Þjóðviljinn - 26.04.1960, Blaðsíða 2

2) — ÞJÓÐVILJINN — Þriðjudagur 26. apríl 1960
tj11111!;111:1111!mi1111111i111i11111:11111!is1111nni;i:K(iií11i;in:iE■ i:im!111iiií!i!11, iiiiiimiiiimiiimiiiimiirMiiiiiiimui
Tripalibíó
Eldur osr ástríður
(The Pride and the
Passion)
Amerísk mynd í iitum.
Cary Grant
Frank Sinatra
Sophia Loren
Leikstj.: Stanlcy Kramcr.
Það þarf víst tæpast að
kynna þá leikara, sem fara hér
með aðaihlutverkin, því þeir
eru allir heimsfrægir. Aftur á
móti er ekki vist að allir þekki
eins vel leikstjórann Stanlev
Kramer, sem er samt ekkert
síður þekktur en umræddir
leiltarnr, en hann er fyrst og
IretT'St þekktur sem framleið-
andi kvikmynda, eða réttara
sagt framkvæmdastjóri. Fram-
ieiðandi er ekki beint rétta
orðið yfir þessa menn sem á
ensku nefnast ..Producer", því
vitaskuld eru það kvikmynda-
félögin sem eru hinir réttu
frámleiðendur en ekki fram-
kvæmdastjórarnir. Sem leik-
stjóri er Stanley Kramer aftur
á móti ekki eins vel þekktur.
enda ekki .mörg ár síðan að
hann byrjaði sem leikstjóri, og
mu.n bessi mvnd vera með
þeim íyrstu sem hann. stjórnar.
Þsð væri synd að segja að
efniviðurinn sem Kramer tek-
ur hér til meðferðar sé auð-^
veldur viðíangs og eiginlega
ekki hægt annað en dást að
hugrekki hans fyrir að leggja
út í þetta fyrirtæki, því þeir
eru teljandi á fingrum sér þeir
leikstjórar sem hafa bæði
reynslu og þekkingu til að gera
myndir sem þessa, en efnivið-
urinn er reifarakenndur sam-
setningur í kringum fornfálega
fallbyssu, heljarmikið skrímsli
sem spanskir skæruliðar, und-
ir forustu Sinatra, ná á sitt
vakl, og hefja síðan. með
skrímsiið í eftitrdragi. eitt það
sérkennilegasta ferðalag sem
sögur íara af. Þeir draga fali-
byssuna yfir fjöll og firnindi,
eiga i sífeldum skærum við
franska hermenn, ellegar í erf-
iðleikum við að koma ferlíkinu
áleiðis, en ætlunin var að koma
failbyssunni til einnar borgar
sem Frakkar höfðu a valdi sínu.
Það erfiðasta sem Kramer
þarf hér að eiga við eru endur-
tekningar, því ef satt skal
segja, þá er hálf tilbreytingar-
. Jaust til lengclar að horfa á
éiita falibySsu, þótt merkileg sé,
en Kramer er furðu hugmynda-
ríkur og útfærir svo til allan
í'iandann sem honum dettur í
i'bug út frá aðaltema. Kvik-
r. yndár fallbyssuna eins og
fyrirsætu, rúllar eldboJtum nið-
ur fiallshlíð, sprengir heilan
herflokk í loft upp, tekur nær-
tökur af Loren, sem hún þolir
vel,' bætir inn i hinum frægu
n'ektarsunds senum, allt gert
i'rá b'ans' hendi og handritahöf-
unda til að gera þetta fall-
byssuævintýri eins tilbreyti-
iegt og hægt er. Það furðulega
skeður að honum tekst að gera
rryn'diná 'spennandi', ' tek'st að
ná ágætum hraða, kvikmýndar
hana vel, staðnar aldrei né
drepur senur niður, (hug-
myndaflug hans kemur í veg
fyrir það), en heildarstíll
hans og rökhyggja fer aítur á
móti oft út í veður og vind og
samsetningar eru stundum
götóttar, en það eyðileggur þó
ekki myndina í heild.
Um leik í myndinni er Svo
sem ekkert sérstakt að segja.
nerna ef vera skyldi, að þótt
leikstíll Sinatra sé eftirtektar-
verður, þá er Sinatra sem
spánskur uppreisnarforingi
fjarstæðukenndur, t.d. þár sem
hann segir spænskum borgur-
um, svo hundruðum skiptir, tiJ
syndanna. er hann að æsa þá
upp í að fremja svo til sjálfs-
morð i nafni föðurlandsins, en
ekki að segja þeim skritlur,
og það þarf sterkari persónu
en bann. sem getur byriað á
því að segja blóðheitum Spán-
verjum. að hann (Sinatra)
hræki á þ.á og þeir geti farið
til íjandans,. án þess að við-
staddir Spánverjar rífi hann á
augabragði i tætlur.
Um myndina þarf ekki fleiri
orð, nema ef vera skyldi það.
að það væru ekki margir sem
gætu ieikið það eftir Stanley
Kramer. að opinbera annan
eins samsetning á eins áhrifa-
ríkan hátt, og það einungis út
frá einu fallbyssuferlíki. SÁ
SAMÚÐAR-
KORT
Slysavarnafélags íslands
kaupa flestir. Fást hjá slysa-
varnadeildum um land allt
í Reykjavík i hannyrðaverzl-
uninni Bankastræti 6. Verzl-
un Gunnþórunnar Halldórs-
dottur, Bókaverzluninni
Sögu, Langholtvegi og í
skrifstofu félagsins, Grófin 1
Afgreidd í sima 1-48-97.
Heitið ó Slysavarnafélagið
m
iiggur leiðin
aKJ
~ — ..ÞaKkír fyrir góðgerð, gjald, Guði og mönn- E
E um líka“. H
= Mér duttu þessi gömlu vísuorð í hug, þegar ég fór E
að hugsa um það, hvernig ég gæti látið þakklæti E
E mitt í Ijós fyrir alla þá ógleymanlegu hlýju, sem =
= streymdi til rnín á nítugasta afmælisdegi m'ínum, 9. E
5 apríl s.l. — Ilminn frá blessuðum blómunum, hlýj- E
E una frá 195 heillaskeytum sem mér bárust frá Am- =
E eríku, Kaupmannahöfn, utan af hafi og víðsvegar af E
= lanáinu, svo og a!la hlýju á annað hundrað hand- E
E taka heima hjá mér þann dag. =
E Guð blessi yk'kur öll! E
Sjgmundu'- Sveinsson. E
iimmm:m!ii!mm:iEmiiiii!ii!imiiiiiiiiiiiiiiiiimíiiim!nii!iimi:mmiii;i!i

BW
Id
;iúf
Þoð voru nokkuð óven.iulegir
tónleikar, sem Þjóðleikhúsið
efndi til á laugardagskvöldið.
Flutt var söngverkið ,,Carmina
Burana" eíiir þýzka tónskáldið
Carl Oríf
Þetta er nokkurs konar leik-
sviðskantata. samin við all-
mörg kvæði og kvæðabrot frá
miðöldum, flest á latínu. Hér
var verkið þó flutt án leik-
sviðs og leiksviðsbúnaðar.
Flytjendur voru söngvarar úr
Þjóðleikhússkórnum og söng-
sveitinni Fíiharmóníu, alls um
sjötíu manns, einsöngvararnir
Þur.'ður Pálsdóttir, Þorsteinn
Hannesson og Kristinn Halls-
son, 'svó 'óg. .Sinfóníuhljómsvéit
íslands. Stiórnandi þessa ílutn-
ings var Róbert A. Ottósson.
Það var fjör og írískleiki í
flutningi kórsins, og hann túlk-
aði á ijósan og skemmtilegan
og víða mjög óhrifamikinn hátt
þau margvíslegu geðbrigði,
sem fram kom í ljóðum og
lögum verksins. Einsöngvararn-
ir, sem neíndir voru, gerðu
einnig sínum hlutverkum ágæt
skil, hver með sínum hætti, og
hljómsveitin lét ekki sitt eftir
liggja- <s-
„Bí
— Ekki getur undirritaður
stillt sig um að minnast rétt
aðeins á sjálfa tónlistina að
lokum. Þetta er ósvikin nú-
t'mátónlist. Sú skilgreining verð-
ur. held ég, ekki dregin í efa
með réttum rökum. En hví-
líkur munur á þessari tónlist
cg sumri þeirri endemis atóm-
þvælu, sem nú er fromleidd
víða um lönd og ýmsir vilja
löggilda sem hina einu
sönnu nútímatónlist. Söngverk-
ið Carmina Burana er laust við
þessi lítilþægu áhrifabrögð,
sem manni eru svo oft boðin
nú á tímum í tónlistar stað
Carl Orff skirrist að vísu ekki
við að viðurkenna í tónlist
sinni téngsl sín við fqi'tiðina,
e'n eigi að síður er verk hans
tímabært, sérstætt og persónu-
legt. Og umfram allt: Það er
tónlist, óíölsuð músík írá upp-
hafi til enda. Verkið er þess
vegna ein af þessum gleðilegu I
staðreyndum, sem benda má á
til sönnunar því, að nútíma-
tónlist þarf engan veginn að
vera andlaus, þurr og leiðin-
leg, eins og svo oft vill verða
raunin á, því miður. B.F.
Alveg sérstaldega ber þó að
nefna hlutverk söngstjórans.
Róberts A. Ottóssonar. Það
hlýtur að hafa verið ákaflega
vandasamt verk, sem kostað
hefur mikla 'fyrirhöfn, að æfa
þennan stóra hóp og fella allt
saman svo vel og nákvæmlega
sem raun ber vitni um. En sú
fyrirhöfn hefur ' líka borið
ágætan árangur. Um það hljóta
víst allÍE að vera samrriála,
þeir sem viðstaddir voru þessa
hljómleika.
MINNINGAR-
SPJÖLD DAS
Minningarspjöldin fást hjá
Happdrætti DAS, Vestur-
veri, sími 1-77-57 — Veiðar-
færav. Verðandi, sími 1-3787
— Sjómannafél. Reykjavík-
ur, sími 1-19-15 — Guð-
mundi Andréssyni gullsm.
Laugavegi 50, sími 1-37-66
Hafnarfirði: Á pósthúsinu
sími 5-02-67.
E Ö
= f tlag hefst í Þjóðviljanran E
= málsháttagetraun. Hér að E
E ofan er mynd sem á að =
E tákna aígengan málshátt. =
E Samskonar myndir birtast =
E í næstu fimm blöö'um. =
E Vandinn er nú að sjá við =
E hvaða málshætti myndirmar =
E eiga. Haldið myndumim =
E saman og sendið blaðinu =
E ráðningu á þrautinni þeg- =
E ar allar eru ltomnar. Síð- =
E ustu myndinni fylgir eyðlu- E
E blað fyrir ráðningu og þá =
E verður einnig kunngeröur =
E frestur til að skila henni. =
E Veitt verða ein 300 króna E
E verðlaun og dregið um þau =
E úr réttum ráðningum. =
1111111111111111111111111111111111111111 m 11 n
SKIPAÚTGeRÐ
RIKISINS >
fer á morgun til Sands, Gils-
fjarðar- og Hvammsfjarðar-
hafna. Vörumóttaka í dag.

fer til VeStmannaeyja og
Hornafjarðar á morgun.
Vörumóttaka í dag.
Þórður lagði málin ijóst fyrir: Hann varð að vera augsýnlegt að faðirinn var stoltur af dóttur sinni og
kominn aftur til Hollands fyrir marzbyrjun. Það var það með réttu: frið súlka með fagurt rautt hár.
í lagi svo lengi stæði ferðin ekki Þá gekk ung Lefebri kynnti þau Þþrð og dóttur sína.
stúlka inn til þeirra Janina, dóttir Lefebri. Það var :s\-: