Þjóðviljinn - 03.09.1957, Qupperneq 9

ÍÞRÖTTIR
R!TSTJÖKÍ FRtMANN HELGASO&
Þriðjudagur 3. september 1957 •— ÞJÓÐVILJINN — '(9
Heimsmeisiarakeppnin í knailspyrnu:
Frakkland vann
afnari leik en
var yk
Ríkarður Jónsson „brenndi aféi vítaspyrnu
Islenzka liðið hafði útliald í
30 mín. og sýndi þá góðan
leik og veitti frönsku atvinnu-
mönnunum góða mótspyrnu.
Síðasta stundarfjórðunginn
komu þeir aftur með sókn sem
skóp þeim opin tækifæri, en
þeir Þórðar lyftu knettinum
yfir.
Bæði leikmennirnir frönsku
og þeir, sem fóru til Frakk-
lands í sumar, álitu þennan
leik og leikmenn óþekkjanlega
frá því sem þar var.
Markið fyrir Island skoraði
Þórður Jónsson.
Eftir að þjóðsöngvar höfðu
verið leiknir og leikmenn heils-
að áhorfendunum, en það gerðu
Frakkarnir á þann skemmtilega
hátt að þeir fóru líka alveg
út á brún vallarins fjær stúk-
unni og heilsuðu þar líka,
hófst leikurinn, og ísland byrj-
aði með knöttinn.
Veður var mjög gott, hlýtt
i veðri og logn svo að fánar
slúttu niður með fánastöngum,
og hiti i lofti. Regn hafði ver-
ið af og til um morguninn, en
þurrt þegar leikur hófst og að
kalla meðan hann stóð yfir.
Völiurinn var þó háll og nokk-
uð erfiður, en það merkilega
gerðist að íslendingarnir misstu
ekkert fremur fótanna en hinir
frönsku leikmenn.
Góður liálftími íslenzka liðsins.
íslendingarnir byrja vel, því
þegar á fyrstu mínútunni og
uppúr byrjuninni kemst Þórð-
ur Þórðarson innfyrir og fær
knöttinn frá Ríkarði en því
er bjargað í horn. Halldór Sig-
urbjörnsson tekur hornið sem
Þórður Þórðarson fær skallað
á mark, en markmaður fær
hendur á knettinum og bjarg-
ar.
Á fjórðu mín. er Ríkarður
kominn innfyrir til hliðar og
skýtur þaðan af góðu færi, en
skotið fer í hliðarnetið. Þetta
var óvænt byrjun og skemmti-
leg. Nú fara Frakkarnir að
láta meira að sér kveða og
eiga áhlaup, en þau eru ekki
hættuleg. Piantoni er þó kom-
inn allnærri marki á 8. mín.,
en skotið fór framhjá. Næstu
15 mín. er sótt og varið á
báða bóga og báðir skutu
nokkuð en ekki voru það hættu
leg skot.
Piantoni átti eitt gott skot
og eins Ríkarður, en það fór
í mótherja. Á 25. mínútu fær
Island bezta og opnasta tæki-
færið sem komið hafði. Þórð-
ur Þórðar er kominn út til
hægri og gefur knöttinn fyrir
markið. Gunnar GUnnarsson er
þar, en er ekki nógu viðbúinn
og snertir aðeins knöttinn sem
rennur aftur fyrir, en mark-
maður var ekki ,,heima“. Allan
þennan tíma var mikill kraftur
í öllum sóknafgerðum okkar
manna, og einkenndist leikur-
inn meira af því en að veru-
lega væri byggt upp-með leikni
og skipulagi. Þar höfðu gest-
irnir alltaf yfirhöndina, þó
þeim tækist ekki að fá neitt
út úr því, og kom þar til dugn-
hlé og á fyrstu
Helgi mjög vel.
kemst Piantoni
vinstri og gefur
mín. bjargar
Á 3. mínútu
innfyrir til
knöttinn út
og yfir til hægfi þar sem Wisn-
ieski nær honum og skorar
með ágætuin skallá. Aðeins
einni mínútu síðar er fjórða
markið staðreynd. Var það
Ujlaki sem það skoraði, eftir
Helgi Daníelsson grípur knöttinn; Guðjón Finnbogason
sést til vinstri (Ljósm. Ingim.)
aður varnarinnar sem var
furðu fljót að loka eða hindra,
og var sem þetta kæmi þeim
nokkuð á óvart.
Á 30. mín. var fyrsta mark-
ið skorað. Var það miðhérjinn
Cisowski. Knötturinn kom innan
á stöng og þaðan í markið, og
aðeins tveim mín. siðar kom
svo annað markið, og var það
sami maður sem það skoraði.
Var þetta „ódý-rt“ því Krist-
inn Gunnlaugsson lagði knött-
inn fyrir fætur hans, í stað
þess að hreinsa frá markinu.
Þrem mín. síðar er dæmd
vítaspyrna á Frakka, en Rik-
arður hittir laust og illa svo
markmaður fær varið. Ríkai-ð-
ur ætlaði sýnilega að rugla
markmann með skrokkhrevf-
ingu, en sendingin varð óná-
kvæm og fór í fót markmanns
sem hafði kastað sér í rangt
horn. Því ekki að spyrna af
krafti, svo sparkviss sem Rik-
arður getur verið? Þetta er í
þriðja sinn sem þetta mistekst
í sumar, og væri úr vegi að
breyta til um þetta næst? —
Sem sagt: Þarna tapaðist tæki-
færi sem átti að vera gefið
mark.
Allt þetta hafði heldur lam-
andi áhrif á leikmenn, og síð-
asta stundarfjórðunginn höfðu
Franskmennirnir leikinn að
kalla í hendi sinni, en þeim
tókst ekki að skora fleiri mörk,
2:0 í hálfleik.
Frakkar eiga næsta hálftkna.
Gestirnir halda áfram eftir
góðan samleik Frakkanná.
Næstu 15 . mínúturnar eiga
Frakkar margar góðar sam-
leikslotur og sýna leikni og
hraðar staðsetningar sem þó
duga ekki til þess að skora.
Á 19. mínútu gera íslendingar
áhlaup, og hafa þeir skipt
nokkuð um stöðu. Þórður
Þórðar er kominn út til vinstri
og miðjan opnast, en þangað
er kominn Þórður Jónsson sem
fær knöttinn frá Gunnari og
sendir hann vægðarlaust
markið óverjandi fyrir mark-
manninn. Á næstu mínútu gera
Frakkar eitt af sínum ágætu
áhlaupum, og fær Wisnieski
knötfinn til hægri og kemst
innfj'rír Kristin og skýtur
fremur láusum knetti sem fer
innan á stöng og í markið. Það
var eins og manni fyndist að
Helgi hefði átt að verja, en
hann virtist of seinn að átta
sig. Það nokkuð óvænta skeði
að síðasta stundarfjórðunginn
sóttu okkar menn sig og tóku
nú meir á móti eða þá að
Frakka'r voru 'farnir að taka
þetta meira rólega, og leikurinn
jafnaðist nokkuð. I tvö skipti
tókst þeim að skapa sér svo-
kölluð opin tækifæri, það fyrra
á 37. mínútu er Þórður Þórð-
ar kemst innfýrir og á aðeins
markmann eftir til að skjóta
framhjá, en hann lyftir knett-
inum yfir; og tveim haínútum
síðar er Þórður Jónsson í góðu
færi, en skotið fer réft fyrir
ofan slá og markmaður hinu-
megin í markinu. 5:1 varð loka-
markatalan. Miðáð við hin ópnu
tækifæri hefði markamunur
getað orðið minni en þetta; en
ef miðað er við leikni og kunn-
áttn Frakkánna, staðsetningar
og hraða og hvernig þeir stóðu
að knattspyrnunni, þá voru
þetta ekki ósanngjörn úrslit.
Lið'meo milda leikni
og hraða.
Þetta franska lið ræður ýfir
miklum hraða og leikni. Kunn-
átta þ’eirra i að stöðva knött
er eitthvað fyrir okkar menn
til að veita athygli. Auga þeirra
fyrir staðsetningum er líka
nokkuð sem við getum mikið
af lært. Þeir eru margfalt ná-
kvæmari í sendingum sinum og
eiga því auðveldara með að
láta leikinn ganga létt og leik-
andi mann frá manni og ekki
einskorðað við ákveðna leið,
þeir eru allir með og allir
teknir með í þennan samleik.
Þeir nota i'itherjana mikið eins
og flest önnur erlend lið sem
hingað koma, enda voru báðir
úlherjarnir skæðir sóknarmenn.
Annars er erfitt að gera upp
á milli þeirra.
Bezti maður varnarinnar var
miðframvörðurinn Jonquit sem
var öruggur bæði með höfði og
fótum, hreyfanlegur og örugg-
ur og tilbúinn að byggja upp
samleik, svo sem hann var ekk-
ert hikandi við að hreinsa ef
hætta var á ferðum. Fram-
verðirnir Penvern og Marchel
voru mjög virkir fyrir sókn-
ina sérstaklega og voru einnig
vel með í vörninni. Bakverðirn-
ir Boucher og Kaelbel voru
sterkir og áttu ekki í miklum
erfiðleikum með útherja ís-
lenzka liðsins.
íslenzka liðið kom á ó\-art.
Það verður ekki annað sagt
en að lið okkar manna hafi
komið á óvart. Ekki aðeins það
að markamunur var minni nú
en i Frakklandi í sumar, held-
ur hitt að það náði oft að
leika knattspýrnu sem veitti
þessum frönsku atvinnumönn-
um harða mótspyrnu á köflum,
mun harðari en þeir höfðu gert
ráð fyrir, og þó að mikil fjöl-
breytni hafi ekki komið þar
fram, þá skiptir það engu hvað
úrslitin snertir. En það kennir
okkur að við verðum að reyna
meiri fjölbreytni í leik lands-
liðsins en gert var. Er þar
fyrst' það að nofa meira út-
herjana en gert var í leiknum,
það hefur okkur ekki lærzt enn,
þrá.tt fyrir það. að við sjáum
það hjá hverju úrvalslíðinu
eftir öðru sem hingað keinur.
Einleikshneigðina ’verður líka
að leggja niður til mikilla
muna, en þar fara á undan
með slæmu eftirdæmi okkar
ágætu Ríkarður og Þórður
Þórðar sem myndu nýtast
miklu betur ef þeir notuðu á-
gæti sitt til þess að leika við
samherjana óg losna við mót-
herjana, greiða úr miðjuleikn-
um sem er of fastur og; ein-
hæfur, nota hann ekki nema
til að koma rétt á óvænt. Við
fáum heldur aldrei góða sam-
herja ef þeir eru ekki notaðir,
ef þeir taka ékki virkan. þátt
í leiknum. Það sem einkenndi
leik okkar marina var ó:iá-
kvæmnin í sendiirgum, en þær
er að sjálfsögðu um það að
ræða hvort rétt og næg æfing
er fyrir hendi, en þar var.tar
mikið í samanburði við gestina.
Þetta þurfá1 knattspyrnur lenn
okkar að láta sér að kenningu
verða og miða þjálfun sína við
það. Það virðist vera s;óður
herzlumunur til þess að ná það
langt að við getum komið fram
með forsvaranlegum árf.'gri,
gegn ágætum liðum.
líalldór Halklórsson bezti
iriaðiir liðsins.
í heild féll liðið furðú vel
saman. Veikustu hlekkir „þess
voru Þórður Jónsson, Gunnar
Gunnarsson og Kristinn Gunn-
laugsson, og kom það ekki á
óvart. Kristinn átti þó inn á
milli góða kafla, en svo mis-
tókst honum annað slagið og
kemur þar sjálfsagt til að hann
hefur ekki næga reynslu í bak-
varðarstöðunni. I síðari hluta
seinni hálfleiks átti hann oft
góðan leik og stöðvaði þá undra
vel. Halldór Sigurbjörnsson
átti nokkuð góðan fyrri hálf-
leik, en i siðari var hann oft
ekki með, meiddist raunar og
haltraði um stund og hefur
sennilega ekki tekið á sér heil-
um eftir það. Gunnar Gunnars-
son vann og var mikið á hreyf-
ingu en sendingar hans voru
afar ónákvæmar og nýttust
ekki. Þórður Jónsson var lítið
með, og á hann þar ekki einn
alla sök. Meðan það er ekki til
siðs að nota útherjana eða
senda þeim knöttinn, er varla
við öðru að búast en að þeir
séu lítið virkir. Halldór var
bezti maður liðsins. Fljótur og
öruggur og sterkur í návígi.
Árni Njálsson var éinnig mjög
friskur og liarðúr og st'ðvaði
mörg áhlaup. Framverðirnir
Guðjón og Reynir áttu góðan
leik. Reynir er stöðugt vaxandi
Framh. á 10. síðu
islenzka landsliöið og pað franska áður en leikur hófst á sunnud (Ljósm. Ingim.)