Þjóðviljinn - 14.11.1957, Blaðsíða 4

4) — ÞJÓÐVILJINN — Fifmmtudagur 14. nóv. 9157
— Opid hréí —
fil alira verkalýSssambanda og verkalýSs-
félaga ufan Alb'jóSasambands verkalýSsfé-
laga. W. F. T. U.
Ræða sjávarutvegsmálaráðherra
Kæru félagar og vinir.
Eftir 10 daga umræður á
fjórða heimsþingi verkalýðsins
ei* haldið var í Leipzig og boð-
að var til af Alþjóðasambandi
Verkalýðsfólaga, WFTU, höfum
við ákveðið að senda yður
þetta opna bréf, sem við von-
um að þið veitið viðtöku með
bróðurlegum skilningi.
Sá ejnhugur er setti svip
-sinn á umræðurnar ó 4. þing-
inu ásamt hinum nýju verka-
lýðssamtökum er þar áttu full-
trúa í fyrsta sinni, eru vottur
■þeirra breytinga er nú fara
•frdm í hinni alþjóðlegu verka-
iýðshreyfingu.
Nýtt tímabil er að hefjast í
hinni aiþjóðlegu verkalýðs-
hreyfingu. Ný tengsl vináttu
og samstarfs eru hafin og
cndurnýjuð. Ný verkalýðssam-
bönd - eru Vhyndúð þar sém
öhgin voru áður.
í anda þessara nýju viðhorfa
og í, samræmi við óskir þeirra
105 mjlljóna skipulagsbundins
verkalýðs er fulltrúa átti í
Leipzig sendum við yður þetta
op.na bréf.
i’að er óumdeilanlegt að síð-
ustu 3 árin hefur verkalýður-
inn verið í sókn í baráttu sinni
fyrir brýnustu hagsmunum
sínum.
í sameginlegri baráttu og
með auknum samskiptum
verkáiýðssamtaka hinna ýmsu
landa hefur kröfunni um þjóð-
lega og alþjóðlega einingu
verka’.vðssamtakanna vaxið ás-
megin, enda er hún hyming-
arsteinninn undir sjgursælli'-*
VÍáráttu verkalýðssamtakanna.
Við erum þeirrar skoðunar
að tífni sé til kominn að sam-
ræma baráttuna í anda eining-
ar og samstarfs, jafnt alþjóð-
lega og í hverju landi fyrir sig.
Hin skipulagða verkalýðshreyf-
ing telur nú 160 milljónir með-
iima, þar af meira en 92 mill-
.iónir innan Alþjóðasambands
Verkalýðsfélaga, WFTU. Ef
okkur tekst að sameina allar
þessar milljónir verða þær að
ósigrandi afli i þjónustu fram-
fara, fyiðar og frelsis.
Saga verkalýðssamtakanna á
undanförnum árum hefur
margsannað okkur að þjóðleg
einrng í baráttunni fyrir ýms-
um málum hefur oftlega tek-
izt. Alveg á sama hátt er unnt
að skapa alþjóðlega einíngu.
Aiþjóðlegt samstarf auðhring-
anna gerir alþjóðlega einingu
verkalýðssamtakanna að knýj-
andi nauðsyn.
Alþjóðsamböndin, WFTU og
ICFTU, hafa bæði ýms sömu
hagsmunamálin á stefnuskrá
sinni, svo sem, hækkun launa,
40 stunda vinnuviku með ó-
skertu kaupi, sömu laun fyrir
sömu vinnu, samstöðu með Al-
sírbúum og bann gegn kjarn-
orku og vetnisvopnum, ásamt
ýmsu fleiru. Þá eru kröfur
hinna ýmsu landssambanda,
sem eru meðlimir þessara al-
þjóðasambanda og einnig
kristilega alþjóðasambandsins,
ICFTU, einnjg í öllum höfuð-
atriðum aiveg samhljóða.
Það er engin frambærileg á-
stæða fyrir því að þessar sam-
eiginlegu kröfur verkalýðs-
samtakanna skuli ekki leiða
tii frekari samvinnu, því það
er ekki nauðsynlegt að vera
sammála í öllum atriðum eða
að hafa sömu pólitísku skoðan-
irnar'til þess að geta skapað
einingu verkalýðsins um hags-
munakröfur hans.
Það eina sem til þarf er að
vilja í einlægni vinna að hags-
munum verkalýðsins, vilja
ræða mát.'n og hlutast ekki
tii um innri mál annarra sam-
taka og leitast við að hefja
samvinnu ,:um þau mál sem
bezt eyu til þess fallin að sam-
eina verkalýðinn.
Albjóðasámbandið hejtir á
verka’ýðssamtökin að beita
þessum aðíerðum í daglegu
starfi sínu og lofar því fyrir
sitt leyti að í samskiptum sin-
um vi* önnur alþjóðleg samtök
skuli það halda þau í heiðri.
Þess yegna leggur 4. þingið til:
1. Að ÖIl landssambönd ræði
og komi sér niður á stefnu-
skrá er feli í sér lágmarks-
kröfyr verkalýðssamtakanna
sem al’ir ættu að geta tek-
ið und'r.
2. Þessi stefnuskrá verðí siðan
send öllum samtökum hvers
sambands til rækílegrar urn-
ræðu og breytinga, ef æski-
legt þykir.
3. Þessar stefnuskrár lands-
SÉRA Sveinn Víkingur talaði
um daginn og veginn í útvarp-
ið á mánudagskvöldið. Séra
Sve.'nn er einn þeirra manna,
er Pósturinn hefur jafnan
gaman af að hlusta á; hann er
ágæta vel máli farinn, orðhag-
ur mjög og fundvís á skemmti-
leg og athyglisverð umræðu-
efni. Sveinn vísaði meðal ann-
ars í vísukorn, sem mun hafa
verjð i Speglinum fyrir nokkr-
um árum, og er á þessa leið:
„Maðurinn með hattinn
stendur upp við staur
og borgar ekki skattinn,
því hann á engan aur.“
OG ÚT af þessum kviðlingi
spunnust huglejðingar um
skatta og tolla, og komu þar
fram ýmsar upplýsingar, sem
ég gæti trúað, að „manninum
með hattinn,“ (þ. e. skatt-
greiðendum), hafi komið
spanskt fyrir sjónir. „Mann-
inum með hattinn“ fjnnst eðli-
lega, að Eysteinn og borgar-
stjórinn séu býsna harðdrægir,
og í þönkunum um okkar eig-
ið útsvar og skatta gleymum
við að lita á ýmsar fleiri hlið-
ar þessara mála, sem fróðlegt
er að athuga, þótt ekkj sé þar
með sagt, að við séum reiðu-
búnir að samþykkja þær at-
hugasemdalaust. — Þá minnt-
ist Sveinn einnig 'á trúmála-
deilumar í Noregi, en slíkar
deilur eru alla jafna hitamál.
PÓSTURINN getur ekki státað
sambandanha verðj svo sá
grundvöllur er alþjóðasam-
böndin byggi á tilraunir sin-
ar til samkomulags um al-
þjóðlega baráttu stefnuskrá
verkalýðssamtakanna.
4. Sameiginlegar aðgerðir, sem
þessar mundu tvímælalaust
vera ákjósanlegur grundvöll-
ur til að byggja á einingu
verkalýðssamtakanna.
5. Fjórða þingið leggur enn-
fremur til:
a) að öll verkalýðssamtök
styðji eftir mætti, nefnd-
ina til samhjálpar með
verkalýð Alsír.
b) tafarlausa samvinnu fyrir
banni við notkun atóm-
og vetnisvopna.
Fjórða heimsþing verkalýðs-
ins b.einir þeirri eindregnu
Framhald af 3. síðu.
ingurinn, sem er minni en í
fyrra.
Ráðherrann dró síðan saman
í stutt mál, þann árangur, sem
náðst hefði með efnahagsráð-
stöfunum rikisstjórnarinnar:
Fiskverð til báta og togara
hefur hæltkað; raunverulegt
kaup sjómanna stórliækkað;
síldarverðið liækkað; rekstur
xitgerðarinnar stöðugri og betri
skii við framleiðsluna en áður
var. Síðast en ekki sízt: Ráð-
stafanirnar leiddu til þess, að
þátttaka bátaflotans í sl. vertíð
reyndist 25% meiri en áður,
og þátttakan í síldveiðnnum
jókst einnig. Þá liefur vísilalan
Lúðvík ræddi þessu næst
nokkuð um verðlagsmál, en vék
siðan að því sem framundan er
í efnahagsmálunum, hvernig
horfurnar væru í sambandi við
næstu áramót.
Miðað við síðustu áramót
æiti óbreyttur stuðningur við
bátaútveginn um næstu áramót
einnig að nægja fyrir næsta ár,
vegna þess að reynslan sýnir,
að útgjaldaliðir hjá bátaútgerð-
inni hafa yfirleitt ekki liæltkað
frá því sem var í fyrra. Nú
væru auk þess möguleikar til
að lækka olíuverðiö til muna,
og yrði það gert einhvern næstu
daga.
Inn í þetta hefðu nú hins-
hækkað einungis um 5 stig á 15 i vegar gripið óvæntir hlutir,
mánuðum, samanborið við 25 i annars eðlis, þar sem aflabrest-
| sti.ga hækkun á sama tíma í tíð ur hefur orðið mjög tilfinnan-
fyrrv. ríkisstjórnar.
Hverjir áttu að bera
byrðarnar?
Lúðvík minnti á, að Ölafur
Thórs formaður Sjálfstæðis-
flokksins hefði marglýst því
yfir á Alþingi um sl. áramót,
a" að hann gæti ekki gert neinar
skoruin 'til iallra alþjóðlegra.;
verkaiýð'ssamtaka? til allra
verkalýðssamtaka, sem . ekki
eru meðlimir í Alþjóðasam-
bandi Verkalýðsfélaga, WFTU,
að leggj.a nú til hliðar alla
gamla hleypidóma, sem staðið
hafa í vegi einingarinnar, og
vinna af alefli að samvinnu
allra verkalýðssamtaka.
Aðejns með því móti er hægt
að nota að fullu þann óhemju
styrk er hinn skipulagði verka-
lýður býr yfir, í baráttunni
fyri.r betri lífskjörum. Aðelns
með þvi móti getur verkalýðs-
hreyfingin beitt öllum mætti
sínum til að tryggja ókomnum
kynslóðum bjarta og friðsam-
lega fyamtíð.
Framhald á l1
tillögur til latisnar á efnahags-
málunum. íhaldið hefði ekki
véfengt þörfina fyrir tekjur til
stuðnings framleiðsluatvinnu-
vegunum, deilan hefði staðið
fyrst og fremst um það liverj-
ir áttu að borga brúsann. Átti
að leysa- málið með gengislækk-
un, sem leitt hefði af sér al-
mennar verðhækkanir fyrst,
síðan kauphækkanir og svo koll
af kolli, eða átti að fara þá
leið sem fyrri íhaldsstjórnir
höfðu farið, að leggja jafnhá
gjöld á allar vörur sem inn-
fluttar eru, nauðsynjar sem
munaðarvarning? Nei, skoðun
Alþýðubandalagsins var sú, að
undanskilja. nauðsynjavörur
nýjum gjöldum, en láta milli-
liði og aðra þá er gátu bera
þyngsta álagið.
/(Maðurinn með hattinn" — Helvítiskenning og
kristindómur — Mistök í útvarpsþætii.
af því, að vera mikill trúmaður
í venjulegri merkingu þess
orðs; en miklu betur hefur
hann jafnan kunnað við guð
kærleikans heldur en guð hinn-
ar mjskunnarlausu refsingar.
ÉG GET ómögulega litið á út-
skúfunarkennínguna sem krist-
indóm, jafngildan hugsjónum
bræðralags og kærleika. Mér
fínnst miskunnarleysið, sem
felst í orðunum „eilíf út-
skúfun“ á engan hátt geta
samrýmzt kærleiksboðskap
Krists, hvað sem norskir
kennimenn segja. Skal ekki
farið lengra út í þessár hug-
leiðingar að sinni.
HLUSTANDI skrifar: „Leið
mistök urðu í upphafi þáttar-
ins Um helgina síðast. Annar
umsjónarmaður þáttarins var
búinn að tilkynna, að hann
hefði átt tal við Karl Eiríks-
son, rafmagnsfræðing, um
gervitunglin, og skildist manni,
að það viðtal væri i þann^Sfc-
inn að hefjast í útvarpinu. En
<S>-
þá varð allt í einu nokkur ;
þögn, síðan kom tónlist, og j
þar næst hófst þáttur um
hljóðfæri, tónlist og tónlistar- ’
kennslu, sjálfsagt ágætur þátt- ;
ur út af f.yrir sig, en alls ó-
skyldur gervitunghinum og vís-
indunum. Viðtalið við Karl
kom svo seinna í þæltinum og*
þá með sarna formála og' áður.
Mistök af þessu tagi eru leiðin-
leg, ekki sizt þegar hlut eiga
að máli annars ágætir útvarps-
menn, sem hluslendur vænta
góðs af.“
★
* ★
í Bæjarpóstinum s.l. sunnudag
voru birtir tveir fyrripartar,
,,lesandi“ lætur eklci standa á
sér:
rím í skorður fella.
Þú lofar ölluin, líka mér,
leirinn hnoða og' slétta.
Skyldi guði geðjast vel
gervihnattasmíðin.
Illa gerð er vítisvél.
vertu saint ei kvíðin.
legur sumstaðar á landinu, ekki
sízt á Suðurnesjum. Vegna
þessa, sagði Lúðvík, er nokk-
ur vantrú ríkjandi í sumum
útgerðarplássum og uggur í
mönnum að ráða sig til vertíð-
ar. En ef við glötum trúnni á
bátaútgerð olikar og togara, þá
glötum við líka trúnni á að
geta lifað liér í þessu landi
við ]iá aíkoinu, sem við höfum
búið við áð 'iimTanföníu, sagði
ræðumaður.
Er þetta rétt stefna?
í lok framsöguræðu sinnar
sagði Lúðvík Jósepsson, að
menn yrðu að gera eftirfar-
andi upn við. .sig;
Er það rétt stefna í efna-
hagsmálum, sem miðar að því,
að bátaflotinn verði betur
nýttur en áður,
að allur fiskiskipaflotinn sé
rekinn stöðugt allan ársins
hring,
að bæta afkomu þessa undir-
stöðuatvinnuvegar okkar,
að hækka fiskverð til báta og
togara og hækka raunveru-
legt kaup sjómanna um
10—15%,
að tryggja betri afurðasölu en
áður, hagstætt verð og ör-
ugga afsetningu,
að draga úr vexti verðbólg-
unnar,
að halda verðlaginu niðri og
draga úr milliliðakostnaði
með ströngu eftirliti,
að’öllum nauðsynjavörum al-
mennings og rekstrarvörum
framleiðslunnar sé hlíft við
nýjum gjöldum en þau
lögð á vörur sem telja má
minna nauðsynlegar,
j að auka framleiðsluna og fá
fleiri til að taka þátt í
framleiðslustörfunum.
Þetta væru einu tillögurnar,
sem lagðar hefðu verið á borð-
ið fyrir almenning.
Bruninn
Framhald af 12. síðu
Þar varð mest tjón í svefn-
herbergi og eldhúsi, en auk
þess brann húsið allmjög inn-
an. Það stendur þó uppi en
er óhæft til íbúðar að sinni.
í húsinu bjó Heimir Rögn-
valdsson með konu og tveim
börnum. Húsg”gnum þeirra
hjóna mun hafa verið bjarg-
i:ð að mestu, en mikið skemmd-
:st af vatni og reyk. Voru hús-
gögnin óvátryggð. Er því tjón
þeirra hjóna tilfinnanlegt, auk
þess að þau standa uppi hús-
næðislaus.
Eigandi Strándgötu 50, sem
var einlyft timburhús, er Vél-
smiðja Hafnarfjarðar.