Þjóðviljinn - 15.10.1961, Blaðsíða 11

r
Budd Schulberg:

: J !
‘;gggg j b|.
O O
§ Sts?
m
• ijðfíi
ifnlieöiifiút
-Ki'/Úd nu
i iöaj i
'8tílðlafiná tiT að taka létta æí-
• -ftigir 'ffíéð' ‘Gebrg, ko.m lítill væsk-
JiJiTsié%'iyf''"náungi, dökkur á hör-
'■''utfdí’ kltectdur ódýrum en mjalla-
hvítum strigafötum og hvítum
-sfikónv.. (PSfBteig upp í eitt hornið
ti::á,hrii3gi>urfl»,bar hendurnar upp
f.feað us!.Wöft|r«fn'j og byrjaði að til-
• akíSíhaorhSð spænskum hreim sem
vanucT.æhta óskiljanlegur, vegna
„j/þéígl i aðibiTfhðurinn hafði á sín-
„i-ym itjíma-ifengið of mörg höfuð-
—hegg! höfum þó ánægju
kynna fmr ykkur þungavigt-
s4m vegur tvö hundr-
iiCi sjönu og eitt pund, heims-
ii
ÍM* llúður er þetta?“
, spuf^i , ,4g, aðstoðarmanninn sem
•„.iltti qð,,i).iá)pa Doxa í keppn-
b!-íöstudag.
,M0. ..Þetta, ,,.er bara einn af sér-
vitringunum okkar, hann heitir
: Eancho,11 sagði aðstoðarmaður-
I ,írjnrénnur dálítið útí fyr-
ír hönúiri. hánn er búinn að vera
her 1 riiörg ár. Hann' heldur að
hann . se' kýnnir. Það borgar
hönuín engínn neitt fyrir það. en
H.aiin kemur á hverjum degi á
^ sama tímá, rétt eins og hann
' h'efði Hér áívinnu. Stöku sinnum
7 slingá slrákarnir einhverju að
,'hohúm, og þeim aurum eyðir
7' kianfrin' öllú í hvítu fötin sjn.
btiii-íTujfe-'u ■. , , ,,
Ö/Hahn( ^sa emhvern tima hvit-
kiædcTán', liyijni, 0g það virðist
, °«anriahá^a %ngið á heilann.“
yp.on’lfis írlifraði upp í næsta
. hring. Flann var þrekinn dolg-
'^Ór, sPei§ufuirin til að kíma
k ‘lHMpárile&' ’framan í hvern
Jrann sem nennti að brosa til
'bar kallhornið að
'TffiMindin!; hallaði höfðinu aft-
"^c,uri0& m-og lokaði augunum
1J,'!‘ffieðaosæ'fö?$íp. „Við höfum þá
~'f’ áíVálíJú ‘áð' kynna fyrir ykkuT
'!:v5iiúhi!ávi|fárb'axara1 sem er tvö-
hundruð og 'áex pund, Coombs
kúreka úr austurríkjunum.“
Eiift# fP.stu , starfsmönnun-
um þarfáft?%í'akaður. sköllóttur
ifcr.áMafeEWa&to: með fáein svört
t,e. tfWpbEót í,f. munninum, gekk í
. atd&Mpaf itil, P,Oiicho.s. Um leið hörf-
lUMffU .litJjii..írr>&xíkaninn. ..Komdu
0-1, elfikiKffiáls&gt ■ mér, leiðindahund-
ú tfrjuÍJHBtnmeð þig.“
jjhötis'ÍHyað jiígengur að honum?“
SBEsipusðjíiég aðstoðarmanninn.
cí8(Sðia>Vtó K!>i;uni bara dálítið með
Gi>! (ha»»i‘h sagði hann. „Strákarnir
h ■iVjtbií'aili-r.Tað, hann er með hvítu
inq.-ffitin i sírí".iá. héilanum, ,og öðru
hverju fer einhver þeirrá j .og
af>9 s.MkártiWemÍKihann með brurin-
. 'f>i ÚHJtíGÍriSPýfchin eða atar út skóna
iod hamsn .SaUa iitál að heyra hann
jnxdjvíaifSisv bitií i
símd Ssochwáugelfk enn afturábak og
iiqiijtórfeænrifcibimi að fá- að vera í
iij feáðijuííHnhanH:' skauzt eldsnöggt
aftúináibaikriúíuni dyrnar eins og
aniktíabbita,, Ktiígir skemmtu sér
itiu hnriúiigioga.i; ASástu hvað 'hanii
isiaoteítlriðifyfe-tságði Vince og hló
u tit'áriæg j uléganril i».
arnar og enginn veitti honum at-
hygli. Þegar Vince gekk tll
hans, hélt ég bara að hann ætl-
aði að gefa honum skilding. Ég
uppgötvaði ekki hver tilgangur-
inn var, fyrr en Pancho, fór að
hörfa eins og óður maður, al-
veg,. ei'ns y.p| :..d§ginn á? utidán.;
Vlð. sauni'' cilir hverni'g hann
hopaði, þangað til hann rakst
á háan skemil við dyrriar. Hann
datt aftur yfir sig, spriklaði með
fótunum. reyndi að verja sig
með handleggjunum og dró und-
ir sig höfuðið eins og skjald-
baka. ..Eur't með þig, burt með
þig,“ æpti hann.
„VertU ekki hræddur.við mig,
Muchacha,“ sagði Vince hlæj-
andi og gerði langt, svart strik'
á jakkaermi Pachos. Pacho
starði á óhreinindin hryggur í
bragði.
Toro botnaðí hreint ekkert í
þessu. ,,Af hverju gerði hann
þetta?“ spurði hann á spænsku.
,.Þetta er spaug,“ sagði ég.
„Un cliisto.“
„No entiendo," sagði Toro.
Hann skildi þáð ' ekki. Þessl
grimmd í Vince var ofvaxiri
hans skilningi. Hann gekk tij
Pancho sem sat beygður yfir
þessari auðmýkingu.
Af hiverju gerði hann þetta
við fallegu, hvítu fötin þín?“
sagði Toro á spænsku.
Pancho svaraði á annarlegri
spænsku mex'kana frá Californ-
íu. Héitín. sem hann valdi Vince
eiga ekki hæfileg samne'fni' á'
öðrum máluin.
Toro sneri sér að Acosta og
sagði á spænsku um leið og
hann bandaði með höfðinu í átt-
ina til Vince. ..Segðu honum
að hann eigi að gefa þessum
manni tíu pesos,“ sagði hann.
„Þóð eru tveir doliarar í
amerískum peningum,“ sagði
Acosta. „Er það alvara þín að
hann eigi að gefa T.onum tvo
doilara?*1
,.Ég á við tíu dollara,“ leið-
rétti Toro.
Þegar Acosta var búinn að
þýða þetta fyrir Vince, gróf
Vince hendurnar í vösunum og
sagði: ..Segðu mér, til hvers
heldur liann að peningar séu?“
:.Þú átt að láta hann hafa þá,“
ságði Toro.
..Að hevra í honum, hann þyk-
ist v'st 'vcra boxmeistari.“-'spgði
Vince. :
.•.1'fxín'áRSstú til að ’ lata ‘hqjm
hafá ' periirigana, skíthselli'nn
þinn,“ ságði Danni. Það vóru
fyrstu órðin sem hann hafði
sagt við Vince, síðán við fór-
um frá New York.
„Iss, þið eruð ljótu heybræk-
urnar,“ ságði “'VinCe:1' Eri hann
dró samí-upp aurana.
'*Þegar ' •Páncho -'sá pefiiiigana
teísti *■ hariri aðéiiís-;?rí hofú|ið.
„Pafðu’' .:burt,“ i'ságði-' cháhn.
.IStórá,' feitá' ‘Svíriið';íJ5ttt;.“''
er af!óga?,-“ spurði hann. „Ég
er ekki aflóga. Ég vinn hérna.
Ég er kynnir. Þú getur sjálfur
verið aflóga.“
Vince hló. Toro sneri sér að
Acosta og' sagði: „Gefðu mér
tíu do!lara.“ Hann rétti Pancho
seðlinn hátíðlegur \ bragði.
Hann gat ekki almennilega átt-
að sig á bví sem gerzt hafði, en
hið einlæga brjóstvit b'ans hafði
komið hcnum í skilning um að
Pancho D.iaz hefði verið hörmu-
!ega misboðið.
Meðan Toro var að æfa sig,
skauzt ég inn til Abe Attels. sem
.var í sama húsi á neðstu hæð.
Þangað var hægt að. koma kl.
tíu að morgni og sitja til mið-
nættik og horfa á kvikm.vndir
af gömium hnefaleik.ium. Maður
varð fljótt ringlaður í kollinum
■af tóninum í myndunum, sem
gaf enga mynd af öskrum á-
horfenda. Öðru hverju kom ung-
'ur hneíale'kari eða fréttaritari
til að horí'a "á gamíári leik, en
flestir áhorfenduiy —•-sem sjálf-
sagt höfðu horft ó bessar mynd-
úr.'i.óiJ] áínnum —vo|ú(íafdahk-
aðir og' tötralegih fýrrVei4ndi
boxarar sem sátu þarna og
hímdu í von um tækifæri. ef til
vill nýjan umboðsmann. tæk:-
íaeri til að vinna fyrir skild-
Gevður : hefiir,: r verið
.---«gT..— samningur milli kcn-
.ungsríkisins Nepals og alþýöuveldisins Kína sem ákveður landa-
mærin milíi ríkjanna. —- Myndin er tekin af þeim Maahendra
Nepalskonungi og Líu Sjaosjí Kínaforseta þegar þeir höfðu undir-
ritað samninginn.
Gamansöngleikurinn „Allra meina bót“, sem sýndur var í Aust-
b n u §,ij Buuihiaíiaaa urbæjarbíói í vor við ágæta aðsókn verður nú sýndur í nokkur
skipti lijú LR í Iðnó og verður fyrsta sýningin í kvöld kl. 8.30. Leikarar verða þeir sömu, nema Sig-
ríður Hagalíu. scpi nú tekur við hlutvcrki Kristín.ar Önnu Þórarinsdóttur. — Myndin cr af öllum
þátttakendum í sýningunni.
NæSfgí d»Íar-S
6ér ia-öítíaáte- Mák^ifj>f¥hlke#,pni:
- rifi-PÉthhlio .Úfoð B .;sínum vánastað og
var •ölifiifm: ikafirin við* kynning-
æf-
Fastir liðir cins og venjuiega.
„Hvað gen-|W‘v«PI]Íéí?níflíifiJir,
feftli úíf«5Ia*‘ . jl'
ÚFyrir monri : éins ög ' Paijcho
ef ■ '^ietta stríðsyfiíiýsirig: „TIWÉ 1
9.10 Morguntónleikar: a) „Haust-
ið og veturinn," kaflar úr
Árstíðakonsertunum e. Vi-
valdi (Jo.hn Corigliano fiðlu-
leikari og Fílharmoníska
sinfóniuhljómsveitin í New
York leika; Guido Cantel'.i
istjórnar). b) „Exultate, ju-
bila.te", mótetta (K165) eftir
Mozart (Maria St.adersópran-
söngkona og Rias-hljómsveit-
in í Berlín flytja; Ferenc
Friosay stjórnar). c) Sónata
nr. 1 í D-dúr fyrir íiðlu og
■' piíanó op. 1-2 eftir Beethoven
( Yehudi Menuhin og . Loujs t i°n)-
Kentner), d) ,. „Glataði sonur- JO.JO lsl,„ to
inn,“ ballöttriiúsik c. Proko-
fjeff (Ba’letthljómsveitin í
New York; Deon Barzin
stjórnar).
17.30 Barnaíími (Helga og Hulda í fugiabjarg og talar einkan-*
Valtýsdætur): ,a) Framhalds- lega. um langviuna.
sagan: „1 Mararþare.borg“ e. 22.05 Danslög. —
Ingebrikt. Davík; þriöji kafli 23.30 Dag'skiárlok.
(Helgi .Skúlason les og syng-
ur). b) Leikrit: „Emil og Útvarpið á morgurr:
lcynilögregluliðið" eftir Erich Fastir iiðir eins og venjulega.
Kastner og .' Jöfund Mann- 12.55 Við vinnuna: Tónleikar.
saker. Leikstjóri: Jón Sigur- 18.30 Tónleikar: Lög úr kvikmynd—
björn.son. Um.
18.30 .Miðaftanstón.Ieikar: Hijcm- 20.00 Um daginn og veginn (Þor-
sveitin Phi'harmonta, leikur.
. danssýnin.íjgjrlög. Stjórnandi;
Efrem Kurtz.
20.00 Raddir að vestnn: ÞæVir úr
KanaShför (Jón Magnússon
steinn_ Matthíasson, skóla-i
st.ióri).
I.ynr: Eina.r Sturluson..
, o': ,■ Öi.nfur Miagnússon „ frá.
MoíWli syngja. ,!•
Erindi: Milli furutrjántijfi t
Ved: rsöe (Séra Öskaf" J.
Þoriáksson).
11.00 Messa, í I-Iallgrimskirkju —
(Presturí ,Séra Sigurjón í>.
Áruaso.n, O.rganleikari; Páll
Halldórsson).
14,00. Miðdeg'istónleikar: a) Pian.ó-
Sónai i í B-dúr öp. pó'Sth.' é.
'•.Schubert (Clai'á Haskil leik-
onskáld: Minnzt p.ld-
o.ráfmælis Bjarna Þorsteins-
sonar (14. október) með 21.05 Tónleikar: Fantasía í g-molí
fUUningi úr verkum hans. fyrir fiðlu og hljómsveit op.
Dr. , HiriHgrímur I-Ielgason 24 eftir Josef Suk (Alexandn
flytur inngangsorð. — Þor- er Plocek og Tékkneska fíl-
steiniv He.nnesson óperu- harmoniusveitin íéika; líarel'
söfci-íj^ri syngur. —- Ingólfur Ancerl stjórnar). •
Kris^fansson rithöf. ’es úr 21.30 Otvarpssagan.
cndurminningáni „ tónskálds- 22.10 Búnaðarþáttur: Að vetur—
in^,,s,T— S.ínfóniuhljómsveit nóttum ;(Gisli Kristjánýsom
Is’firids lcikur. ' lagáéyrpu í ritstjóri).
hliómsveitarút'sctningu Jóns 22.25 Kammertónleikar: Píanó*
Þór.apinssonar; Páll Pam- kvartett i c-moll op. 15 fcftif
nichjér Pálsson stjórnar. — Fauré (Arthur Rubiniteiii
ÞojgYÍri11 Hannesson, Dóm- leikur á pianó. Henri $em-
kóBK og dr. Páll fsólfsson ian-ka á fiðlu, Robert Caurta
flytja hátíðarsöngva. á víólu og Adolphe Frcjzin á
„konsert i d-moll eftir Lalo
(Zara Nelsova og Fílharm-
msv
an Bouit* stjórnar).
\ í
L
fgeFLÍWé&^líkimrtíHf QI]