Þjóðviljinn - 13.11.1958, Blaðsíða 9

W'
— Fimmtudagur 13. nóvember 1958 — ÞJÓÐVILJINFT — „(Sfr
Léku Svíar
ur en Bretar 0
Hvað geta íslenzkir knattspyrnumenn af því lært?
I erlendum blöðum hefur
verið allmikið rætt um leik
Breta og Rússa um daginn,
þegar Bretar- unnu 5:0 sem
kom mjög á óvart, og einnig
hefur verið nokkuð rætt um
jafntefli Svía og Dana um
evipað leyti.
Það er mj"g athyglisvert, að
í blöðum hefur mátt isjá að
gerður hefur verið samanburð-
ur á þessum tveim leikjum, og
fram hefur verið varpað þeirri
spurningu, hvort leikur Sví-
anna og áhugamannanija frá
Danmörku hafi verið ' bétri
knattspyrnulega séð en leikur-
inn á Wembley.
Því. e.r haldið fram og stuðst
við sjónvarpslýsingu á leikn-
um í London að Norðurlanda-
búarnir hafi leikið skemmt.i-
legri knatbspyrnu, hreyfanlegri,
sýnt meiri leikni og breytileik
þar sem. knötturinn „flaut“ frá
manni til manns. Leikur Rúss-
anna og Bretanna var meir
einhæfur og einstaklingar lið-
anna þar sýndu ekki eins
skemmtileg tilþrif og gert var
á” Rásundavellinum í Stokk-
hólmi af sumum sem þar
kepptu.
af þessari afsökun er fram
komið til þess að breiða yfir
slæman undirbúning, slæmar
æfingar, illa sóttar og óreglu-
legar, þó aðeins geti verið um
undantekningar að ræða. Hitt
er svo rétt, áð atvinnumenn
verða að æfa með fullkomnum
aga og það tilskyldar æfmgar
í viku, sem munu aðeins fleiri
en áliugamanna, sem taka þetta
alvarlega, eins og t. d. danskir
knattspyrnumenn.
Og hvað æfa þessir dönsku
áhugamenn oft á viku og aðrir
sem svipað er um? Þeir sem
lásu viðtal við Karl Guðprmnds-
son sem birtist í dagblöðunum
um daginn, munu hafg-.ufcynnat
nokkuð hvernig áhugamennirnir
í Lilleström æfðu og hvenær
þeir byrjuðu æfingarnar. Þar
var um þrjár æfingar að ræða
í langan tíma, áður en keppn-
istímabilið liófst og síðan tvær
æfingar og einn leikur á viku
hverri. Danskir knattspyrnu-
menn haga sér svipað um und-
irbúning og meðan á keppni
stendur.
Þeir sem bezt til þekkja vita
að hér á landi er ekki æft
þrisvar í viku, ekki einu sinni
tvisvar meðan æfinga- og
keppnistímabilið stendur yfir.
Því verður ekki á móti mælt,
að ekki er ósanngjarnt að
vænta þess sama af íslenzkum
áhugamönnum og því sem
norskir og danskir áhugamenn
gera.
Beztu erlend félög ná ekki
árangri nema þau taki knatt-
spyrnuna alvarlega, og það er
ein ástæðan til þess að þau
eru beztu félög, Þau temja sér
líka það sem kallað er agi, og
hann er eitt atriðið til full-
komnunar í íþróttum og öðru,
þar sem markmiðið er að ná
árangri.
Það er ástæðulaust að vera
að afsaka það þótt íslenzkt
lið tapi fyrir góðum erlend-
um liðum, ef hver og einn ger-
ir sitt bezta í undirbúningnum
og æfir þær tilskyldu æfingar
sem eiga ekki að vera áhugá-
mönnum um of, eða eins og
danskir og norskir áhugamenn
gera.
Það er beinlínis hættulegt að
afsaka sig með því sem hægt er
að setja í samband við áhuga-
leysi, slóðaskap eða athugun-
arleysi á því,. hvað til þarf
til að ná árangri og það sem
áhugamaður.
Það er flótti frá sannleik-
anum og aulaleg framkoma og
ókarlmannleg. Það er því ekki
úr vegi fyrir íslenzka knatt-
spyrnumenn að kynna sér svo-
lítið hvernig áhugamenn í
Danmörku æfa, gera eins og
þeir og hætta svo að afsaka
sig með atvinnumönnum.
Kúts er hættur keppni
Þetta er athyglievert fyrir
þá sök, að Danir eru áhuga-
menn sem taka það hugtak
mjög alvarlega eða ef til vill
alvarlegast allra þjóða.
■ Þeir hafa sýnt það í fjölda
ára, að þrátt fyrir ströng á-
þvæði um áhugamenn, hafa þeir
getað alið upp menn sem liafa
komizt í fremstu röð knatt-
spyrnumanna og hafa verið
eftirsóttir af a.tvinnumönnum.
Þessa atvinnumenn, suma
hverja, liafa þeir fengið lieim
aftur, en þeir hafa ekki leyft
þeim að leika í landsliði sínu,
óg það þótt vitað sé, að þeir
séu betri §n sumir þeirra á-
hugamanna sem leika.
; Knattspyrna liefur allt frá
fyrstu tíð verið Dönum lijart-
fólgin íþrótt og þeir hafa lagt
mikla alúð við hana og æft
liana af áhuga; og þeir hafa
alla tíð liaft lag á því að not-
færa sér þá þróun sem átt hef-
ur sér stað méðal fremstu
knattspyrnuþjóða heims, án
þess að hafa látið 'glepjast af
atvinnumennskunni, sem pvo
víða þrengir sér inn í ýmsu
formi, sérstaklega þó meðal
mannmargra þjóða.
Þessi frammistaða áhuga-
manna frá Danmörku er líka
fyrir okkur hér athyglisverð.
Það er algeng afsökun hér hjá
okkur, þegar sterk erlend lið
koma hingað og illa gengur, að
því er slegið fram að þetta séu
atvinnumenn og ekki von á því
að við getum neitt í viðureign-
inni við þá. Af mörgum er af-
sökun þessi tekin góð og gild,
án þess að þetta sé á nokkurn
hátt krufið nánar. Þeir sem
bezt til þekkja vita að nokkuð
Allt siðast liðið sumar
heyrðist lítið til hins heims-
fræga rússneska hlaupara,
Vladimir Kúts, nema það að
hann væri slæmur í fæti, og
um skeið átti hann við maga-
truflun að stríða að því er
Vladimir Kúts
sagt var. Oft komu fréttirnar
með sögur um það að hann
væri líklegur til þátttöku, og
þá sjaldan það kom fyrir var
hann ekki svipur hjá sjón frá
því sem var.
Alveg nýlega kom sú frétt,
að nú hefði Kúj.s tekið þá end-
anlegu ákvörðun að hætta alveg
allri keppni, og er gefin upp
sem aðalástæðá, að það sé
maginn sem stöðugt sé að
angra hann og að hann þoli
ekki erfiðar raunir. Á margan
hátt má segja að hann hafi
tekið við af Zatopek sem kon-
ungur hlauparanna, þ. e. í
5000 m og 10 000 m hlaupum,
og hann hefur haldið þeim sess
í nærri fimm ár og sett mörg
met á þessum vegalengdum.
Hann er fæddur 1. maí 1927
í Sumskaja- í Ukranínu. Hljóp
fyrsta hlaup sitt í stóru móti
1950 og var tími hans þá á
! 5000 m 15,34,8 mín. Það var
þó ekki fyrr en í Búdapest ’53
sem hann ,,sló í gegn“, en þá
var það sem hann gaf Zatopek
harða keppni á 5000 m. Árið
eftir vakti hann líka gífurlega
athygli á EM í Bern, þar sem
hann vann 5000 m. Síðan hefur
hann bætt metið á 5000 m og
síðast í fyrra í Róm þar sem
hann hljóp vegalengdina á
13.35,0 mínútum.
Á OL í Melborne var hann
OL-meistari, bæði á 5000 m og
10 000 m hlaupi, og var tími
hans á 10 000 m líka heimsmet,
28,30,4 mínútur.
Hann tók þátt í sovézku
meistarakeppninni í sumar og
hljóp 5000 m á 14,12,2 og var
það eina stórkeppnin hans í
sumar, en þar varð hann í 7.
sæti.
Kúts hefur nú ákveðið að
einbeita sér að því að ljúka há-
skólanámi í líkamsfræðum, sem
hann les við Leníngrad-háskól-
ánn, en námið hefur verið æði
tafsamt undanfarin ár.
s
ö
a
fc
ss
N
a
5}
i«
ss
&
a
wi
M
a
fc
m
m
fc
Ö
a
a
&
a
m
H
te
«
■c
a
í*
fc
Eítirtaldar bækur eru nýkomnar
í bókaverzlanir:
1. „SVÍÐUE SART BRENNDUM".
Ekki þarf að minnia á að bóka Guðrúnar frá Limilí
er ævinlega beoið með mikilli eftirvæntingu af alþýðnt
manna til sjávar og sveita. — Sagan, sem nú er kom-
in í bókaverzlunir er ný, hefir hvergi birzt áður, og
gerist á síðustu árum í sveit og við sjó. Verð bókar-
inn,ar er sama og á þeirri, sem kom í fyrra: br. 125.
2. HANM. VERTU HUGRÖKK!
Sjötta bókin í röðinni af hinum vinsælu Hönnní
bókum. Fimmta bókin, „Hanna heimsæhir Evu“, kon»
í vor og er nú því nær uppseld.
3. MATTA-MAIA VEKUR ATHYGLL
Að undanteknum Hönnu-bókunum hafa engar telpna-
bækur náð jafn miklum vinsældum og sögurnar uat
Möttif-Maju.
4. J0NNI í ÆVINTÝRALANDINU.
Segir þar frá 13 ára röskum dreng af enskum ættum
og vini hans, kínverskum dreng, sem lenda í mikluml
ævintýrum í frumskógum Malajalanda. Um þessa bók!
hefir verið skrifað: „Sagan er ótrúlega skemmtileg
og sþennandi, en auk þess hefir hún að geyma cgleym-
anlegar lýsingar á töfrum frumskógarins og háttnn*
. og sið.iun frumbyggja þessara landa.
5. KIM 0G FÉLAGAl
Hér kemur fyrsta bókin í bókaflokknum um Kim cg
félaga hans. Kim er hörkuduglegur strákur og lendir
í mörgum æsandi ævintýrum, en þið munuð kynnasti
því, hvernig honum tekst að greiða úr þeim flækjum,
6. SGNUR VEIÐIMANNSINS.
Höfundur þessarar bó'kar, Karl May, er viðfrægun
fyrir Indíánasögur sínar, og eru þær þýddar á mörg
tungumál. Sonur veiðimannsins gerist á sléttum Norð-
ur-Ameríku á þeim tlmum, er ekki var þar komátsi
nein föst byggð, en aðeins Indíánaflokkar og hvitir
veiðimenn reikuðu um slétturnar. — Fyrsta bókin. áfl
sögum Karls May um hina villtu Indíána og veiði-
menn: „Bardaginn við B|arkagil“ kom fyrir síðueiw
jól og er nú nærri uppseld.
7. SMALADRENGURINN VINZI. 5
Eftir Jóhönnu Spyri. Meðal vinsælustu unglinga-
bóka, sem þýddar hafa verið á íslenzku, er sagan r>f
Heiðu, eftir Jóhönnu Spyri. Sú bók er löngu uppseld,
en myndasagan af Heiðu og Pétri hefir komið í eirtt
af dagblöðunum og kvikmyndin af þeim naut. óve.nju-
mikilla vinsælda. Þó er af mörgum talið, að sagan af
litla smaladrengnum Vinzi sé bezta bók Jóhönnui
Spyri. Sagan gerist í hinu undurfagra. landslagi
svissnesku alpanna og lýsir hinu nána samhandí
nnglinganna við húsdýrin. i
8. B6MLAUPID.
Stefán Sigurðsson kennari þýddi. Fyrir nokkrum ár-
um kom þessi bók út undir nafninu Boðhlauuið í
Alaska. — Hér kemur hún í nýrri útgáfu. í bókirmi
segir frá mikilli hetjudáð, er fimm menn lögðu líf sitt
í hættu til þess að bjarga börnunum í Norne i Alaska
fró Uttí vpvða barnaveikinni að bráð. Og þó var
það tleorg ]xtíí, Sonur Iæknisins, sem fann ráðið til
þess að koma hinu dýrmæta lyfi á leiðarenda. Sagatt
er fögur og ógleymanleg.
9. GULLEYJAN.
eftir Robert Stevenson. — Gulleyjan, þessi speimarují
sjóræningjasaga, hefir verið þýdd og lesin á fjcl-
mörgum tungumálum og 'kvikmynduð í ótal útgáfunV,
Hver er sá, sem ekki kannast við einfætta sjóræningj-
ann, sem öllum skaut skelk í bringu. Lýsinga,r Steven-
sons á hinum hrjúfu mönnum, sem fengust við sjórátt
á átjándu öld, eru ljósar og snilldarlegar og gleymast
ekki.
Ný Sherlock Holmes-bók: I
10. TIGRISDÝRIÐ FRÁ SAN PEDR0. »
Ekki þarf að lýsa Sherlock Holmes leynilögx>eglu-
sögum .Þær eru lesnar af ungum og gömlum og fym-
ast ekki.
Allar þessar bækur eru í vandaðri vitgáfu og nnjögj
ódýrar. 4
Pientsmiðjan LEIFTUR ^