Þjóðviljinn - 09.10.1956, Blaðsíða 11

Þriðjudagur 9. október 1956 — ÞJÓÐVILJINlSr — (11
9. dagur
„Fæðingarstaöur og ár, ungfrú McKee?“
Hún liikaði við. Þegar hún tók til máls var Alsop
undrandi á hví hvað röddin var hljómfögur.
„Þrítug. Ég fæddist í Riverside í Kaliforníu, og flutt-
ist svo til —“
Alsop brosti. „Þér þurfið ekki að segja mér fleira,
ungfrú McKee. Okkur er aðeins nauðsynlegt aö fá þess-
ar upplýsingar áöur en þér farið gegnum innflytjenda-
eftirlitið. Þér eruö ennþá bandarískur ríkisborgari?“
„Já, já. Auðvitaö“.
„Þakka yður fyrir, ungfrú McKee. Yður veröur til-
kynnt, hvenær vélin fer“. Um leið og hún gekk burtu
fór Alsop að hugsa um, hve aðlaðandi hún var.
„Spalding“, sagði hann þýðri röddu, „þó þessi kona
sé kannski mikið til andlitskrem og púöur, þá hefur
hún þó eitthvaö við sig. Hvað finnst þér það helzt
vera?“
Það kom dálítill glampi í rólegu bláu augun henn-
ar ungfrú Spalding.
„Æfing .... mikil æfíng“.
Alsop sendi henni þakklátt augnatillit og sneri sér
aftur að skjölunum.
„Herra Gustave Pardee og kona hans, Lillian?"
„Já, hérna“. Röddin kom frá fyrirferöarmiklum,
hirðuleysislega klæddum manni. Augu hans voru út-
stæð og hann gapti til að ná andanum, um leið og hann
færði til ljósmyndavélina, sem hékk í ól um öxl hon-
um, og leitaði fálmandi að farmiðunum.
„Eruð þér ekki —?“
„Jú. Ég er Gustave Pardee“.
„Ég hef haft mikla ánægju af sýningum yðar“.
„Gott. Ágætt. Hérna eru farmiðarnir okkar. Ég er
fjörutíu og sjö ára, fæddur í New York City“. Hann
lítur út eins og uppgefinn rostungur á klettasnös, hugs-
aði Alsop, um leið og hann merkti við nafnið' hans
í skránni. Ef hann hugsaöi bara jafn vel um útlit sitt
og sýningarnar sínar í New York.
„Og frú Pardee?“
„Ég er þrjátíu og eins, fædd í Owosso, Michigan“.
Ég hef aldrei séð neina konu jafn yndislega á þeim
aldri, san'ði Alsop við sjálfan sig. Ef hún er í raun og
veru eiginkona hans, þá hafði Gustave Pardee enn
einu sinni sýnt, að hann kunni að meta bað, sem frá-
bært var. Hún minnti Alsop á postulínsvasa, sem hann
hafði einu sinni séð í Tokyo, mjúkan og fægðan, með
dásamlegum, máluöum blettum hér og þar — litimir
áttu vel saman, bæði á frú Pardee og vasanum.
„Hvemig verður veðriö?“ spuröi Gustave Pardee á-
hyggiufullur.
Þegar Alsop horfði í döpur, óeðlilega útstæð augu
hans, vissi hann. að maöurinn var flughrædjdur. ..Ágætt,
herra Pardee. Þetta ætti að verða mjög ánægjuleg ferö“.
Mjög sólbrenndur maöur með vel burstað. nrátt hár,
ýtti farmiðunum sínum að Alsop. Andlit hans var
hrukkótt og feitlagið, og aftur fann Alson sterkan
viskvþef.
„Ken Childs .... fimmtíu og þriggja .. .\ fæddur í
Philadelphia“. Hvert orð var snöggt eins og skipun.
„Já, herra Childs“. Alsop rétti dálítið úr sér. Kenneth
Childs, ,.Ken“, eins og hann var kallaður í heimi flugs-
ins, var einn af stórlöxunum. Hann átti hlut í mörgum
flugfélögum og bekkti framkvæmdarstiórr heirra allra.
Hann var einn af þeim fáu, sem grætt höfðu talsvert á
flugferöum, og hann heimtaði að menn bæru dálitla
virðingu fvrir sér þess vegna.
„Ég veit skollann ekki hvar farangurinn minn er. Þeir
ætluðu að senda hann hingað frá RoyaI“:
„Við skulum hafa auga með hom.im. herra. Má ég
kvnna ungfrú Spalding, flúgþernuna yðar í þessari
ferð“.
„Nei — ha.lló“. Ken Childs revndi ekkert að dylja
það, að hann mældi ungfrú Spalding með augunum,
byrjaði á andlitinu og staönæmdist við nælon-sokkana.
„Þér eruð ný„ er þaö ekki?“
,,Ég er búin að vera fjóra mánuði hiá félaginu, herra
Childs“.
„Gott .... fvrirtak. Ég skil ekki, hvaðan þeir fá sum-
ar stúlkurnar. Þetta er allt að lagast“ Sltyndiléga tók
hann festi af hálsinum á sér og fékk Spalding hana.
,Takiö viö þessu. Þetta fer yður áreiöanlega betur en
mér“. Hann sneri sér snöggt við og var þotinn í burtu,
áöur en Spalding gat þakkað honum.
Alsop fór aftur yfir listann. Hann hreyfði höndina
eins og hann væri aö merkja við nöfnin á nýjan leik,
— eins og það væri ómögulegt að gizka á nafn stúlk-
unnar, sem svo hljóðlega hafði gengið aö afgreiöslu-
borðinu. Hann hafð'i tekiö eftir henni þar sem hún
stóð nærri hreyfingarlaus bak við allt hitt fólkið, svo
einkennilega fjarræn, í svörtum silkikjól meö hvíta
hanzka. Alsop fannst þolinmæði hennar og virðuleiki
svo ánægjulega sérstætt fyrirbæri, að hann lét hana
bíða ofurlítið lengur, hikandi við að trufla rósemi henn-
ar.
„Viljið þér gjöra svo vel“, sagði hún og lét farmiða-
mnslag sitt á afgreiðsluborðið. Alsop veitti því athygli,
að rödd hennar var dapurleg. Hann tók upp farmiðana
án þess að líta á þá.
„Dorothy Chen ....?“
„Já ....“ Það vottaði fyrir brosi á mjúklegum vör-
um hennar.
Alsop sá fyrir sér tungsljós og raöir pílviðartrjáa,
áður en hann gat aftur beint huganum að farþega-
skránni. „Fædd í Antung í Mansjúríu?“
„Já .... en ég er Kóreubúi“.
„Þér hafið auövitað vegabréfið við höndina?“
' „Já, já“.
„Viljið þér gjöra svo vel aö sýna. þaö í innflytjenda-
eftirlitinu hinum megin viö ganginn. Okkur er ánægja
að hafa yöur innanborðs, ungfrú Chen“. Hún kinkaði
rétt aöeins kolli og gekk svo í burtu. Alsop horföi á
eftir henni og furöaöi sig á, hvað hann hafði gaman
af að fylgjast meö þokkafullu göngulagi hennar. Hann
var að minnsta kosti feginn að þurfa ekki að afgreiða
fíeiri farþega í bili.
Hreyfill
Framhaltl af 12. síðu
baki henni einhuga og sterk.
Þessvegna er einlægt og heið-
arlegt samstarf allra vinstri
manna í verkalýðsfélögunum
brýnni nauðsyn nú, en nokkru
sinni fyrr.
Þessvegna er nú meiri þörf,
en nokkru sinni áður að
þurrka út áhrif íhaldsins í
verkalýðssamtökunum.
Kosningasamstarf vinstri
manna í bifreiðastjórafélaginu
Hreyfli er viðurkenning þess
ara staðreynda. Þessvegna er
það skylda hvers og eins bif-
breiðastjóra í félaginu, sem vill
áframhald þeirrar vinstri sam-
vinnu, sem er i Alþýðusam-
bandinu — og áframhald
vinstri ríkisstjórnar — að veita
hinum sameiginlega lista vinstri
manna allt það lið, sem hann
megnar. Stöndum þessvegna
fast saman um A-listann.
Erindrekar ihaldsins eiga
ekkert erindi á þing verkalýðs
samtakanna.
Það er til marks um ótta og
vandræði íhaldsmannanna
Hreyfli, að þeir reyna að berja
í brestina á lista sínum með
því að taka á hann, í leyfis-
leysi, nafn eins þeirra bifreiða-
stjóra — Péturs Guðmunds-
sonar — sem forgöngu höfðu
um samstillingu vinstri mann-
anna.
Kosningnskrifstofa A-listans
er í Eddnhúsinu við Lindar-
götu — sími 6066.
Kjósið snemma — og hafið
samband við skrifstofuna.
Sámsett husgögn
Samsettu
húsgögnin, hús- r4gpnlegra að kaupa lítinn hlut
gögnin sem auka má við eftir fyrst> og einnig hagkvæmara,
en auka svo við eftir þörfum. 1
Svíþjóð hefur verið gengið feti
framar í þvi að gera slík hús-
gagnakaup almenningi sem
auðveldust. Nú er farið að selja
þar einstaka hluti úr borðum,
borðplötuna sér og einn eða
fleiri borðfót sér. Á fótunum
eru skrúfur, og getur hver sem
er skrúfað borðið saman. Þetta
sparar kaupandanum kostnað,
þó að hann megi virðast lítill
eftir verði hinna einstöku hlnta
að dæma, en væri rétt við haft,
gæti orðið að þessu nokkur
hagnaður fyrir kaupendurna.
þörfum, eru að verða mjög
vinsæl í Danmörku, og það
veldur því, að miklu er við-
1 4000 skólahverfum
Framhald af 7. síðu
sem hafi luerri greindarvísi-
tölu en sum hinna hvítu“. En
það var þaggað niður i honum
af einum af flutningsmönnum
frumvarpsins með þessum orð-
um: „Hvcrjir heldur hinn
háttvirti þingmaður, að fengn-
ir verði til að gera greindar-
prófin“.
Fylkisþing Norður-Carolina
fer aðra leið. Þar er til með-
ferðar nefndarfrumvarp þar
sem lagt er til í fyrsta lagi,
að hið opinbera greiði gjöld
til einkaskóla fyrir börn for-
eldra, sem ekki vilja að þr.u
gangi í skóla sem svört börn
eiga aðgang að, og í öðru
lasi, að yfirvöldum á hverjum
stað skuli leyft að loka opin-
berum skólum, ef dómur
kynni að falla um það, að
framfylgja skuli úrskurði
hæstaréttar.
f P!
■fc Efnahagslegar
ráðstaianir
Enn ein aðferð er höfð í
Virginíu, en þar hefur land-
stjórnin æskt heimildar til að
mega neita útborgun til
sveita- og bæjarstjórna, ef
henni sýnist „að hagsmunir
og öryggi almennings og þjóð-
félagsins þarfnaðst þess“. Það
er auðséð á ummælum, sem
höfð eru eftir hinum sama
landstjóra, að með þessu á
hann við þá staði þar sem
einhvern bilbug kunni að vera
að finna á mönnum um að-
greiningu kynþáttanna. Þau
hljóða svo: „Hvergi í Virginíu
skulu verða starfræktir sam-
skólar fyrir kynþættina". En.
þó hefur verið gengið einna
lengst á þinsum Georgíu og
Alabama, því þar hafa þing-
mennirnir lýst þvi yfir með
viðeigandi þinglegu orðavali,
að úrskurður hæstaréttar
muni verða hafður að engu,
en í Missisippi hafa verið sam-
þykkt lög sem heimila að
stofnuð verði leyniþjónusta til
þess að hafa gætur á þeim
mönnum sem andvígir eru
ky nþáttaaðgreiningu nni.
Vandið ykkiir við
að mála
1. Málið aldrei hús að utan
nema á vorin og sumrin.
2. Dyttið að því sem þarf á
undan en ekki á eftir.
3. Þvoið af óhreinindi, olíu og
alla aðra bletti.
4. Skafið af ryð og gamla
málningu sem situr laust.
5. Farið nákvæmlega eftir
leiðarvísinum sem fylgir
málningunni.
6. Látið málninguna þorna áð-
ur en málað er í annað
sinn.
7. Hafið við höndina tusku til
að þurrka málningarbletti.
8. Hreinsið áhöldin vandlegai
eftir hverja notkun.
9. Gleymið ekki að setja lokið
á málningarkrukkurnar.
10. Farið varlega með öll eld-
fim efni.
Útíofandl: Samolningarflokkur alþýðu — Sósfalistaflokkurinn. — Hitstiórar: Magnús Kjartansson
(áb.), Sicurður Guðmundsson. — Préttaritstjóri: Jón Bjarnason. — Blaðamenn: Ásmundur Sigur-
jónsson. Bjarni Benediktsson, Guðmundur Vígfússon, ívar H. Jónsson, Magnús Torfl Ólafsson. —
Auglýslngastjóri: Jónsteinn Haraidsson. — Rttstjórn, afgreiðsla, auglýsingar, prentsmlðja: SkólavSrðustig 19. — Simi 7500 (3
linur). — Askriftarverö kr. 25 á mánuði í Reykjavik og nágrenni; kr. 22 annarsstaðar. — Lausasöluverð kr. 1. — PrentsmiðjB
ÞJóðvlljans h.f.