Þjóðviljinn - 15.02.1961, Qupperneq 3

Miðvikudagur 15, febrúar 1961
ÞJÓÐVILJINN — (3T
Notaði smyglaða nælonsokka
sem milligjöf við bílaskipti
Verzlunarmaður einn hér í kvaðst hafa selt þá til heild-
bænuin hefur j.itað fyrir saka- | sala eins hér í bænum. Þegar
dómi Reykjavíkur að hafa j sá heildsali var yfirheyrður
! flutt ólöglega inn 240 tylftir laldi hann sig vera búinn að
j af næionsokkum síðustu tvö, selja sokkana.
j árin og komið [ e:m í verð með
Þegar seijó-
kerlingin fékk
fannpínu
Snjókerlingin hefur feng- Stúlkan litla — sjálfsagt
ið tannpínu og [iá er ekki aðstoðarstúlka tannlæk'nisins
annað til bragðs að taka en
draga út skcmmdu tönnina.
„Tannlælaiirinn“ er ekki hár
í llnftinu, en eklti er annað
að sjá en honum farist verk-
ið myndarlega úr hendi.
— iinnur til með „sjúklingn-
um“, ekki ber á öðru. —
Myndin var tekin á dögun-
um hér í Reykjavík.
(Ljósm. Þjóðv. A. K.).
200 þús. kr. dánur- og slysa-
bætur sjómanna réttlætismál
Frumvarp flutt á Alþingi um breytingu á
tryggingarlögg'iöfinni um jboð mál
Tveir þingmenn Alþýðubandalagsjns, Geir Gunnars-! er fráleitt, að auk þess gjaldi
þv" að láta þá ganga upp i
milligjöf við skipti á bifreiðum.
Gunnlaugur Briem, fulltrúi
3akadómara, skýrði blaðamönn-
um frá þessu í gær. Fer frá-
sögn hans hér á eflir.
Sokliar seldir iir bíi
Á föstudaginn, 10. febrúar, ’
koms.t Tollgæzlan að því að
verið var að selja nælonsokka
úr bíl' í Mosfellssveit. Toli- j
gæzlumenn fóru upp eftir til
að grennslast fyrir um þetta
og höfðu tal af fólki því sem
í bílnum var, tveim stúlkum um
tvítugt og kar’.manni. Hafði
fólkið selt nælonsokka á bæj-
um í Mosfellssveitinni og -að
eigin sögn var það búið að
að selja milli 20 og 30 pör.
Tollgæzlumennirnir töidu að
sokkarnir, sem voru ítalskir að
gerð, væru ólöglega innfluttir
og fluttu fólkið til yfirheyrzlu
í bækistöð sinni í Hamarshús-
inu, en lögðu jafnframt hald
á 359 pör af nælonsokkum sem
í bi’.num var.
Fékk sokka í milligjöf
Við yfirheyrzluna kvaðst
fólkið vera að selja nælon-
sokkana fyrir leigubílstjóra
einn hér í bænum (kona hans
utuCruíi 'i'oinastíotíir
N.k. sunnudag kl. 21.00 efn-
ir Guðrún Tómasdóttii* söng-
kona tii tónieika í Landakots-
kirkju ásamt Ragnari Björns-
syni organleikara.
Á söngskránni eru aríur eft-
ir Baeh og Hándel, þrjú ís'enzk
Maríuvers og gömul ítölsk
sálmalög. Ragnar leikur fanta-
síu í G-dúr eftir Bach.
Guðrún Tómasdóttir hélt síð-
ast tónleika i oktcber 1958, er
var önnur stúlkan í bilnum). hún var nýkomin heim frá
Leigubilstjórinn viðurkenndi að söngnámi í Bandaríkjunum.
sön og Hannibal Valdimarsson, flytja á Alþingi frum-
varp um að sjómenn skuli tryggöir vegna slysa er valda
örorku eöa dauöa fyrir 200 þúsund krónur.
Frumvarpið er flutt sem
toreyting á lögunum um al-
mannatryggingar. Leggja
flutningsmenn til að við 38.
gr. laganna bætist:
Um sjómenn gilda svo liljóð-
andi sérákvæði:
Sérhver skipverji, sem lög-
skráður eða ráðinn er á ís-
lenzlct skip, er tryggður gegn
öllum f Iysum, livort heldur þau
lerða um ÍKtrð í skipi eða i
landi, fyrir kr. 200000.00 —
miðað við fulla ödorku. Upp-
hæðin greiðist aðstandendiim
hhitaðeigamli skipverja, ef
hann deyr, en lionum sjálfum,
ef liann verður óvinnufær að
dómi læknis. Trygging þessi
skerðir ekki rétt skipverja til
greiðslu úr lífeyrissjóði sjó-
manna. Kostnaður af sértrygg-
iiigu þessari greiðist að hálfu
af almaniiatryggingum og að
iiálfu af útgerðamiönnum sam-
kvæmt reglugerð, er félags-
málaráðlierra setur að fengn-
um tillögum tryggingaráðs.
I greinargerð segja flutnings-
menn:
Þrátt fyrir allar ráðstafanir,
sem gerðar eru til slysavarna,
kostar hin harða sjósókn ás-
lenzkra sjómanna sífellt fórnir,
og sérhver maður, sem ræðst
í skiprúm, stofnar með því lífi
sínu og limum í meiri hættu en
við flest önnur störf, sem hann
tækist á hendur í atvinnulíf-
inu.
Þessa toættu, eem við sjó-
mönnum blasir, láta þeir ekki
á sig fá, en skylt æt.ti að vera
að bæta fjölskyldum þeirra þó
að nokkru leyti fjárhagslega, ef
illa fer.
Þótt annað verði ekki bætt,
fjölskyldur sjómanna þess
fjárhagslega án nokkurra sér-
bóta, hversu miklar hættur
fyrii'vinna sjómannaheimilanna
stofnar sér í með því að taka
að sér mikilvægustu störfin í
þjóðfélaginu.
Slysahættan, sem fyigir starfi
sjómanna, er að miklum mun
meiri en við önnur störf, að
þeim, sem stunda sjóinn, ber
að tryggja hærri bætur en öðr-
um. Má á það benda, sem al-
þekkt er, að einstaklingar, er
Framh. á 10. síðu
þetta væri rétt og kvaðst hafa
fengið 129 tylftir af nælon-
sokkum hjá verzlunarmanni
einum hér í bænum sem milli-
gjöf við skipti á bifreiðum.
Bifreiðarstjórinn hafði í fór-
um sínum 648 pör af nælon-
sokkum og voru þau gerð upp-
tæk. Annað af sokkunum
kvaðs haun hafa selt.
1 Landakotskirkju er afburða
góður hljómburður, en sjald-
gæft mun að þar séu haldnir
tónleikar.
Aðgöngumiðar fást lijá Lár-
usi Blöndal (Skólavörðustíg og
Vesturveri), Sigfúsi Eymunds-
syni og Helgafelli Laugavegi
100.
Leikur fyrir
Eldra smygl uppplýst
Verzlunarmaðurinn var kall- iTónlÍstarfélagÍS
aður fyrir og viðurkenndi að
hafa látið bifreiðastjórann fá
sokkana, sem hann kvað vera
ólöglega innflutta. Auk þess
viðurkenndi hann að hafa flutt
hingað til landsins ólöglega um
áramótin 1959—60 120 t.ylftir
af nælonsokkum. Sokka þessa
hafði hann einnig látið upp
í milligjöf við skipti á bifreið-
um. Maður sá, er fékk sokkana,
Hinn liunni þý/.ki píanóleik-
ari Hans Jander heldur tón-
leika í kvöld og annað kvöld
fyrir styrktarfélaga Tónlistar-
félagKÍns.
Tónleikarnir eru í Austur-
bæjarbíói en á efnisskránni eru
verk eftir Bach, Beethoven,
Schubert, Brahms og Béla
Barlok.
Dreng-
skapur
Fyrir nokkru birti Þjóðvilj-
inn frétt um ástandið innan
lögreglunnar. í ljós kom að
þessi frétt var ekki á rök-
um reist, og þegar ritstjórn
Þjóðviljans hafði sannreynt
það bar hún fréttina til baka
og baðst afsökunar á henni.
Þannig snúast heiðarlegir
menn við, ef þeim verða á
mistök, og ætti slíkt ekki að
þurfa skýringa við. En svo
kynlega brá við að þegar
Þjóðviljinn leiðrétti missögn
slna hljóp Morgunblaðið upp
til Kanda og fóta og taldi
leiðréttinguna bera vott um
einstæðan aumingjaskap rit-
stjórnarinnar — hvílík niður-
læging að leiðrétta sína eigin
frétt!
Það er nú komið í ljós að
það siðferðilega mat sem fólst
í þessum viðbrögðum Morgun-
blaðsins er engin tilviljun.
Á sunnudaginn var birti
Morgunblaðið eina þá stór-
hrikalegustu lygafrétt sem
nokkru sinni hefur sézt í ís-
ienzku blaði, sagði að Ingi
R. Helgason hefði stolið
400.000 kr. fra Sósíalista-
flokknum og verið rekinn úr
starfi framkvæmdastjóra. Rit-
stjórn Morgunblaðsins fékk
þegar sannanir fyrir því að
þessi fregn var tilhæíulaus
með öllu, en engu að síður
neitaði liún að bera fréttina
til baka og biðjast afsökunar
á henni. Blaðið vildi heldur
una brennimarki lygarans en
hafa það sem sannara reynd-
ist. Sá ritstjóri Morsunblaðs-
ins sem samdi fréttina og
birti hana heitir Eyjólfur
Konráð Jónsson og hefur ein-
att vikið hlýlega að hrein-
leika og heiðarleika í ástar-
játningum sínum til gróðans;
sá hinn sami Eyjólfur þver-
neitaði nú að taka til baka
uppvís ósannindi s.’n.
Það eru enn fieiri hliðar á
drengskap Eyjólfs Konráðs
Jónssonar. Hann birti grein
sína nafnlausa, þannig að
dómstólarnir verða að kenna
hana ábyrgðarmanni blaðsins,
Valtý Stefánssyni. Allir vita
að Valtýr hefði ekki samið
þessa grein, og hann hefði
beðizt afsökunar á henni ef
hún hefði komizt inn í blað-
ið í stjórnartíð hans. En Val-
týr er nú farinn að heilsu og
liefur ekki getað haft afskipti
af ritstjórn Morgunblaðsins
um margra ára skeið. Engu
að síður hefur Eyjólfur Kon-
ráð Jónsson komið málum svo
fyrir, að það verður Valtýr
sem nú verður dreginn fyrir
iög og rétt, hann verður
dæmdur í sektir eða fangelsi,
mannorð hans fær blett. En
Eyjóifur getur haldið ófram
að ljúga í blóra við hinn
aldna ábyrgðarmann Morgun-
blaðsins; hann getur haldið
áfram að neita að leiðrétta
ósannindi sín; hvað kemur
honum það við þött sakaskrá
Valtýs Stefánssonar lengist?
— Austri.