Þjóðviljinn - 20.06.1958, Blaðsíða 10

10) — ÞJ0ÐVTLJINN — Föstudagur 20. júní 1958
Meiminwarvika í Osló
framh. af 7. síðu
farið að tiðkast í þeim stétt-
um haldandi veslum þraut-
píndum viðskiptamanninum í
greip sinni eins og flugu sem
maður hefur fangað í bríeríi.
Þarna voru þetta indælar og
hjartanlegar jarðneskar ver-
ur boðandi rétt þess 'sem lifir
að halda áfram að lifa á jörð-
inni túlkaðar með gaman-
sömu hugarfari meistarans
sem elskar kannski þá mest
sem hann hlær kátast að og
þeir sem léku þessa iðnaðar-
menn voru á hárréttu plani
og innilega mennskir, hins-
vegar virtist álfakóngurinn
og drottning hans hafa unnið
á pósthúsi í Lofoten og það
! væri ekkert að athuga við
'það ef þau hefðu ekki flutt
með sér þetta litla nytsama
pósthús inn í hina hrífandi
veröld ævintýrsins og reist
það þar á klunnalegum staur-
um í hinu mjúklitaða mistri.
Jæja, ég var nú að vona
eg fengi að sjá Ibsen í Nor-
egi. Ég hafði komizt á bragð-
ið við að sjá Brúðuheimilið
'sem norski leikflokkurinn
flutti í templarakvikmynda-
leikhúsinu eða samkomuhús-
inu á Akureyri. Nei, enginn
Ibsen. Æ, hugsa ég. Hinsveg-
ar voru eintóm ensk leikrit
á boðstólum. Eitt eftir Oscar
Wilde sem mun vera ósköp
brilliant að mörgu leyti, ég
skil ekki hvað maður hefur
brúk fyrir slíkt anno 1958,
það fólk sem lifir undir
strontium-bombardimenti frá
sínum eigin atómsprengjum.
Jú þetta er svo elegant, segja
menn, og með vakandi eftir-
tekt á sessunautum sínum í
leikhúsinu til þess að verða
ekki of seinir að hlæja þegar
við á. Þetta er ósk,"p snjallt
þýðingarlaust andriki
sprottið af djúpum samkvæm-
isleiða þess sem á of auðvelt
með að töfra og er of veikur
til að standa á móti freist-
ingunni að bera fram leiftr-
andi þversögn sem flögrar
innantóm að hraðvirkum vits-
munum, en úr því é er að hafa
orð á þessu varð ég að nefna
þann sem gaf sýningunni flest
sem þar fannst af réttum geð-
blæ: Per Obell. Hann hélt á-
fram leik sínum í litlu nota-
legu samkvæmi sem okkur var
haldið í húsi sem myndlistar-
mennirnir eiga: Kunstnerens
Hus. Þar impróviseraði Obell
einar tvær ræður með glæsi-
legri fyndni og fleygu skopi
sem engu eirði með elskuleg-
um svívirðilegheitum. Og
fleiri leikarar léku þætti í
þessu samkvæmi líkt og væru
að gefa vinum sínum for-
smekk. Og Lillebil Ibsen sem
við vitum að er ein enjallasta
leikkona Norðmanna sýndi
þrjár túlkanir kamiliufrúrinn-
ar, enska þýzka og franska,
þrjár þjóðir í einum púnkti,
skopstæling sem náði næstum
tragískum tónum lijá þessari
snjöllu leikkonu.
Ég held það sé réttara að
bíða eftir skýrslu frá félaga
mínum Hallgrími Helgasyni
um tónlistina sem okkur var
Torgeir Andersen-Ryst
flutt þarna en þar þótti mér
langmerkastur píanókonsert
eftir Sæverud sem við heyrð-
um eitt kvöld í hinni nýju og
skemmtilegu útvarpshöll, 24
ára gamall Norðmaður hljóp
í skarðið fyrir Robert Riefling
sem hér spilaði hjá Tónlistar-
félaginu eitt sinn. Jan Henrik
Kayser, hann hafði hálfan
mánuð til að æfa verkið og
lék það með furðulegu öryggi
og er áreiðanlega óvenjulegur
hæfileikamaður sem við eigum
eftir að heyra frá. Sæverud er
sérkennilegur maður með
gáfulegt andlit sem minnir of-
urlítið á refshaus í forminu,
hátt og breitt enni og niður-
andlitið langt og mjótt og
músik hans með rytmiskum
skringileik, klókindum og hug-
myndarík. En nú gef ég Hall-
grími orðið og bíð eftir
skýrslu hans.
Eina framlag frá Islands
hálfu til tónlistar á þessu
móti vai _að vísu ekki frá
honum heldur hinum ágæta
félaga okkar Sigurði Bjarna-
syni eem bjargaði heiðri
landsins á hættunnar stund í
einni veizlunni þegar Tiræðra-
þjóðir okkar sendu fram inn-
blásna fulltrúa til þess að
kynná fyrir norskum veitend-
um okkar og gestgjöfum
drykkjusöngva og samkvæmis-
Ijóð úr löndum sínum og þar
kom að eftir var íslands hlut-
ur, þá reis upp þingmaður
Norður-ísfirðinga og kvað
með prýði áhrifamikinn man-
söng úr rímu og þótti þá það
flestum hismi sem fyrr var
kveðið. Þetta var í gamalli
bóndastofu á Bygdö þar sem
þjóðlífs og minjasafn stendur
í. ótal fornum húsum og á
einu þeirra er rist í bita yfir
dyrum: Þorgautr mik
gjördi. Þann daginn hélt
Morgenposten okkur veizlu
með gömlum norskum matar-
réttum svo sem vindþurrkuðu
kjöti og einskonar laufabrauði
allfrábrugðnu því sem gerist
hjá okkur og þessi veizla
þótti mér einna skemmtileg-
ust af þeim sem við sátum
og var það bæði umhverfinu
að þakka en þó ekki síður
skemmtilegum veizlustjóra,
ritstjóra blaðsins. Eldur á
arni, ungur maður kemur með
Harðangursfiðlu, þetta gamla
norska hljóðfæri, og spilar
demóniskar trillur sem stað-
armenn segja að sjálfur djöf-
ullinn hafi hvíslað í eyra spil-
aranna á dimmum vetrum:
fanitullen. Og ræðuhöld innan
hinna brúnu og svörtu bjálka-
veggja en sólin skín úti og
bræðir snjóinn hvíta og enn
drýpur af þökunum og allt í
kring eru hús frá gömlum
tíma, allt aftur á 11. öld.
Svona var gott að sitja með
Norðmönnum og í þeim er ein-
hver náttúruleg hlýja sem
kemur eðlilega fram, fjarri
tilgerð, og gestrisni þeirra
virtist mér sönn og ótæpileg.
Og svo var hinn gamli
hundrað metra hlaups methafi
Stenersen, auðugur maður
sem hefur eignazt undursam-
legt málverkasafn, það gevm-
ir hann í nýtízku liúsi í, hæð
þaðan sem sér vítt yfir on
inni í húsinu sér enn víðar
yfir því þar eru málverk eftir
Picasso, Matisse, Rouault,
Leger, Klee og svo þann sem
einn úr norskri mvndlistar-
s,ögu hefur öðlazt heimsnafn,-
Edvard Muneh. Ég vissi ekki
fyrr að svo indælar myndir
fyndust á Norðurlöndum serr
þessar litlu mvndir Klee sem
héngu á vegg við stigann þar
sem gengið var upp þangað
sem Picasso hangír og þeir
karlarnir, þar á meðal mvndir
með áletruninni Individuelles
Orchester og Als ich hinaus-
ging, og olíumálverk lítið sem
spilandi litaröndum var raðað
í heillandi tónharmóní og
kennt við Provencehérað,
þessar myndir Klee voru bezta
listin sem ég sá í ferðinni.
Nú er sá heiðursmaður sem
hefur verið fulltrúi Norð-
manna á Islandi lengi Torgeir
Andersen-Ryst ambassador að
fara héðan. Þeir sem hafa
kynnzt honúm vita að það
verður erfitt að setjast í sæti
hans. Hann hefur aflað sér
mikilla vinsælda og verð-
skuldra vegna ljúfmennsku og
góðvildar og það er áreiðan-
legt að ást hans á Islandi er
einlæg. Má ég kveðja Noreg’
— í bili — með góðum cskum
til þessa mæta manns.
VIÐGERÐIR
á efti rtöldum tækjum:
•Í1, i
r • í
i
■%T~'
-'iW. :
E A S Y þvottavélum
BLACK & DECKER
rafmagnshandverk-
fæmm
PORTER CABLE
rafmagnshand-
• verkfærum .
R C A ESTATE-eldavélum
ABC olíukyndingartækjum
P & H rafsuðutækjum
HARRIS logsuðutækjum
RIDGE snittvélnm
Annast
Raftækjavinnustofa
Jóns Guðjónssonar
Borgarholtsbraut 21 — sími 19871

Trésmíðaverkstæði
Hef flutt verkstæði mitt að Álfhólsveg 40,
Kópavogi. — Smíða eldhússinnréttingar, svefnher-
bergisskápa, glugga, gluggaáfellur og innihurðir.
Tek eimiig að mér að sjá um innréttingar
og breytingar á húsum. — Vönduð vinna.
Virðingarfyllst,
ÞÓRIR LONG, bygginganieistari,
sími 3-36-41
GejTnið auglýsingnna.
47 stúdentar luku prófum við
Hóskóla íslands í vor
Flestir í viðskiptafræðum, læknisfræði
og lögfræði
í maí og júní s.l. luku 4 stúdentar embættisprófi í
guðfræði, 11 í læknisfræði, 10 í lögfræði, 3 luku kand-
idataprófi í tannlækningum og 16 í viðskiptafræðum,
einn lauk kennaraprófi í íslenzkum fræöum og tveir B.A,-
prófi.
Nöfn
á eftir:
stúdentanna fara hér
Embættispróf í guðfræði:
Hjalti Guðmundsson
Jón S. Bjarman
Oddur Thorarensen
Sigurvin Elíasson
Embættispróf í læknisfræði:
Árni Ingólfsson
Bergþóra Sigurðardóttir
Daníel Guðnason
Grétar Ólafsson
Guðmundur Bjarnason
Guðmundur Þórðarson
Hólmfríður Magnúsdóttir
Jónas Hallgrímsson
Lárus Helgason
Per Lindgaas
Sverrir Haraldsson
Brighton sá nú, að hann yrði að rannsaka sldpið
mjög gaumgæfilega, til að ganga úr skugga um,
livemig stefnu skipsins hafði verið breytt
án haus vitundar. Eftir að þeir höfðu undirbúið sig
vel, sagði Þórður honum að hann skyldj reyna að
kafa niður að slápinu. „Eg ætla að líta á áttavit-
ana, þ\i ef einhver hefur ruglað þeim, þá þarf ég
ekki lengur vitnanna við! Þeir eiga að vera vatns-
þéttir og ef þeir eru enn um borð í skipinu þá ættu
þeir að geta orðið okkur að miklu liði“. „Ágætt“,
sagði Þórður, „er þá eftir nokkru að bíða?“
Kandídatspr. í tannlælmingum:
Guðmundur Árnason
Guðrún Gisladóttir • 1
Sigrún Tryggvadóttir '
Embættispróf í lögfræði:
Auður Þorbergsdóttir
Bragi Hannesson 1
Guðjón Styrkársson
Hallvarður Einvarðsson ’
Haraldur Jónasson '
Jóhann Þórðarson
Jón Ólafsson
Jón A. Ólafsson
Lúðvík Gizurarson
Örn V. Þór
Kandídatspr. í viðskiptafr.:
Aðalsteinn Kjartansson
Bjarni Einarsson
Björgvin Guðmundsson
Filippus Björgvinsson
Gottfreð Ámason
Guðjón Baldvinsson . '
Harald S. Andrésson '
Hörður Vilhjálmsson
Ingólfur Ömólfsson
Konráð Adolphsson
Kristján Aða.lbjömsson
Riehard Hannesson
Rúdólf Pálsson
Sigurður Þorkelsson . 1
Þorgeir K. Þorgeirsson
Ævar Isberg. 1
Kennarapr. í ísl. fræðum:
Iiallfreður Örn Eiríksson 1
B.A.-próf:
Elín Inigólfsdóttir * ’
Óskar H. Ólafssón
Einn kandídatanna, Jónas
Hallgrímsson cand. med., hlaut
ágætiseinkunn, 204 stig. t