Þjóðviljinn - 22.03.1958, Blaðsíða 11

ERNEST GANN:
tgttttttfMatieitiexttiMtttiovíit
Sýður á keipum
69. dagur.
tryggingu. Hyernig stendur á því?“
„Hann sá mig koma í honum og leggja honum handan
við Sjómannafélagshúsið. Hann sagðist alltaf i'eyna að ná
sambandi við menn á nýjum bílum. Hann er út undir sig.“
„Já, það geturðu reitt þig á. Og þú ert á nýjum bil og
spókar þig á honum þegar þú ert í skapi til þess. Það er
sjálfsagt Kádiljákur?“
„Nei, Studebaker. Mig hefur langað í þess konar bíl síðan
ég man eftir mér. En það er óþarfi að segja pabba frá því.
Hann gæti orðið gramur og sagt dómaranum frá því, og
reynsluárið mitt er ekki liðið, svo að ég gæti komizt í klípu.“
„Þú ert í klípu. Og þessi náungi labbar til þín og segist
vera frá tryggingarfélagi, og þú ert mikill maður og segir
honum ekki einu sinni að bíllinn sé ekki þín eign.“
„Eg get ekld séð að það skipti neinu máli. Eg keypti ekki
neina tryggingu af honum. Eg sagðist hafa hann tryggðan.
Og hvað kemur þér þetta eiginlega við? Eða hefurðu frétt
eitthvað af Connie og ertu í illu skapi yfir því?“
„Hvað kemur Connie þessu máli við?“
„Eg hef boðið henni í bílferðir. Mér geðjast vel að henni
. ... og ég held henni falli vel mið mig.“.
„Hefurðu ekið með Connie í þessum bíl?“
,,Jamm.“
Þarna var það! Allt í hnotskurn. Alltaf gerðist það sem
þér datt sízt í hug, og þess vegna var ekkert öruggt nema
vinna einn. Enginn annar gat hugsað. Þessi aulabárður,
sem veit ekki að hafðar eru gætur á Connie af öðrum
ástæðum, fer með hana út að aka í nýja leikfanginu sínu.
Og sextán löggur sem hafa ekkert þarfara að gera, opna
augun og elta skötuhjúin. Þeir vilja vita hvaða náungi er
með vinkonu Felkins og hvernig á því stendur. Stórkost-
legt. Nú þurfti eitthvað að gerast í skyndi. Spurningin
var bara hvað þeir vissu nú þegar.
„Spurði þessi tryggingamaður þig margra spurninga?“
„Nei. Hann sagðist bara vera mikið á þessum slóðum,
og ef ég vildi fá viðbótartryggingu, skyldi hann fúslega sjá
um hana fyrir mig.“
„Hvað sagðist hann heita?“
„Hann sagði ekkert um það.“
„Jæja. Umboðsmaður tryggingarfélags, sem kynnir sig
ekki og gefur þér ekki nafnspjald sitt. Stórkostlegt! Og
þú lætur blekkjast. Það vill svo til að þessi kunningi þinn
er lögregluþjónn."
„Af hverju heldurðu það?“
„Eg hef nef og get fundið lykt. Eg held það ekki —
ég veit að hann er lögregluþjónn."
Brúnó komst að þeirri niðurstöðu að um tvær leiðir
væri að velja, hina auðveldu og hina erfiðu. En ef þú vissir j
hvað f angelsi var, ef þú hafðir kynnzt lífinu og varst ekki j
auli, þá kom það í Ijós með dálitlum íhugunum og umhugs- j
un, að auðvelda leiðin var í rauninni engin leið. Fangelsin
voru full af mönnum sem reynt höfðu auðveldu leiðina,
sem héldu að þú þyrftir ekki annað en flýja í annan lands-
hluta, ef þú varst í vandræðum, og hafa þar hljótt um
þig þangað til þú varst gleymdur. Vissulega. Ef það gerð-
ist fyrir sunnan, þá fórstu norður. Ef það gerðist fyrir
vestan, þá fórstu austur á b(,gimi. Það var gamla þörfin
til að flytja sig úr stað, vegna þess að þetta var stórt
land. En hver var ávinningurinn — í raun og veru?
Einhvern daginn siturðu í einhverju herbergi, kannski
ertu að lesa blað, fá þér bað eða daðra við dálitla blóma-
rós, og þú verður steinhissa þegar þeir stika inn og hafa
ekki einu sinni fyrir því að berja að dyrum. Þeir smella
á þig handjámunum og þú ert en route eins og þeir segja,
þegar í stað. Svona aulabárði dettur aldrei í hug að hann
verður frægari en kvikmyndaleikari á augabragði. Myndir
af honum eru birtar á áberandi stöðum, þær eru til í hverju
pósthúsi og banka, bílabrúm, járnbrautarstöðvum, stræt-
isvagnaskrifstofum, leigubílstöðvum. Að framan og á hlið,
hæðin, þyngdin, augnalitur og háralitur. Ef þú ert með
fæðingarblett í vinstri handarkrika, þá segja þeir líka
frá því. Firðritaramir fara að tikka það sem eftir er af
ævisögu þinni, og engin flugvél vinnur kapphlaup við raf-
magnið. Fyrr eða síðar kemur einhver auga á andlit þitt,
kannski húsmóðir þín, og þá er úti um þig. Aular gera
Laugardagur 22. marz 1958
ÞJÓÐVTLJINN — (11
.'dÍMT.í’feílIrf) :
alltaf lítið úr svona.. leitarstarfsemi, Og þess vegna eru
þeir aular. Þess vegna er það, sem þeir em alltaf að lenda
í tukthúsinu.
Þeir sem höfðu vit í kollinum lögðu málin vandlega nið-
ur fyrir sér, notuðu heilana og gengu úr skugga um að
það væri alls ekki neitt, ekkert smáatríði, sem gæti farið
aflaga. Síðan réðu þóír lögfrðsöing sem ríssi hvað hann
söng, lofuöu þóknuri fyrir sýknun og stóöu fyrir sínu.
Og það var hægt í þessu máli.
Þótt þeir vissu sennriega allt ura Vestur sölufélagið. bá j
skipti það ekki neinu máli. Þeir vildu harika þig á ein-
hveriu mikilvægara — umfram allt morðinu á Sam
Addleheim. Moröi af fvrstu gráðu. í raiminni hafðiröu
gert beim og öllum heiminum stóran greiða. en þeir
litu ekki þannig á málið. Þeir voru líka að reyna að
rcka viðskipti á sinn hátt; þeir þurftu að skila af sér
ákveðnu verki, vera með opin augun, það varð að sýna
þeim sanngirni og skilia að þeir þurftu að skila hæfilega
mörgum sektardómum til að halda atvinnunni. til að
sanna að þeir gerðu eitthvað aririað en sitia í stól, Þegar
Þ’tiÖ var um sektardoma, eins óg stundum kom fvrir,
urðu þeir viðskotaillir og gerðu-hvað sem var til að
auka álit sitt. Það hafði géð áhrif á kosningaúrslit.
Maður varð númer á sakamannalista ársins — með
númer á bakinu.
Þaðs var nú til dæmis Cor.nic. Það yrði að flækja i
henni dálítið í þetta mál, en aðéins til að bera vítni.
f,g hún hefði engan skaða af'því. Öðru málí gegndi um
Carl. Honum yrði ekkj gefið gájs, vegna þess að hann
vrði aðeins dæmdur eftir líkum, en sennílega fengi
hann nokkur ár, og því hefði hann scnnúega gott af.
Það gæfi honum tíma til að verða fullorðinn ef hann
yrði það nokkurn túna. Það var slæm.t að þúrfa að
e:era Ham.il annað ei-as og þetta, eb' .máiin voru a.ð verða
óviðráðanleg, og Hanni yrði að bera. þetta eips. og hvern
annan kross. Það þýddi að minnsta kost.i ekkert að
hugsa um Hamil. Láttu hann ekki komnst áð í huga
þínum, því þá fer hugur þinn út á krókaleiðir og; þú
verður veikgeðja. þá er úti um ífiyúnó Félkin. Kannski
gætirðu seinna hætt honum það.upp, kevp.t handa hcn-
um nvjan bát eða þess háttar, c.n núna þurftirðö að
hugsa um sjálfan þig. Erfiða leiðtn'yar 'eina leiðin. Þú
ort. aleinn í heiminum, Felkin, þú þefúr álltaf verið það
og þú verður það ailtaf. Jafnveí Connie gæti ljéstrað
upn um þig ef þú segðir henni of mikið. Vertu slunginn.
Not-aðu hjartað til þecs eins að dæls blóði, og há er þér
borgið.
Þaðan sem Brúnó stóð á hæðinni sem sneri að Saus-
alito. gat hann séð skipakvína þar serri. Taage lá. Það
var sama skipakvíin og hann hafði; sleg’zt í við Carl —
það va.r heimskulegt uppátæki —■ oc; hann sá hluta
af rennilegum kinnmgi Taage. Hairiil hafði hætt við
laxinn eftir þriggja dega veiðar. Þeir korriu til baka með
eina sextíu fiska, og fóru strax í skipakvína tíl að búa
sig undir túnfiskinn. Þetta hlé hefði ekki getað kom;'ð
á betrí tíma. Næstu dagana yrði ýmislegt að gera í
landi. Eftir Felkin uppskriftinni.
Hæstðféttáröémur
CSO
Framhald af 3. síðu.
ófullkomins framtals, fæf eigi
heldur staðizt. Skattstjóra var
því ekki heimilt að hækka
skattskyldar tekjur gerðarþola
um hið framtalda tap hans á
búrekstri á árinu 1955“.
Tollstjóri vildi ekki una þess-
um úrslitum fógetaréttar og
skaut því málinu til Hæsta-
réttar. Þar var niðurstaða
fógeta. stáðfest með skírskotun
til þeirra raka, sem gremd eru
i hinum áfrýjaða úrskurði og
því sem tilfært var hér í upp-
hafi. Ennfremur segir svo í
forsendum dóms Hæstaréttar.
„Áfrýjandi hefur véfengt að
tap stefnda á landbúnaði liafi
orðið eins mikið og í framtali
hans greinir.
Stjómarvöld skattamála hafa
ekki notað heimild 35. gr. lafea
nr. 45/1954 til þess að skóra
á stefnda að láta í té nahari
skýringar á landbúnaðárskýfsl u
hans og áætla síðan rekstrár-
hnllc hans á landbúnaði, ef
hnnn varð ekki við þeirri á-
skomn eða svar var ekki full-
nægjandi. Þar sem þetta var
ekki gert., verður að leggja
skýrslu þessa til grundvaiiar
við ákvörðun rekstrarhallans“.
t fógetarétti var málskosöi-
aður látinn fn’',a niðúr 'cn
Hæstiréttnr feltdi málskóstn-
að þar fyrir rétti. kr. 5 þús, á
áfrýjanda. þ.e. ríkiasjóð.
Wem samkomnYagslÍGEÍiir
Framhald af 5. síðu
efnahagssamvinnu við aðrar
þjóðir æskilega yrðu þeir að
j fara varlega í sakimar þegar
j um væri að ræða að taka á
sig sltuldbindingar sem k\mnu
i að skérða athafnafrelsi þeirra.
j Hann gagnrýndi harðlega ein-
j feldnislega hrifningu yfir fri-
verzluriarsvæðinu sem sumir
fulltrfiar sænsks atvinnúiifs
hefðu látið i Ijós.

r\É}
e i kh1.1 tshátt n. r

n a
Slaufur eru ævinlega uppörv
andi, hvar sem þær eru hafð-
ar. Hálsmálið á myndinni er
lífgað upp með litsterkum
reimum. Þeim er bara tyllt nið-
ur kringum hálsinn og hundnar
í slaufu að framan.
S[
Það er dýrt spaug að
í reglulegar heimsóknir á
greiðslustofur. Nýtízku
greiðslur eru ekki. sérlega erf-
iðar viðfangs, og ef maður
er dálítið fingrc fimur og veit
n''’—remlega hvemig maður vill
að h’ríð pari. er hmgt að vatns- \
leggja ’ "ð sjálfur.
T .r>C"v.'gr,vökvs má búa til úr 4
d', o'muðu vatni, 8 g tragantli-
duT*-!, {> g bórax og 4 g gúmmí
amhicum. Allt er þevtt ve'
samen og lagmnrcrvökvinn er
ti'húinn til notlrunar. Og
reynið p.ð venja ykkur á að
not.a bursta í stnð greiðu. Hár-
ið hefur betra af burstuninni
og með æfingu er hægt að
bursta hárið í fallegrt liði og
föll en nokkurn tímá með
- fú .tö.d i
greiðu.
Doppóttir kjólar eru næstum
sígildir, og að undanförnu hafá
alls konar doppur verið mjög
í hávegum hafðar. Hér er dá-
litill kjóll úr dúfubláu silkiefni
með hvítum doppum. Hann er
hnepptur niður að framan og
víddin tekin saman í hliðunum,
Einn þessara kjóla sem eru
jafnýtilegir allt árið.