svo fór hann. Hún flýtti sér að slökkva ljósin,
fór inn í svefnherbergið og beiö. Og eftir nokkrar mínút-
iir
Herstjórn USA 1
Framhald af 1. síðu
ríku“ og „norðurendi útvarð-
línu radarskipa og flugvéla, sem
nær suður til Asoreyja“.
„í stuttu máli sagt, ísland er
að áliti háttsetts embættismanns
í landvarnaráðuneyinu „lífs-
nauðsynlegrt“ fyrir öryggi Banda-
ríkjanna“, segir Baldwin.
„Kosningaúrslitin á íslandi
geta haft áhrif
um allan lieim“
Hann víkur hvergi að þvi
einu orði að herseta Bandaríkja-
manna hér stafi af þörf á að
verja ísland, þvert á móti talar
hann um að fsland sé í hópi
herstöðva sem „hafið eða hnatt-
lega verndar við beinni árás
kommúnistaherja". Þess vegna
geti Bandaríkjamenn „ráðið yf-
ir loft- og sjóleiðum, sem hafa
mikla hernaðarþýðingu, með sjó-
her og flugher frá þessum eyj-
um eða útvarðstöðvum."
í sama flokki og ísland nefnir
Baldwin Norður-Afríku, Kýpur,
Ceylon, Aden, SingapoVe, Nýju
Gineu og Okinawa. Þessir stað-
ir eigi það allir sameiginlegt að
nú amist þjóðirnar þar við her-
setu Bandaríkjamanna eða
bandamanna þeirra.
Þetta „veldur herstjórn Banda-
ríkjanna töluverðum áhyggjum",
segir Baldwin. „Þess vegna muh
verða litið á úrslit kosninganna
á íslandi, sem fram eiga að
fara 24. júní, sem fordæmi sem
kann að liafa hin víðtækustu
áhrif“.
Hanson W. Baldvvin er a,l-
mennt viðurkenndur sá banda-
rískur hermálafréttaritari sem
af mestum kunnugleika túlkar
sjónarmið bandarísku herstjórn-
arinnar.
S.XBEMBI9 F
Brezkur náungi varð fyrir
því að gleypa af misgáningi
níu saumnálar. Hvernig sá mis-
gáningur átti sér stað hermir
sagan því miður ekki. Maður-
inn var lagður á sjúkralrús,
tekin mynd af honum og hann
rannsakaður vandlega, en það
ltom á daginn að saumnálamar
lágu svo „vel“ að talið var
óhætt að láta þær eiga sig án
þess að framkvæma aðgerð.
Maðurinn var settur í sirstakt
fæði, og eftir nokkra daga
komu fyrstu nálarnar lit með
Jsaurnum. Að viku liðinni voru
Mlar nálarnar níu búnar að
jskila sérog mnðurinn var send-
iur heim ó ddaður eftir hið
strembna fæoi. Þannig er hægt
að borða saumnálar án þess að
.skaðast af, þótt heimilisþáttur-
inn vilji ekki ráðicggja neinum
! að leika þetta. eftir; varla yrðu
j allir eins heþpnir og maðurinn
í Englandi.
LI6GUB LE!ÐIN
Hrmgar ui sme.lli
Jarðarför
GUÐMUNDAR A. GlSI ASONAK,
Krókatúni 2, Akranesi,
sem andaðist 2. þ.m., fer fram frá Hallgrímskirkju laugar-
daginn 9. júni kl. 10.30 f.h.
Jarðsett verður í Fossvogskirkjugarði.
Vftiítlaiirenn
ÞÓKANNA GlSLADÓTl’IR,
sem andaðist að heimili sínu Fálkagötu 11 hinn 30, maí,
verður jarðsungin frá Fríkirkjunni föstudaginn 8. júní
kl. 3 síðdegis.
Signrður Sigmundsson og vandamenn.
I Og þessir hringar cra si
| mun ódýrari eh gömhi stein-’
hringamir ca -erlendis virðast
þeir víða vera að útrýma þeim.
A UPÍ í}
BCi na
Alúðarþakkir fyrir auðsýnda samúð við andlát og
jarðarför eiginkonu minnar og systur okkar
GUDNV JAK ÞORVALDSDÓTTUR
Ölafur Þórarinsson
og systkini hinnar látnu.
Nú er farið að framleiða smelta
málmhriuga. Þeir eru mjóir og
sléttir og aðeins rönd af smelt-
; inu. Þeir eru oft samstæðir arm-
i böndum og eyrnalokkum úr
; sama efni. Þetta er tilraun til
að gera hringa vinsæla aftur.
Maissiil feættulegra m
himdsfcit
Sem betur fer kemur það
ekki oft fyrir að við verðum
fyrir mannsbiti, en ef það lcem-
ur fyrir getur það orðið býsna
hættulegt. Með bitinu flytjast
bakteríur frá einum manni til
annars, og að því er virðist
er mannsbit fullt af liættuleg-
um bakteríum. Þessar upplýs-
ingar eru úr British Medical
Journal, og þar eru allir lækn-
ar hvattir tii að gæta niun ^
meiri varúðar i meðhöndlun á
mannsbiti en «þegar „bara“ er
■ ■naai o »•■■■■■«•
Amerískir
SUNÐBOLIR
nýkomnir
BEZT,
Vesturveri.
■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■'
legt, þar er aðeins hætta á
stífki’ampa og hann læknast
með einni sprautu, en manns-
bit er miklu hættulégra og
margbrotnara. Jæja, þá vitum
um hundsbit að ræða. Hunds-! við . það og reynum að gæta
bit er ekki talið sérlega hættu- * þess að láta ekki bíta okkur.
frtgefandl: Samelningarflokkur alþýðu — Sósíallstaflokkurinn. — Rltstjórar: Magnús Kjartansson
íó.b.), Sigurður Ouðmundsson. — Fréttaritstjóri: Jón Bjarnason. — Blaðamenn: Ásmundur SiKur-
Jónsson, Bjarni Benediktsson, Guðmundur Vigfússon, fvar H. Jónsson, Magnús Torfi Ólafsson. —
Auglýslngartjórl: Jónstelnn Haraldsson. — Ritstjórn, afgreiðsla, auglýsingar, prentsmiðja: Skólavörðustíg 19. — Síml 7500 (3
línur). — Áskriftarverð kr. 25 á mánuði I Reykjavík og nágrenni; kr. 22 annarsstaðar. — Lausasöluverð kr. i. — PrentamiÖJa
ÞJóðvilJans h.f.