Þjóðviljinn - 17.10.1961, Side 11

i.IlHIL
Budd Schulberg:
O O
u
LnJ
(The hardér they fall)
ingi fyrir bjór með því að taka uðu enn í honum og hann gat
nokkrar æfingalotur með ein- I ómögutega annað en hugsað um
hverri nýrrj spíru eða vinna seöi
aðstoðarmaður, eða þá þeir “sétw
Qgo biðu eftir færi til að,,,sjá
ggmlan félaga eða nýtt andlit
se|m var á leið upp í hæðirnar.
< A léreftinu barðist J.ack
Bempsey, trylltur og morðóður
eins og maður sem stendur and-
spa^nis svörnum óvini, við Jess
Willard og lamdi hann niður í
hrvert sinn sem hann komst á
faetur, rifbraut hann, nefbraut
hann og kjálkabraut hann. Fyr-
ir;I framan mig sat fordrukkinn
náúngi, sneri bakinu að tjaldinu
ég'itautaði fyrir munni sér. Þeg-
ar'Efég leit sem snöggvast af
gööraganginum á tjaldinu,
reyndi hann að brosa, en honum
tökfet tæpast að framleiða nema
ÉS'Mtu og það lá i augum uppi
hann var bara að búa sig
titidi'r að slá mig um aura fyrjr
HVítvínsglasi.
■‘".iMér finnst ég hafa séð þig
á!ðér“, byrjaði hann.
,,Ég hef aldrei komið hingað
áðúr“, sagði ég.
,,Ja, en ég hef boxað víða ann-
ars staðar. í Kansas City, Louis-
ville, Camden, New Jersey. Ég
heítí Yung Wolgast“. Hann þagn-
aði svo að ég gæti í friði með-
tekíðg,áhrifin af þessu merka
nafni.'
^Ég .kannaðist aðeins v'ð tvo
rá sem hétu Wolgast. Ann-
Mínouar fiuguvigtarmeistarinn
Micj^eþ hinn var Adam mikli
sep .^igraði Battling Nelsen í
^gjuiui lotum en missti minnið
i?§ocl°^,um- En Young Wolgast
á'drÍM jþurfa á siðferðilegum
4?i#ipgi að halda og það kost-
(fþkert að opna munninn og
Ssgjgeeg.Er það mögulegt“.
■c JÆlanstu eftir Mushy Gallah-
4teBh.isagði hann. „Ég hefði bara
■áttnía'ði greiða honum rothögg.ð.
'Kgnhalði hann í hendi mér, en
Har&n^ar ringlaður en ég vissi
ekkiv^jáiltfur hvað hann var langt
rifðrí1.’:“tijim gekk mér úr greip-
u9d*UHátin lá í köðlunum, lá al-
vdg'-' Við ‘rothöggi. en ég lét hann
ekfefhTtífa það“. Vonbrigðin ólg-
—. 'jllöl. ■--------------------------
od
úlvarpið
Jjr eins og venjulega.
ínútvarp.
tvinnuna.
lSjgSagíÍféíréttir.
20.00 Tónleikar: ,,Le Cid,“ ballett-
músík eftir Massehet.
20.20j:i9irindi: A meðan- líkaminn.-
gaæfpr.r. (Grétar Fells ritliöf-
i-utHii®},
20.45 jiB'iðljitónleikar: Leonid Kog-
an leikur mazúrka i a-moll
aötiil Y.saye, Siavneskan dans
tiitfd Sl eftir Dvorák-Kreislor
og Stef og tilbrigði op. 15
eftir Wieniawski.
21.10 ilJvjlým'sum áttum (Ævar R.
ISvöi'an leikari).
21.30 ^Taœigþar og dansar frá
Jqgé«la;vlu (Þarlent lístafóik
flytnxiíP
21.45 tþrótUl'.
22.10 íaogLnnga fólksins (Guðrún
SváHfltedóttir og Kristrún
Ejttnundsdótt.ir).
23.30 Dagskrárlok.__________________
Ö£fú, í'éft elns,,og þegar fólk
fálmar með tungunni í - auma
tönn, ..Hefði ég bara ráðið við
Mushy. þá hefði ég verið ofaná,
því að ég hafði blöðin með mér,
en ég var svo vitlaus að ég lét
ha.nn ganga mér úr greipum. Ég
áttaðj mig .ekki á því hvað hann
var tæpur“.
Mushy Gallahan hafði kring-
um nítján hundruð tuttugu og'
fimm orðið unglingameistari í
weltervigt og keppn'n sem Volg-
ast var að ergja sig yfir hlaut
að hafa átt sér stað fyrir tíu
eða jafnvel fimmtán árum, en
tíminn hafði staðið kyrr í koll-
inum á Woigast. Tvær eða þrjár
sekúndur af ævi sinni eygði
hann he'ðurinn mikla og þeir
fáu dýrmætu dropar höfðu vax-
ið og vaxið unz allt minni hans
og hugsun hafði leystst upp í
þeim. Ég þokaði honum upp í
hornið og kom á hann hægra
yfirhöggi“, sagði hann og hann
kreppti hnefann ósjálfrátt. ..En
aulinn ég hætt.i við svo búið
og lét hann sleppa og svo komst
hann á lappirnar aftur“.
Hann hengdi hausinn, sem var
þungur af víni og sjálfsfyrir-
litning.u. Á tjaldinu var nú ver-
ið að sýna Dempsey og Carpenti-
er, fyrsta niilljóndollarakeppnin.
sem jnnleiddi gullöld hnefaleik-
anna. gullnar blekkingar og aug-
iýsingaöskur. Refur frá Reno
fór til New York með þá miklu
hugmynd að boxkeppni væri
ekki aðeins keppni. þar sem
tæknj. og styrkur skiptu máli.
Nei, þarna var drama á ferðum,
og hann ákvað að svjðsetja þenn-
an lejk með glæsibrag. Og hann
feetti Carpentier. hetjuna úr
heimsstyrjöldinni. gegn Demps-
ey sem hafði komið sér undan
þátttöku. Óttalausa, franska ná-
upgajjn iiAéttþungavigt gegn tvö
hundruð pundg tarfi. Skarpleita.
snyrtiiega og tígulega hermann-
inh. sem átti að'vera tákn föð-
urlandsástaríj JÍjróttaanda og
hnqialeikatækni. gegn óirnum
tarfi' með þriggja daga gamalt
skegg, sem' hafði barizt áfram
upp úr hejmi flækinganna. Á
kvikmyndinnl. sást bvernjg átta-
tíu þúsundir ’boxóðra áhorfenda
öskr.uðu úri sér lungun af hrifn-
ingít yfin. Carpentier, vegna þess
að/Tax Richard ög fulltrúar hans
höfðu vitað hvernig’ þeÍT''’ áttiii
að .snúa-spilum sínum og gefið
múgouivnilfietju sem hægt var að
húrra . fyrir. og' þorpara sem
haigt var 'að iáia reiðina bitna
á.'-'.gr.hö ;
Þegar ■? ég reis á fætur frá
bjórn,um":iTrinum. og skildi við
'Young' Wolgasf með hvítvíná-
glas fyrir iraman . sig, vorum við
á tjatdinuo stadd.'r-J 'Fíladelfíu.
Ðempseyoígegn Tunney, -Nú var
prúður og elskulegur utan
hringsins en gekk beráerksgang
um leið og bjöllunni var hringt.
Og gegn honum yfirlætisfullur
bókaormur, varfærinn, ódrama-
tískur, tæknilega fullkominn,
Gene Tunney. Hundrað og þrjá-
t:u þúsund áhorfendur öskruðu
sig hása, svo að slitið hljóm-
kerfið urgaði og kvein í öllum
tóntegundum, þegar ég sneri
baki við þessum gamla þætti
hnefaleikasögunnar og gekk út
á götuna. út í birtuna.
Þegar ég stóð úti á gangstétt-
inni í boxbræðralaginu miðju.
kom Harry Miniff til mín.
„Edd'e, ég verð að tala við þig,
við skuium ganga saman smá-
spöl“. Þegar hann var viss um
að við værum komnir nógu langt
frá hinum, kom hann sér nær
mér og talaði með áfergju alveg
upp í andlitið á mér.
,.Eddie“, sagð' hann. ,,Þú veizt
vel að ég er alltaf reiðubúinn
til að gera þér greiða. Þú veizt
að ég myndi gefa þér utan áf
mér skyrtuna, ef þú bæðir mig
um það“.
Degsbrún sagir upp samningttm
„Vertu bara kyrr í skyrtunni,
Harry“, sagði ég. „Hvað er það
sem þér liggur á,hjarta“?
„Láttu delann minn duga svo-
lít’ð lengur, sjö eða átta lotur.
gætirðu ekki komið því í kring
upp á gamlan kunningsskap?“
„Það heyrir ekki undir mig.
Harry. Þú verður að tala um
það við herra Vanneman, það
er hann sem skipuleggur ball-
ettinn“.
„Vanneman! Hann gæfi mér
ekkj einu sinni steinvölu, þótt
hann ætti heilt grjótnám“, sagði
Miniff.
„Veiztu ekki að þú ert að tala
um samstarfsmann minn?“
„Samstarfsmann“, sagði Min-
iff. „Kallarðu þann fretkarl
samstarfsmann? Vertu nú góður,
Eddie. talaðu við V:nce og fáðu
hann til að láta delann minn
hanga uppi sex lotur, bara fmm,
ég læt mér nægja fimm“.
„En hvaða máli skiptir það,
Framhald af 1. síðu
talan hefur hækkað um 10 stig
frá því í júní í surnar. Það þýðir,
að verðhsekkanirnar. hafa þegar
etið upp þá 10n/0.,kauphækkun,
er verkamenn fengu.. r
Eðvarð ibenti eirinig á, að
kauphækkanirnar gæfu ekki á-
stæðu til nema lítils hluta af
þeim verðhækkunum, sem orðið
hefðu. Vísitalan hefði nú þegar
hækkað um 10 stig, en ástæða
væri til að ætla, að hún ætti
eftir að hækka um 5—6 stig enn,
og hefði þá hækkað alls um 15—
16 stig. Hækkun vísitölunnar
vegna kauphækkananna væri
hins vegar ekki meiri en 4—5
stig af þessum 15—16 stigum.
Þetta sýndi, hve fráleitt væri að
halda því fram, að verðhækkan-
irnar yæru bein afleiðing kaúp-
hækkananna. Sannleikurinn
væri sá, að kauphækkanirnar
væru notaðar sem skálkaskjól
fyrir þessar hækkanir sem væru
hvort tveggja í senn, ráðstafanir.
sem ríkisstjórnin hefði orðið að
gera, þótt engar kauphækkanir
hefðu orðið. og svo beinar hefnd-
arráðstafanir til þess að „sanna“
mönnum, að gagnslaust sé að
hækka .kaupið.
Þessar verðhækkanir, sagði Eð-
varð, ásamt því, hve verkfailið
var dregið á langinn í sumar
fyrir tilstilli ríkisvaldsins, eiga
að hafa þann tilgang að brjóta
niður baráttukjark og siðferðis-
þrek verkamanna. Ef þetta tæk-
ist, þá væri verkalýðshreyfingin
að afsala sér réttinum til þess
að hafa nokkuð að segja um sín
eigin k.jör. Þessi þróun verður
ekki stöðvuð nerna verkalýðs-
hreyfingin snúist til varnar.
Eðvarð lýsti síðan tillögu
stjórnarinnar og skýrði frá ráð-
stefnu ASl og því, að tillagan
væri að öllu leyti í samræmi
við einróma samþykkt hennar.
Með þessu væri aðeins stigið
fyrsta skrefið. og verkalýðsfé-
lögin og ekki sízt Dagsbrún
myndu leita allra ráða til þess:
að rétta hluta félaga sinna mefr
friðsömum hætti.og rpyndu leita
samvinnu . við önnur yerklýðsfé-
lög úm þetta.inál. Síðan yrði það
félagsmannanna sjálfra að á-
kveða næsta skref, ef þetta bæri
ekki árangur.
Að lokinni ræðu Eðvarðs var-
orðið gefið laust en enginn
kvaddi sér hljóðs og óskuðu.
menn atkvæðagreiðslu. Bar nú.
svo við, að þeir, sem hafa haid-
ið uppi andófi í félaginu fyrir
ríkisstjórnarflokkana, sáu þann:
kost vænstan að láta ekki sjá-.
sig. Var tillagan síðan samþykkt
með öllum greiddum atkvæðuni:
gegn einu, ein-s og áður var sagt.
Önnur mál voru ekki á dag-
skrá og var fundinum slitið og..
héldu menn ánægðir og einhugaf:
af fundi. Stóð fundurinn í tæpa^
klukkustund.
Rétt er að taka fram, að samn-í'
ingunum í sumar var hægt að?
segia upp með þrennum hætti.
í fyrsta lagi eftir eitt ár, eða 1-
júní 1962, með mánaðar fyrir-
vara. í öðru lagi var hægt að>
segja upp samningunum öllum
með mánaðarfyrirvara, ef breyt-
ing yrði á lögfestu gengi. Og í
þriðja lagi var hægt að segja-.
kaupgjaldsákvæðum samning-
anna upp með mánaðarfyrirvara,
ef vísitala framfærslukostnaðar
hækkaði um 5% frá júní sl. aði
telja. Er það þessi leið, sem
Dagsbrún nú hefur farið, enda-
hetur vísitalan þegar hækkað unr
10n o.
Gengisski'ánlns:
1 Sterlingspund 121,06'-
1 USA dollar 43.06
1 Kanadadollar 41.77
100 Danskar kr. 25.30'
100 Norskkr kr. 604.54
100 iSænskar kr. 832.50>
100 Finnsk mörk 13.42
100 Nýir fr. frankar 875.20*
100 Belgiskir frankar 86.50
100 Svissn. frankar 996.70
100 Gyllini 1.191.98
100 Tékkn. krónur 598.00
100 V-þýzk mörk 1.078.16;
of léttara tagi
það Dempsey :sem var -eftirlæti
áhorfenda, :nú var búið að gera
hann ■ að sérstæðri hetju' sem
alltaf lagði sitt fram, sém var