Þjóðviljinn - 10.07.1958, Blaðsíða 6

6) — ÞJÓÐVILJINN — Fimmtudagur 10. júlí 1958
Úteefandl: Sameiningarflokkur albýSu - Sósíallstaflokkurinn. - Ritstjórar:
Magnús Kjartansson (áb.), Sigurður Guðmundsson. — Fréttaritstjóri: Jón
Bjarnason. — Blaðamenn: Ásmundur Sigurjónsson, Guðmundur Vigfásson,
ívar H. Jónsson, Magnús Torfi Ólafsson, Sigurjón Jóhannsson, Sigurður V.
Friðbjófsson. — Auglýslngastjóri: Guðgeir Magnússon. — Ritstjórn, af-
greiðsla, auglýsingar, prentsmiðja: Skólavörðustíg 19. — Sími: 17-500 (5
línur). — Askriftarverð kr. 30 á mán. í Reykjavík og nágrenni: kr. 27 ann-
arsstaðar. — Lausasöluvcrð kr. 2.00. — Prentsmiðja Þjóðviijans.
Hinn óttalegi leyndardómur
'C'orustulið Sjálfstæðisílokks-
ins hefur að undanförnu
setið á ráðstefnu hér í Reykja-
vík. Kom ráðstefna þessi í
stað landsfundarins sem halda
átti á s.l. vetri en var aflýst á
síðustu stundu með þeim rök-
stuðningi að erfíðar samgöngur
hömluðu forustumönnum í-
haldsins utan af landsbyggð-
inni að komast til höfuðstað-
arins.
l^n nú hefur forustulið Sjálf-
■*-J stæðisflokksins sem sagt
náð saman þótt fundur þess
yrði fámennari og smærri í
sniðum en ætlað var um lands-
fundinn sem aflýst var af sam-
gönguástæðum í vetur. Og ár-
angurinn af fundarhaldi Sjálf-
stæðisflokksins liggur fyrir
með birtingu sjómmálaálykt-
unar í Morgunblaðinu í fjTra-
dag, Þar sést niðurstaðan af
þeim umræðum sem fram fara
þegar stærsti stjórnmálaflokk-
ur þjóðarinnar kryfur vanda-
málin til mergjar og markar
stefnuna á líðandi stund og
fyrir framtíðina. t
TTafi einhver verið í vafa um 1
■“ getuleysi Sjálfstæðisflokks- !
ins til þess að leggja eitthvað
raunhæft og jákvætt til mál-
anna tekur stjórnmálaályktun
flokksráðs'tefnuJnnar af allan
vafa. Þar örlar hvergi á nokk-'
urri áþreifanlegri tilraun eða
tillögu til lausnar á þeim
vandamálum sem að þjóðinni
steðja. Allur tónn ályktunar-
innar er í alkunnum nöidur- og
glamurstíl án minnstu viðleitni
til að taka á nokkru máli með *
ákveðnum ábendingum eða l
skýrri stefnu um hvað Sjálf-,jj
stæðisflokkurinn vilji og hvers^
af honum mætti vænta ef |
þjóðin fengi honum umboð til,j
forustu í málum sínum. . p
I
¥ stjórnmálaályktun Sjálf-
stæðisflokksins er sem sagt
fylgt nákvæ,mlega þeirri reglu .
sem Sjálfstæðismenn hafa við- |
haft á Alþingi síðan þeir lentu |
i stjórnarandstöðu. Er ná- 4
kvæmlega sama hvort litið ei f
á afstöðu þeirra við afgreiðsluj
fjárhagsráðstafananna um ára-
mótin 1956—1957 eða á s. 1.
vetri. í bæði skiptin héldu þeir
uppi algerlega neikvæðu nöldri
gegn framkomnum tillögum
ríkisstjórnarinnar en forðuðust
eins og heitan eldinn að gera
nokkra grein fyrir því hvað
Sjálfstæðisflokkurinn sjálfur
vildi. Þeir báru bókstaflega
engar tillögur fram. Stefna
þeirra í málunum var hinn
öttalegi leyndardómur sem
undir engum kringumstæðum
mátti gera þjóðinni kunnan.
Af hverju stafar nú þessi ótti
Sjálfstæðisflokksins við að
tala hreint út úr pokahorninu
og segja almenningi sannleik-
Atkvæði sveitafólksisis iærðu
Lýðræðisbandalcsgiuu sigur
Kreppan i Bandarlkjunum hefur valdiS
afvinnuleysi! timbunSnadi Finnlands
ann um fyrirætlanir sínar
varðandi lausn efnahagsvanda-
málanna? Stafar þögnin og
leikaraskapurinn af því einu
lað Sjálfstæðisflokkurinm viti
ekki sitt rjúkandi ráð í þess-
um efnum og liafi bókstaflega
engin úrræði á takteinum, eða
er hitt ástæðan að stefnan sem
hann vill fylgja og knýja fram
sé þess eðlis að ráðlegra þyki
að hafa um hana sem fæst orð
og leitast við að dylja hana í
lengstu lög með marklausu
glamri og orðskrúði þar sem
hvergi örlar á ákveðnum eða
skiljanlegum tillögum um
hverjum tökum eigi að taka
vandamálin?
Hér skal ekki nánar út í það
farið að svara því hvort
líklegra sé. Rétt er að hver
dragi þær ályktanir af fram-
komu Sjálfstæðisflokksins sem
honum þykja í mestu samræmi
við reynsluna. Og reynslan er
vissulega óljúgfróð í þessu
efni. Hún segir skýrt og skor-
inort þann sannleika, að þegar
Sjálfslæðisflokkurinn hefur
haft aðstöðu og völd hefur
hann ekki hikað við að ,,leysa“
vandann einvörðungu á kostnað
alþýðustéttanna, hvort sem sú
„Iausn“ hefur birzt í bátágjald-
eyriskerfi, gengislækkun, vísi-
tölubindingu eða stórfelldum
tollaálögum á nauðsynjar al-
mermings.
Tlilji Sjálfstæðisflokkurinn
" ekki una þeim dómi að
þögnin um úrræði og stefnu
flokksins stafi af ótta foringj-
anna við óvinsældir þeirra
kemst hann ekki undan því að
játa algert úrræðaleysi sitt og
uppgjöf. Hvorugur kosturinn
er góður. Það er ekki hátt ris
á þeim stjómmálaflokki, þótt
fjölmennur sé og miklist mjög
af stærð sinni, sem engin ráð
kann við aðkallandi vandamál-
um. Slíkum flokki er í raun og
veru ofaukið í stjómmálalífi
landsins. Yfir 40% kjósenda í
landinu hafa sannarlega ekki
efni á að efla og styðja stjórn-
málasamtök sem enga stefnu
þora að marka í vandamálum
samtímans og láta sér nægja
almennt glamur og gífuryrði í
þess stað.
17' jósendahópi Sjálfstæðis-
■*■*■ flokksins hlýtur smátt og
smátt að verða þetta Ijóst. Hin
nýafstaðna ráðstefna forkólf-
anna verður líka til að hjálpa
til í þessu efni. Hinir hávaða-
sömu foringjar Sjálfstæðis-
flokksins hafa enn á ný sýnt
sig þjóðinni máiefnasnauða og
berstrípaða. Stefna Sjálfstæð-
isflokksins í þýðingarmestu
þjóðmálum er enn hinn óttalegi
leyndardómur sem annað hvort
er ekki til eða undir engum
kringumstæðum má opinbera
þjóðinni.
T Trslit finnsku þingkosning-
anna, sem fram fóru á
sunnudaginn og mánudaginn,
eru ekki endanlega kunn. Eftir
er að telja utankjörstaðaat-
kvæði, sem geta valdið nokk-
urri breytingu á skiptingu
þingsæta mill flokkanna. Ekki
munu hugsanlegar tilfærslur
einstöku þingsæta þó hagga
stóru dráttunum í kosningaúr-
slitunum. Þeir eru að Lýðræð-
isbandalag kommúnista og
vinstri sósíaldemókrata hefur
unnið verulega á, aðallega á
kostnað Bændaflokksins en
einnig dregið til sín fylgi frá
hinum klofna flokki sósíal-
demokrata. íhaldsmenn hafa á
hinn bóginn heimt aftur veru-
legan hluta af þeim kjósendum
sem þeir höfðu misst til
Finnska þjóðflokksins. Samkv.
kjörstaðaatkvæðum verða Lýð-
ræðisbandalagið og sósíaldemó-
kratar stærstir og jafnir þing-
flokkar með 50 þingmenn hvor,
en óháðjr sósíaldemokratar
fengu þrjá þingmenn kjörna.
flokkurinn 122.679 atkvæði og
6.6% (7) og Fmnski þjóðflokk-
urinn 93.718 atkvæði og 5.1%
(7.9). Kosningaúrslitin komu
mjög á óvart þeim kosninga-
spámönnum, sfcm vilja láta
telja sig óháða. Þeir höfðu að
vísu gert ráð fyrir að Lýðræð-
isbandalagið myndi vinna eitt-
hvað fylgi frá sósíaldemókröt-
um, en kom ekki til hugar að
það myndi taka fimm þingsæti
frá Bændaflokknum. Þeim
flokki var einmitt spáð sigri
og flokksstjóm hans hafði sett
sér það mark 'að koma 60
mönnum á þing. Þessir útreikn-
ingar fóru allir á ringulreið
við það að margir smábændur,
sem fylgt hafa Bæridaflokkn-
um, snerust nú til fylgis við
Lýðræðisbandalagið. Fylgis-
aukningu sína fékk það aðal-
Erlend
tíðind!
lega í sveitahéi’uðunum um
Finnland mitt og austanvert,
smábændurnir, skógarhöggs-
mennirnir og verkamennirnir í
timburiðnaðinum á þessum
slóðum færðu því sigur í kosn-
ingunum.
Tvetta fólk hefur orðið harðast
■*■ fyrir barðinu á atvinnu-
leysi og sölutregðu, sem ríkis-
stjómir undanfarinna ára hafa
ekki reynzt færar um að bæta
úr. Síðasta kjörtímabil sátu
flokksbrotum sósíaldemókrata
og þjóðflokknunum tveimur,
átta ríkisstjórnir í Finnlandi,
sex þeirra margvíslega sam-
settaj- af Bændaflokknum,
Ville Pessi
þeim sænska og þeim finnska.
Tvær voru utanþingsstjórnir,
önnur sú sem nú situr undir
forustu Kuuskoskis. Allar þess-
ar stjórnir hafa haft við svipuð
vandamál að etja, en þau á-
gerðust eftir því sem leið á
kjörtímabilið. Kjör alþýðu
manna í sveitum og borgurn
hafa rýrnað. Dýrtíð hefur auk-
jzt og sölutregða á búafurðum
þrengt kosti smábænda. Krepp-
an í Bandaríkjunum og afleið-
ingar hennar í öðrum auðvalds-
löndum hafa bitnað harðar á
Finnlandi en nokkru öðru
Norðurlanda. Helzta útflutri-
ingsvara Finna til Vestur-Evr-
ópu og Ameríku er timbur og
aðrar trjáafurðir, pappír og
trjákvoða. Þessar vörur eru
flestum öðrum tnæmari fyrir
verðsveiflum og samdrætti í at-
Framhald á 10. síðu.
Hertta Kuusinen
Er þetta í fyrsta skipti eftir
borgarastyrjöldina 1918 sem
verkalýðsflokkarnir hafa hrein-
an meirihluta af 200 þingmönn-
um Finnlands. Lýðræðisbanda-
lagið hefur bætt við sig sjö
þingsætum, en sósíaldemokrat-
ar tapað einu, ef þinglið1 beggja
flokksbrotanna er talið saman.
Af borgaraflokkunum er
Bændaflokkurinn áfram lang-
stærstur með 48 þingsæti eftir
að hafa misst fimm. íhalds-
menn hafa 28 þingmenn, bættu
við sig fjórum, sænski Þjóð-
flokkurinn 14, vann einn, og
Finnski þjóðflokkurinn sjö,
tapaði sex.
17" jörstaðaatkvæði flokkanna
og hundraðstölur þeirra
voru sem hér segir, hundraðs- Fjjjnskar konur hafa með atkvæði s.ínu þakkað Lýðræðisbanda-
tölurnar frá kosningunum 1954 jagjnu fyrfj. baráttu þingmanna þess gegn fyrirætlun utanþings*
í svigum: Bændaflokkunnn stjórnar ag rétta við fjárhag ríkisins nieð því að skera niður
440.992 atkvæöi og 23.8 /c fjöisjjyldubaétur, Með málþófi tókst þingflokki bandalagsins að
436 431 atkv og 23.6% (21.6), hhulra Þessa fyrir*tlun, þrátt fynr dyggilega aðstoð sosial-
sósíaldemokratar 434.069 atkv. demókratan* Fagerholms, forseta þmgsins, við ríkisstjormna.
og 23.5% (26.2), óháðir sósíal- Myndin var tekin þegar tveir þingverðir dró.gu einn þingmann
demokratar 32.470 atkvæði og Lýðræðisbandalagsins, Leo Suonpaa (í miðið), úr ræðustó!
1.6%, íhaldsmenn 277.229 atkv. með valdi að boði Fagerholms.
og 15% (12.8), Sænski Þjóð-