Þjóðviljinn - 12.09.1956, Blaðsíða 11

íiðvikudaguí ‘Í2.'september 1956 — ÞJÖÐVILJINN
(11
r
fi3

Jámes M. Cain
Mlldred Plerce
ifcrifin af þvi líka — og það er mjög mikils viröi, er það
ekki?“
„Það má nú segja. Og ég vona að þér komið ein-
hvern tíma í heimsókn til okkar þangað ,og —“
„Mér væri það sönn ánægja. Og hvernig líöur elsku
Vedu?“
„Alveg prýðilega. Nú er hún farin að syngja“.
„Góða mín, ég hlustaði á hana, og ég varð undrandi
— og þó ekki, því að ég þóttist alltaf vita að Veda byggi
yfir miklum hæfileikum. En þrátt fyrir það kom hún
mér mjög á óvart. Þú átt ljómandi vel gefna dóttur,
taagaveg 3b — Sínrt 82209
Fjölbreytt arvai eí
sleltihrintrnm — Ptetsendam.
100. dagur
, „Ef þú flytur til Pasadena, já“.
-i - „Áttu við að ég kaupi þetta hús?“
; ,;Nei — þetta er þrisvar sinnum stærra hús en þú
P þarft á að halda, og ég held því ekki til streitu. En ég
vil ekki setjast að í Glendale“.
v „Jæja, gott og vel“.
' Hún þrýsti sér að honiun, reyndi að gera sig kisulega,
en þótt hann tæki utanum hana, var hann enn þung-
búinn á svip og leit ekki á hana. Svo datt henni í hug,
að hann kynni aö vera svangur og hún spurði, hvort
hann vildi koma með henni til Laguna og borða. Hann
hugsaði sig um andartak, fór síðan að hlæja. „Þú ættir
heldur að fara ein til Laguna, og ég tek upp baunadós
.( handa mér. Eins og stendur á ég engin heppileg föt til
að borða í úti. Nema þú viljir að ég fari 1 smoking.
Það vill svo til að ég á ekki annaö en slík skart-
klæði“.
„Það varð aldrei neitt úr áramótaveizlunni okkar“.
„Ekki það?“
„Og við þurfum ekki endilega að fara til Laguna ....
Ó, þú lítur svo vel út í smoking, Monty. Ef þú ferð
í hann og kemur svo heim með mér og bíður meðan
ég fer í mín skartklæöi, þá getum viö farið út að
skemmta okkur. Við getum haldið upp á trúlofun okk-
ar. Það er aö segja, ef við erum þá trúlofuð“.
„Jæja þá, við skulum gera það“.
Hún danglaöi í grannan bakhlutann á honum, ýtti
honum fram úr rúminu og stökk fram úr á eftir hon-
um. Hún var reglulega heillandi á slíkum stundum,
þegar hún gerði sér dælt við hann og andartak kom
gleðisvipur á andlit hans og hann kyssti hana áður en
þau fóru að klæða sig. En hann var aftur oröinn alvar-
legur þegar þau komu heim til hennar. Meðan hún var
að skipta um föt gekk hann eiröarlaus fram og aftur,
síðan gægðist hann inn í svefnherbergiö til hennar og
spurði hvort hann mætti nota símann hennar. „Mig
langar til að segja mömmu frá þessu“.
„Langar þig að tala við hana?“
„Það er símtal til Philadelpíu“.
„Almáttugur, þú lætur eins og það sé til Evrópu.
Auövitað hringiröu í hana. Og bú getur sagt henni að
það sé allt klappað og klárt með húsið, á þriátíu þús-
und, án nokkurs heimskulegs frádráttar upp á fimm
hundruð og tuttugu dali eða hvaö þaö nú var. Ef hún
hefur haft áhyggjur af því. skaltu segja henni aö hún
þurfi þess ekki lengur“.
„Þáð þykir mér :vænt um“.
Hann fór fram í hreiðrið og; hún hélt áfram að búa
sig. Blái kvöldkjóllinn var löngu kominn úr tízku, en
húh átti annan, svartan kjól sem henni féll vel við, og
lrún var, að leggja hann fram þegar hann birtist í dyr-
unum. „Hana langar til að tala við þig". ,. f
„Hverja?“
„Mömmu“.
Þrátt fyiir velgengni, auð og margháttaöa revnslu 1
samskiptum viö fólk, fór kvíðafiðringur um Mildred
þegar hún settist við símann í greiösluslopp, til aö tala
viö þessá konu sem hún haföi aldrei hitt. En þegar hún
tók :.p,pp heyrnartólið og svaraði titrandi röddu, var
fágaöa röddin sem ávarpaöi hana mjög vingjarnleg.
„Frú Pierce?“
„Já, frú Beragon“-
„Eöa þér viljið ef til vill aö ég kalli yður Mildred?"
„Þaö þætti mér vænt um, frú Beragon“
„Mig langaði bara til aö segja, aö Monty var aö segja
mér af ráðagerð ykkar um aö giftast og. mér lízt Ijóm-
andi vel á það. Ég hef aidrei séð þig, en af öllu sem
ég hef heyrt frá fjölmorgu fólki, áleit ég ailtaf að þú
værir rétta konan handa Monty, og ég vonaði í laumi,
eins og maöur gerir oft, aö einhvern tíma yrði alvara
úr því“.
„Þetta þykir mér vænt um að heyra, frú Beragon.
Sagði Monty yður frá húsinu?“
„Hann gorði það, og ég vona að þiÖLjterðið ham-
ingjusöm þar, og ég er viss um að þið yerðiðrþað. Monty
er syo nátengdur því, og hann segir mér að þú sért
S T H Ð H
gjaldkera og staöa bókai’a eöa afgreiöslu-
manns í skrifstofu vorri eru lausar til
umsóknar fram til 26. þ.m.
Sbipaútgerð ríkisins.
Sovétlistaraeíin
Frambald af 12 síðu.
anförnum árum. Bassasöngvar-
inn Morosoff kvað loftið hér
á Islandi vera svo hreint að
það hlyti að vera dásamlegt
land fyrir söngvara. Annars
harmaði hann að hafa komið of
seint hingað — eftir að laxveiði
tíminn var útrunninn!
Gagnkvæm listamanna-
skipti.
Fararstjórinn Nikolaj Petr-
off kvað marga erlenda lista-
menn hafa komið til Sovétríkj-
anna á þessu ári, t.d. flokk frá
franska þjóðleikhúsinu, sin-
fóníuhljómsveit frá London,
ennfremur listamenn frá Sví-
þjóð, Noregi, Tékkóslóvakíu og
Ungverjalandi o.fl. löndum. Til
endurgjalds færu listamenn
frá Sovétríkjunum til annarra
landa, t.d. ballettflolrkur til
London. Kvað hann slíkar gagn
kvæmar heimsóknir auka
menningartengsl og gagnkvæm-
an skilning milli landa.
Listamannasendinefnd þessi
er hingað komin í boði MÍR og
mun sitja hina árlegu ráð-
stefnu MÍR.
Sölttra FaxasíMar
orðin 39 þiis.
tuimur
Um síðustu helgi var söltun
Suðurlandssíldar komin upp í
39.265 tunnur, en á sama tínui
í fyrra var siiltunin orðin 21.
043 tunnur. _
Afli var mjög lélegur sl
viku, en fjöldi báta stundaði þó
veiðarnar og varð söltunin alls
í vikunni tæpar 6 þús. tunmir,
eða 5944.
Alls er nú saltað á 13 stöð-
um sunnanlands og er Keflavík
hæst með 6286 tunnur, Grinda-
vík er með 5993 og Akranes
með 4667.
í Vestmannaeyjum hefur lít-
ið sem ekkert verið saltað þótt
margir Vestmannaeyjabátar
hafi stundað reknetaveiðar, en
þeir leggja upp í Grindavík, því
þangað er stytzt af miðunum.
Kínverska tízkan er enn
mjög áberandi. Hér eru ný
náttföt með kínversku sniði.
Síðu þröngu buxurnar eru
með raufum að neðan og víða
blússan er með rauf í hliðun-
ffln og kínakraga í hálsinn.
Þau eru úr mynstruðu bóm-
uliarefni, sem notað er bæði í
kjóla, blússur, sumarpils og
náttföt eins og myndin sýnir.

œ&s&iéaœm
Fyrst voru það sólgleraug-
un sem fengu mismunandi lag
og ýmiss konar skraut. Síð-1
an kom röðin að venjulegum
gleraugum, og margir sögðu
að þetta væri mesti hégómi
áð skreyta gleraugu með mis-
litum umgerðum og glitrandi
steinum. Glera.ugu væru nauð-
synjahlutur og þessi tízku-
atriði væru ekki viðeigandi á
þeim.
En þetta er ekki alveg rétt
sjónarmið. Ivlargar konur hafa
veigrað sér við að nota gler-
augu, vegna þess að þeim
fannst gleraugun gera sig elJi-
legar og kauðalegar. Það þarf
ekki að fará langt aftur í
tímann til að finna stúlkur
sem fengust ekki með nokkru
móti til að nota gleraugu og
vildu jafnvel heldur eiga á
hættu að' í árekstri á
götunni. Það var mikið áfall
fyrir unga stúlku að dæmast
til að nota gleraugu og margar
ungar s.túlkur fengu við það
vanmáttarkennd sem þær voru
mörg ár að losna við. Með
því að gera gleraugun nýtízku-
leg og gera þau að skartgrip
um leið og þau koma að gagni
er allt þetta úr sögunni og
það er liætt að tala um gler-
augu í niðrandi mrekingu.
Nú er hægt að tolla í tízk-
unni og nota gleraugu og þess
eru mörg dæmi að vinstúlkurn-
ar dást að laginu á gleraugum
vinkonunnar og tala um að fá
sér sólgleraugu af svipaðri
gerð. Það hefði ekki getað
gerzt fyrir tuttugu árum.
ÚtBffandi: SanieitiinEarflokkur alMSu — Sósialistaflokkurinn. -- Ritstjórar: Magnús RiartaQason
(áb.'i, Slguiður Quðmundsson. — Préttátltstjóri: Jón Bjarnason. — Blaðamenn: Ásmundur ðiéur-
jónsson, Bjaml Bcnedlktsson, Quðmundur Vigfússon, ívar H. Jónsson, Magnús Torfi Ólafsson. —
Auglýsineastjóri: Jónstelnn Haraldsson. — JUtstJónuaígreJðsla. auglýsingar, prentsmiðja: Skólavörðustíg 19. — Sitni 7500 (3
linur). — Askriftarverð kr. 25 á mánuði í Reykjavík o« nágrénnii 22 annarfictaðar. — Lausasöluverð kr. 1. — Prentsmiðía
WóðvllJans h.f.