Þjóðviljinn - 26.02.1958, Qupperneq 11

Þjóðviljinn - 26.02.1958, Qupperneq 11
»===== - Miðvikudagur 26. febrúar 1958 '839Í ’3iuh&$ „8S vw*e&srMÝ&M - ERNEST GANN: Sýður á keipum :aja i.afe 48. dagur á þeim eins og ekkert sé, meðan við hinir dorgTim undan ströndinni og fárnn lítið.“ „Sjálfur reyni ég eins og ég get að elta Taage og veiða þar sem hann veiðir og þá veit ég að allt gengur vel, en bölvað Þrumuskýið fer strax að leika kafbát nm leið og þyngist í sjóinn og þarna stend ég og reyni áð beita og draga samtímis, sem er auðvitað ekki hægt . . . og áöur en ég veit af er ég kominn í sjálfheldu, veifandi brókinni minni til að einhver dragi mig í höfn — “ Tappi þagnaöi til að ná andanum og leit síðan aftur á Brúnó eins og hann skammaðist sín. „Eg tala víst of mikið . . . er það ekki, maður minn?“ „Tja . . . .þér virðist liggja mikið á hjarta.“ „Maður veröur svona þegar hann er of mikið eimi, sem ég er lifandi. Það stendur bókstaflega straumurinn út úr þér þegar þú færð tækifæri til að tala, svona er þörfin mikil. Eg skal segja þér, hvað þetta getur orðið slæmt, og þá skíluröu þáð kannski betur. Eg skal segja • þér, að svo slæmt verður það að manni dettur meira -að segja í hug að ganga, í hjónaband við hana Johnnie Mae >Sv/anson, og sá sem bindur rúss við það gafl- ! áö er iílá kominn. . . . En það kemur að því- áð ég 1 glæpizt til þess, einhvern daginn þegar ég hugsa ekki nógu skýrt .... Jþegar ég hef svo mikla þörf fvrir að tala að ég þoli ekki lengur við. Auðvitað vildi ég frem- ur taia um fisk en nokkúð annað í heiminum, og bað er erfitt þegar kvenmaður á í hlut, og það er þeim mun erfiðara fyrir mig sem veiði sjaidan annað en mar- hnúta og drasl. Eg veit að þú hlærð að mér, vegna þess aö þú hlýtur aö vera gamall í hettunni fvrst þú fiskar hjá Hamil. Þú hefur ekki útlit fiorir það, en þú hlýtur að vera. einn af þessum Seattie skandínövum, ef mér skjátlast ekki . . . kominn hingað til að kenna okkur veslingunum að draga fisk.“ ,.Eg þekki ekki haus frá sporði,“ sagði Brúnó og ósk- áði þess eins að Tappi Mullins gleypti í sig kaffð og hypjaði sig síðan. Það var von á Carli á hverri stundu og þeir þyrftu að ræða saman í næði. Tappi leit undrandi upp. „Ættlarðu að segja mér, aö þú hafir aidrei verið á sjó fyrr?“, sagði hann. „Nei. Hamil fékk mig eiginlega að erfðura.“ „Ja hérna, nú gengur yfir mig. Carl sagði mér ekk- ert um það. Það er undarlegt, því að Carl er bezti vinurinn sem ég á í. heiminum.“ „Er það mögulegt?“ „Já, það er leitun að öðrum eins manni og Carli. Hann sver sig í föðurættina, en það er auðvitað meiri prakkaraskapur 1 honum en í þeim gamla, skilurðu .... hann er opnari.“ „Má ég spyrja hvað Carl hefur gert fyrir þig?“ „Máttu? Ja, sem ég er lifandi, mér er ánægja aö því aö segia það hverjum sem heyra vill. Carl, hann er sá eini á bryggjunni hérna sem hlær ekki að mér^ og bátnum mínum. Hann veit að ég á eftir aö biarga mér, og hann hikar ekki viö að rétta mér hjálparhönd þegar svo vill til að ég er blankur.“ „Fyrst hann er svona góður piltur, hvernig stendur þá á því að hann er ekki betri við Hamil?“ Tappi klóraði sér í höföinu og síðan á bringunni. Hann forðaðist að líta á Brúnó og 1 fyrsta skipti varð hann hikandi í tali. „Eg hef oft veriö að velta því fyrir mér sjálfur, maöur minn. Carl er frjálslegur og fjörugur og ólíkur Hamil í því. Þaö er reglulega leiöinlegt aö þeim skuli ekki semja betur. Til dæmis er Hamil alls ekki nízkur, en hann fleygir ekki peningimum, og þess vegna skil ég ekki hvers vegna hann tekur þig sem þriöja mann. Borgar hann þér hlut?“ „Fjórðungshlut, held ég.“ Tappi virti Brúnó fyrir sér með nýjum áhuga. Hann gekk skrefi nær fletinu, og þótt bfos hans væri vingjarnlegt, tók 'Brúhó eftir tortryggnissvip í augum hans. „Ég hef séð þig einhvers staöar áður“, sagði Tappi. „Eg þyröi að svei’ja að ég heföi séð þig áður. Látum okkur nú sjá hvar þaö hefur verið — “ „Eg var lengi á austursti’öndinni. Kannski var þáð þar, í nágrenni New York.“ „Nei. Eg hef aldi’ei komiö til New York. Þú ert of ungur til aö hafa verið í sprúttinu svo þáð hefur — ÞJÓÐVILJINN — (11 - TðÐXhBTOÖM — (&f ÓDÝRU HANDKLÆÐIN komin aítur, kr. 16. Austurstræíi 12 SKIPAUTGCRB RIKISINS fer til Arnarstapa, Ólafsvíkur, Grundarfjarðar, Stykkishólms og' Flateyjar n.k. mánudag'. Vörumóttaka i dag' og ár- degis á morgun. Farseðlar seldir árdegis á langardag. ekki verið þegar ég var fullur i öll þessi ár, eins og svo oft kemur fyrir mig . . . . að mér finnst ég hafa. séð menn áður. Nei, maður minn, ég hef séð þig síðan rann af mér. Eg ætla að reyna að rifja það upp. Eg ,er svei mér fai’inn aö eldast fyi’st ég man ekki hvar ég hef séð andlit eins greinilega og þitt.“ Tappi klóraöi sér í höfðinu með áhyggjusvip. „Þú hefur villzt á mér og einhverjum öðrum, nerna þú hafir verið í Kanada nýlega. Eg er mikið í Kanada,“ „Nei . . . ég hef aldrei komið til Kanada. Nei, hvar í fjandsnxxm höfum viö sézt .... hvar í ósköpun- um — ?“ Bi’únó sveifláði sér fram úr fletinu .Færðu þig tií, aulinh þinn!‘Faðu aðrá birtu í andlitið. Gerðu allt til að dreifa athvgli þessa gamla fábjána. „Þetta er bezt kaffiilmur sem ég hef nokkurn tíma fundið,“ sagði Brúnó. „Heyröu .... það vai’st ekki bú sem ég sá hlaupa upp Stockton stræti hér um kvöldiö, var þaö? Eins og þú værir að hlaupa undan einhverjum kvenmanni?“ Brúnó benti á bringuna á sér. „Eg?“ sagði hann undrandi. „Tappi, þú ert laglega ruglaður. Ef þú hefð- ir séð kvenmann hlaupa á undan karlmanni, þá hefði það kanski verið ég á hælunum á henni . . . . en ég hefði ekki hlaupið frá henni. Eg geri lítið af því að hlaupa, skal ég segja þér.“ „Það hlýtxir þá að hafa vei'ið tvíburabróöir þinn.“ Það var vonbrigðahreimur í rödd Tappa. „Það gerir mig svei mér ruglaðan í ríminu þegar mér finnst ég hafa séð einhvern áður, og svo kemur í ljós aö það er tóm vitleysa. Það stafar af vökva í heilanum. . . . samblandi af alkóhóli og saltvatni, og ég hef fengið P líOÍöihjMÍ;! Trúlofunarhringir. Steinhringir, Hálsmen 14 og 18 Kt. guli. ISreylill Framhald af 1. síðu í gjaldskrárnefnd: Jónas Sig- urðsson, Torfi Markússon. Varamenn: Þorvaldur Magn- ússon, Svanur Halldórsson. I fjáröflunarnefnd húsbygg- ingarsjóðs: Vilhjálmur Þórðar- son, Vilhjálmur Guðmundsson. Varamenn: Snorri Jónsson, Sigurjói Sigfússon. 1 skemmtinefnd: Halldór Ein- arsson, Snorri Halldórsson." Varamenn: Vilhjálmur Sigur- jónsson, Alfreð Kristinsson. A-listinn er skipaður sömu íhaldsmönnunum og undanfar- in ár og þeim hægri Fram- sóknarmönnum sem við hverjar kosningar eru á uppboði og hafa nú þvert gegn samþvkkt- um og vilja flokks síns. gengið of mikið af hvoru tveggja . . . þeir segja aö þaö éti.n' Úic’'nustu Vlð íkaHið. upp heilann. Það er ryð alls staðar á hausnum á mér ; Vmstn menn 1 Hreyfh! þar sem hár ætti að vera. Minnir mig á setningu úr biblíunni sem er einhvern veginn svona .. “ Tappi stillti sér upp við hliöina á eldavélinni, teygði út handlegginn og horföi upp í skilvegginn. „Vei þeim liC, v- , ilia-dlA’ sem rísa árla morguns til að neyta sterkra drykkja i«;0m‘.ö tlman'oga að kjósa. . . . . sem halda áfram til kvölds aö víniö ærir þá . . . .“ Kjórið lista vi-:.tri manna. Vinstri menn 1 Látið ekki markaðsvöru iha'ids- ins blekkja ykkur, mennina sem hafa á scr yfirskyn vinstri- mcnasku. er. ganga alltaf til imili sbáfi ■« r Jarðarför GHÐRÍÐAR HELGADÓITUR frá Kvennabrekku, fer fram frá Dómkirkjunni föstudaginn 28. b.m. kl. 1.30 eftir hádegi. Athöfninni í kirkjunni verður útvarpað. Börn og tengdabörn. Hjartans kveðjur og þakklæti sendum víö öilum þeim •sem sýndu okkur samúð og vináttu við andlát og jarð- arför ■ LEÓS EYJÖLFSSONAR ■ bifreiðarstjóra, Akranesi •Málfríður Bjarnadóttír, böm, tengdabörn, barnabörn og systkini. qn Qjsm sp-eglci Áður fyrr gegndu speglar kroppinn. Himi fyrri er nauð- mikilsverðu hlutverki sem synlegur til að gægjaist í -dag* „húsgögn“. Nú hafa þeir Jega, hinn er notaður. t.il að hrapað úr þeim virðingarsessi og eru nú aðeins nötaðir til gagris -— í baðherbergjum, and- dyrum, svefnherbergjum, og alltof lítið tillit er telcið tii þess hve spegill getur verið mikil prýði. Ti! dæmis ætti helzt aldrei j að hengja upp spegU nemaj hann sé í ramma -— nema auð-j vitað í baðherberginu, þar sem rammivr myndii "fljótlega eyði- leggjast vegna rakans. Þegar litið er á högkvæma notkun spegils, má >segja að á j býerju'heimili þtirfi að minnsta kosti tvo ’Rpegla: einn fyrir andlitið' og annan fyrir allan A T v aðgæí; gæw. hvermg heild, rg cvxkiirn tin fara í hann náuð- synlegur. cf maður saumar föt sín sjáifu;'. Þeir ::e:n e'.ga þvi léni sð fagna sð 'hafa gott. bnðr- . - bergi, geta sparað sér spegc 5 svefnherbergið. Hafi manur • hinn bóglhn ekkert baðher- bergi, þarf ekki að kosía rniklu til að útbúa sér .snyrtiborð í svefnherþerginu. Hengja ,m n. spegil á vegginn og hilluj undir hann, jafnvel litla bókálúH'u. Gamaldags snyrtiborð með útflúri og rykkilíni cru nú úr sögunni og nútíma snyrtiborð eru látlaus og hentug. Annars er óskadraumm- alira kvenna að eiga háan mjóan spegii sem hægt er að sjá all- an líkamann i. Hver hefur ckki gert tilraun til þess að „reyna að sjá hvernig kjóllinn fer í litium handspegli. Áður fyrr voru stórir speglar á fátaykáp- um, en nú eru slíkir skápar að hverfa úr sögunni, eíida væri hentugast að koma slík- um spegli fyrir í anddýrinu, ef þar' er rúm fyrir haain.

x

Þjóðviljinn

Direct Links

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Þjóðviljinn
https://timarit.is/publication/257

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.